اسم جمیل
در روایت آمده است :
إنّ الله جمیل ویحبّ الجمال .
خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد .
و می دانیم بی نهایت همه زیبایی و حقیقت زیبایی ، نزد اوست .
اگر سالک راه حق نیز بتواند در فضای اسم جمیل قرار گیرد ، محلّ تجلّی اسم جمیل می شود و جمله «وما رأیت إلاّ جمیلا»
، یعنی زیبا دیدن حقیقت هستی ، و همه چیز و همه امور ، شامل حال او می شود; یعنی او زیبا می بیند ، چرا که همه چیز را فعل خدا می داند (که می بیند) و آنچه فعل غیر خداست ، که ممکن است بگوییم زیبا نیست ، او در تدبیر و تقدیر مدبّر حکیم می داند .
اگر هم برخی مردم بگویند که در جهان ، زشتی هست ، او زشتی پذیر نیست و زشتی را دوست ندارد و هرچه پیش آید ، او بر حسب تکلیف الهی خود عمل می کند .
در موقع انجام تکلیف الهی باز نتیجه اش همان زیبایی است .
اسم ربّ
تجلّی اسم ربّ (= هدایت و تربیت) ، بر قلب بنده ، همان ولایت حق بر بنده مؤمن است که :
إنّ ولیّ الله نزّل الکتاب وهو یتولّی الصّالحین .
ولایت من ، به دست خداست ، خدایی که کتاب را نازل فرمود و او خود ، ولایت بندگان صالح را دارد .
و در این صورت ، سالک ، شایستگی عبودیّت کامل را پیدا می کند و به مقام صالحان می رسد .
در این مقام ، تربیت و هدایت از طریق کاملتر شدن تجلّی اسم ربّ و نزول قرآن بر قلب به وجود می آید .