پیامک ها و اشعار عرض تسلیت فرا رسیدن اربعین حسینی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فرارسيدن اربعين سيد و سـالار شهيـدان آقـا ابا عبدالله
الحسين عليه السلام و هفتـاد دو لاله گلگـون کفن دشت
کربلا و پایان دوران محنت بار اسارت آل الله وبازگشت

کاروان اسـراء به مدینه منـوره برعـزادارن وشيفتگـان
خـانـدان عصمت و طهـارت عليهـم السـلام تسليت بـاد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مرگ من بود دمي کز تو جدايم کردند
درهمان گوشه گودال فدايم کردند

دوستانم که نبودند بگريند به من
دشمنانم همگي گريه برايم کردند

من که خود راهنماي همه عالم بودم
سـر خونين تو را راهـنمايم کردند

هر کجا خواستم از پاي درافتم ديدم
کودکان دست گشودند و دعايم کردند

خجلم از تو و اين روي امانت هايت
بر سر خار دويدند و صدايم کردند

گريه ها داشتم از دوري روي تو ولي
خنده ها بود که بر اشک عزايم کردند

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

السلام علیک یا اهل بیت نبوة و معدن رسالة


از برای دردِ بی درمان بیماران عشق
تربت خونِ خدا شد ارمغان کربلا

همچو «رودی» دامن از اشک بصر دریا کند
هر که می جوید خبر از داستان کربلا

بابی انت و امی یا ابا عبدالله الحسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می آید
نفس هایم گواهی می دهد بوی تو می آید

شکوه تو زمین را با قیامت آشنا کرد
و رقص باد با گیسوی تو محشر به پا کرد

زمین را غرق در خون خدا کردی خبر داری؟
تو اسرار خدا را بر ملا کردی خبر داری؟

جهان را زیر و رو کرده است گیسوی پریشانت
از این عالم چه می خواهی همه عالم به قربانت

مرا از فیض رستاخیز چشمانت نکن محروم
جهان را جان بده پلکی بزن یا حی یا قیوم

خبر دارم که سر از دیر نصرانی در آوردی
و عیسی را به آیین مسلمانی در آوردی

خبر دارم چه راهی را بر اوج نیزه طی کردی
از آن وقتی که اسب شوق را مردانه هی کردی

تو میرفتی و می دیدم که چشمم تیره شد کم کم
به صحرایی سراسر از تو خالی خیره شد کم کم

تو را تا لحظه ی آخر نگاه من صدا می زد
چراغی شعله شعله زیر باران دست و پا می زد

حدود ساعت سه جان من می رفت آهسته
برای غرق در دریا شدن می رفت آهسته

بخوان آهسته از این جا به بعد ماجرا با من
خیالت جمع ای دریای غیرت خیمه ها بامن

تمام راه بر پا داشتم بزم عزا در خود
ولی از پا نیفتادم شکستم بی صدا در خود

شکستم بی صدا در خود که باید بی تو برگردم
قدم خم شد ولیکن خم به ابرویم نیاوردم...

نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می آید
نفس هایم گواهی می دهد بوی تو می آید

حمید رضا برقعی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

السلام علیک یا اهل بیت نبوة و معدن رسالة


دوستان با من و دل ناله و فریاد کنید
آه را با نفس از حبس دل آزاد کنید

اربعین آمده تا از شهدا یاد کنید
گریه بر زخم تن حضرت سجاد کنید...


بابی انت و امی یا ابا عبدالله الحسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نزدیکِ اربعین، دلِ جا مانده ها گرفت...
یک بینوا برای خودش ربنا گرفت...

هرکس رسید؛ سوال کرد: زائری؟
از این سوال، دلِ پُرخونِ ما گرفت...

آقا مگر "بَدان" به حریمت نمیرسند؟
پس "حُر" که بود که جام بلا گرفت...؟

باشد؛ محل نده... نبرم اربعین حرم...
اما بدان؛ که قلبم از این ماجرا گرفت...

آنقدر گریه میکنم که بگویند عاقبت:
نوکر ز اشکِ خود سفرِ کربلا گرفت...

اما ز راهِ دور؛ سلام حضرت حسین...
بارانِ اشک، از این روضه ها گرفت...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

السلام علیک یا اهل بیت نبوة و معدن رسالة

ندارم وسعت داغم مساحت ندیدم بعد تو یک روز راحت مرا از کربلا بردند اما دلم جا مانده بین قتلگاهت

اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت

نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت

بابی انت و امی یا ابا عبدالله الحسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قلبم قلمرو همۀ عاشقانه‌هاست
من، اربعین، حرم، سفر بیکرانه‌هاست

لب‌های خادمان تو گرم «تفضَّل» است
«شُکراً» جواب زائر تو بر نشانه‌هاست

خانه به خانه، شور شما، طعم عاشقی
مسجد چراغ دارد و نوری به خانه‌هاست

دل می‌زند به وسعت دریا و می‌رود
آن زائری که در دل تنگش بهانه‌هاست

دیدیم طفل در بغل و کودک و جوان
فصلی پر از شکفتن شوق جوانه‌هاست

با یاد شاعران به لبم آمده غزل
با یاد دوستان نفسم از ترانه‌هاست

اینجا ستون به آخر خط می‌رسد ولی...
اینجا جنون جاری آن جاودانه‌هاست

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

السلام علیک یا اهل بیت نبوة و معدن رسالة

ندارم وسعت داغم مساحت
ندیدم بعد تو یک روز راحت

مرا از کربلا بردند اما
دلم جا مانده بین قتلگاهت


بابی انت و امی یا ابا عبدالله الحسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اربعین تو رسیده است و ز راه آمده است
خواهرت با قد خم گشته و آه آمده است

زینب از وادی شام آمده چشمت روشن
از کجا تا به کجا آمده ؟ چشمت روشن

آه ای یوسف صد تکه ی بی پیراهن
پیرهن بافته ات را بگرفت از دشمن

به لبش ناله ی محزون اخ العطشان است
روضه خوان حرم و آن بدن عریان است

مو پریشان شده و سینه زن و نالان است
به دلش سوز نهان ، دیده ی او گریان است

زینبی که سر بازار معطل شده است
بهر او چشم حرامی است که معضل شده است

ازدحام هلهله ها خنده ی مردم دیده
ناسزا در همه ی راه چقدر بشنیده

سایه ی بر سر خود را به روی نی دیده
در کنار سر نورانی او می دیده

کوفه با خطبه ی خود ، شام چه غوغا می کرد
خواهرت در همه جا محشری برپا می کرد

خطبه اش تیغ شد و یک تنه یک لشگر شد
گاه چون فاطمه و گاه خود حیدر شد