و خدا اسماعیل را به ابراهیم بخشید
و ابراهیم، خدا را به اسماعیلش ترجیح داد
و اسماعیل، خدا را بر خود ترجیح داد
و خدا اسماعیل را به ابراهیم
و اسماعیل را به اسماعیل، بخشید
و این چنین شد که قربان، عیدی مبارک شد...
اما مگر اسماعیل در این وادی كیست؟
ثروت و مال، موقعیت و مقام، كسب و كار، زن و فرزند و...
هر آنچه تو را از انسان بودنت دور خواهد كرد
.آن روز كه ابراهیم(ع) با پاهای لرزان اما
قلبی مطمئن فرزندش اسماعیل را كه برای داشتنش
دعاهای بسیار كرده بود، به مذبح میبرد
از تمام نفسانیات خود در پیشگاه خداوند گذشت.
اگرچه در لحظات آخر به فرمان خداوند
تیغ از گلوی فرزند بركشید و گوسفند فرستاده شده
از سوی پروردگارش را قربانی كرد،
اما از عهده امتحانی كه باید برمی آمد،
برآمد و همراه با خشنودی خداوند از پرهیزگاری بندهاش،
او نیز از سربلندی در امتحان سرخوش بود.