۰خاطره ای از اوایل دوران دفاع
هربیشه گمان مبر که خالیست
شاید که پلنگ خفته باشد
با شروع مهرماه ۵۹ ، پیشروی عراق در مرزهای زمینی استان خوزستان سرعت بالایی داشت.
رفته ، رفته مقامات کشور به این نتیجه رسیدند که راهی برای نجات خوزستان در کوتاه مدت وجود ندارد ، اگر زرهی عراق به پایگاه چهارم شکاری وحدتی دزفول می رسید تقریبا به تمام اهداف خود در اشغال خوزستان رسیده بود ، به همین خاطر دستور داده شد تا ((ضمن انتقال مهمات و تجهیزات، این پایگاه توسط خلبانان خودش بمباران شود !!))
تصمیم گرفته شده بود و به تایید مقامات ارشد سیاسی هم رسیده بود. اما خلبانان وحدتی با چشمانی اشکبار به دنبال راه چاره بودند...
شماری از خلبانان پایگاه تبریز هم برای کمک به سوی وحدتی رهسپار شدند و در نهایت کلیه خلبانان ، فرماندهان و پرسنل فنی پایگاه هم قسم شدند تا ضمن حفاظت از پایگاه مانع پیشروی عراق در مرزهای زمینی خوزستان شوند.
نیروی زمینی ارتش و نیروی دریایی و تکاوران دریایی و هوانیروز هم با غیرت هر چه در توان داشت به کار گرفت تا تمامیت ارضی کشور را با چنگ و دندان حفظ کنند. تیپ ۲ زرهی و گروه رزمی ۱۳۸ و ۱۴۱ هم با غیرت و وطن پرستی پیشروی عراق را کند کرده بودند....
خلبانان وحدتی با پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروهای زمینی ارتش ، آنچنان عوامل ، تیپ ها و لشگر دهم زرهی عراق و لشگر یک پیاده این کشور را بمباران کردند تا تیپ های زرهی نیروی زمینی بتوانند با موفقیت انتقال یگان های خود را به غرب کرخه انجام دهند.
در این عملیات مشترک شگفت انگیز جنگنده های نیروی هوایی ۶۹۸۸۰۰ پاوند مهمات را بر سر ارتش عراق کوبیدند و پنج فروند جنگنده اف-۵ تایگر پایگاه وحدتی هم هدف قرار گرفت و منجر به پرکشیدن فرزندان پاک آسمان ایران شد..:
شهید سرگرد فتح الله غلامرضایی
شهید ستوان یکم امرالله اسعدی
شهید سروان چنگیز سپهر
شهید ستوان یکم حسین بهرام
تعداد سورتی پروازهای بمباران در این عملیات ۳۷۸ سورتی بود.
((با تشکر از تیمسار خلبان مهرنیا))
شادی ارواح طیبه شهدا فاتحه و صلواتمنتشر کنید...
*****************************
@kohnesrbazaniran
نقل قول
