نمونه اى از عدالت
از ابتداى تاريخ تاكنون ثروتمندان و قدرتمندان از امكانات خود بهره جسته اند و توده هاى مستضعف و فقيرِ جهان پايمال چكمه هاى زور آنان بوده اند.
تاكنون ثروتمندان نه تنها فقط در مسايل دنيوى پيشگام بوده اند و افراد ضعيف نظاره گر آنان بوده اند، بلكه حتّى در مسايل عبادى كه پول در آن داراى نقش و تأثير است نيز گاهى آنان پيشقدم بوده و جايگاه هاى عبادى و معنوى را اشغال نموده و مى نمايند.
در عصر حكومت عدالت پرور امام عصر عجّل اللَّه تعالى فرجه، پول و ثروت چنين نقشى نخواهد داشت و امكانات بيشترِ عدّه اى، باعث محروميّت افراد ديگر نخواهد شد.
عدالت در آن زمان با بهترين گونه اى كه ممكن است براى همه انسانها بدون هيچ گونه امتيازى اجرا مى شود.
روايتى كه مى آوريم، نشانگر نمونه اى از آن عدالت جهانى است:
امام صادقعليه‌السلام فرمودند:
«اوّل ما يُظهر القائم من العدل أن ينادي مناديه: أن يسلّم صاحب النافلة لصاحب الفريضة الحجر الأسود والطّواف .»(۱)
اوّلين عدالتى كه (حضرت) قائم ظاهر مى سازد، اين است كه منادى آن حضرت ندا مى دهد: افرادى كه حجّ مستحبّى انجام مى دهند، حجرالأسود و محلّ طواف خانه خدا را در اختيار كسانى كه حجّ بر آن ها واجب است، قرار دهند.
اگر در اين زمان گاهى ثروتمندان با هجوم بردن به بعضى از اماكن به گونه اى باعث افزايش قيمت ها مى شوند كه عدّه اى ديگر را محروم مى سازند،
____________________
۱. بحار الأنوار: ۵۲/۳۷۴.
نقل قول
