سرگذشت نیکان قرون

[رایکا]

آخوند ملا علی همدانی


مرحوم آخوند ملا علی همدانی یکی از آيات بزرگ و اساتيد علما در قرن اخير است. معظم له در سال 1313 قمری در یکی از قصبات همدان متولد شد و در آغاز جوانی قريب ده سال از حضور اعلام همدان و آيات و مدرسين بزرگ تهران استفاده نمود و پس از خاتمه سطوح فقه و اصول رهسپار حوزه قم گرديد. مرحوم همدانی متجاوز از یازده سال در سلک افاضل تلامذه مرحوم آيت الله حائری و اساتيد قم قرار داشت و خود به درجه اجتهاد و مقام استادی رسيد.
مرحوم آخوند همدانی مجتهدی محقق، فقيهی اصولی، دانشمندی پارسا و بسيار زاهد و خدادوست بود. زهد و تقوای او زبان زد خاص و عام گرديد. خدايش درجات او عالی است متعالی فرمايد. مرحوم همدانی در جمله اساتيد قم بود که بنا به اصرار اهالی همدان و پيشنهاد علامه حائری برای خدمت و ترويج در زادگاه خود مستقر شد و چندين سال در اين شهر منشأ خدمات و آثاری متعدد و گوناگون بود که مجموع خدمات چند ساله او هم اکنون معلوم و به صورت جزوۀ مفصل مطبوع است.
از اهم تأليفات اوست: اجتهاد و تقليد، حبط و تکفير، شرح یا حاشيه عروة الوثقی، رساله ای در حالات ابو بصير، رساله ای در کلام، قاعدۀ لاضرر، اسرار نماز و رسائلی در لباس مشکوک و غيره... مرحوم همدانی سرانجام پس از عمری خدمت به اسلام و مسلمين در سن هشتاد و هشت سالگی در همدان وفات نمود و با مرگ خويش ثلمه ای بر پيکر اسلام و مسلمين وارد نمود.

[رایکا]

آیت الله طالقانی


مرحوم حاج سيد محمود طالقانی فرزند آيت الله سيد ابو الحسن یکی از علما و مجاهدين بزرگ جهان تشيع در قرن اخير است (سيد ابو الحسن طالقانی والد آيت الله مذکور یکی از علمای بزرگ و مبارز و مجاهد در رديف مراجع علما و از دوستان آيت الله صدر بود. حاج سيد محمود در سال 1329 قمری در یکی از قصبات طالقان متولد شد. معظم له از اوايل جوانی تا سال 1357 قمری (زمان مرحوم آيت الله حائری) در قم تحصيل نمود. بعداز سال مذکور در زمان حکومت رضا خان قلدر به جهت دفاع از حريم اسلام و روحانيت و حجاب بانوان به شش ماه زندان محکوم شد. پس از آزادی ضمن تحقيقات علمی و نوشتن تفسير سالها در ارشاد و آگاهی مردم می کوشيد. تفسير پرتوی از قرآن، به سوی خود می رويم و اسلام و مالکيت را در تهران به رشته تحرير برد. ديری نگذشت که بعد از چند بار گرفتاری و زندانی ها در سال 1372 قمری به جرم مخفی نمودن شهيد نواب صفوی اعلی الله مقامه در منزلش، آيت الله طالقانی را به چند ماه حبس محکوم نمودند و بعد از آزادی همينکه در ارشاد و آگاهی مردم کوششی می نمود مجددا او را به زندان بلا می کشانيدند. آيت الله طالقانی تا قبل از سال 1382 چند بار محکوم به زندان شده بود اما در سال 1382 بعد از حادثه خونين 15 خرداد و قيام مردم عليه شاه خائن اين مجاهد مقاوم و نستوه به جرم دفاع از اسلام و مردم بی گناه به ده سال زندان محکوم شد و سرانجام در سال 1390 بعد از هشت سال زندان آزاد شد ولی متأسفانه در همين سال که مقارن با جشنهای 2500 ساله نوکر استعمار بود. اين ابرمرد مقاوم به خاطر دفاع از اسلام و حقوق مردم مظلوم، به سه سال تبعيدی به نقاط دوردست ايران (زابل و بافت کرمان) فرستاده شد.
آيت الله طالقانی در سال 1394 قمری در بازگشت از تبعيد به تهران بلافاصله به اتهام اقدام عليه امنيت کشور و طرفداری از مخالفين رژيم در تهران به وسيله عمال ساواک به زندان سختی مبتلا بود. او و بستگانش خيلی اذيت های روحی و جسمی کشيدند تا آنکه در دوران انقلاب اسلامی ناگزير معظم له را نيز در جمله عدۀ زياد آزاد ساختند.
بيننده ی عزيز: از خصوصيات مهمی که در وجود مرحوم طالقانی بيش از هر چيز تجلی نمود مسئله مبارزه بی امان او عليه رژيم طاغوتی و مخصوصا استعمارگران شرق و غرب بود. اين مجاهد بزرگ بيش از هر کس عمری به زندان بلا گرفتار بود و با شکنجه های مختلف روبرو. اما برای خدا و اسلام سالهای متمادی استقامت نمود و به ایادی استعمار رکونی ننمود و جز در مقابل معبود حقيقی سر تسليم و تعظيم فرود نياورد. از لحاظ طرز تفکر و جهان بينی و روشنگری با توجه به شناخت عميق خود از معاصران خويش جلوتر می انديشيد و آينده نگر خوبی بود، آنگونه که جد بزرگوارش قصاص قبل از جنايت ننمود. و در عين رحماء بينهم اشداء علی الکفار بود.
مرحوم طالقانی در تمام عمر به فکر مردم ستمديده و طبقه مستضعف بود و بدين خاطر هيچ گاه آب خوشی از گلوپائين نداد و در راه اسلام و انقلاب و روشنگری مردم مجاهدی خستگی ناپذير بود. در اواخر عمر پس از پيروزی انقلاب با آنکه بنيه جسمی خود را از دست داده بود نطقهای آتشينی داشت و زبان او چون شمشير مالک اشتر به نفع اسلام بود. در دفاع از حريم اسلام، راه تداوم انقلاب و اطاعت از مقام رهبری بيانات شيوا و گرمی داشت که هم اکنون مضبوط است. ولی همان گونه که به یاد داريد سرانجام اين بزرگ مجاهد خستگی ناپذير پس از عمری مبارزه و مجاهدت چند ماه پس از طلوع صبح آزادی در شوال 99 ناگهان قلبش از کار ايستاد و خود برای هميشه آسوده شد و جهانی از مردمان متعهد را به سوگ خود نشانيد و در بهشت زهرا آرميد.

[رایکا]

علامه طباطبائی


حاج سيد محمد حسين طباطبائی معروف به علامه طباطبائی صاحب الميزان یکی از بزرگترين فلاسفه و اساتيد علما در جهان اسلام بود. اين عالم ربانی و فيلسوف شرق یکی از بزرگترين و بهترين مفسرين اسلامی است. معظم له استادی جامع بود، زيرا در عين حال که به دروس حکمت و فلسفه و کلام تبحر داشت، به اصول فقهی و تفسيری، علم رجال و حديث نيز مهارت یافت. علامه در زهد و تقوی و عشق و عرفان، تواضع و ايمان، خلوص و پاکی و صفا و ديگر سجايای اخلاقی کم نظير بود.
علامه در سال 1321 در شهر تبريز متولد شد، از اوايل زندگی نزد والد معظم و اعلام مختلف آذربايجان مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول و قسمتی از دروس حکمت را به پايان برد و در سال 1344 رهسپار نجف اشرف گرديد و چند سال از کرسی درس آيت الله نائينی، شيخ محمد حسين اصفهانی (کمپانی) و سيد ابو الحسن اصفهانی و ديگر اساتيد به درجه اجتهاد در علوم نقلی ارتقاء یافت. علامه دروس عقلی را بيشتر از محضر علامه بادکوبه ای استفاده نمود و سالها در تحقيقات فلسفی و کلامی و ضمن تدريس علوم عقلی به مراتب استادی رسيد.
علامه در سال 1354 نجف را به قصد تبريز ترک نمود و سالها در آذربايجان سرگرم تدريس و تحقيقات علمی بود. شهرت آن جناب از وقتی است که در جمله اساتيد بزرگ حوزه قم قرار گرفت معظم له از سال 1365 تا پايان عمر در اين مرکز علمی بيش از پيش به تأليف و تحقيقات مختلف مشغول بود و در ضمن علاقه مندان به درس حکمت سالها از کرسی درس او مستفيض و بهره مند بودند. امثال شهيد مطهری، شهيد بهشتی و اساتيد فعلی از کرسی درس او به مقام استادی رسيدند.
علامه شخصيتی است که فلاسفه شرق و غرب از احاطه علمی او به شگفت بودند. او با براهين منطقی ضمن اقامه دليل نارسائيهای مکتب ماترياليسم را به جهان بشريت ثابت نمود و نوعی انقلاب علمی و فرهنگی در جهان دانش و حکمت پديد آورد. چون خود وجودی سراسر زهد و تقوی و ايمان بود، فلسفه را با عشق و عرفان به هم آميخت و کتب علمی و مستند در مسائل مختلف و در خور فهم همگان به رشته تحرير برد. علامه گذشته از مقالات متعدد که سالها در مکتب اسلام از او منتشر می شد. یکی از بزرگترين یادگارهای جاويد او دوره تفسير الميزان است که مجلدات اين تفسير در جامعيت و محتوی کم نظير بلکه بی نظير است و درباره اهميت و جامعيت اين تفسير علما و مفسرين بزرگ سخنها و مقالات متعدد دارند.
همانطور که ميدانيد مجلدات تفسير الميزان توسط علمای حوزه قم به فارسی در چندين جلد تجديد چاپ شده و زينـت بخش هر بستان و مخزن کتاب بوده و هست. علامه مقام استادی خويش را در مجلدات اصول فلسفه، هدايت و حکمت، نهايت و حکمت و کتاب اصول عقايد به اثبات رسانيده و کتب ديگری مانند: مبدأ و معاد، سنن النبی، وحی یا شعور مرموز، قرآن در اسلام، شيعه در اسلام، کتاب مصاحبه او با پرفسور کربن که با قلم زيبائی به رشته تحرير رفته قابل استفاده عموم است. که اين مجموعه ها آثار بسيار زنده ای است در حقانيت مکتب اسلام و تشيع در جهان بشريت.
بيننده ی عزيز: سجايای اخلاقی علامه در خلوص و صفا، تواضع و ايمان، صبر و استقامت و تقوا، عشق به ائمه اطهار، و... که در آن وجود عزيز بود. خود بهتر از فقير واقفيد. همانطور که می دانيد اين عالم ربانی و استاد جهانی سرانجام در صفر سال 1402 برابر با آبان 1361 جهان فانی را وداع نمود و با مرگ او ثلمه ای به جهان دانش و حکمت پديد آمد. قبرش در کنار فاطمه معصومه جنب علما زيارتگاه است.

[رایکا]

آیت الله سید محمد باقر صدر



شهيد شاهد، آيت باهر، علامه متفکر، حاج سيد محمد باقر صدر (صدر الشهدا) یکی از بزرگترين علما و شهدای تاريخ در قرن اخير است. صدر الشهدا فرزند آيت الله سيد حيدر فرزند علامه حاج سيد اسماعيل صدر بود که اين خاندان و دودمان آنها از علما و پرچمداران بزرگ مکتب در عصر خويش بوده و هستند.
صدر شهيد روز بيست و پنجم ذيقعده 1353 قمری در کاظمين خانه علم و دانش به جهان ديده گشود و از خردسالی آثار نبوغ در او مشهود بود. در ده سالگی به سلک علما درآمد و در هفده سالگی رديف اساتيد و مراجع به تدريس فقه و اصول در حوزه نجف مشغول شد و کتاب غاية الفکر را در علم اصول تأليف نمود و نقطه نظرهای تازه ای در علم اصول عرضه نمود که نظريات او مورد توجه مجتهدين اصولی قرار گرفت. صدر الشهدا در اوايل زندگی مجتهدی متفکر، فقيهی مدرس و مؤلفی کم نظير بود. او در چهل و شش سالگی شهيد شد! اما بيش از نيم قرن از علمای معاصرش در علوم عقلی و نقلی جلوتر بود. و اگر مبالغه نباشد چند قرن از لحاظ تفکر و بينش اسلامی، روشنگری و روشنفکری، ايثار و از خودگذشتگی (و پياده شدن قوانين صحيح اسلامی به وسيله حکومت اسلامی) از معاصرينش جلوتر بود! که اگر حکومت اسلامی در عراق و بلاد اسلامی عرب پياده شود، آنگاه چهره واقعی اين ابر مرد تاريخ به جهان اسلام و بشريت نمايان تر خواهد شد، و روزی برسد که در تمام ممالک اسلامی نام اين شهيد در جمله رهبران بزرگ جامعه اسلامی زينت بخش مؤسسات علمی (و دار التبليغ فکری) قرار گيرد و آن مؤسسه ها به نام امثال اين شهيد متفکر افتخار نمايند.
فقير در مورد بيش از چهارصد فقيه و مرجع شناختی زنجيره ای دارد، و در نماز وتر به جای چهل مؤمن و فقيه می تواند چهار صد نفر را از درگاه ذات صمدش «به ترتيب وفات» علو و ارتقاء مقام خواهد و اين جمله را به عنوان سپاسی از نعمت دوستی اوليا که خودش به فقيری عنايت فرمود می نويسد. مقصود آنکه بين علمای بزرگ ما که بدين دفتر می خوانيد، امثال سيد بن طاووس، سيد رضی، فاضل هندی، فخر المحققين و اين صدر شهيد در جهان بشريت که از نوجوانی به درجه اجتهاد رسيده باشند کم داريم. افراد نام برده در جهان بشريت بر امثال نوابغی چون ابن سيناها بسی مزيت دارند، و امثال ابن سيناها با دانشمندان و نوابغ مختلف شرق و غرب قابل مقايسه نيستند!! و اين جملات حقيقتی است که فردا برای جهان بشريت ثابت خواهد شد، و با توجه به ايمانی که مجتهدين به راه خود دارند، می نويسد. نتيجه آنکه: اين صدر الشهدا هر چند به ظاهر خيلی زود غروب کرد، اما طلوعی بس روشن در پيش دارد، که تمام مسلمانان حتی علما حسرت مقام او دارند.
بيننده عزيز: صدر شهيد شخصيتی متين، سيدی جليل القدر و با ابهت، اسطورۀ مقاومت و پايداری و پيکری از ايمان و شجاعت و بردباری بود. به راه خود که اعتلای اسلام و پياده شدن قوانين اسلامی (چون حکمت عدل علی عليه السلام) بود ايمان و اصرار داشت. روزی که حکومت جبار و ننگين بعثيها روی کار آمد، در سخنان خود هميشه بيانگر مظالم و حيله و تزوير اينان بود و تا سرحد شهادت به راه خود ادامه داد و حسين وار سرانجام دست خواهرش را گرفت و به سوی عمه سادات شتافت و فردا جدش سيدالشهدا بر وجود اين برادر و خواهر مفتخر که راه آنان را برای رضای خداوند متعال ادامه دادند.
گذشت زمان بعثيها که سهل است، تمام ملکهای مرتجع و اربابان آنها را (یزيد وار) به زباله دان تاريخ می کشاند!! اما اين چهره های معصوم و شهدا معشوق بهر دوسرا تا خدا خدائی کند مفتخر و سربلند شدند و پيروزی نهائی با اينهاست. کتب الله لاغلبن انا و رسلی...
بيننده عزيز: اثر وجودی صدر شهيد و موجی که شهدای راه آزادی برای رضای خالق در اقيانوس جهان به وجود می آورند هم اکنون در روحيه و فکر و جوانان عراقی، لبنانی، مصری، پاکستانی، افغانستانی تا جنوب آسيا و افريقا و ممالک ديگر جهان طنين انداز شده و اثرش مشهود است.
تأليفات صدر شهيد که دال بر طرز تفکر او دارد، محظوظ، و اکثر آنها در دست مسملين جهان مطبوع است که از جمله آنهاست: حماسه ای از نور یا (مهدی منتظر)، خلافت انسان و شهادت انبيا، انسان معاصر و مشکلات اجتماعی، فلسفه ما، اقتصاد ما، منهاج الصالحين، غاية الفکر، دروس علم اصول، بحثی پيرامون ولايت، لمحه فقهيه، شرح عروة الوثقی، اساس منطق (مبانی منطق)، تعارض ادله شرعيه، منابع قدرت دول اسلامی، بانک در مجتمع اسلامی، بانک اسلامی بدون ربا، احکام حج و غيره.
صدر شهيد پس از سالها مبارزه عليه استعمار و نوکران آنها به جرم دفاع از حريم اسلام و قرآن، سرانجام در شانزدهم فروردين ماه پنجاه و نه شمسی به وسيله رژيم بعثيها دستگير شد و روز بعد همشيرۀ معظمه او بنت الهدی را نيز با کمال بی شرمی با اتفاق او از نجف به زندانهای بغداد فرستادند و در سه شنبه نوزدهم فروردين ماه 1359 بعد از شکنجه و آزار مظلومانه به درجه شهادت رسيدند و جسدهای کبود و خون آلود آنها در روز بيستم فروردين تحويل بستگان آنها داده شد و در کنار قبر خيرالاوصياء در نجف اشرف مدفون شدند.

[رایکا]

شهید مطهری



استاد بزرگوار فيلسوف عالی مقام حاج شيخ مرتضی مطهری فرزند حجة الاسلام حاج شيخ محمد حسين فريمانی، یکی از بهترين چهره های درخشان تاريخ انقلاب اسلامی ايران و یکی از بزرگترين مبلغين و نويسندگان قرن اخير در ايران است. استاد عزيز از لحاظ علم و ايمان، نطق بيان، عشق و عرفان، زهد و صفا، خوف و اشفاق و دانش و کمال کم نظير بود. با دانشجويان خويش پدری مهربان و برای مسلمانان و همه شيعيان جهان برادری دلسوز و ناصحی خوش بيان بود.
معظم له در سال 1339 قمری در شهر فريمان خراسان به جهان ديده گشود، بعد از تحصيلات ابتدائی در سن دوازده سالگی عازم مشهد مقدس شد و دوران مقدماتی تحصيلات فقهی را به پايان برد و در سال 1356 قمری رهسپار حوزه علميه قم گرديد. در حوزه سالها از محضر اساتيد متعدد آيات عظام: محقق داماد، آيت الله یثربی، آيت الله حائری، آيت الله بروجردی و رهبر کبير انقلاب خارج فقه و اصول و علوم متداوله را به پايان برد و چون عشق و علاقه به دروس حکمت و فلسفه و اخلاق داشت سالها علوم عقلی و اخلاق را از حضور امام امت رهبر کبير انقلاب و علامه طباطبائی رحمةالله عليه به خوبی فرا گرفت و خود در علوم عقلی و نقلی مهارت یافت.
استاد شهيد فيلسوفی فقيه، دانشمندی تمام عيار و معلمی دلسوز بود. گذشته از کلاس درس در دانشکده سالها در حسينيه ارشاد از محضرش عموم طبقات به خصوص تيپ جوان بهره مند بوديم و اساس و شالوده انقلاب را با بيانات روشنگرانه وی و امثال او به روحيه جوانان تقويت خاصی بخشيدند. اين استاد دانشکده در مخزن کتاب ما را به مطالعه کتب مختلف تشويق می فرمود و همانگونه که در ذيل ترجمه سلطان العما اشاره شد پيشنهاد اين جزوه در تراجم علما بعد از معرفی کتابهای او صورت گرفت.
معظم له تفهيم و تزريق افکار انقلابی امام و امت را در کلاسهای دينی به دانش آموزان دبيرستانی در دوران خفقان، لازم می دانست وخود مبلغی به اطمأنيه و با کياست در همين خط بود. استاد مطهری دانشمندی خوش اخلاق، متين و پرحوصله و بردبار و با ابهت بود. هميشه به یاد خدا بود. به قرآن و نهج البلاغه احاطه زيادی داشت. به انجام نوافل و مستحبات مقيد بود. دانشمندی زاهد و متواظع بود. او فقط یک استاد برای دانشکده الهيات نبود، بلکه عالمی تمام بعدی و استادانی در قالب یک انسان نمونه و الگو برای جهان بشريت بود. با آنکه عمر طولانی نيافت، یکی از نويسندگان بزرگ جهان اسلام در عصر خود بود که بعضی از اهم تأليفات گرانقدر او بدين شرح است:
1ـ اصول فلسفه و روش رئاليسم در چهار جلد 2ـ خدمات متقابل اسلام و ايران 3ـ جاذبه و دافعه علی عليه السلام 4ـ سيری در نهج البلاغه 5ـ نظام حقوق زن در اسلام 6ـ عدل الهی 7ـ قيام و انقلاب مهدی 8ـ انسان و سرنوشت 9ـ وحی و نبوت 10ـ ختم نبوت 11ـ پيامبر امی 12ـ امامت و رهبری 13ـ مسئله حجاب 14ـ انسان و ايمان 15ـ انسان در جهان بينی اسلام 16ـ جهان بينی توحيدی 17ـ خورشيد دين هرگز غروب نمی کند 18ـ زندگی جاويد یا حيات اخروی 19ـ بيست گفتار 20ـ ده گفتار 21ـ علل گرايش به ماديگری 22ـ مقالات فلسفی 23ـ کليات علوم اسلامی 24ـ انسان کامل 25ـ کتاب جهاد 26ـ شناخت قرآن 27ـ سيرۀ نبوی 28ـ جامعه و تاريخ 29ـ عرفان حافظ 30ـ داستان و راستان و غيره.
شهيد مطهری پس از چند سال مطالعه و تحقيق و مباحثه و تأليف، ميوه و نتيجه انقلاب، ثمرۀ عمر امام، اندکی پس از پيروزی انقلاب، به دست تهی مغزان روسياه، سرانجام در پنجم جمادی الثانی 1399 به ضرب گلوله به شهادت رسيد و با شهادت او ثلمه ای به جهان فرهنگ و دانش و انقلاب آموزشی ايران وارد آمد، که لا یسد ها شیء. قبر شريفش در کنار حضرن فاطمه معصومه علیها السلام جنب علامه طباطبائی و اعلام ديگر زيارتگاه است.

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

در قرن دوم هجري مردي خوشگذران در بغداد زندگي مي کرد. نام او بشر بن حارث بود. شبي دوستان بشر در خانه او گرد هم جمع شده بودند و مشغول خوشگذراني و نوشيدن شراب بودند. صداي آلات موسيقي و غناء در کوچه مي پيچيد. همان موقع امام موسي بن جعفر عليه السلام از آن کوچه عبور مي کرد. امام مقابل خانه بشر ايستاد و در زد. کنيز خانه در را باز کرد.

امام موسي بن جعفر عليه السلام از او پرسيد: آيا صاحب اين خانه آزاد است يا بنده؟!

زن جواب داد: آزاد است.

امام فرمود: راست گفتي. اگر بنده ي خدا بود، حتما از خداوند شرم مي کرد.

سپس به راه خود ادامه داد. بشر که متوجه گفتگوي کنيز با امام شده بود. پا برهنه به طرف امام دويد و به او گفت: اي مولاي من! آنچه را که به زن گفتي براي من تکرار کن.

امام مجدّدا سخن خود را تکرار کرد. در اين هنگام نور الهي بر قلب بشر تابيد و از کرده خود پشيمان شد.

بشر دست امام موسي عليه السلام را بوسيد و گونه هاي خود را بر خاک ماليد در حاليکه گريه مي کرد و مي گفت: بل عبدٌ ... بل عبدٌ ...

از آن زمان به بعد بشر زندگي جديدي را شروع کرد به گونه اي که يکي از پرهيزکارترين بندگان خدا شد و در پارسايي به مقامي رسيد که مردم خاکي را که او گام هايش را روي آن مي گذاشت مقدّس مي شمردند.

بشر تا پايان عمر خود پا برهنه راه مي رفت ، زيرا در حالي که پا برهنه بود نور الهي وجودش را فرا گرفت و نفس پاک امام موسي بن جعفر عليه السلام او را متحول کرد. به همين دليل به « بشر حافي » معروف شد ( يعني بشر پابرهنه )

در تذکرة الأولياء عطار نيشابوري آمده است که بشر حافي روزي کاغذي ديد که بر آن نوشته « بسم الله الرحمن الرحيم ». بشر کاغذ را برداشت و عطري خريد و آن کاغذ را معطّر کرد و به تعظيم ، آن کاغذ را در خانه قرار داد.

بزرگي آن شب در خواب ديد که به او گفتند بشر را بگوييد:

« طيّبت اسمنا فطيّبناک و بجّلت اسمنا فبجّلناک ، طهّرت اسمنا فطهّرناک ، فبعزّتي لأطيّبنّ اسمک في الدنيا و الأخرة .»

اسم ما را خوشبو گردانيدي پس تو را خوشبو گردانيديم و ارزش اسم ما را بالا بردي و گرامي داشتي پس ارزش و منزلت تو را بالا برديم ؛ اسم ما را پاکيزه و طاهر گردانيدي پس تو را پاک و طاهر کرديم ؛ قسم به عزّت و بزرگواري خودم نام تو را در دنيا و آخرت پاکيزه و مطهّر مي کنم.