صفحه 4 از 12 نخستنخست 12345678 ... آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 31 تا 40 , از مجموع 114

موضوع: انوار صاحب الزمان علیه السلام

  1. Top | #31

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    چطور انسان مي تواند بفهمد که ارتباط روحي با امام زمان پيدا کرده است؟
    پاسخ ما:
    شما در هر کجاي عالم که باشيد اگر سلام خدمت حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) عرض کنيد حضرت به شما جواب مي دهند واگر انسان حاجتي بخواهد به او مي دهند، همين اعمال ما ارتباطات روحي است. مثلا اين همه جمعيّت در حرم حضرت رضا مي روند وسلام عرض مي کنند ارتباط روحي است.
    بالاخره ارتباط روحي از جانب ما، همان توجّهات به امام زمان ومقام مقدّس ايشان واحاطه روحي ايشان بر تمام عالم وجود است.
    ارتباط ايشان با ما که بدانيم حرف ما را شنيده اند يا نه، مربوط به اعتقاد ما است. ما بايد اعتقاد داشته باشيم که امام قلب عالم امکان است. مثلا اگر شما به هر کجاي بدنتان دست بزنيد قلبتان که همان روحتان است متوجّه مي شود چون حسّاس است. اگر در يک لحظه به ده جاي بدن شما ده تا سوزن فرو کنند، تمام ده مورد را احساس مي کنيد. اين مثلي براي اين است که امام (عليه السّلام) لايشغله شأن عن شأن است. ودرد اين سوزن شما را از درد آن سوزن باز نمي دارد. وقتي ذهنتان روي يک سوزن مي رود نمي گوئيد جاي ديگرم نمي سوزد بلکه مي گويم ده جاي بدنم مي سوزد. اين مثالي است براي اينکه چطور يک موجود ده تا، هزار تا احساس را يک دفعه درک مي کند چطور امام (عليه السّلام) يک دفعه مي تواند صحبتهاي همه را درک کند. چون او قلب است، مرکز حسّاسيت عالم است. شما هر کجاي عالم که باشيد، اگر عالم را بدن فرض کنيد وامام زمان را قلب تمام اين عالم فرض نمائيد هر کجاي عالم اشکالي پيدا کند او متوجّه مي شود. سلولهاي بدن را اگر بجاي بشر بگيريم که شايد بيشتر از اين سلولها تعداد افراد بشر نباشد وتمام بدن را کره زمين بگيريم، هر سلولي که درد بگيرد قلب وروح متوجّه مي شود. ما چون محدوديم فقط درد را متوجّه مي شويم. حالا اگر هر سلولي عقل وفکر ودانش مي داشتند با روح انسان صحبت مي کردند وروح صحبتشان را مي فهميد، مثال کاملا تطبيق مي کرد.
    اگر انسان بخواهد ارتباطات روحي خود را با امام زمان (عليه السّلام) بيشتر کند بايد توجّهش ويقينش را به امام زمان بيشتر نمايد وبداند که آن حضرت هر کجاي عالم که هست صداي او را مي شنود ومتوجّه او هست که فرموده اند:
    وبيمنه رزق الوراء وبوجوده ثبتت الارض والسّماء.
    امضاء


  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #32

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    آيا بعد از ظهور وشهادت آقا امام زمان ديگر کسي به روي زمين ب
    در کتاب اصول کافي جلد يک حديثي است از امام صادق (عليه السّلام) که فرمودند:
    اگر از مردم زمين تنها دو کس باشند يکي از آن دو امام وحجّت است. وآخرين کسي که بميرد امام وحجّت است. تا کسي بر خداي عزّ وجلّ احتجاج نکند که او را بدون حجّت واگذاشته است. لطفا بفرمائيد آيا بعد از ظهور وشهادت آقا امام زمان (عليه السّلام) ديگر کسي به روي زمين باقي نخواهد ماند واصولا وضع بشر وزندگيش وهمچنين اوضاع کره زمين در آن وقت چگونه خواهد بود؟ آيا اختلاف از بين رفته ووحدت کلمه به معناي کلّي در زندگي ساکنين کره زمين حاکم خواهد شد؟ پاسخ ما:
    اين روايت درست است ودر جلد يک اصول کافي صفحه 179 اين روايت به اين مضمون نقل شده که امام صادق (عليه السّلام) فرمود:
    لو بقي اثنان لکان احدهما الحجّة علي صاحبه يعني اگر در روي زمين دو نفر باقي بمانند يکي از آنها بر ديگري حجّت وامام است.
    ودر روايت ديگر فرمود:
    لو لم يکن في الارض الا اثنان لکان احدهما الحجّة ولو ذهب احدهما بقي الحجّة.(4)
    يعني اگر در روي زمين جز دو نفر باقي نباشند يکي از آنها حجّت وامام است واگر بنا باشد يکي از آن دو نفر از بين بروند حجّت وامام است که باقي مي ماند.
    وبالاخره اوّل کسي که پا روي کره زمين گذاشت حجّت خدا بود که حضرت آدم باشد. وآخرين کسي که پا از روي کره زمين بردارد بايد حجّت خدا باشد. (لِئَلاّ يَکُونَ لِلنّاسِ عَلَي اللّهِ حُجَّةٌ).(5)
    طبيعي است اگر يک نفر روي کره زمين باقي بماند وامام وحجّتي نداشته باشد وراه انحراف را بپيمايد خدا نمي تواند از او مؤاخذه کند وبعد هم خدا به او ظلم کرده است زيرا او را راهنمائي نکرده. بنابراين اين روايت درست است عقلي هم هست واين لطف پروردگار است.
    ايشان در سؤالشان فکر کرده اند که حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) وقتي از دنيا رفتند ديگر امامي بعد از ايشان نيست. ولي بايد بدانيم که پس از شهادت حضرت صاحب الزّمان (عليه السّلام) رجعت شروع مي شود ويک يک از ائمّه گذشته (عليهم السّلام) چهارده معصوم يا دوازده امام روي نوبت تشريف مي آورند. وزياد هم عمر مي کنند وتا آخرين ساعتي که روي کره زمين انساني هست طبعا حجّتي از حجج الهي با آنها خواهد بود. واينکه ايشان فکر کرده اند که بعد از ظهور اختلاف از بين مي رود ووحدت کلمه به طور کلّي بوجود مي آيد چون بعضي اين حرف را زده اند که ديگر نيازي به امام نيست، اين طور نيست امام (عليه السّلام) مجري احکام الهي است حاکم است. بشر چه بعد ظهور چه قبل از ظهور، چه در عالم ذر چه برزخ داراي اختيار است وداراي يک نوع جهل هم هست واينها ايجاد اختلاف مي کند. اگر يک حاکم مطلق ودادگستر واحدي بر سر آنها حکومت نکند طبعا ظلم وستم دوباره بوجود مي آيد الان هم که اين همه ظلم وستم وچپاول که هست به خاطر اين است که يک امام واحد وحکومت واحدي در جهان حکومت نمي کند، اگر مردم همه آماده شوند براي حکومت واحد جهاني، طبعا حکومت واحد جهاني بوجود مي آيد ومردم زير سايه او با عدالت زندگي مي کنند ويک عدّه از افراد که مي خواهند ظلم کنند از ناحيه حاکم وامام وکسي که از طرف خدا بر مردم حکومت مي کند جلوگيري مي شود. وضع زمين پس از ظهور به حال طبيعي خودش هست وامام زمان (عليه السّلام) فقط عدالت را برقرار کرده واوضاع کره زمين همين طور است که هست. وطبيعي است که وقتي عدالت برقرار شود ومعادن زمين ظاهر گردد وضع مردم وکره زمين فرق مي کند.
    بنابراين با توجّه به سؤال فوق، يک فرض اين است که پس از امام زمان (عليه السّلام) ديگر کسي روي کره زمين نباشد. بعد گفته اند يا اينکه وضع زمين پس از ظهور چه خواهد شد؟ وضع زمين به همين حالت طبيعي خودش هست وامام زمان عدالت وحکومت الهي را برقرار کرده وبه اوضاع کره زمين البتّه تغييراتي داده مي شود ولي از نظر ساختمان زمين فرقي نمي کند وهمين طور است که هست وبعد گفته اند يا اينکه اختلاف از بين رفته ووحدت کلمه به معناي کلّي در زندگي ساکنين کره زمين حاکم خواهد شد، توجّه به وجه سوّم پيدا نکردند.
    يعني يا وحدت کلمه باشد وزندگي مردم کره زمين تحت يک قوانين واحد برقرار شود وطرف ديگر اينکه از بين بروند، نه يک وجه سوّم هم دارد. همان طوري که در روايات هم آمده واز ضروريات مذهب ما است وآن اعتقاد به رجعت است واين موضوع در روايات وآيات هم هست که بايد اعتقاد داشته باشيم وحتّي در زيارت حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) مي گوئيم:
    وانّ رجعتکم حقّ لاريب فيها ورجعت اين است که پس از شهادت حضرت وليّ عصر (ارواحنا فداه) حضرت سيّدالشّهداء (عليه السّلام) تشريف مي آورند. بعد حضرات ائمّه مي آيند، اينها سالها، نه صد سال ودويست سال بلکه خيلي بيشتر در دنيا هستند وزندگي مي کنند وحکومت مي کنند وتا آخر وجود حيات روي کره زمين تشريف دارند حالا نوبتها چگونه است بماند ولي اجمالا اين اندازه مسلّم است که زمين هيچ وقت از وجود اين ائمّه (عليهم السّلام) خالي نخواهد بود.

    امضاء

  4. Top | #33

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    آيا امام زمان آينه تمام نماي پروردگار است وتمام صفات الهي د
    پاسخ ما:
    از روايات استنباطي به اين مضمون داريم که خداي تعالي آن تعدادي را که از صفات خود در ممکن، امکان اظهارش بوده در امام زمان (عليه السّلام) اظهار کرده است. با يک مثال مطلب توضيح داده مي شود:
    يک نفر را تصوّر کنيد که نقّاش بسيار ماهر وزبردستي است يک تابلوي يک متر در يک متر به او مي دهند. طبعا اگر گفتيم روي اين تابلو هنرش را پياده کرده معنايش اين است که هر مقدار اين تابلو استعداد داشته هنرش را پياده کرده نه اينکه هنرش فقط همين است.
    مي دانيم که خداي تعالي در تمام صفات، بي نهايت است. چون ذاتش بي نهايت است صفات ذاتش هم بي نهايت است. امّا در صفات افعالش (که در اينجا توضيح اين مطلب لازم است که بگوئيم صفات پروردگار به دو قسم است:
    يک قسمت صفات ذات ويک قسمت صفات افعال خدا است.
    صفات ذات، صفاتي است که از خدا به هيچ وجه جدا نمي شود. يعني تا گفتيم خدا، آنها هم هستند. مثلا خدا قادر است نمي شود گفت يک زماني خدا بوده وقادر نبوده. خدا عالم است نمي شود گفت زماني بوده که خدا عالم نبوده ولي مي توان گفت که خدا بوده ولي رازق نبوده بلکه قدرت بر رزق دادن را داشته است وقادر بوده است. مثلا يک نفر نجّاري را خوب بلد است وقادر به نجّاري است ولي تا بحال نجّاري نکرده، آيا قادر به نجّاري هست؟ بله ولي تا کار را نکرده باشد به او نجّار نمي گوئيم. خدا قادر بر خلقت ورزق دادن ورحم کردن است امّا اگر خلق را خلق نکرده رزقي به آنها نداده وکسي نبوده که به او رحم کند ورحمي نکرده بوده ولي قادر بر رحم وخلق ورزق دادن هست به او نمي شود رحيم ورحمان ورازق وخالق گفت. همين طور که به من که آدم نکشته ام ومي توانم بکشم نمي گوئيد قاتل، به من که مي توانم کتک بزنم امّا نزده ام نمي گوئيد ضارب. صفاتي که اين طور است صفات افعال خدا است صفات افعال يعني اسم گذاشتن روي کار خدا. اگر به کسي مي گوئيد قاتل، اين اسم خودش نيست از وقتي اين کار را کرده اسمش قاتل شده يعني قتل اسم کارش است وچون او کرده به او مي گويند:
    قاتل. ضارب هم اسم زدنش است. نقّاشي اسم کار آن فرد است. به خدا هم وقتي مي گوئيد خالق، اسم کارش است نه اسم خودش، رحمان اسم کار خدا است رحيم اسم کار خدا است. اسم خودش نيست. اسم خودش اللّه است اسم خودش عالم وقادر است که بيشتر اسمهائي که هست اسم کار خدا است. قاضي الحاجات به خدا مي گوئيم واين وقتي است که حاجت را برآورده مي کند. مي گوئيد:
    يا غفّار الذنوب، اگر همه معصوم بودند وهيچ کس گناه نکرده وخدا هم کسي را نيامرزيده، خدا غفّار الذنوب نيست يعني قادر هست بر اين عمل ولي چون عمل نکرده او را غفّار نمي گويند پس اين اسمِ کار خدا است. توجّه داشته باشيد که اسم کار غير از اسم ذات است. لذا در تعبيرات اين گونه از اسماء را مي گويند اسماء افعال نه اسماء ذات. در مورد ما هم همين طور است که ما دو اسم داريم يکي اسممان آقاي نقّاش است يکي آقاي عليرضا. عليرضا را پدرمان روي مجموع وجودمان اسم گذاشته ولي از وقتي نقّاشي کرده ايم، نقّاش شده ايم.
    بنابراين در صفات افعال پروردگار از اين جهت که يک طرفش تکيه اش به اسم ذات است بي نهايت است امّا از نظر اينکه يک تکيه اش به موجودات محدود است، محدود عمل مي شود. لذا در صفات افعال چون يک طرف تکيه اش به قدرت پروردگار است خدا بي نهايت قدرت دارد وبي نهايت هم مي تواند خلق کند امّا يک طرفش مربوط به مخلوق است وخالق بودن ورازق بودن او بي نهايت نيست، يعني خدا بي نهايت رزق به مخلوق محدود نمي دهد بلکه محدود رزق مي دهد وبراي همين جهت است که نمي توانيد بگوئيد خدا اللّه ترين خداها است.
    چون اللّهي جز خدا نداريم که او اللّه تر باشد او عالم تر وقادرتر باشد چون قادر مطلق وعالم مطلق او است امّا مي توانيم بگوئيم خدا احسن الخالقين است يعني بهترين خالقها است.
    حضرت عيسي مي گويد:
    (اَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطّينِ کَهَيْئَةِ الطَّيْرِ).(6)
    هيئت طير را من از گِل خلق مي کنم، اين را حضرت عيسي مي گويد، پس خالق است ولي خدا احسن الخالقين است.
    شما به کسي مهرباني مي کنيد ولي خدا ارحم الراحمين است خدا رحيم ترين است مهربان ترين مهربانها است. شما چيزي را پرورش مي دهيد ربّ هستيد پدر ومادر ربّ فرزندانند ولي خدا ربّ الارباب است.
    بنابراين صفات الهي که در ائمّه اطهار جمع شده صفات فعل خدا است نه صفات ذات خدا. يعني اگر ائمّه داراي صفات الهي هستند منظور صفات فعل خدا است. خدا رزق مي دهد آنها هم رزق مي دهند خدا مهربان است آنها هم مهربان هستند. خدا سريع الرضا است زود مي گذرد اينها هم سريع الرضا هستند. اين صفات به شکل بسيار کوچکترش در يک انسان معمولي هم ممکن است بوجود بيايد ولي در ائمّه اطهار در حدّ زيادش که ممکن است در وجود يک مخلوق پيدا شود در آنها پيدا شده. لذا آنها مظاهر صفات الهي هستند وبه تعبيري آينه تمام نماي صفات افعال خدا مي باشند.
    وبا توضيح بالا صفات الهي محدود نخواهد شد.

    امضاء

  5. Top | #34

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    آيا ابليس پس از ظهور مبارک حضرت صاحب الزمان زنده مي ماند؟
    پاسخ ما:
    در تفسير آيه شريفه قرآن که شيطان مي گويد:
    خدايا مرا تا قيامت مهلت بده، خداي تعالي مي فرمايد:
    (قالَ فَاِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرينَ اِلي يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ).(7)
    (در تفسير دارد) تا زمان ظهور امام زمان به او مهلت دادند حالا يا مي ميرد يا او را مي کشند.(8)
    ويا او را بر کنارش مي کنند يا فعّاليّتش را از بين مي برند به هر حال تا آن زمان بيشتر فعّال نيست وکسي که فعّاليّت نداشته باشد مرده است.
    عن اسحق بن عمّار قال سألت ابا عبداللّه (عليه السّلام) عن قول ابليس ربّ فانظرني الي يوم يبعثون قال فانّک من المنظرين الي يوم الوقت المعلوم قال له وهب جعلت فداک ايّ يوم هو قال يا وهب اتحسب انّه يوم يبعث اللّه فيه النّاس ان اللّه انظره الي يوم يبعث فيه قائمنا فاذا بعث اللّه قائمنا کان في مسجد الکوفة وجاء ابليس حتّي يحبثوا بين يديه علي رکبتيه فيقول يا ويله من هذا اليوم فيأخذ بناصيته فيضرب عنقه فذلک يوم الوقت المعلوم.

    پاورقى:‌



    (1) سوره واقعه آيات 10 و11.
    (2) سوره بقره آيات 2 و3.
    (3) بحار الانوار.
    (4) بحار الانوار جلد 23 صفحه 43 و52.
    (5) سوره نساء آيه 165.
    (6) سوره آل عمران آيه 49.
    (7) سوره حجر آيات 37 و38 وسوره ص آيات 80 و81.
    (8) بحارالانوار جلد 52 صفحه 376 وجلد 63 صفحه 254.
    امضاء

  6. Top | #35

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    در موقع ظهور حضرت مهدي اهل سنت که ولايت علي بن ابيطالب وياز
    پاسخ ما:
    البتّه هر کس ايمان بياورد وشيعه شود ومتوجّه عظمت خاندان عصمت شود اهل بهشت است آنها خيلي مهربانند واز ظلمي که نسبت به آنها شده مي گذرند. اگر حضرت مهدي (روحي فداه) ظهور کنند هر کس از غير شيعه ايمان بياورد واظهار ارادت نسبت به ايشان بکند ولو ظلم زيادي نسبت به خاندان عصمت (عليهم السّلام) کرده باشد حضرت مي بخشند ومسائلش حل مي شود وبه بهشت خواهد رفت.
    چون خودشان فرمودند:
    وورثنا العفو من آل يعقوب حضرت بقيّة اللّه مي فرمايند:
    ما عفو را از آل يعقوب ارث برديم. آل يعقوب حضرت يوسف است. برادران حضرت يوسف خيلي به او ظلم کردند ومستقيم هم ظلم کردند. حالا سنّي ها مستقيم ظلم نکرده اند. يک خطّي پيدا شده وآنها توي آن خطّ انحرافي رفتند که طبعا رفتن در آن خط، ظلمي به خاندان عصمت است وگرنه هر کدامشان مستقلاًّ ظلم نکرده اند. برادران يوسف مستقيم ظلم کردند يعني او را توي چاه انداختند وبه غلامي فروختند حتّي آن وقتي که عزيز مصر شده بود وحضرت يوسف مي خواست بنيامين را نگه دارد همان جا زخم زبان زدند وگفتند:
    (اِنْ يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ اَخٌ لَهُ مِنْ قَبْلُ).(1)
    اگر مي بينيد که او دزدي کرده يک برادري هم قبلا داشت که او هم دزد بود. منظورشان حضرت يوسف بود. وبالاخره تا لحظه اي که فهميدند اين شخص يوسف است ودر محلّ قدرت نشسته وممکن است قدرت او آنها را از بين ببرد به او مستقيما ظلم کردند ووقتي فهميدند که او يوسف است آنجا فقط توبه کردند وهيچ هم تا آن وقت ناراحت نبودند که يوسف گم شده، از بين رفته ويا هر مورد ديگر. در عين حال وقتي که برادران يوسف متوجّه مي شوند که او يوسف است. ق الُوَّا:
    (ءَاِنَّکَ لاََنْتَ يُوسُفُ؟ قالَ: اَنَا يُوسُفُ وهذَّا اَخي).(2)
    اينها تا يک لحظه قبل مي گفتند:
    حضرت يوسف هم دزد بوده، امّا حالا عذرخواهي مي کنند، توبه مي کنند وحضرت يوسف هم فرمود:
    بر شما باکي نيست. (يَغْفِرُ اللّهُ لَکُمْ).(3)
    خدا شما را مي بخشد من هم مي بخشم. اين اندازه وبا اين سرعت عفو مي کنند. اگر يوسف اين طور عفو مي کنند حضرت بقيّة اللّه (ارواحنا فداه) هم همين طورند. من در کتاب مصلح غيبي نوشته ام که آقا شما تواضع مي فرمائيد که فرموديد:
    وورثنا العفو من آل يعقوب ما عفو را از آل يعقوب ارث برديم. در حالي که آل يعقوب شاگرد ابجدخوان مکتب شما در مسأله عفوند. آنها چيزي در عفو ندارند آنها هم اگر عفو دارند از شما ياد گرفته اند وشما به آنها تعليم داده ايد. هر چه حضرت بقيّة اللّه از يوسف بزرگتر وبا عظمت تر است به همان مقدار عفوش بيشتر است. بنابراين عفو خواهد کرد وباز اقتدا به پيامبر اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) مي کند که پيامبر اکرم وقتي در فتح مکّه وارد مکّه شد مي بينيم که وقتي يک نفر صدا مي زند:
    اليوم يوم الملهمه امروز روز انتقام است. ديده ايد همان گونه که وقتي بعضيها به قدرت مي رسند اوّل به سراغ کساني مي روند که اذيّتشان کرده اند تا از آنها انتقام بگيرند، اين حالت، حالت حيواني است که تا انسان ضعيف است در مقابل دشمن خاضع باشد ووقتي قوي شد به جان دشمن بيفتد وبه او ظلم کند.
    پيامبر اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) تا اين جمله را شنيد به علي بن ابيطالب (عليه السّلام) فرمود:
    برو اعلام کن اين حرف درست نيست اليوم يوم المرحمة امروز روز مهرباني است. ما انسانيم. ما ظالم نيستيم که از دشمن بي رويه تقاص بگيريم او عملا هم نشان داد وپيامبر اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) در روز فتح مکّه يک نفر را هم نکشت وحتّي به وحشي قاتل حمزه گفت:
    برو از جلوي چشمم دور شو که تو را نبينم. همين مهرباني را حضرت بقيّة اللّه (ارواحنا فداه) هم دارند واميد داريم که همه ما مورد لطف ومرحمت ايشان قرار بگيريم.

    امضاء

  7. Top | #36

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    آيا هر گونه بيعتي قبل از ظهور حضرت ولي عصر بيعت کفر ونفاق است؟


    روايتي از امام صادق (عليه السّلام) مورد سؤال است که امام صادق (عليه السّلام) به مفضّل بن عمر فرمودند:
    اي مفضّل هرگونه بيعتي قبل از ظهور حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) بيعت کفر ونفاق ونيرنگ است خداوند کسي که اين بيعت را انجام دهد وهمچنين کسي که با او بيعت شود را لعنت مي کند.
    پاسخ ما:
    بيعت از بيع مي آيد. بيع يعني فروختن. بيعت يعني انسان خود را بفروشد وقتي شما با کسي بيعت مي کنيد خودتان واختياراتتان را مي فروشيد. اگر اين بيعت با خدا باشد انسان خود واختياراتش را به خدا فروخته است که فرموده:
    (اِنَّ اللّهَ اشْتَري مِنَ الْمُؤْمِنينَ اَنْفُسَهُمْ).(4)
    خدا از مؤمنين خودشان واختياراتشان را مي خرد. اين خوب است به جهت اينکه خدا هرگز انسان را به طرف باطل نمي کشاند. بيعت با پيامبر (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) هم چون بيعت با خدا است اين هم خوب است. که فرموده:
    (اِنَّ الَّذينَ يُبايِعُونَکَ اِنَّما يُبايِعُونَ اللّهَ).(5)
    کسي که با تو (در حديبيه) بيعت کرد با خدا بيعت کرده است، زيرا درباره پيامبر خداي تعالي مي فرمايد:
    (وَما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوي).(6)
    روي هواي نفس حرفي نمي زند. امام هم چون يک کلمه از خودش حرف نمي زند وهر چه مي گويد از جانب پروردگار ورسول اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) مي گويد بيعت با امام معصوم (عليه السّلام) هم بيعت با خدا است. پس اين بيعتها درست است.
    وليّ فقيه ومرجع تقليد هم در احکام با اين شرائط که صائنا لنفسه وحافظا لدينه ومخالفا لهويه ومطيعا لامر موليه يعني خود نگهدار باشد، مال دنيا تکانش ندهد، حافظ دين وطرفدار دينش ومخالف خواسته هاي نفسانيش باشد ومطيع امر پروردگار وبنده واقعي خداوند باشد، بيعت با او هم بيعت با امام است وبيعت با امام (عليه السّلام) هم بيعت با پيامبر (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) وبيعت با پيامبر بيعت با خدا است. پس اين هم خوب است. ولي بيعتهاي ديگر مي ماند ما با کس ديگر حقّ بيعت کردن نداريم. اگر با فلان مرشد بيعت مي کنيم چه دليلي داريم که خودمان را به او بفروشيم نه او مرجع تقليد من است نه امام زمان من است نه خداي من است. بيعت کردن با غير خدا وپيامبر وائمّه وکسي که حرفش، حرف امام است جايز نيست. شايد اينها هم بگويند ما هم همين طور هستيم يعني صائنا لنفسه وحافظا لدينه ومخالفا لهويه ومطيعا لامر موليه ما دلائل او را قبول مي کنيم البتّه اگر مرجع تقليدي بود که همين شرائطي که امام زمان فرموده داشت مرجع تقليد است امّا اگر غير اين بود ومخالف خدا وپيامبر وائمّه بود بيعتش بيعت نفاق وکفر است.
    وشايد منظور در روايت بيعت در خصوص قيام عليه طاغوتها باشد که در زمان ائمّه (عليهم السّلام) جمعي از سادات از مردم مي گرفتند ومي خواستند به جاي حضرت وليّ عصر (روحي فداه) قيام کنند که آن هم اگر بدون اذن امام بوده مايه نفاق وکفر بوده است.
    امضاء

  8. Top | #37

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    منظور از آيه يوم يأتي بعض ايات ربک لا ينفع نفسا ايمانه الم تکم من قبله او کسبت فی ایمانه خیرا چیست؟


    در آيه شريفه (يَوْمَ يَأْتي بَعْضُ اياتِ رَبِّکَ لا يَنْفَعُ نَفْسا ايمانُه الَمْ تَکُنْ امَنَتْ مِنْ قَبْلُ اَوْ کَسَبَتْ في ايمانِه اخَيْرا).(7)
    منظور چيست؟ پاسخ ما:
    ظاهر آيه مال قيامت است. امّا با استفاده از تفسير وهمين زيارت آل يس مربوط به زمان رجعت وزمان ظهور است، که وقتي کار از کار گذشته وشمشير را به اصطلاح، حضرت آورده روي سر طرف گرفته، او بگويد من ايمان آوردم، ايماني که در موقع ظهور بايد افراد بياورند ايمان شمشيري نيست ايماني است که بايد با تحقيق ورشد فکري بياورند. از زمان ظهور تا زماني که حکومت حضرت در سراسر عالم مستقر مي شود حدودا گفته اند هشت سال طول مي کشد در اين مدّت هشت سال علم ودانش پخش مي شود وافراد از علم ودانش گسترده اي استفاده مي کنند وکم کم گرايششان به اسلام زياد مي شود وبلکه همه مردم متوجّه حقيقت مي گردند ومسلمان مي شوند. اين طور نيست که وقتي حضرت تشريف آوردند فقط شيعه قبول شود وبقيّه بايد کشته شوند. مخصوصا با توجّه به اينکه دنيا پر از ظلم وجور شده که آن حضرت مي خواهد آن را پر از عدل وداد کند يعني آن ظلم وجورها را سرکوب کنند. معني اين جمله اين نيست که ظالمين را سرکوب کنند واز بين ببرند وهر گناهکاري را از بين ببرند مسلّما بالضرورة اين منظور نيست. منظور اين است که اگر با واقعيّت، با علم ودانش. با علومي که از معارف قرآن آن حضرت بين مردم پخش کرده اند وهمه فهميده اند ولي در عين حال بعضي حاضر نيستند زير بار بروند ومنتظر فرصت هم هستند که اگر زمينه اي پيدا کنند ضربه به حکومت امام زمان (عليه السّلام) وارد کنند حالا در اين وضعيّت حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) شمشير را روي سر اين فرد گرفته واو در اينجا مي گويد که ايمان آوردم، چون اين فرد تا اينجا ايمان نياورده وبعد مثل ابوسفيان با شمشير ايمان آورده وبعد هم زير ايمانشان مي زنند وفساد مي کنند، امام زمان (عليه السّلام) از سنخ آن انبياء وائمّه اي نيست که اين جهت را حفظ کند وبگذارد چنين افرادي در عالم بمانند. اينجا بايد کار يکسره شود هشت سال است که معارف بيان مي شود وبرايش طرف مسأله وحقيقت ثابت شده ولي او باز هم مي خواهد فسادش را ادامه دهد، آيه شريفه همين مطلب را مي فهماند. که وقتي براي کسي حجّت تمام شد وايمان نياورد وفساد کرد وقتي حکومت مستقر گرديد ديگر ايمان آن وقت فائده اي ندارد زيرا اين فرد وقت شناس ويا ابن الوقت است وبعد قطعا فساد مي کند اين افراد را حضرت وليّ عصر (روحي فداه) مي کشد ويان ايمان ظاهري براي او ديگر فائده اي ندارد.

    امضاء

  9. Top | #38

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    آيا يک ثلث بشر در زمان ظهور کشته مي شوند؟


    يک ثلث بشر در زمان ظهور کشته مي شوند واين مطلب در روايات هست توضيح بفرمائيد.
    پاسخ ما:
    من هم اين روايت را ديده ام ولي اين جزء وعيدها است. يعني اگر مردم سربراه نشوند اين اندازه از بشر ممکن است کشته شوند. يعني اين کار به قدري قطعي است که خداي تعالي مي خواهد بگويد:
    ولو آنکه يک ثلث مردم کشته شوند اين کار انجام خواهد شد، مي خواهد قطعي بودنش را بفرمايد مثلا در روايتي دارد که اگر يک روز از عمر دنيا باقي بماند آن روز را خدا طولاني مي کند تا امام زمان (عليه السّلام) ظهور کند. حالا کسي بگويد پس حکومت امام زمان همان روز آخر عمر دنيا است. مي گوئيم اين طور نيست بلکه اين مطلب را فرموده اند که قطعي بودن ظهور را برسانند.

    در آنجا هم مي خواهند بگويند مطلب اين قدر قطعي است که اگر يک ثلث مردم دنيا هم کشته شوند باز امام زمان (عليه السّلام) بايد بيايند وبراي دو ثلث ديگر عدل وداد را برقرار کنند. اينها جزء وعيد است (مثلا شما با فرزندتان در خيابان راه مي رويد بچّه کار زشتي مي کند مي گوئيد:
    به منزل رفتيم تو را مي زنم ولي آمديد واو را کتک نزديد، کار بدي نکرده ايد بلکه فقط او را ترسانده ايد وبعد گذشت کرده ايد اين وعيد است) در وعده تخلّف کردن خلاف عدالت است امّا در وعيد تخلّف کردن خلاف عدالت نيست. مثلا مي گويند اگر کسي يک رکعت نمازش را ترک کند خدا او را به جهنّم مي برد حالا اگر اين طور شد حتما لازم نيست خدا او را به جهنّم ببرد که اگر نبرد خلاف عدالت شده باشد؟ نه اين رحم وعفو است. عفوها مربوط به وعيدها است. ولي اگر گفت:
    اگر اين کار را کردي تو را به بهشت مي برم ونبرد خلاف عدالت است (واِنَّ اللّهَ لا يُخْلِفُ الْميعادَ).(8)
    خدا وعده هايش را تخلّف نمي کند اگر به بچّه وعده ده تومان جايزه داديد وعمل نکرديد، بد کاري کرده ايد. ولي اگر به خانه برديد ونزديد بد کاري نکرده ايد بعد هم بايد حساب روايتها را کرد که دشمنها القا نکرده باشند با اين تفکّر که اگر امام زمان (عليه السّلام) بيايد بايد يک ثلث مردم کشته شوند هر وقت ما بخواهيم دعا براي ظهور کنيم بايد فکر کنيم که يک نفر از سه نفر کشته مي شوند وشايد طبعا با خود مي گوئيد شايد من يکي از آن سه نفر باشم. امّا اين فکر اشتباه است امام زمان (عليه السّلام) مهربان است.
    گذشت دارد عفو دارد. وبا استفاده از روايات کساني را مي کشند که سدّ راه حکومت واحد جهاني ديني باشند.

    امضاء

  10. Top | #39

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    شما در سخنانتان گفته ايد که حضرت ولي عصر آن همه خونريزي نمي كند


    شما در سخنانتان اشاره کرده ايد که حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) دو ثلث ويا يک ثلث مردم را نمي کشند وآن همه خونريزي نمي کنند واين سخنان دشمنان است ولي در کتاب نجم الثاقب آمده که حضرت خونريزي زيادي مي کنند که گروهي درباره آن حضرت دچار شبهه مي شوند. آيا کدام يک درست است؟ پاسخ ما:
    بعضي چيزها نسبي است يک وقت است مثلا صدام مي خواهد کويت را بگيرد ويک ميليون جمعيّت را مي کشد، براي گرفتن يک کويت اين همه جمعيّت زياد است. امّا يک وقت است که مي خواهند تمام دنيا را بگيرند در مقابلش اين يک ميليون کشتار زياد نيست. يک وقت است جنگي واقع مي شود وکشتار زيادي مي شود وفايده زيادي ندارد اين بد است. امّا يک وقت بعکس است کشتار کم است وکار خيلي پر فائده وپر حجم است. گاهي انسان به تلفات نگاه مي کند مي گويد:
    فلاني جنگ کرد وصد هزار جمعيّت کشته شد ونتيجه جنگ را نمي گويد. ولي يک وقت مي گويد جنگ کرد وفلان فائده را برد واز کشتار حرف نمي زند. وگاهي کشتار را در مقابل کاري که کرده محاسبه مي کند ومي گويد اين قدر کشتار کرد واين قدر فايده برد.
    در روايات گاهي در بُعد کشتار وافرادي که بوسيله حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) پس از ظهور کشته مي شوند بحث مي شود که شايد آن روايت نجم الثاقب از اين نوع بوده باشد ويک وقت هم بحث مي کنيم که حضرت دنيائي را که پر از ظلم وجور شده در اختيار مي گيرد ودر بُعد کار آن حضرت حرف مي زنيم. اگر براي گرفتن يک مملکت قدرتمندي جنگي بشود که هزار نفر کشته شوند خيلي اين تعداد براي آن کار مهم ناچيز است در مقابل تصرّف يک مملکت هزار نفر کشته شده اند واگر در مقابل تمام جهان که از ظلم وجور آنها نجات داده شده اند مثلا نهايتا يک ميليون جمعيّت کشته شوند اين تعداد در مقابل آن کار به آن مهمّي چيزي نيست.
    ما نمي گوئيم حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) کشتار ندارد چون نمي شود. يک عدّه به هر حال غدّه سرطاني جامعه اند وفقط بايد قطع شوند، کشته شوند. وجز کشتار راه ديگري ندارند واگر آن کشتار را به تنهائي بخواهيم حساب کنيم خيلي زياد است. خيلي افراد هستند که يک بُعدي هستند وفقط به کشتار نگاه مي کنند. وبه نتيجه عمل نگاه نمي کنند. مي گويند مگر فرزند پيامبر دلش مي آيد که ده هزار نفر را بکشد، مگر مي شود اولاد علي بن ابيطالب، که علي (عليه السّلام) نمي تواند ببيند يک طفل يتيم گريه مي کند ده هزار نفر جلوي چشمش کشته شوند وهيچ ناراحت نباشد. ممکن است همان افرادي که در رکاب حضرتند اين طور شبهه برايشان ايجاد شود که چه دلي داري اين همه جمعيّت را کشتي امّا وقتي همانها به نتيجه وفائده کار دقّت مي کنند راضي مي شوند.
    براي حضرت اميرالمؤمنين (عليه السّلام) اين حرفها را مي گفتند. يکي از خوارج نشسته بود وضو مي گرفت. حضرت امير (عليه السّلام) فرمودند:
    اين قدر آب نريز اسراف مي شود.
    گفت:
    تو ديروز اين همه خون مردم را ريختي من هيچ چيز نگفتم، نگفتم اسراف مي شود. اين حرف را براي امام زمان (عليه السّلام) هم خواهند گفت. امّا يک وقت است ما به نتيجه هم فکر مي کنيم مي گوئيم تا اين کشتار نشود دنيا اصلاح نمي شود، دنيا در خطّ صحيحي واقع نمي شود. دشمنان حضرت وليّ عصر (روحي فداه) حرفهائي مي زنند که باور کردني نيست اين حرفها فقط به خاطر اين است که مردم را از انتظار ظهور باز بدارند مثلا مي گويند:
    برو دعا کن امام زمان (عليه السّلام) نيايد زيرا اگر بيايد اوّل گردن من وتو را مي زند. يا مي گويند اين قدر امام زمان کشتار مي کند که تا زير شکم اسبش خون مي ايستد. حالا انسان هر چه بکشد به اين حدّ نمي رسد. اين طور تبليغاتي هست ومن گفتم اين تبليغات غلط است واگر من گفتم:
    يخرج بالسّيف.(9)
    حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) با شمشير خروج مي کنند چون با توپ وتانک، جنگهاي ناجوانمردانه اي است، البتّه گاهي انسان مجبور مي شود چون طرف انسان ناجوانمردانه جنگ مي کند وبايد اين طرف هم همان طور جنگ کند ولي اگر اختيار در دستش باشد، قدرت در دستش باشد، اگر در خانواده اي يک نفر با امام زمان (عليه السّلام) مخالف است معنا ندارد يک بمب روي سقف اين خانه بيندازند که زن وبچّه وخانه اش از بين بروند، لذا با شمشير سراغ او مي روند وبيشتر از شمشير نيازي نيست واينکه مي گويند:
    بقيّه اسلحه ها از کار مي افتد يعني ديگر بدرد حکومت امام زمان (عليه السّلام) نمي خورند. هواپيماهاي بمب افکن هست امّا حکومت امام زمان (عليه السّلام) ايجاب نمي کند که يک خلبان مثلا به آسمان برود وروي يک شهر بمب بيندازد ويک عدّه پيرزن وبچّه بي تقصير هم کشته شوند. اين کارها با قوانين حکومت امام زمان (عليه السّلام) منافات پيدا مي کند.

    امضاء

  11. Top | #40

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    71
    نوشته
    12,697
    صلوات
    3110
    دلنوشته
    10
    صل الله علیک یا مولانا یا صاحب الزمان
    تشکر
    8,853
    مورد تشکر
    7,587 در 2,105
    وبلاگ
    7
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    آيا حضرت بقية اللّه با اسب مي آيند؟


    پاسخ ما:
    من روايتش را نديده ام ولي شايد اين روايت باشد. ولي ضمنا بدانيد که اسب از وسائل جنگي در هر زماني بوده است. يعني بعضي از جاها هست که هيچ وسيله ديگري جز اسب نمي تواند برود والان هم در ارتشهاي جهان اسب هست.
    اگر هم گفته اند:
    حضرت اسبي دارند در ارتباط با جنگ است والاّ ممکن است حضرت براي کارهاي عادي سوار ماشين بشوند. بعضي که خدمت حضرت رسيده اند در ماشين با آن حضرت بوده اند. وامکان دارد با طيّ الارض رفت وآمد کنند وهمين طور که حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) از پارچه بافتني دست من وشما به عنوان لباس استفاده مي کنند ممکن است از ماشين هم استفاده کنند وخيلي مهم نيست که بگوئيم امام زمان (عليه السّلام) از ماشين استفاده کرده ومي کند. همان گونه که نمي گوئيم چرا از بخاري وگاز استفاده کرده ومي کند. چون وقتي انسان خواست با جمعي زندگي کند بايد با وسائل همانها هم زندگي کند.

    امضاء

صفحه 4 از 12 نخستنخست 12345678 ... آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi