وصیت نامهٔ یک ارتشی

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

وصیت نامهٔ یک ارتشی (برگرفته از وصیت نامه کورش بزرگ :

بدانید که با دستی کوتاه و آرزوهایی بلند از محضر شما عزیزان مرخص می شوم...

✅روی تابوتم بنویسید این آخر و عاقبت کسی است که حافظ جان ومال وناموس ومایه آرامش وامنیت مردمش بود!...


✅تمام تقدیرنامه های مرا در مسیر قبرستان بریزید تا هیچ نظامی فکر نکند که این ها را می شود با خود به گور برد.

✅دفترچه خدمات درمانی ام را بر سر قبرم بگذارید تا دیگران بفهمند که ساخد و خدماتش نتوانست مرا نجات دهد!.

✅دستانم را داخل تابوت بگذارید چون در دنیا چیزی نداشته ام که به مردم بگویم با خود نمی برم!

✅به صاحب خانه ام بگویید دیدی بالاخره حرفم را به کرسی نشاندم و صاحب خانه شدم.هرچند که خانهٔ جدیدم کمی کوچک و تاریک است، ولی لااقل دیگر مشکل اجاره خانه و پول آب و برق و گاز نخواهم داشت!

✅ به مقامات وسلسله مراتب فرماندهی بگویید من کماکان منتظر سودسهام بانک حکمت ، بیمه صبا ، سهام 06 ، مهرگان وقوامین وعطرگل یاس هستم،بی زحمت آن را به آدرس مزارم ارسال نمایند!

✅ از کسانی که دسته گلهای قبور دیگران را کش می روند و سر قبر من می گذارند نمی گذرم.من تمام عمرم را از وسایل دست دوم استفاده کرده ام،لذا الآن که دیگر دستم از دنیا کوتاه است،لااقل از استشمام عطر گل های تازه و فرحبخش بی نصیبم نکنید!.

✅ به دوستان و آشنایان بگویید شبهای جمعه زود تر از سایر اهل قبور در محل حاضر هستم.حتی برای گشت زنی وبرقراری امنیت وآرامش قبرستان، شبهای شنبه را هم به عنوان آماده باش در خدمت نظام خواهم بود!.




✅ پرایدم را که ظاهرا روزهای اخیر به ارج و قربی رسیده است، برای عبرت دیگر همکاران،در جلوی اداره روی داربست نصب کنید،تا همه بدانند که من به خاطر تصادف با پراید،فوت ننموده ام،بلکه در کمال تعجب به مرگ طبیعی شربت رحمت را سر کشیدم!.

✅به مسئولین وسلسله مراتب یادآوری کنید که در همان اولین روز فوت خود یکی از همکاران بازنشسته را در اینجا ملاقات کردم.بندهٔ خدا شدیداً ازعدم استفاده از اماکن زیارتی ، سیاحتی ، استراحتگاههای سازمان در طول خدمت حتی برای یکبار و خصوصا عدم پرداخت مطالباتش گلایه داشت،خواهشمندم آبروداری کنید و ما اموات تازه درگذشته را بیشتر از این در حضور آن ها خجالت زده نکنید.راستش را بخواهید از این می ترسم آنها یکدفعه مرا تا وصول مطالباتشان،به گروگان بگیرند!

✅به همسرم بگویید از اینکه سالها با مشکلات داشته و نداشتهٔ من ساختی از تو متشکرم،ولی تنها کاری که الان از دست من برای تو برمی آید این است که روز زن را به تو تبریک بگویم.واقعیت این است که تا وقتی در کنار هم بودیم اوضاع بد مالی و یا جنگ و جدال در حوالی سومالی یمن سوریه عراق افغانستان بهانه ای بود که فرماندهان زیر باربودجه و حقوق و معوقه ما ارتشیان نروند و همیشه ما شرمنده خانواده هایمان باشیم و خرید هدیهٔ روز زن شانه خالی کنم،حالا هم این خاک هایی که شدیداً اطرافم را بغل کرده اند، نمی گذارند دستهایم را توی جیبم کنم و هدیه ای درخور شأن و مقام تو تهیه کنم!


کلام آخر


به فرماندهان و مسئولین و مدیران و تمام کسانی که ارتش و ارتشیان را خوار و حقیر کردند بگویید سعی کنید تا جایی که امکان دارد نمیرند چون اگر بمیرند اینجا در این دنیای آخرت بدجوری منتظر شما نشسته ایم اینجا محل حساب و کتاب است دیگر اینجا فرمانده و مسئول نیستید که بخواهید دستور دهید باید مجازات شوید.

حق نگهدارتان باد
@kohnesrbazaniran