يازده ـ احترام به شخصيت افراد
پندهاي حكيمانه و امر و نهي دلسوزانه، بايد همواره آميخته با ادب و احترام شد و با الفاظي دلنشين و محبتآميز بيان شود. همچنين بهتر است ابتدا به ويژگيهاي مثبت اخلاقي، خانوادگي، علمي و شغلي مخاطب و توانايي وي بر نيك بودن تأكيد شود، سپس نكتههاي رفتاري لازم را به او گوشزد كند. در اين صورت، امر به معروف و نهي از منكر نه تنها مخاطب را به لجاجت و جبههگيري وانميدارد، بلكه مانند باران بهاري، قلب و جان او را پاك و او را اميدوار و هدفمند ميسازد.
يکي از ياران امام صادق ( عليه السلام ) گاهي به لغزشي دچار ميشد. زماني به كمك حضرت نيازمند شد. خدمت امام ( عليه السلام ) رسيد و تقاضايش را مطرح كرد. امام ( عليه السلام ) به او ياري رساند و از او دلجويي كرد، سپس به او فرمود:
إِنَّ الْحَسَنَ مِنْ كلِّ أَحَدٍ حَسَنٌ وَاِنَّهُ مِنْك اَحْسَنُ لِمَكانِك مِنّا وَإِنَّ القبيحَ مِنْ كلِّ أحَدٍ قَبيحٌ و إنَّهُ مِنْك أَقْبَحُ. (11)
كار خوب، از هر كس سر بزند، نيكوست و از تو نيكوتر است؛ زيرا تو به ما وابستهاي و كار بد از هر كس سر بزند، بد است و از تو بدتر است.
با دقت در اين سخن امام ( عليه السلام ) درمييابيم كه ايشان ابتدا با دلجويي، احسان و نزديك ساختن اطرافيان به خود، در صدد امر به معروف و نهي از منكر برميآمد. اين امر، ميتواند الگوي بسيار مناسبي براي ما در زمينه امر به معروف و نهي از منكر باشد.