ج ـ بعلبك :(84)
چـون كـاروان اسـيـران كربلا نزديك بعلبك رسيد، اهالى آنجا در حالى كه با خودپرچم هايى داشـتـنـد بـراى تماشاى اهل بيت (ع ) و به نشانه ى شادى تجمّع كردند. امّ كلثوم جمله اى گفت كه باعث حزن و اندوه امام سجّاد (ع ) گرديد. آنگاه فرمود:
و هو الزمانُ فلا تَفْنِى عجائِبَه
مِنَ الكرامِ و ما تَهْدى مصائبه
فَلَيْتُ شِعْرى الى كم ذاتُجاذِبُنا
فُنُونَهُ و ترانالم نُجاذِبه
يُسْرى بنا فوقَ اَقْتابٍ بِلا وطاءٍ
و سابقُ العيسِ يَجْمى عَنْهُ غارِبُه
كاءنّنا مِنْ اُسارى الرومِ بَيْنَهُم
كاءَنَّ ما قالَهُ المختارُ كاذبه
كَفَرْتُمْ برسول اللّهِ وَ يَحْكُمْ
فَكُنْتُم مثلَ من ضلَّتْ مذاهِبُه (85)
((اين ، همان زمان است كه شگفتى هايش از نظر بزرگان پايان پذير نيست و مصائب آن نامشخص اسـت ؛ اى كـاش مـى دانـسـتـم كـه مـشـغـله هـاى زمـان تـا كـجـا مـا را بـه دنبال خود مى كشاند و مى بينى كه ما او را به دنبال خود نمى كشانيم ؛ ما را بر شتران عريان و بـى جـهـاز در هـر شـهـر و ديـارى مـى گـردانـنـد و كـسـانـى از دنـبـال ، دارندگان مهار شتران را حمايت مى كنند؛ گويا ما در ميان آنان چون اسيران روم هستيم و گـويـا آنـچـه را پـيـامـبـر (ص ) بـيـان فـرمـوده اسـت ، نـادرسـت بـود! واى بر شما، نسبت به رسول خدا كفران پيشه كرديد و شمايان به گم كرده راهى مى مانيد كه راهها را نمى شناسد.))
پيش بينى امام سجاد (ع ) درباره ى قاتلين امام حسين (ع )
دشـمـن در يـكـى از تـوقـّفگاههاى بين راه سر بريده امام حسين (ع ) را در صندوقى در دير راهب مـخـفـى كـرد. وقـتى راهب و شاگردانش كه هفتاد نفر بودند و از نسبت سيدالشهدا (ع ) با پيامبر (ص ) و مـظـلومـيـتـش آگـاه گـشـتـنـد. صـدايـشان به ناله و ضجّه بلند شد و عمامه ها را از سر برداشتند.
سـپـس خـدمـت امـام سـجاد (ع ) رسيده و آمادگى خود را براى جنگ با كشندگان امام حسين (ع ) اعلام كردند. امام سجّاد (ع ) فرمود:
((لا تفعلوا ذلك فانّهم عن قريب ينتقم اللّه تعالى منهم ...))(86)
((اين كار را انجام ندهيد. زيرا خداوند به زودى از آنان انتقام مى گيرد.))
نقل قول
