برگی از آسمان * شرحى بر توقيعات حضرت مهدى (عج) *

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در حديثى آمده است كه هر گاه بعضى از لغات قرآن براى ياران پيامبر صلى الله عليه و آله مشكل مى شد مى گفتند خداوند به بركت اعراب باديه نشين و سؤ الات آنها ما را بهره مند مى كند. از جمله عربى باديه نشين روزى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد عرض كرد رسول خدا خداوند متعال در قرآن نام از درخت موذى و آزاردهى برده است و من فكر نمى كردم در بهشت چنين درختى باشد فرمود كدام درخت عرض كرد درخت سدر زيرا داراى خار است پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود مگر خداوند نمى فرمايد فى سدر مخضود مفهوم و معنايش اين است كه خارهاى آنرا قطع كرده است و به جاى هر خار ميوه اى قرار داده كه هر ميوه اى هفتاد و دو رنگ ماده غذائى دارد كه هيچ يك شباهتى به يكديگر ندارد.
تقوى نجات از آتش جهنم است
سوره مريم :(71) و ان متكم الاواردها كان على ربك حتما مقضيا (72) ثم
ننجى الذين اتقوا و نذر الظالمين فيها جثيا
مى فرمايد همه شما بدون استثناء وارد جهنم مى شويد اين امرى است حتمى و فرمان است قطعى از پروردگارتان
سپس آنها را كه تقوى و پرهيزكارى پيشه كردند از آن نجات مى دهيم و ظالمان و ستمگران را در حاليكه از ضعف و ذلت به زانو در آمده اند در آن رها مى كنيم .
از جابر بن عبد الله انصارى چنين نقل شده كه شخصى از او درباره آيه پرسيد جابر با هر دو انگشت به دو گوشش اشاره كرد و گفت مطلبى با اين دو گوش خود از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيدم كه اگر دروغ بگويم هر دو كر باد، مى فرمودالورود الدخول لا يبقى بر و لافاجر لايدخلها فيكون على المؤ منين بردا و سلاما كما كانت على ابراهيم حتى ان للنار او قال لجهنم ضجيجا منن براها ثم ننجى الله الذين اتقوا و نذر الظالمين فيها حنيا
هيچ نيكوكار و بدكار نيست مگر اينكه داخل جهنم مى شود آتش در برابر مؤ منان سرد و سالم خواهد بود همانگونه كه بر ابراهيم بود تا آنجا كه آتش يا جهنم (ترديد از جابر است ) از شدت سردى فرياد مى كشد سپس خداوند پرهيزكاران را رهائى مى بخشد و ظالمان را در آن ذليلانه رها مى كند. (16)
در حديث ديگرى از پيامبر صلى الله عليه و آله مى خوانيم تقول النار للمؤ من يوم القيامة جز يا مؤ من فقد اطفاء نورك لهبى آتش روز قيامت به فرد با ايمان مى گويد زودتر از من بگذر كه نورت شعله مرا خاموش كرد.(17)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

تقوى و امدادهاى الهى

بسم الله الرحمن الرحيم

(1) والليل اذا يغشى (2) و النهار اذا تجلى (3) و ما خلق الذكر و الانثى (4) ان سعيكم لشتى (5) فاما من اعطى و اتقى
قسم به شب در آن هنگام كه جهان را بپوشاند و قسم به روز هنگامى كه تجلى كند و هنگامى كه آشكار و ظاهر گردد و قسم به آن كسى كه جنس مذكر و مؤ نث (يعنى مرد و زن ) را آفريد كه سعى و تلاش و كوشش شما در زندگى گوناگون و مختلف است اما آن كس كه در راه خدا اعطاء كند و پرهيزكارى و تقوا پيشه كند و به جزاى نيك الهى ايمان داشته باشد ما او را در مسير آسانى قرار مى دهيم و به سوى بهشت جاويدان هدايت مى كنيم .
شاءن نزولسوره الليل
مفسران براى سوره شريفه شاءن نزولى از ابن عباس نقل كرده اند كه ما مطابق آنچه مرحوم طبرسى در مجمع البيان آورده است روايت را مى آوريم : مردى در ميان مسلمانان بود كه شاخه يكى از درختان خرماى او بالاى خانه مرد فقير عيالمندى قرار گرفته بود صاحب نخل هنگامى كه بالاى درخت مى رفت تا خرماها را بچيند گاهى چند دانه خرما در خانه مرد فقير مى افتاد كودكانش آن را بر مى داشتند. آن مرد از نخل فرود مى آمد و خرما را از دستشان مى گرفت (و آن قدر بخيل و سنگدل بود كه ) اگر خرما را در دهان يكى از آنها مى ديد انگشتش را در داخل دهان او مى كرد تا خرما را بيرون آورد. مرد فقير به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله شكايت كرد. پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود برو تا بكارت رسيدگى كنم . سپس صاحب نخل را ملاقات كرد و فرمود اين درختى كه شاخه هايش بالاى خانه فلان كس آمده است به من مى دهى تا در مقابل آن نخلى در بهشت از آن تو باشد. مرد گفت من درختان نخل بسيارى دارم و خرماى هيچ كدام به خوبى اين درخت نيست (حاضر به چنين معامله نيستم ) كسى از ياران پيغمبر صلى الله عليه و آله اين سخن را شنيد عرض كرد اى رسول خدا اگر من بروم و اين درخت را از اين مرد خريدارى و واگذار كنم شما همان چيزى را كه به او مى داديد به من عطا خواهى كرد فرمود آرى . او رفت و صاحب نخل را ديد و با او گفتگو كرد صاحب نخل گفت آيا مى دانى كه محمد صلى الله عليه و آله حاضر شد درخت نخلى در بهشت در مقابل اين به من بدهد (و من نپذيرفتم ) و گفتم من از خرماى اين بسيار لذت مى برم و نخل فراوان دارم و هيچ كدام خرمايش به اين خوبى نيست . خريدار گفت آيا مى خواهى او را بفروشى يا نه گفت نمى فروشم مگر آنكه مبلغى را كه گمان نمى كنم كسى بدهد به من بدهى . گفت : چه مبلغ ؟ گفت : چهل نخل . خريدار تعجب كرد و گفت عجب بهاى سنگينى براى نخلى كه كج شده مطالبه مى كنى چهل نخل . سپس بعد از كمى سكوت گفت بسيار خوب چهل نخل به تو مى دهم فروشنده (طمعكار) گفت اگر راست مى گوئى چند نفر را به عنوان شهود بطلب . اتفاقا گروهى از آنجا مى گذشتند آنها را صدا زد و بر اين معامله شاهد گرفت . سپس خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد اى رسول خدا نخل به ملك من در آمد و تقديم (محضر مباركتان ) مى كنم . رسول خدا صلى الله عليه و آله به سراغ خانواده فقير رفت و به صاحب خانه گفت اين نخل از آن تو و فرزندان تو است .
اين جا بود كه سوره الليل نازل شد (و گفتنى ها را درباره بخيلان و سخاوتمندان گفت ) در بعضى از روايات آمده كه مرد خريدار شخصى به نام ابوالداح بود. (18)
قرآن مجيد در اين آيات از دو گروه سخن مى گويد گروهى مؤ من و باتقوى و پرهيزگار و سخاوتمند و گروهى بى ايمان و بى تقوى و بخيل كه نمونه هر دو گروه در شاءن نزول به طور وضوح منعكس شده است . گروه اول با استفاده از توفيقات الهى مسير خود را با سهولت پيموده و به سوى بهشت و نعمتهاى آن روان مى شوند در حالى كه گروه دوم در زندگى با انبوه مشكلات روبرو هستند و اموال سرشار را جمع مى كنند و مى گذراند و مى روند و جز حسرت و اندوه و وبال و مجازات الهى بهره اى عائدشان نمى شود و متاعى نمى خرند!

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

ورع و تقوى

حضرت صادق عليه السلام فرمود: به خدا قسم شماها (شيعيان ) به دين خدا و سيره و طريقه ملائكه هستيد (در عبادت كردن ) پس كمك كنيد به (رواج احكام خدا و دستورات ) ما به داشتن ورع و تقوى و پرهيزكارى و كوشش در عبادت و بر شما باد (هميشه اوقات ) به داشتن ورع (و پرهيز از حرام و گناه ).
و حضرت عليه السلام فرمود همراه با پدر بزرگوارم رفتيم به نزد قبر جدم رسول الله صلى الله عليه و آله در حالى كه جمعى از صحابه خاص آنجا بودند. پدرم ايستاد و بر ايشان سلام كرد و فرمود به خدا قسم دوست مى دارم شما را و دوست مى دارم بوهاى (دهان ) و ارواح شما را پس شما هم كمك كنيد به اين محبت ، به ورع و تقوى و پرهيزكارى و جديت در عبادت زيرا نمى رسيد شما به ولايت ما مگر به سبب آن ؛ و هر كه امامى را پيشواى خود داند، پيروى مى كند از عمل و اوامرش . سپس فرمود شمائيد لشگريان خدا و پيروان دستورات الهى و شمائيد سابقون الاولون و سبقت گيرندگان به بهشت و ما (ائمه ) ضمانت مى كنيم براى شما بهشت را به ضمانت خدا و رسولش (در صورتى كه با ورع و تقوى و پرهيزكار باشيد) و شمائيد طيب و پاكيزه و زنان شماها (در صورتى كه مؤ منه باشد) طيبه و پاك تر و (در بهشت ) هر مؤ منى صديق است و هر زن مؤ منه اى حوريه وجه .
بسيار مى شد كه حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام مى فرمود به قنبر بشارت بده بگو آنها هم بشارت دهند به ديگران كه رحلت فرمود رسول خدا صلى الله عليه و آله در حالى كه خشمگين بود از تمام مردم ، جز از شيعيان (ما ائمه ) آگاه باشيد براى هر چيزى ستونى است و ستون دين ، شيعيانند. براى چيزى بهترى است و بهترين زمين آن زمينى است كه شيعيان در آن ساكن باشند و براى هر چيزى شرافتى است و شرافت دين شيعيانند. به خدا قسم اگر شما نبوديد (و همانند شماها در زمان سابق و آينده ) زمين اهلش را در خود فرو مى كشاند و هر كه مخالفت ما (ائمه ) كند اگر چه بسيار عبادت نمايد و جديت در افعال خير داشته باشد مشمول اين آيه است كه خداوند مى فرمايدوجوه يومئذ خاشعة عاملة ناصبه تصلى نارا حامية (19)
روز قيامت صورت گروهى ، ترسناك و ذليل باشد و همه كارشان رنج و مشقت و پيوسته در آتش جهنم خواهند بود. به خدا قسم اگر مخالفين ما دعاى خير كنند مستجاب مى شود در حق شما و دعا نمى كند و چيزى از خدا سؤ ال نمى نمايند كسى از شما مگر آنكه خداى متعال صد برابر به او عنايت خواهد فرمود و هر كه از شما عمل خيرى انجام دهد خداى تعالى چندين برابر به او عنايت خواهد فرمود و هر كه از شما عمل خيرى انجام دهد خداى تعالى چندين برابر كه مقدارش را كسى جز خود او نمى داند در نامه عملش مكتوب فرمايد به خدا قسم روزه گيران شما در بهشت خواهند بود و حج و عمره بجاآورندگان شما بندگان خاص خدايند و شمائيد اهل اجابت كنندگان به اوامر و نواهى خدايى لا خوف عليكم و لا انتم تحزنون (در روز قيامت ) نه ترسى براى شما است و نه حزن و اندوه و نه محزون خواهيد بود تمامى شما در بهشت خواهيد بود تمامى شما در بهشت خواهيد به و به درجات عاليه مى رسيد. به خدا قسم چقدر نزديك هستند به عرش الهى شيعيان ما. خوشا به حال ايشان كه خداوند براى آنها چه مكانهاى خوبى تهيه فرموده . به خدا قسم فرموده است اميرالمؤ منين عليه السلام بيرون آيند شيعيان ما از قبورشان در حالى كه نورانى باشد صورت آنها و روشن باشد چشم ايشان و ايمن از عذاب باشند و آنان هيچ ترس و حزنى نداشته باشند. به خدا قسم هر گاه يكى از شيعيان ما به نماز ايستد جمعى از ملائكه اطراف او آيند و در حقش دعا كنند تا زمانى كه از نماز فارغ شود و براى هر چيزى جوهرى است و جوهر اولاد آدم ، محمد صلى الله عليه و آله و ما (ائمه ) و شيعيان ما هستند. (20)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

تقوى نجات دهنده از عذاب روز قيامت است و از سختى روز قيامت مردم را تقوى و پرهيزكارى و اجتناب از محرمات سعادتمند مى نمايد.
در اول سوره حج :
بسم الله الرحمن الرحيم يا ايها الناس اتقوا ربكم ان زلزلة الساعة شى عظيم .به نام خداوند بخشنده بخشايشگر. اى مردم از پروردگارتان بترسيد و پرهيزكارى پيشه كنيد كه زلزله رستاخيز و روز قيامت جريان مهم و عظيمى است .
از تفسير نمونه استفاده مى شود كه : جمله اتقوا ربكم عصاره تمام برنامه هاى سعادت بخش است چرا كه از يك سو توحيد را بيان مى كند (ربكم ) و از سوى ديگر تقوى را و به اين ترتيب برنامه هاى عقيدتى و عملى در آن جمع است :
يوم ترونها تذهل كل مرضعة عما ارضعت و تضع كل ذات حمل حلمها وترى الناس سكارى و ماهم سكارى و لكن عذاب الله شديد
روزى كه زلزله رستاخيز و روز قيامت را مشاهده كنيد آن چنان وحشت سر تا پاى همه را مى گيرد كه مادران شيرده از كودك شيرخوارشان غافل مى شوند و هر باردارى (در آن صحنه باشد) جنين خود را سقط مى كند. مردم را به صورت مستان مى بينى در حالى كه مست نيستند.
ولى عذاب خدا شديد است كه اين چنين هول و وحشت به دلها افكنده ، انسانها را از خود بى خود ساخته است و اينجاست كه هيچ چيز و هيچ كس و فاميل و پارتى و پدر و مادر و مال و پول ، به درد و فرياد انسان نمى خورد، مگر اعمال صالح و تقوى و پرهيزكارى يوم لا ينفع مال و لابنون الا من اتى الله بقلب سليم روزى كه نه مال سود مى بخشد و نه فرزندان ، تنها نجات از آن كسى است كه دراى قلب سليم باشد. (21)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

از امام زين العابدين عليه السلام حديثى است كه صاحب كتاب مناقب ابن شهر آشوب از طاووس (يمانى ) نقل كرده كه آن حضرت فرمود:خلق الله الجنة لمن اطاع و احسن و لو كان عبدا خشيا و خلق النار لمن عصاء و لو كان ولدا قرشيا
خداوند بهشت را براى كسى آفريده كه اطاعت فرمان خدا كند و نيكوكار باشد، هر چند برده اى از حبشه باشد و دوزخ را براى كسى آفريده است كه نافرمانى او كند، هر چند فرزندى از قريش باشد. (22)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

داستان

لعمرك ما الانسان الآبدينه


فلا تترك التقوى اتكالا على النسب

فقد رفع الاسلام سلمان فارسى


وقد وضع الشرك الشريف ابالهب (23)

ابولهب عموى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله بود و فرزند عبدالمطلب كه از دشمنان سرسخت اسلام بود. به هنگام شنيدن دعوت آشكار و عمومى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و انذار نسبت بعذاب الهى ، گفت زيان و هلاكت بر تو باد آيا براى همين حرفها ما را دعوت و فراخواندى .
پيغمبر اسلام مى فرمود: ايها الناس قولو الا اله الا الله تفلحوا اى مردم به وحدانيت خداوند اقرار كنيد تا رستگار باشيد.
ابولهب عموى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله ناراحت مى شد به آن حضرت حرفهاى زشت مى گفت .
قرآن مجيد در پاسخ اين بد زبان مى فرمايد:بسم الله الرحمن الرحيم تبت يدا ابى لهب و تب (1) ما اغنى ماله و ما كسب (2) سيصلى نارا ذات لهب ...بريده باد هر دو دست ابولهب يا مرگ و خسروان بر او باد.
در روايتى آمده است كه شخصى به نام طارق محاربى مى گويد من در بازار ذى المجاز (24) بودم ناگهان جوانى را ديدم كه صدا مى زند: اى مردم بگوييد لا اله الا الله تا رستگار شويد و مردى را پشت سر او ديدم كه با سنگ به پشت پاى او مى زند، به گونه اى كه خون از پايش جارى بود و فرياد مى زد اى مردم اين دروغگو است ، او را تصديق نكنيد من سؤ ال كردم اين جوان كيست گفتند: محمد است كه گمان مى كند پيامبر مى باشد و اين پيرمرد عمويش ابولهب است كه او را دروغگو مى داند. (25)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

ابولهب و زنش جهنمى و در آتش اند و راه نجات براى آنها نيست ، اما حضرت سلمان با اينكه خويشاوندى با پيغمبر صلى الله عليه و آله نداشت اما به وسيله اطاعت از خدا و پيغمبر و تقوى و پرهيزكارى و اجتناب از محرمات الهى بجايى رسيد كه پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود:اورع الناس من وقف عند الشبهة اعبد الناس من اقام الفرائض ازهد الناس من ترك الحرام اشد الناس اجتهادا من ترك الذنوب
پارساترين مردم كسى است كه توقف كند نزد شبهه و شك و عابدترين مردم كسى است كه بپا دارد فرائض و واجبات الهى را و زاهدترين مردم كسى است كه ترك كند حرام را و از همه مردم كوشش و مشقتش بيشتر است كسى كه ترك كند گناهان را.(26)
روايت شده كه از حضرت صادق عليه السلام سؤ ال كردند مروت چيست فرمودلا يراك الله حيث نهاك و لا يفقدك منحيث امرك يعنى مروت آن است كه نبيند ترا خداوند متعال در جائى كه نهى كرده تو را از آنجا و مفقود نكند تو را از جائى كه امر كرده تو را به آنجا. (27)
يعنى اوامر الهى را به جا آور و نواهى و محرمات الهى را ترك كنى .
و روايت شده كه عمروبن سعيد ثقفى خدمت حضرت صادق عليه السلام عرض كرد كه من هميشه شما را ملاقات نمى كنم ، پس چيزى به من بفرمائيد كه با آن رفتار كنم . حضرت فرمود ترا وصيت مى كنم به تقوى الله و پرهيزكارى و ورع و اجتهاد (يعنى سعى و كوشش و اهتمام نمودن در عبادت و بدانكه نفع نمى كند اجتهادى كه ورع با آن نباشد). (28)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

تقوى الهى انسان را از مشكلات دنيا نجات مى دهد

حضرت موسى بن جعفر عليه السلام به هشام فرمود:يا هشام ان لقمان قالابنه تواضع للحق تكن اعقل الناس و ان الكيس لدى الحق يسير يا بنى ان الدنيا بحر عميق قد غرق فيها عالم كثير فلتكن سفينك تقوى الله و حشوها الايمان و شراعها التوكل و قيمها العقل و دليلها العلم و سكانها البصراى هشام !لقمان به پسرش گفت حق را گردن نه تا عاقلترين مردم باشى ، همانا زيركى در برابر حق ناچيز است . پسر عزيزم دنيا درياى ژرفى است كه خلقى بسيار در آن غرق شدند (اگر از اين دريا نجات مى خواهى ) كشتيت در انى دريا، تقوى و پرهيزكارى الهى است و حشو آن ايمان و بادبانش توكل و ناخدايش عقل و رهبرش علم و دانش و لنگرش شكيبائى باشد. (29)
عن مفضل بن عمر قال كنت عند ابى عبد الله عليه السلام فذكرنا الاعمال فقلت انا ما اضعف عملى فقال مه استغفر الله ثم قال لى ان قليل العمل مع التقوى خير من كثير العمل بلا تقوى قلت كيف يكون كثير بلا تقوى قال نعم مثل الرجل يطعم طعامه و يرفق جبرانه و يوطى ء رحله فاذا ارتفع له الباب من الحرام دخل فيه فهذا العمل بلا تقوى و يكون الاخر ليس ‍ عنده فاذا ارتفع اله الباب من الحرام لم يدخل فيه

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

مفضل بن عمر گويد خدمت امام صادق عليه السلام بودم كه موضوع اعمال مطرح شد من گفتم عمل من چه اندازه كم و ضعيف است . حضرت فرمود: خاموش باش از خدا آمرزش بخواه . آنگاه فرمود عمل كم با تقوى بهتر از عمل بسيار بى تقوى و پرهيزكارى است . عرض كردم چگونه عمل بسيار بى تقوى مى باشد؟ فرمود آرى مانند مردم كه از غذاى خود به مردم مى خوراند و با همسايگان مهربانى مى كند و در خانه اش باز است ولى چون درى از حرام به نظرش رسد بدان در آيد. اين است عمل بدون تقوى و ديگرى هست كه اينها گذارد ولى چون در حرامى بنظرش رسد بدان وارد نشود. (30)
يعقوب ابن شعيب گويد شنيدم امام صادق عليه السلام مى فرمود خداى عزوجل بنده اى را از خوارى گناه به عزت تقوى و پرهيزكارى نبرد جز آنكه بى نيازش كند بدون مال و عزيزش كند بدون فاميل و ماءنوس كند بدون آدمى زاد (يعنى با خود ماءنوسش سازد) (31)
حضرت صادق عليه السلام از يكى از ياران خود پرسيد فتى به چه كسى مى گويند او در پاسخ عرض كرد فتى را به جوان مى گوييم . حضرت فرمود:اما علمت ان اصحاب الكهف كانو كلهم كهولا فسما هم الله فتية بايمانهم آيا نمى دانى كه اصحاب كهف همگى كامل مرد بودند اما خدا آنها را بعنوان فتنه نام برده (جوانان ) چون ايمان به پروردگار داشتند سپس حضرت اضافه فرمود: من بالله و اتقى فهو الفتى هر كس به خدا ايمان داشته باشد و تقوا و پرهيزكارى پيشه كند جوانمرد است . (32)
آرى اين جوانمردان موحد آن دنياى آلوده را كه با تمام وسعتش ، زندان جانكاهى بود ترك گفتند و به غار خشك و تاريكى كه ابعادش ، فضايى بيكران مى نمود، روى آوردند. درست همچون حضرت يوسف پاكدامن كه هر چه به او اسرار كردند اگر تسليم هوسهاى سركش همسر زيباى عزيز مصر نشوى زندان تاريك وحشتناك در انتظار تو است او بر استقامتش ‍ افزود و سرانجام اين جمله عجيب را به پيشگاه خداوند عرضه داشت .رب السجن احب الى مما يردعوننى اليه و الا تصرف عنى كيدهن اصب اليهن پروردگارا زندان با آن همه دردهاى جانكاهش نزد من از اين آلودگى كه مرا به آن دعوت مى كند محبوبتر است و اگر وسوسه هاى آنها را از من دفع نكنى من در دام آنها گرفتار خواهم شد و قلب من با آنها متمايل مى گردد و از جاهلان خواهم بود فاستجاب له ربه فصرف عنه كيدهن پروردگارش اين دعاى خالصانه او را اجابت كرد و مكر و نقشه آنها را از او بگردانيد. (33)
تقوى و پرهيزكارى ، حضرت يوسف عليه السلام را به مقام عالى و صاحب عظمت و جلال ، در پيشگاه خداوند متعال رساند.
در عدة الداعى از حضرت صادق عليه السلام روايت شده كه وقتى زليخا اذن خواست كه به منزل يوسف رود به او گفته شد كه كراهت داريم و مى ترسيم كه تو را بر يوسف داخل نمائيم ؛ به جهت آن كارها كه از تو نسبت به او شده است . گفت من نمى ترسم از آن كسى كه از خدا مى ترسد. پس چون داخل شد، يوسف عليه السلام به او گفت كه يا زليخا چرا رنگت تغير كرده است گفت الحمد الله الذى جعل الملوك بعضه عبيدا بمعصيتهم و جعل العبيد بطاعتهم ملوكاحمد به خداوند كه قرار گذاشت پادشاهان را عبد و غلام به سبب گناهانشان ؛ و بنده و غلام را هم به سبب اطاعت به خدا، پادشاه قرار گذاشت . فرمود يا زليخا چه تو را خواند، به آنچه از تو صادر شد گفت : حسن و زيبايى صورت تو اى يوسف . گفت : پس چه مى كردى اگر مى ديدى پيغمبرى را كه نامش محمد صلى الله عليه و آله است و در آخر الزمان ظاهر خواهد شد.
احسن منى وجها و احسن منى خلقا و اسمح منى كفااو از جهت صورت از من زيباتر است و از جهت خلق از من بهتر است . زليخا گفت : راست گفتى فرمود: چگونه دانستى كه من راست گفتم ؟ گفت آن وقت كه اسم او را بردى ، دوستى او در دل من افتاد پس خداوند متعال وحى به يوسف كرد كه زليخا راست گفت و من دوست دارم زليخا را، به جهت آنكه محمد صلى الله عليه و آله و آل را دوست دارد. پس فرمود كه او را تزويج كند. (34)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در حديث وارد است وجود مقدس حضرت خاتم النبين صلى الله عليه و آله فرمودند:الا ان عدو محمد من عصى الله و ان قربت قرابته و ان حبيب محمد صلى الله عليه و آله من اطاع الله و ان بعدت لحمته
آگاه باشيد به درستى كه دشمن محمد صلى الله عليه و آله كسى است كه معصيت و گناه خدا را كند اگر چه به من نزديك باشد و دوست محمد صلى الله عليه و آله كسى است كه اطاعت خدا را كند اگر چه نسبت او از من دور باشد. معيار فضيلت انسان تقوى و پرهيز و اجتناب از محرمات الهى و بندگى است . (35)
در حديث وارد است كه روزى حضرت امام باقر عليه السلام برخوردند به سعدالخير و ديدند كه او مثل ابر بهار و زن بچه مرده گريه مى كند. حضرت گريه او را پرسيدند عرض كرد: چرا گريه نكنم گريه سزاوار من است ، زيرا من شجره ملعونه در قرآن و از نسل بنى اميه مى باشم . حضرت باقر عليه السلام فرمود:لست منهم انت منا اهل البيت اما سمعت قول الله تعالى يحكى عن ابراهيم فمن تبعثى فانه منى
حضرت باقر عليه السلام به او فرمودند تو از بنى اميه نيستى تو از ما اهل بيت پيغمبرى . آيا نشنيده اى كه خداوند از حضرت ابراهيم نقل مى كند كه او فرمود هر كسى مطابعت مرا بنمايد از من است . (36)