چطور انسان مي تواند بفهمد که ارتباط روحي با امام زمان پيدا کرده است؟پاسخ ما:
شما در هر کجاي عالم که باشيد اگر سلام خدمت حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) عرض کنيد حضرت به شما جواب مي دهند واگر انسان حاجتي بخواهد به او مي دهند، همين اعمال ما ارتباطات روحي است. مثلا اين همه جمعيّت در حرم حضرت رضا مي روند وسلام عرض مي کنند ارتباط روحي است.
بالاخره ارتباط روحي از جانب ما، همان توجّهات به امام زمان ومقام مقدّس ايشان واحاطه روحي ايشان بر تمام عالم وجود است.
ارتباط ايشان با ما که بدانيم حرف ما را شنيده اند يا نه، مربوط به اعتقاد ما است. ما بايد اعتقاد داشته باشيم که امام قلب عالم امکان است. مثلا اگر شما به هر کجاي بدنتان دست بزنيد قلبتان که همان روحتان است متوجّه مي شود چون حسّاس است. اگر در يک لحظه به ده جاي بدن شما ده تا سوزن فرو کنند، تمام ده مورد را احساس مي کنيد. اين مثلي براي اين است که امام (عليه السّلام) لايشغله شأن عن شأن است. ودرد اين سوزن شما را از درد آن سوزن باز نمي دارد. وقتي ذهنتان روي يک سوزن مي رود نمي گوئيد جاي ديگرم نمي سوزد بلکه مي گويم ده جاي بدنم مي سوزد. اين مثالي است براي اينکه چطور يک موجود ده تا، هزار تا احساس را يک دفعه درک مي کند چطور امام (عليه السّلام) يک دفعه مي تواند صحبتهاي همه را درک کند. چون او قلب است، مرکز حسّاسيت عالم است. شما هر کجاي عالم که باشيد، اگر عالم را بدن فرض کنيد وامام زمان را قلب تمام اين عالم فرض نمائيد هر کجاي عالم اشکالي پيدا کند او متوجّه مي شود. سلولهاي بدن را اگر بجاي بشر بگيريم که شايد بيشتر از اين سلولها تعداد افراد بشر نباشد وتمام بدن را کره زمين بگيريم، هر سلولي که درد بگيرد قلب وروح متوجّه مي شود. ما چون محدوديم فقط درد را متوجّه مي شويم. حالا اگر هر سلولي عقل وفکر ودانش مي داشتند با روح انسان صحبت مي کردند وروح صحبتشان را مي فهميد، مثال کاملا تطبيق مي کرد.
اگر انسان بخواهد ارتباطات روحي خود را با امام زمان (عليه السّلام) بيشتر کند بايد توجّهش ويقينش را به امام زمان بيشتر نمايد وبداند که آن حضرت هر کجاي عالم که هست صداي او را مي شنود ومتوجّه او هست که فرموده اند:
وبيمنه رزق الوراء وبوجوده ثبتت الارض والسّماء.