شيوهِ جوانان ما در پژوهش از نشانه هاي ظهور امام (عجل الله فرجه) که تنها از کتاب ها استفاده مي شود، شيوه اي کاملاً منفي است. ما بايد مفهوم انتظار را تصحيح وحالت انتظار را به سمت مثبت جهت دهي کنيم. فرق دو مفهوم اين است که مفهوم نخست، نقش انسان را در مسألهِ انتظار، منفي جلوه گر مي سازد، ولي مفهوم دوم، اين نقش را در روند ظهور امام (عجل الله فرجه) مثبت، فعّال ومرتبط با زندگي ووضعيت سياسي وانقلابي ودرد ورنج ما قرار مي دهد.
از معمّر بن خلاّد از حضرت ابي الحسن (عجل الله فرجه) در تفسير سخن خداي تعالي:
(الم، اَحسب النّاس ان يترکوا ان يقولوا آمّنا وهُم لا يفتنون).(12)
(الف، لام، ميم، آيا مردم پنداشتند که تا گفتند ايمان آورديم، رها مي شوند ومورد آزمايش قرار نمي گيرند؟)
نقل است که حضرت (عليه السلام) فرمود:
(يفتُنونَ کما يُفتن الذهب، ثُمَّ قال: يُخلصون کما يُخلص الذهب).(13)
((مردم) آزمايش مي شوند، چنان که طلا آزمايش مي شود. سپس فرمود: ناخالصي مردم گرفته مي شود. چنان که طلا را خالص مي سازند).
منصور صيقل مي گويد: من وحارث بن مغيره که از اصحاب واز شيعيان ما است، نشسته بوديم و(دربارهِ ظهور امام عصر (عجل الله فرجه)) با هم سخن مي گفتيم، چنان که حضرت امام صادق (عليه السلام) سخنان ما را مي شنيد. امام رو به ما کرد وفرمود:
(في ايّ شيءٍ انتم هاهنا؟ هيهات لا واللّهِ لا يکون ما تمدّون اليه اعينکم حتّي تميزّوا).
(براي چه اين جا نشسته ايد؟ دريغا! نه به خدا قسم آنچه که انتظارش را مي کشيد واقع نخواهد شد، مگر آن که متمايز (آزمايش) شويد).
منصور از امام صادق (عليه السلام) نقل مي کند که فرمود:
(يا منصور! انّ هذا الامر لا يأتيکم اِلاّ بعد اياسٍ، لا واللّهِ حتّي يميّزوا، لا واللّهِ حتّي يشقي من يشقي ويَسعَدُ مَن يَسعَدُ).(14)
(اي منصور! ظهور امام (عليه السلام) واقع نمي شود مگر پس از نوميدي، نه به خدا مگر آن که متمايز شوند. نه به خدا مگر آن که شقي ونيکبخت هر دو خود را نشان دهند).
بنابراين ، ارتباط ظهور امام عصر (عجل الله فرجه) با علم ما، متن زندگي ما، گرفتاري ودرد ورنج ما نيکبختي وبدبختي ما بيش تر از ارتباط آن با نشانه هاي کيهاني ذکر شده در کتاب هاست واين، مفهومي است که بايد در آن با ديدهِ تعميق وروشنگري بنگريم.