اللَّهُمَّ إِنِّی بِكَ وَ مِنْكَ أَطْلُبُ حَاجَتِی
خدایا من بوسیله تو و از لطف تو حاجتم را مى طلبم
وَ مَنْ طَلَبَ حَاجَةً إِلَى النَّاسِ فَإِنِّی لاَ أَطْلُبُ حَاجَتِی إِلاَّ مِنْكَ وَحْدَكَ لاَ شَرِیكَ لَكَ
و هر كس از خلقت حاجت مى طلبد بطلبد من از غیر تو حاجت نمى طلبم تو یكتایى و شریك براى تو نیست
وَ أَسْأَلُكَ بِفَضْلِكَ وَ رِضْوَانِكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ
و درخواست مى كنم به فضل تو و خشنودیت كه درود فرستى بر محمد (ص) و اهل بیتش
وَ أَنْ تَجْعَلَ لِی فِی عَامِی هَذَا إِلَى بَیْتِكَ الْحَرَامِ سَبِیلاً حِجَّةً مَبْرُورَةً مُتَقَبَّلَةً
و مرا امسال از حاجیان بیت الحرامت قرار دهى كه حجشان نیكو و مقبول و پاكیزه
زَاكِیَةً خَالِصَةً لَكَ تَقَرُّ بِهَا عَیْنِی وَ تَرْفَعُ بِهَا دَرَجَتِی
و خالص براى توست كه به آن حج در قیامت دیده ام روشن و درجه ام رفیع گردد
وَ تَرْزُقَنِی أَنْ أَغُضَّ بَصَرِی وَ أَنْ أَحْفَظَ فَرْجِی وَ أَنْ أَكُفَّ بِهَا عَنْ جَمِیعِ مَحَارِمِكَ
و نیز روزیم گردان كه چشم از حرام بپوشم و عفت خود حفظ گردانم و از جمیع آنچه حرام كرده اى خود را نگاه دارم
حَتَّى لاَ یَكُونَ شَیْءٌ آثَرَ عِنْدِی مِنْ طَاعَتِكَ وَ خَشْیَتِكَ وَ الْعَمَلِ بِمَا أَحْبَبْتَ وَ التَّرْكِ لِمَا كَرِهْتَ وَ نَهَیْتَ عَنْهُ
تا در عالم چیزى محبوبتر نزد من از طاعت و خشیت تو و عملى كه محبوب توست و ترك آنچه ممنوع و ناپسند توست نباشد
وَ اجْعَلْ ذَلِكَ فِی یُسْرٍ وَ یَسَارٍ وَ عَافِیَةٍ وَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَ
و این كار را بر من سهل و آسان و راحت گردان و سهل عطا كن هر چه به من انعام فرمودى
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ وَفَاتِی قَتْلاً فِی سَبِیلِكَ تَحْتَ رَایَةِ نَبِیِّكَ مَعَ أَوْلِیَائِكَ و از تو اى خدا درخواست مى كنم كه وفات مرا كشته شدن در راه خود قرار دهى زیر پرچم دین پیغمبرت با اولیاء و دوستانت
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَقْتُلَ بِی أَعْدَاءَكَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِكَ
و باز از تو مى طلبم كه به دست من دشمنانت را و دشمنان رسولت را به قتل رسانى
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُكْرِمَنِی بِهَوَانِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ لاَ تُهِنِّی بِكَرَامَةِ أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِكَ
و از تو مى طلبم كه مرا گرامى كنى به خوار كردن هر كه را از خلقت بخواهى و خوارم نگردانى به گرامى كردن احدى از اولیاء و دوستانت
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً حَسْبِیَ اللَّهُ مَا شَاءَ اللَّهُ
بارالها مرا با رسولت همراه ساز خدا مرا كفایت است هر چه خواست خداست نیكو است.
مؤلف گوید كه این دعا موسوم به دعاى حج است سید در اقبال از حضرت صادق علیه السلام روایت كرده خواندن آن را در شب هاى ماه رمضان بعد از مغرب و كفعمى در بلد الامین گفته كه مستحب است خواندن آن در هر روز از ماه رمضان و در شب اول نیز و شیخ مفید در مقنعه براى خصوص شب اول بعد از نماز مغرب نقل كرده است.