| ❤ |
نینوای عشق و عرفان
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
موضوعات تصادفی این انجمن:
- مناجات های خدا با حضرت عیسی (ع)
- یک سوال شرعی عجیب و تکان دهنده
- لااکراه فی الدین در نظام تکوین و تشریع چه...
- (...◕✿◕◕✿◕ نگاهی به جایگاه زن درمبانی عرفان...
- به ياد آر پروردگار خويش را، آن گاه كه او را...
- مشق عاشقی {گلچینی از دستورالعمل های عرفانی ...
- داستان ما و خدا
- آداب قبل از خواب
- ๑۩๑ عرفا چگونه مى بينند؟ ๑۩๑
- (¯*~•~*¯) ادعیه ، اعمال و مراقبات ماه رجب...
| ❤ |
مقدّمه مؤلّف
حمد و سپاس بی حدّ پروردگاری را سزاست که زبان از گفتن و قلم از نوشتن ثنای در خورِ جلال و عظمتش کوتاه است، نعمتش بی شمار و مخلوق از شمردن و درک آن عاجز و ناتوان. درود بی پایان بر ختم رسُل و هادی سُبُل و اهلبیت گرامی اش که هادی الی اللّه و شفیع روز جزایند.
و امّا نکته قابل تذکر و تأمّل این است که در طول تاریخ اسلام تمامِ تأثیر و تأثُّری که عرفا، حکما، علماء، فقهاء، فضلا، اُدَبا، شعرا و دانشمندان داشته و دارند سر چشمه اش نیروگاه عظیم الهی یعنی وجود مبارک حضرت خاتم انبیاء محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله و خاندان عترت و طهارت به ویژه حضرت سید الشهداء ابا عبداللّه الحسین علیه السلام می باشند، که شهادت ایشان علّت مُبقیه برای اسلام است و اسارت اهل بیت علیهم السلام علّت مُبقیه برای آثار شهادت و عزاداری محبّین امام حسین علیه السلام علّت مُبقیه برای آثار اسارت است بنابر این عزاداری و گریه بر حسین علیه السلام علّت مبقیه برای اسلام است، خودش فرمود: «اَنَا قَتِیلُ الْعَبَرَة» واقعه عاشورا و روز عاشورا مظهر اسماء و صفات خداوند و روزِ بُروزِ اسماء و صفاتِ او در حسین علیه السلام است. عاشورا روزِ بُروزِ علم، حلم، کرم، مغفرت، رأفت غیرت، محبّت و عشقِ خدای منّان است. و روزِ بُروزِ رحمت رحمانیه و رحیمیه است، چرا که تمام رحمتی که در دنیا وجود دارد و ظاهر است نمی است از یمِ رحمت واسعه خداوند که رحمت واسعه خداوند حسین علیه السلام است که در روز عاشورا این دریای رحمت متلاطم و خروشان گشته است، «یا رَحَمَةَ اللّه الواسِعَه» و چه زیبا این بیان بر دل می نشیند که «قضیه حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام از اسرار الهی است و هرگز محو شدنی نیست.»
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوّار بماند
آنچه مسلّم است تأسّی و توسّل به اهلبیت علیهم السلام کلید فتح باب از برای طالبان معرفت و موجب هدایت و سعادت دنیا و آخرت و آمرزش گناهان و رسیدن به رحمت واسعه خدای منّان است. و امّا در این مجموعه اشعار سعی شاعر بر این بوده است که منبع و مأخذ مطالب حتی الامکان قرآن کریم و احادیث و روایات اهلبیت علیهم السلام و بیان بزرگان دین باشد، لهذا از خوانندگان گرامی انتظار دارد که هنگام مطالعه به نکات عرفانی و اخلاقی آن توجّه بیشتر مبذول فرمایند.
خداوندا، ما را به سوی تو وسیله ای جز محبّت تو و برای فهم اوصاف جمال و جلالت وسیله ای جز شفاعت معصومین درگاهت نیست. پس این دو را وسیله وصول ما به مقام بندگی و رضای خویش بفرما.
عبد الحسین پیماندوست متخلّص به خلیل
ویرایش توسط سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)* : 31-07-2021 در ساعت 18:08
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
| ❤ |
دانشگاه عشق
باز گویم از خدای لاینام بر حسین وکربلای او سلام مظهر ذات حبیب عشق آفرین پور زهرا آن امام راستین ربّ عشق و عاشقی یعنی حسین مصطفی و مرتضی را نور عین پیر خمّار خدا جویان مست ساقی خمخانه بزم الست معنی عشق و صفا در نشأتین پاکباز راه حقّ یعنی حسین بال بگشاد او به معراج یقین بی نیاز از حضرت روح الامین کربلا دانشگه عشق و امید چونکه مصباحُ الهُدی آنجا رسید(1) کرد او تأسیس دانشگاه عشق زانکه بُد جان و دلش آگاه عشق چون به دفتر می نشد تعلیم عشق خوش نمود او در عمل تنظیم عشق جمله اسماء و صفات کردگار بود موضوعات درس آن نگار در پذیرش حبّ و صدق و بندگی جان سپردن در ره آزادگی عاشقی را در عمل آموختن همچو پروانه تن و جان سوختن علم و حلم و غیرت و حبّ و کرم مغفرت با رحمت و عشقش بهم صبر و شکر و ذکر و تقوی در طریق جود و ایثار و محبّت با رفیق پاس هر واحد از آنها مو بمو در عمل عاشق کند بی گفتگو داستان عشق را با خون نوشت از ورای عشق صد مجنون نوشت گرد آن شمعی که ایزد بر فروخت عشق هفتاد و دو پروانه بسوخت تشنه لب جاندادگان نزد فرات می زده از کوثر آن آب حیات سر به پای دوست جانها را به کف پیشمرگ زاده شاه نجف این همه مستان که مست ساقیند از فنای ساقی ایشان باقیند عاشق فانی زخود باقی به دوست در پی انجام امر و نهی اوست داشت هفتاد و دو دانشجو امام دکترای عشق را کرده تمام فارغ التّحصیل دانشگاه عشق شاهد و واصل شهید راه عشق با شهادت آن امام لاله ها کرد امضا پای پایان نامه ها از همه سر بر همه افسر یکی بود عبّاسی دلاور چابکی در وفا استاد دانشگاه عشق در مروّت خادم درگاه عشق زاده حیدر ابالفضل رشید در شهامت در شجاعت او فرید تک علمدار دیار عاشقان خیمه آل علی را پاسبان دست و بازویش چو بازوی علی دهرنا دیدست همچون او یلی در عدد باب حسین عباس شد (2) میر لشکر بهر خیر النّاس شد بُد به میدان محبّت یکه تاز ماه رخسار و قدش چون سرو ناز او وداعی با حسینش ساز کرد اذن بگرفت و جهاد آغاز کرد پس بساط عشقبازی را گشود راه و رسم بندگی را خوش نمود در شجاعت چون امیرالمؤمنین دست حیدر شد برون از آستین ساقی و سقّای بزم تشنگان خواست آبی از برای کودکان چشمه فیض خدا از عشق مست سوی نهر علقمه مشکی به دست خشک لب رفت و برون شد همچنان یادش آمد ناله لب تشنگان پُر نمود آن مشک را از آب صاف سوی خیمه ناگهان شد در مصاف بعد رزمی بی امان با مشرکین هر دو دستش شد جدا از راه کین گفت اگر دستم جدا شد تا ابد حامی دینم به اللّه الصّمد (3) پس به دندانها گرفت آن مشک آب سوی خیمه با رجا می زد رکاب ناگهان تیری به مشک آب خورد رفت امید و هم زجان و دل فسرد پس عنودی با عمود آهنین زد به فرق زاده ام البنین آه از آندم کو فتاد از پشت زین دست حائل چون نبد رو برزمین آن دم آخر شهید با وفا با صفا می زد حسینش را صدا عاشقانه یا اخا ادرک اخاک عارفانه یا اخا روحی فداک عشق پایان نامه را تنظیم کرد چون حسین آمد باو تسلیم کرد چون عقاب آمد به بالینش حسین آن امام و رهبر دینش حسین با دلی پر غم به بالینش نشست پشت او خم شد کمر در هم شکست بانگ قَلّت حیلتی بر زد حسین (4) اشک ماتم از غمش ریزد حسین شاهد بزم ازل چون شد شهید لاله ها از خون پاکش بردمید فتح باب عارفان با دست اوست عالم وآدم هماره مست اوست از کرم توحیدیان را دستگیر نور توحید خدا را مستنیر قهرمانی دیگر از این دودمان بُد علی اَکبر آن سروِ روان نُخبه دانشجوی دانشگاه عشق او ستاد و هم شهید راه عشق فارغ التحصیل و فرزند حسین یوسف لیلا و دلبند حسین اَشبهِ مردم به پیغمبر که اوست مورد تمجید هم اعدا و دوست ز عالمی بالا نی از این آب و خاک ماه رویش چون محمّد صلی الله علیه و آله تابناک یوسف از حسن جمالش وامگیر می ندیده چون رخش این دهر پیر این علی جدّش علی خُلقَش علی اسم و وصف و خالق و خَلقَش علی مظهر عشق و جمال و هم جلال تشنه کام و تشنه جام وصال جسم و جانش پُر ز هو سرمست او جام وصلش بُد طلب از دست او قُرّة العین حسین اندر حرم پیش او چون هر دو عالم بُد عدم در مقام عشق مجنونِ حسین در رگش جوش آمده خون حسین شد برون از جانب آن خیمه گاه پهلوانی چون علی در رزمگاه حامِلِ اسرار مکنونِ قِدَم سوی سالار شهیدان زد قَدَم عشق جانان بس علی را در سر است گَشتِ از عشق حسینی مست مست در شجاعت اشجع و سردار عشق اذن میدان خواست از سالار عشق شاه خوبان دل ز دلبندش برید چون رضای دوست در تسلیم دید بوسه زد بر روی فرزند شجاع اذن میدان داد او را با وداع کرد مأیوسانه او را یک نگاه سوخت از آهش زماهی تابه ماه سوز این غم را نیارستی نهفت سر بسوی آسمان با گریه گفت ای گواه من خدای من ببین می رود میدان زخوبان بهترین اشبَهِ مردم به پیغمبر کنون خَلق و خُلق و منطقش بی چند و چون ما به عشق روی احمد صلی الله علیه و آله هر زمان مست بودیم از جمال این جوان چونکه مشتاق پیمبر می شدیم ناظِرِ این گُل به منظر می شدیم چون علی را راهی میدان بدید کرد نفرین ها بر آن قوم پلید عدّه ای انگشت حیرت بر دهان کوست پیغمبر به میدان هان و هان در رجز فرمود با بانگ جلی من علی بن الحسین بن علی بی امان رزمی چو با تدبیر کرد مشرکان را طعمه شمشیر کرد هیبتش کرد آن سگان را بیمناک تیغ او بر هر که آمد شد هلاک همچو حیدر شیر صفدر حمله کرد رزم او شیون بلند از جمله کرد تشنگی وزن سلاح و آفتاب کرد اکبر را روانه سوی باب شربتی کرد او طلب از آب عشق تشنه وصل و شراب ناب عشق اشک غم بارید از بهرش پدر کامِ شه بس تشنه تر بود از پسر گفت رو رو سوی میدان ای پسر ساقیت جدَّت بود در این سفر پس زبانش را به کام خود نهاد جان اکبر در یم وحدت فتاد جان گرفت و سوی میدان شد روان حمله کرد و کرد رزمی بی امان دست و بازوی علی خیبر گشاست این همان نور است و نور اِنّما است کشت او هشتاد تن از کافران از یلان و پهلوانِ مشرکان پس لعینی فرصتی را تا که یافت تیغ زد فرق همایونش شکافت دست زد بر گردن اسب آن زمان جسم او آماج تیغ دشمنان تیری آمد بر گلوی او نشست پس ز زین افتاد اعضایش شکست گفت ای بابا ز من بادت سلام جدّم اینجا باشد و دارد دو جام قد سقانی کأسه الاوفی مجیب جام دیگر بهر تو دارد حبیب سرور خوبان خرامان مستِ مست همچو خورشیدی ببالینش نشست سر گرفتش روی زانو پس به قلب عشقبازی خاصه در میدان حرب گفت بعد از تو بر این دنیای دون خاک بر سر باد در این آزمون صورتش بر صورت اکبر نهاد آن قمر را بر کنار سَر نهاد شمس صورت بر گرفت از روی ماه خون فرق ماه جاری روی شاه آفتاب روی شمس اندر کسوف سُرخ فام از خون مه شد یا رئوف اشک و خون افتاد چون از روی شاه کرد پایان نامه امضا روی ماه از زمین تا عرش سر زد ناله ها زین مصیبت سوخت جانها بارها هر که عاشق باشد و دارد نیاز دفتر عشق علی باز است باز قبر او شش گوشه شد با شاه عشق در حریم پاک دانشگاه عشق روی دل بر جانب کرب و بلا پس بخوان با نام آن شش گوشه را یا حسین و یا حسین و یا حسین یا علی و یا علی و یا حسین سر بنه بر خاک دانشگاه عشق جان و تن را کن فدا در راه عشق از درِ عشق حسینی ای خلیل مطلب عالی طلب کن نی قلیل
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
| ❤ |
راز و رمزی از زیارت عاشوراء و آثار عجیب آن
«قضیه حضرت ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام از اسرار الهی است و هرگز محو شدنی نیست.» (5)
جعفر صادق که محبوب خداست می نگوید او کلامی غیر راست گفت عاشورا حدیثش نزد ماست کاین زیارت وحی منزل از خداست
عاشوراء تنها زیارتی که ثوابش بی نهایت است.
جناب محدّث قمّی در مفاتیح الجنان به سند معتبر ثوابهای زیادی از برای این زیارت نقل کرده اند که از آن جمله در خلال حدیثی از حضرت امام باقر علیه السلام برای انجام دهنده این زیارت ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد که همه را به همراهی رسول خدا انجام داده باشد و نیز برای اوست ثواب مصیبت هر پیغمبری و رسولی و وصی و صدیق و شهیدی که مرده یا کشته شده باشد از زمانیکه خلق فرموده حق تعالی دنیا را تا زمانی که قیامت بر پا شود. و نیز در جواب علقمة بن محمّد حضرمی که از حضرت امام محمّد باقر علیه السلام سئوال کرد که دعائی به او تعلیم کنند که زیارت کند امام حسین علیه السلام را در روز عاشورا از دور یا نزدیک حضرت فرمودند:
ای علقمه هر گاه تو بجا آوردی آن دو رکعت نماز را بعد از آن که اشاره کنی بسوی آن حضرت به سلام و بگو در وقت اشاره بعد از گفتن تکبیر این قول را (زیارت عاشورا) پس به درستی که هر گاه گفتی این قول را به تحقیق که دعا کرده ای به آن چیزی که دعا می کند زائران آن حضرت از ملائکه و بنویسد خداوند از برای تو صد هزار هزار درجه و بوده باشی مثل کسی که شهید شده باشد با امام حسین علیه السلام تا مشارکت کنی ایشان را در درجات ایشان و شناخته نشوی مگر در جمله شهیدانی که شهید شده اند با آن حضرت و نوشته شود برای تو ثواب زیارت هر پیغمبر و رسولی و ثواب زیارت هر که زیارت کرده حسین علیه السلام را از روزی که شهید شده است.
و نیز از صفوان بن مهران نقل است که روزی حضرت امام جعفر صادق علیه السلام زیارت عاشورا را به همین نحو از زیارت عاشورا و سجده و نماز و دعای علقمه خواندند و به من فرمودند که:
مواظب باش این زیارت را و بخوان این دعا را و زیارت کن به آن پس بدرستی که من ضامنم بر خدا برای هر که زیارت کند به این زیارت و دعا کند به این دعا از نزدیک یا دور، زیارتش مقبول شود و سعیش مشکور و سلامش به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او قضا شود از جانب خدایتعالی به هر مرتبه که خواهد برسد و او را نومید بر نگرداند ای صفوان یافتم این زیارت را با این ضمان از پدرم و پدرم از پدرش علی بن الحسین علیه السلام بهمین ضمان و او از پدرش حسین علیه السلام بهمین ضمان و حسین علیه السلام از برادرش حسن علیه السلام بهمین ضمان و حسن علیه السلام از پدرش امیرالمومنین علیه السلام با همین ضمان و امیرالمومنین از رسول خدا بهمین ضمان و رسول خدا صلی الله علیه و آله از جبرئیل امین با همین ضمان و جبرئیل از خدای تعالی با همین ضمان و به تحقیق که خداوند عزوجل قسم خورده بذات مقدس خود که هر که زیارت کند حسین علیه السلام را باین زیارت از نزدیک یا دور و دعا کند باین دعا (دعای علقمه) قبول می کنم از او زیارت او را و می پذیرم از او خواهش او را بهر قدر که باشد و می دهم مسئلتش را پس باز نگردد از حضرت من با نا امیدی و بازش گردانم با چشم روشن به بر آوردن حاجت و فوز به جنّت و آزادی از دوزخ و قبول کنم شفاعت او را در حق هر کسی که شفاعت کند.
پس حضرت فرمود جز دشمن ما اهلبیت علیهم السلام که در حق او قبول نشود و قسم خورده حقتعالی باین بر ذات اقدسش و گواه گرفته ما را بر آنچه گواهی دادند به آن ملائکه ملکوت او پس جبرئیل گفت یا رسول اللّه صلی الله علیه و آله خدا فرستاده مرا بسوی تو بجهت سرور و بشارت تو و شادی و بشارت علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان از اولاد تو علیهم السلام تا روز قیامت.
توجه به احادیث بسیار مهمّ و جالب فوق در مورد زیارت عاشورا و محبت و توفیق سالار شهیدان باعث به نظم آوردن شرح این زیارت شریف شد.
به امید اینکه خدایتعالی همه محبین حسینی و عاشورائیان را با شهدای کربلا محشور گرداند از همه عاشقان حسین علیه السلام التماس دعا دارد.
عبدالحسین (خلیل) پیماندوست
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
| ❤ |
شرح منظومه زیارت عاشوراء
السَّلامُ عَلَیک یا أَبَا عَبْدِاللّه ، السَّلامُ عَلَیک یابْنَ رَسُولِ اللّه .
ایکه سلامی و سلام از تو سلم معنی تسلیم و خداوند حلم کنیه تو را از لب پیغمبر است آنکه کلامش زِ همه برتر است آنکه بجز وحی خدا می نگفت فاطمه را امّ ابیها بگفت گفت حسن علیه السلام را که ابو محمّد (6) صاحب حلم و حُسنِ خُلقِ احمد گفت حسینم ابی عبداللّه است (7) مُبقی اسلام و مرا همره است گَر به حسن گفت که باب منی گفت تو را که بابِ بابِ منی ای پدر عبدِ خدا اَلسّلام پور پیمبر خدا اَلسّلام ای پدر مطلق عبد خدا هر که بود بنده عشق و ولا طفل رضیع تو هم عبداللّه است هم علی اصغر که رخش چون مه است آخرِ سرباز به میدان عشق بدرقه سالار شهیدان عشق هدیه گلی از تو بسوی خدا آن گل پرپر شده در کربلا آن دَمِ پاشیده سوی آسمان بذر محبّت شده اندر جهان در دل هر شیعه از آن خون روان رونق اسلام حسینی از آن رَهروِحقّ را چو به آن بستگی است بندگیش بسته به آن بندگی است ای خلف خاتم پیغمبران رحمت حقّ را تو یم بی کران چراغِ انوری تو در هدایت تو کشتی نجات با کرامت (8) امامِ مَن جَاهَدَ فینای کل تمام معنای لَنَهدی سُبُل (9)
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
| ❤ |
السَّلامُ عَلَیک یابْنَ أَمِیرِالمُؤْمِنِینَ، وَ ابْنَ سَیدِ الْوَصِیینَ.
پور امیر مؤمنین السّلام پور وصی اولین السّلام ای پسر سلسله جنبان عشق سید و سالارِ امامان عشق آنکه بود صاحب روز غدیر ختم رسل را شده تنها وزیر صُهر(10) نبی لَحم و دَمِ مصطفی بابِ امامان علی مرتضی آنکه تو را ولایت از اوستی شجاعت و شهامت و دوستی امیرِ هر مؤمن تامِ عامِل قطب تمام عارفان کامل قاسِمِ ارزاقِ خدای نعیم صاحب بر حقّ بهشت و جهیم آنکه شهید است به محراب عشق ساقی خَمّارِ مِی ناب عشق
السَّلامُ عَلَیک یابْنَ فَاطِمَةَ سَیدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ.
بر تو سلام ای پسر فاطمه سیده زنانِ عالَم همه سیده زنان هر دو عالَم زهره زهرا ز رسول خاتم آنکه به قرآنِ خدا کوثر است بر همه مردان و زنان اوسَر است طِبقِ حدیثی که بیامد ز دوست علّتِ خَلقِ علی علیه السلام و احمد صلی الله علیه و آله اوست (11)
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
| ❤ |
السَّلامُ عَلَیک یا ثَارَاللّه وَ ابْنَ ثَارِهِ، وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ.
ای تو بحقّ خون خدا اَلسّلام ای پسر خون خدا اَلسّلام ابن رسول و علی و فاطمه صدق کند خون خدا بر همه مادر و جد و پدرت خون عشق حامل اسرارِ همایون عشق در رگ هستی تو دَمی یا حسین معنی نون و قلمی یا حسین کالبد هستی و قلبِ وجود در کنفِ هستی تو هست و بود چو گفت احمد صلی الله علیه و آله که منم از حسین معنی لولاک توئی یا حسین (12) وای ز مظلومی و تنهائیت داد از آن غُربت و بی یاریت کس نُبدی تو را که یاری کند لیک جهان بهرِ تو زاری کند ضِمنِ گذَشتِ سنه ها هر زمان عاشق و سرباز رهت شیعیان ینصُرُنی چون زتو جانها شنید آمده لبَّیک هزاران شهید گنبد دوّار پر از این صداست این همه گلزار شهیدان گواست وِتْر خدا خون خدا وِتْر نیز عشق دهد معنی این را تمیز
السَّلامُ عَلَیک وَ عَلَی الاَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بفَنَائِک عَلَیکمْ مِنِّی جَمِیعا سَلامُ اللّه اَبَدا مَا بَقِیتُ وَ بَقِی اللَّیلُ وَ النَّهَارُ.
بر بدن و روح شریفت سلام بر حرم پاک نظیفت سلام به روح عشّاق که در خون شدند در حرم پاک تو مدفون شدند فَناءِ در تو هدفِ پاکشان فِناءِ تو مَطافِ ارواحشان بر آستانت سر و جان نهادند والاترین شهیدِ در جهادند سلامِ حقّ زِمن به جمع شما به لاله های دور شمع شما بر تو و یاران تو از حقّ درود هر چه زمان آید و هم هست و بود
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
| ❤ |
یا أَبَا عَبْدِاللّه لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیةُ، وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ الْمُصِیبَةُ بِک عَلَینَا وَ عَلی جَمِیعِ أَهْلِ الاِسْلامِ، وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِیبَتُک فِی السَّمَوَاتِ عَلَی جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَوَاتِ.
نیست عزائی چو عزایت بزرگ بس که عظیم است و مصیبت سترگ خلق جهان زان همه بر سر زنان مُسلِم و کافر شده چون شیعیان اهل سماوات چو اهل زمین جمله مصیبت زده بر شاه دین عالَمِ مُلک ملکوت از درون دل زغم و غصّه تو غرق خون جناب حق چو دید این شور و شین مرثیه خوانده است خودش بر حسین سوره احقاف ز قرآن حق آیه خمس و عشرش از سبق آن حَمَلَتْهُ اُمُّهُ کرْ هَنَش پس وَضَعَتْهُ اُمُّهُ کر هَنش حمل و فصالش که ثلاثون بُدی مفسّرش جناب صافی شدی که آیه تطبیق شود بر حسین مرثیه خوانده است خدا بر حسین که بوده زهرا گَهِ حملش حزین به گاه وضعش به مصیبت قرین بَعدِ خدا نوحه گرش مصطفی است گریه کنِ مجلس او مرتضی است جمله ملائک شده شیون کنان شور قیامت شده در قدسیان در غم سوگش همه پیغمبران زآدم و خاتم همه زاری کنان تا به قیامت بود این ماتمش سوز دل و اشک روان در غمش
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
| ❤ |
فَلَعَنَ اللّه اُمَّةً اَسَّسَتْ اَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجُوْرِ عَلَیکمْ أَهْلَ الْبَیتِ.
لعن خدا بر آنکه شد مؤسّس به ظلم و جور بر شما مهندس هر آنکه ظالِم شده بر اهلبیت جائر و غاصب شده بر اهلبیت به اهل بیتی که ز قول قرآن آیه فرود آمده در شأنشان آیه تطهیرِ خدای مجید به فضلشان از طرف حق رسید
ویرایش توسط سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)* : 02-08-2021 در ساعت 21:56
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
| ❤ |
و لَعَنَ اللّه اُمَّةً دَفَعَتْکمْ عَنْ مَقَامِکمْ وَ اَزَالَتْکمْ عَنْ مَرَاتِبکمْ الَّتِی رَتَّبَکمُ اللّه فِیهَا.
لعنت حقّ بر همه غاصبان دفع کنِ حَقّ شما ذیحقان حقّ شما بود خلافت ز حق غیر شما باطل و کور و زهق رُتبه مخصوص شما غصب شد ضدّ خدا جای شما نصب شد
وَ لَعَنَ اللّه اُمَّةً قَتَلَتْکمْ وَ لَعَنَ اللّه الْمُمَهِّدِینَ لَهُمْ بالتَّمْکینِ مِنْ قِتَالِکمْ.
لعن خدا به قاتلانت همه به یاورانِ قاتلانت همه هر که بشد مطیع آن قاتلان مجری نقشه های آن دشمنان
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
نقل قول