در این رابطه سه نظریه وجود دارد؛
نخست اینکه تمام جریان معراج از مسجدالحرام به مسجدالاقصی سپس به آسمانها روحانی بوده و در خواب اتفاق افتاده است نه در بیداری.
نظریه دوم نقطه مقابل نظریه نخست است، اینکه تمامی معراج از مسجدالحرام به مسجدالاقصی سپس به آسمانها در بیداری و جسمانی بوده، نه روحانی، نظریه سوم هم اینکه فقط سفر از مسجدالحرام به مسجدالاقصی جسمانی و صعود به آسمانها روحانی بوده است.
آنچه که در آیه قرآن وجود دارد؛ یعنی «سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَیٰ بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ» (پاک و منزه است خدایی که در (مبارک) شبی بنده خود (محمّد) را از مسجد حرام (مکّه معظّمه) به مسجد اقصایی که پیرامونش را مبارک و پر نعمت ساختیم سیر داد تا آیات و اسرار غیب خود را به او بنماییم که او (خدا) به حقیقت شنوا و بیناست.) کلمه عبد نمایانگر جسمانی بودن فرد است.
بنابراین آنچه مسلم است اینکه و جزء اصول ماست و باید به آن ایمان داشته باشیم اینکه معراج رسول گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم جسمانی بوده؛ حال یا تا مسجدالاقصی یا در کل، اما اشکال نظریه دانشمندانی که عنوان میکنند معراج نبی مکرم اسلام صلیالله علیه و آله و سلم رویایی بوده، اینکه معجزه برای سایر پیامبران هم اتفاق افتاده و جزء اختصاصات پیام اسلام صلیالله علیه و آله و سلم نبوده است