بخاطر رشادت و تلاشهایش در جبهه، از طرف شهید والامقام امیر سپهد علی صیاد شیرازی و برخی از مسئولان وقت، مورد تشویق قرار گرفت و ۱۸ ماه ارشدیت دریافت کرد.
در تاريخ 1367/03/27 كه در مرخصي به سر مي برد با اين كه خانمش درد وضع حمل داشت با همه اصراري كه خانواده داشتند تحمل نكرده و حتي يك روز اضافه تر نماند تا هم فراغت خانمش و هم با تنها يادگارش (حميد روحي) ديدار داشته باشد؛ بلافاصله به جبهه ها شتافت كه تقريباً بعد از يك ماه در تك دشمن مجروح و در دام دشمن بعثي گرفتار شد.
اندك زماني از اسارت او نگذشته بود كه در اثر جراحات بسيار، در تاريخ 1367/04/21 (منطقه فكه) به درجه شهادت نائل شد. از آنجا كه پيكر مطهرش شناسايي نشده بود، مسئولين وضعيت او را مفقود الاثر اعلام كردند و با پرونده اسارت در مراحل عديده او را از عراق مطالبه مي نمودند. در صورتي كه او را به عنوان شهيد گمنام در بهشت زهرا دفن كرده بودند. سرانجام، پس از 17 سال چشم انتظاري، در پي اجراي سراسري نمايشگاه عكس شهداي گمنام در تيرماه 1384 شناسايي شد.
روحش شاد و يادش گرامي باد