یک بار دیگر این حدیث را مرور کنیم، و در بندبند آن وپیامهای صریح و کنایی آن بیندیشیم، و صفا و سادگی ونورانیّتی که بر جزء جزء این مراسم زیبا و باشکوه وروحانی حکمفرما بوده، در نظر مجسّم کنیم :
-- میهمانان، تمام یاران پیامبر صلی الله علیه و آله حاضر در مسجد
________________________________________
1- بحارالانوار، جلد 43، صفحه 95 و 96 (با تلخیص).
ص:82
بودند، یعنی چهار هزار نفر!
-- طرز دعوت به آن سادگی از طریق یک پیام شفاهی وعمومی توسّط خود داماد.
-- پذیرش دعوت از سوی همه و شرکت عمومی در این مجلس جشن با شکوه.
-- غذا، منحصر به نان و گوشت و مقداری حلوای خرما به عنوان شیرینی.
-- تهیّه شیرینی با دست خود پیامبر صلی الله علیه و آله صورت گرفت.
-- تقسیم هزینه میان پدر عروس و داماد.
-- برکت عجیب غذا به دعای پیامبر صلی الله علیه و آله و غذاخوردن بی تکلّف اصحاب و تبریک گفتن و رفتن.
-- فرستادن باقیمانده غذا به خانه همسران پیامبر صلی الله علیه و آله.
-- و آخرین مرحله کنار گذاشتن غذای عروس و داماد از همان باقیمانده غذا.
-- حیا و حجب فوق العاده عروس.
-- سفارش کردن عروس و داماد را به یکدیگر، و تبریک گفتن صمیمانه پیامبر صلی الله علیه و آله به آن دو عزیز.
-- اعلام پایان مراسم جشن عروسی از سوی رسول الله صلی الله علیه و آله.
چه زیبا و باشکوه و با صفاست چنین جشن و چنین
ص:83
مراسمی!
هرگز انتظار نداریم مردم عینآ چنین کنند، ولی این انتظار هست که از آن هزینه های کمرشکن و اسراف کاریهای جنون آمیز و آلوده شدن به انواع گناهان و بی عفّتی ها بپرهیزند.