داستانهاى عارفانه در آثار استاد علامه آية الله حسن زاده آملى (جلد دوم)

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

20- فرجام مال قرض

اين را از سفرنامه رسول الله كه روايت معراجيه آن حضرت است به اختصار و اجمال نقل مى كنيم .
شخصى را ديدم كه پشته اى را مى خواهد به دوش بگيرد، نمى تواند. باز به اين سو و آن سو مى رود و چيزهايى فراهم مى كند، و بر روى پشته مى نهد، و باز مى خواهد آن را حمل كند قادر نيست ، و هكذا.
گفتم : اين چه كسى است ؟
گفت : كسى كه مال از مردم قرض گرفته ، هنوز آن را تاديه نكرده از ديگرى باز مالى قرض مى كند.

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

21- عيادت خدا

در روايت است كه : خداوند به حضرت موسى عليه السلام عتاب كرد كه من مدتى است مريضم ، چرا از من خبرى نمى گيرى ؟!!
و بعد روشن شد كه فلان مريض در فلان محله افتاده بوده است و كسى به دادش نرسيده است ، خداوند، به موسى خطاب و عتاب كرده كه چرا از من مريض خبرى نمى گيرى ! (20)

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

22- عاقبت زنان گنهكار

رسول خدا صلى اله عليه و آله فرمود:
شبى كه مرا به آسمان بردند، زنانى از امتم را در عذاب شديد ديدم . و زنى را ديدم كه سرش سر خوك و بدنش بدن الاغ بود و بر آن هزار هزار رنگ عذاب بود و زنى را به صورت سگ ديدم و آتش از دبر وى داخلى شده و از دهانش خارج مى گرديد. و فرشتگان با پتك هاى آتشين بر سر و بدنش ‍ مى كوبيدند، تا اين كه فرمود:
و اما آن زنى كه سرش سر خوك بود و بدنش بدن الاغ ، زنى سخن چين و دروغگو بود، و اما آن زنى كه بر صورت سگ بود و آتش داخل دبر وى مى شد و از دهانش بيرون مى رفت خواننده اى نوحه گر و حسود بود.(21)***

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

23- وقت را غنيمت دان

عزيزان من ! در شب هاى قدر وقتتان را مغتنم بشماريد، شما هنوز جوانيد. در مورد حضرت يحيى (على نبينا و آله و عليه السلام ) درايم كه و آتيناه الحكم صبيا حضرت يحيى عليه السلام هنوز صغير بود، كودكانى آمدند پيش او كه بيا برويم بازى .
گفت : ما براى بازى خلق نشده ايم ، دنياى ما دنياى بازى نيست ! الان خيلى بزرگسال ها مشغول بازى اند، سابقا يادم هست بچه ها قلعه بازى مى كردند و با هم جنگ و دعوا مى كردند، قلعه هاى يكديگر را تصرف مى نمودند و عاقبت هنگام غروب ، همه را رها كرده به خانه هاى خود مى رفتند، كلانسال هم ، اكنون مشغول قلعه بازى هستند و در آخر هم ، هيچ چيزى گيرشان نمى آيد. (22)

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

24- نهى از كتك بر صورت

رسول خدا صلى اله عليه و آله فرمود: چون كسى از شما كسى ديگر را مى زند، به صورتش نزند، و او را نگويد خداوند صورتت را زشت گرداند؛ زير خداى تعالى آدم را بدان صورت خلق فرمود. (23) (24)

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

25- مدح زبان فارسى

زبان فارسى ؛ زبان درى فصيح ، زبان اصيل و زنده است . در بعضى از روايات هم آمده است كه : زبان اهل بهشت زبان عربى مبين يا زبان فارسى درى است .
و در شب معراج خداى سبحان به پيامبر گفت : چه كنم با مشتى خاك مگر بيامرزم . و حافظ بدان نظر دارد كه گفت : بعضى از روايات البته نقل شده است كه :
گر مطرب حريفان آن پارسى بخواند در وجد و حالت آرد پيران پارسا را
اشاره دارد به حديثى كه اهل معنا مى دانند، كه اشاره به چه حديثى دارد. در هر صورت فارسى ، زبانى است ، كامل ، رسا و مفيد. (25)

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

26- علم به عاقبت

از پيامبر اكرم صلى اله عليه و آله روايت است كه فرمود:
هيچ يك از شما نميرد، جز آن كه به عاقبت خويش علم بيابد و جايگاه خويش را در بهشت يا دوزخ ببيند. (26)

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

27- تو خود حديث مفصل بخوان

بنده حدود سى سال پيش صحبتى با يك رياضيدان داشتم تا اينكه كلام كشيد به شكل هندسى قطاع ، من از او به خاطر غرض الهى كه در نظر داشته سوال كردم : عزيز من ! از اين شكل چند حكم هندسى مى توان استفاده كرد؟
گفت : شايد هفت تا ده حكم ؟
گفتم : مثلا بيست تا چطور؟
گفت : شايد ممكن باشد .
گفتم : دويست تا و دو هزار تا چطور؟
همين طور به من نگاه مى كرد.
گفتم : دويست هزار چطور؟
خيال مى كرد كه من سر مطايبه و شوخى دارم و به مجاز حرف مى زنم . بعد به او گفتم : آقا!خواجه نصير الدين طوسى از اين شكل ، چهار صد و نود و هفت هزار و ششصد و شصت و چهار حكم هندسى استنباط كرد .
پس چه جاى تعجب است قرآن را كه هر حرف آن داراى هفتاد هزار معنا و بيش از آن باشد و همان طور كه خداوند سبحان غير متناهى است ، قرآن هم كه كتاب اوست غير متناهى است و مانند بحر و دريايى است كه پايان ندارد و انسان مى تواند به هر اندازه اى بخواهد در قرآن غواصى نمايد و به درجاتش عروج كند.

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

28- رفع حجاب

مرحوم كلينى روايتى را از ابو بصير نقل كرده است كه امام صادق عليه السلام فرمود: روزى رسول خدا عليه السلام از حارثه بن مالك بن نعمان انصارى پرسيد: چگونه اى ، اى حارثه بن مالك ؟
حارثه عرض كرد: مومنى واقعى ، اى رسول خدا صلى اله عليه و آله !
حضرت صلى اله عليه و آله فرمود: هر چيزى را حقيقت و نشانه اى است ؛ حال ، حقيقت و نشانه قول تو چيست ؟
گفت : اى رسول خدا! نفس خويش را از دنيا دور ساخته ام ، و شبم را به بيدارى ميگذرانم ، و روزم را به تشنگى سپرى مى نمايم .
گويى عرض خداى را مى بينم كه محاسبه و حساب مردم بر پا شده است . بهشتيان را مى نگرم كه به زيارت يكديگر مى روند، و فرياد و ناله دوزخيان را مى شنوم كه در آتشند.
(چون سخن او بدين جا رسيد) پيامبر صلى اله عليه و آله فرمود: تو، بنده اى هستى كه خداوند قلبش را نورانى گردانيده ؛ پس حال كه بصير و بينا گشته اى ، بر آن ثابت و استوار باش !
حارثه گفت : اى رسول خدا!براى من دعا نماييد تا در ركاب شما به شهادت رسم !
پس حضرت نيز چنين كرد و فرمود: خداوندا! شهادت را روزى اش ‍ گردان !
چند روز بعد، حارثه ، به فرمان رسول خدا صلى اله عليه و آله در جنگى شركت جست . جنگ شروع شد و او نفر هشتم و يا نهمى بود كه به فيض ‍ شهادت نايل آمد.
در روايتى ديگر كه كلينى از ابوبصير نقل مى كند، حارثه دهمين نفرى است كه بعد از جعفر بن ابى طالب عليه السلام به شهادت مى رسد. (27)

[پروانه*یاس ها یاد اور پروانه اند*]

29- اصحاب كساء

اصحاب كساء در مباهله فقط فاطمه و پدر او و شوهر او و دو فرزند او حسن و حسين بودند و احدى با آنها همراه نبود.
هيچ كس مدعى نشد كه جز پيامبر و حضرت وصى ، امام اميرالمومنين على و كفو وى فاطمه و دو فرزند ايشان حسن و حسين شخص ديگرى در مباهله داخل بوده اس . بدون شك مدعى شخص ديگر بر خدا و رسولش دروغ بسته است .
الحمد لله الذى جعلنا من المتمسكين بولايتهم ،
ستايش خداى را كه مار از متمسكان به ولايت ايشان قرار داده است .(28)***