اشعار وپیامک های عرض تسلیت شهادت زین العابدین حضرت سجاد علیه السلام

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شهادت غمبارومظلومانه چهارمین سکاندار کشتی هـدایـت
کوکب درخشان آسمان امامت ، شاهد تبدار نینوای شهادت
روایتگرحدیث خون ورشادت,داغدارلاله های بخون طپیده
قافلـه دار کاروان اسـراء، سیـد الباکین ، سیـد السـاجدین
آقا علی بن الحسین ، حضرت زین العـابدین علیه السلام
رابـرشیعیـان جهــان تسلیـت و تعـزیت عرض می کنیـم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

منكه عمري در تب و تاب مرارت سوختم
چون شب شام غريبان در حرارت سوختم

بعد باباي غريب و بي كس و مظلوم خود
مثل عمه زير زنجير اسارت سوختم

از حرم تا قتلگه با كعب ني كردم عبور
اولين زائر منم كز اين زيارت سوختم

سوختم بابا چو بر نعشت نگاهي دوختم
بر شكاف زخمهاي بي شمارت سوختم

نعش بي سر را كه ديدم ناگهان خوردم زمين
بر تن بي سر و جسم بي مزارت سوختم

از همان روزي كه مي كردي سفارش عمّه را
تا كنون بر خواهر شب زنده دارت سوختم

نعشها ديدم به صحرا رأسها ديدم به ني
هم به هفتاد دو و هجده بهارت سوختم

گاه ديدم غارت خلخال و گاهي گوشوار
گاه بهر دختر بي گوشوارت سوختم

گاه معجر گاه سر ديدم به روي نيزه ها
گاه ايدل بر نگاه سوگوارت سوختم

دشمن آندم كه ز ما ارثِ امامت را رُبود
در تب بيماري و داغ جسارت سوختم

هيچكس جز با تمسخر روبرو با ما نشد
بارها در راه از دردِ حقارت سوختم

سِيلِ سيلي در اسيري سهم اهل البيت شد
بارها از دستهاي با مهارت سوختم

حربة كوفي هجوم و قتل و غارت بود و بس
از هجوم چشمها هنگام غارت سوختم

مجلس ابن زياد و مجلس شومِ يزيد
كرد بر ناموس حق دشمن اشارت سوختم

خويش را پيروز مي دانست و ما را در شكست
پيش بيگانه ز كذب اين بشارت سوختم

عمه ام را خارجي خواندند و خود را اهل دين
در ميان دشمنان درآن امارت سوختم

تا دم مرگم برايت گريه كردم صبح و شام
نهضتي كردم بپا حالا كنارت سوختم


شاعر : محمود ژولیده

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یا سید الساجدین

قد قامتِ تو کلام عاشورا بود
آمیخته با قیام عاشورا بود

سجّاد! پس از غروب آن ظهر غریب
سجّاده ی تو پیام عاشورا بود

صلی الله علیک یا علی بن الحسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یعقوب کربلا چه قدر گریه می کنی
از صبح زود تا به سحر گریه می کنی

یعقوب را که غصه ی یوسف شکسته کرد
داری برای چند نفر گریه می کنی؟

وقتی که چشم هات می افتد به معجری
حق داری ای عزیز اگر گریه می کنی

این طفل را به جان خودت آب داده اند
دیگر چرا میان گذر گریه می کنی

از صبح تا غروب فقط نیزه می زدند
داری به قتل صبر پدر گریه میکنی

چشمت چرا ضعیف شده بی رمق شده
یعقوب کربلا چقدر گریه می کنی!

با دیدن اسیر کجا می رود دلت
با دیدن فقیر کجا می رود دلت

شاعر:علی اکبر لطیفیان

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

روزی که بسته در غل و زنجیر می شدی
زخمی ترین تراوش تقدیر می شدی

هفت آسمان کنار تو در حال گریه بود
وقتی درون خیمه زمین گیر می شدی

صلی الله علیک یا علی بن الحسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بغضش شکست زخم دلش بی حساب شد
سجاده اش معطر با اشک ناب شد

او سیدالبکاء حسینیه ی خداست
گریه سپاه او شد و پا در رکاب شد

صفحه به صفحه ادعیه های صحیفه اش
ناگفته های مرثیه بود و کتاب شد

عمری ز داغ روضۀ سخت تنور سوخت
ذره به ذره یاد لب تشنه آب شد

عکس غروب روز دهم بین چشم او
با عکس آن هلال سر نیزه قاب شد

یادش نمی رود بدن بی سر حسین
یا آن محاسنی که به خونش خضاب شد

رگ های روی حنجر زخمی گواه بود
در بردن سر پدر او شتاب شد

سینه زده برای تنش مثل بادها
وقتی که نوحه خوان تنش آفتاب شد

دیگر لبش به آب خنک!!!! نه نخورد و رفت
او روضه دار دائم طفل رباب شد

خاک فلک به روی سرم که نوشته اند
با دست بسته وارد بزم شراب شد


شاعر : محسن حنیفی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یا سید الساجدین

زینت شبهای دعا حضرت سجاد
خاطره ی کرب وبلا حضرت سجاد

جلوه ی زیبای عبادات الهی
ای پسر خون خدا حضرت سجاد

صلی الله علیک یا علی بن الحسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

غم و اندوه و مصیبت همه جا یارش بود
روز پیوسته ز محنت به شب تارش بود

كربلا از نظرش دور نمى ‏شد آنى
یاد آن حادثه دایم پى آزارش بود

پیش رویش سر پرخون پدر بر سر نى
پا به پا همسفرش بود و جلودارش بود

آن شنیدم كه پس از واقعه كرببلا
بیشتر گریه بیاد شهدا كارش بود

آب مى‏ دید به یاد لب عطشان پدر
اشكش از دیده سرازیر به رخسارش بود

گریه كودك بى شیر به یاد اصغر
شرر خرمن جان و دل افكارش بود

پیش چشمش همه سیراب شدند از دم تیغ
چرخ با آل پیمبر سر پیكارش بود

شرح مظلومى هفتاد دو غلطیده بخون
روشن از چشمه چشمان گهربارش بود

زینب آن رهسپر راه برادر تا شام
در اسارت همه ‏جا مونس و غمخوارش بود

خطبه سید سجاد كه در مسجد شام
گشت ایراد نمایان هم آثارش بود

پرده از آن همه بیداد و جنایت بگرفت
آنكه گفتار خدا منطق و گفتارش بود

عاقبت فتنه بدخواه ز اندازه گذشت
آنچه را كرد همان فطرت كردارش بود

كرد مسموم ترا دشمن جان تو ولید
چون براتى كه زغم دیده خونبارش بود

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یا سید الساجدین

زینت شبهای دعا حضرت سجاد
خاطره ی کرب وبلا حضرت سجاد

جلوه ی زیبای عبادات الهی
ای پسر خون خدا حضرت سجاد

صلی الله علیک یا علی بن الحسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اى زمین و آسمان‎ها، سوگوار غُربتت
آفتاب صبحدم، سنگ مزار غربتت

بر جبین فصل‎ها، هر یك نشان داغ توست
اى گریبان خزان چاك، از بهار غربتت

یك بقیع اندوه و ماتم، یك مدینه اشك و خون
سینه‎هامان یك به یك، آینه‎دار غربتت

پاك شد آینه از زنگ، اى تماشایى‎ترین!
شستشو دادیم دل را، با غبار غربتت

شب سیه‎پوش، از غم و اندوه بى پایان توست
شرمگین خورشید، از شب‎هاى تار غربتت

اى بقیعت عاشقان را كعبه عشق و امید
سینه چاكیم از غم تو، بى قرار غربتت

شهر یثرب، داغدار خاطرات رنج توست
خم شده پشت مدینه، زیر بار غربتت

مى‎تپد دل‎هاى عاشق، در هواى نام تو
با غمى خو كرده هر یك، در كنار غربتت

كاش مى‎شد، روشناى تربت پاك تو بود
چلچراغ اشك ما، در شام تار غربتت

دایره در دایره پژواكى از اندوه توست
هیچ داغى نیست بیرون، از مدار غربتت

دامن اشكى فراهم داشتم، یك سینه آه
ریختم در پاى تو، كردم نثار غربتت

آشناى زخم دل‎ها، غربت معصوم توست
من دلى دارم پریشان، از تبار غربتت