❤ |
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
موضوعات تصادفی این انجمن:
- لحظه های ناب عشق و نیایش* ویژه نامه روز...
- گالری تصاویر گرافیکی زیبا ویژه ماه مبارک...
- تصاویر متحرک ویژه دعای روز بیست و یکم ماه...
- ویژه نامه روز یازدهم ماه مبارک رمضان *...
- ویژه نامه روز پانزدهم ماه مبارک رمضان❀آبشار...
- ویژه نامه روز پانزدهم ماه مبارک رمضان*عطر...
- تصاویر زیبا و گرافیکی ویژه ی دعای روزسی ام...
- تصاویر متحرک ویژه دعای روز هفدهم ماه مبارک...
- تصاویر زیبا و گرافیکی ویژه ی دعای روز ششم...
- تصاویر متحرک ویژه دعای روز بیست و هشنم ماه...
❤ |
تلاوت ترتیل جزء هشتم قرآن مجید
برای شنیدن تلاوت قرآن اینجا کلیک کنید
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
کو یک نفر که یاد دل خستگان کند؟
یا لا اقل حکایت ما را بیان کند
من زیر بار معصیتم ضعف کرده ام
دستی کجاست تا مدد ناتوان کند
تب کردم از مرور گناهان کوچکم
کو آتشی که خجلت ما را نهان کند؟
ما بی سلیقه ایم، تو حاجات ما بخواه
ورنه گدا مطالبه ی آب و نان کند
آتش میاورید که اشکم مرا بسوخت
کار شرار نار تو آب روان کند
ما را مران ز خویش چرا که زمانه راند
حاشا که دوست کار زمین و زمان کند
چیزی نصیب تو نشود از عذاب من
ایزد کجا محاربه با استخوان کند
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
طلب مقام یقین
(دعای سحرگاه ماه مبارک)
خدایا، تنها تو را می خوانم و نه غیر تو را که چون
غیر تو را بخوانم، محروم خواهم شد.
جز به تو امید نمی بندم که چون به غیر
تو امید بندم، ناامید خواهم شد.
بارالها، ای لطیف و ای بخشنده، هر نعمت و نکویی
از آن توست و هر حاجت به دست تو برآورده می شود.
پس ای مهربان، مقام یقین و حسن ظن به حضرتت
عطایم فرما، و امیدواری به رحمتت را در قلبم پایدار کن و رشته
امیدم را از غیر خودت پاره کن که جز به تو امید نبندم و جز به تو اعتماد نکنم.
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
معارفی از جزء هشتم قرآن کریم
در هشتمین قسمت از سلسله بحثهای تفسیری که برای انس معنایی با قرآن کریم تدوین می شود این بار جزء هشتم قرآن را گشوده و به فرازهایی از آیات آن می پردازیم تا ضمن بیان نکاتی در هر فراز، جان را به نور کلام حق منور کنیم.
گر طالب هدایتی از اکثریت پیروی نکن
وَ إِن تُطِعْ أَكْثرََ مَن فىِ الْأَرْضِ یُضِلُّوكَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلَّا یخَْرُصُونَ(116- انعام)
در این آیه خداوند به پیامبرش به عنوان مخاطب خاص و به همه مردم به عنوان مخاطب عام هشدار می دهد که اگر به دنبال اکثریت بیفتند از مسیر هدایت و بندگی خدا خارج شده و گمراه می شوند. آنگاه علت را هم اینگونه بیان می کند که اکثر مردم بر اساس علم و حقیقت عمل نکرده و سخن نمی گویند ملاک کار بیشتر مردم بر حدس و گمان استوار است در حالی که یافتن جاده سعادت و حرکت در آن نیاز به علم حقیقی دارد که آن در مکتب وحی و عقل سلیم (عقل و نقل) یافت می شود و بس.(1)
از ترس نداری، فرزندان خود را سقط نکنید!
وَ لَا تَقْتُلُواْ أَوْلَادَكُم مِّنْ إِمْلَاقٍ نحَّْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِیَّاهُمْ (151- انعام)
پیام آیه روشن است خداوند متعال در این آیه کسانی را که از ترس فقر و نداری به فکر کشتن فرزندان خود می افتند را مخاطب قرار داده و آنها را از این کار نهی کرده است و چون هر انحراف عملی ریشه در انحراف فکری دارد از این رو سخنی گفته تا اندیشه آنها را اصلاح کند. فرموده است: شما که نگران رزق و روزیتان هستید بدانید که رزق تمام مخلوقات به دست ماست. ما هستیم که شما و فرزندانتان را روزی می دهیم پس دیگر نگران چه هستید؟
شاید به ذهن بیاید که این آیه امروز، مخاطبی ندارد؛ زیرا در دنیای علم و تمدن بشری دیگر کسی پیدا نمی شود که بخواهد فرزند خود را آن هم برای نان و آبی به قتل برساند؛ اما این سخن با واقعیت جامعه در تضاد است و هشدار قرآن همچنان مخاطبان فراوانی دارد. کم نیستند کسانی که از ترس خرج و مخارج آینده تصمیم به سقط کودکان بی گناهی می گیرند(2) که هنوز چشم به جهان نگشوده اند، قلب کوچکشان در عشق به زندگی در حال طپیدن است. آیا این عده که متاسفانه عده شان کم هم نیست مخاطب آیه نیستند؟
ایمان لازم است؛ اما کافی نیست
یَوْمَ یَأْتىِ بَعْضُ ءَایَاتِ رَبِّكَ لَا یَنفَعُ نَفْسًا إِیمَانهَُا لَمْ تَكُنْ ءَامَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فىِ إِیمَانهَِا خَیرًْا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ(158- انعام)
لحظه ای که مرگ(3) یا عذاب قطعی(4) فرا می رسد کسی که تا کنون ایمان نیاورده در این شرایط هولناک ناگهان برگشته و ادعای ایمان می کند پیام آیه این است که چنین ایمانی که از سر اختیار نیست و از روی ناچاریست سودی به حال صاحبش ندارد و نیز اگر قبلا ایمان آورده ولی تا این زمان عمل صالحی از او سر نزده است چنین ایمانی هم نمی تواند دردی از او دوا کرده و مایه نجاتش از جهنم شوند.
نکته مهمی که در آیه وجود دارد این است که ایمان در روز ظهور آیات الهی (وقوع عذاب و یا موقع مرگ) وقتى مفید است كه آدمى در دنیا و قبل از ظهور آیات نیز به اختیار ایمان آورده و دستورهاى خداوند را عملى كرده باشد؛ ولی كسى كه در دنیا ایمان نیاورده و یا اگر آورده در پرتو ایمانش خیرى كسب نكرده و عمل صالحى انجام نداده و در عوض سرگرم گناهان بوده؛ چنین كسى ایمانش كه ایمان اضطرارى است در وقت وقوع عذاب و یا در موقع مرگ سودى به حالش نمىدهد.(5)
بیچاره کسی که ده تایی های او بر یکی هایش بچربد
مَن جَاءَ بِالحَْسَنَةِ فَلَهُ عَشرُْ أَمْثَالِهَا وَ مَن جَاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلَا یجُْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ(160- انعام)
این آیه به یكى از منتهاى خداوند كه بر بندگان خود نهاده اشاره مىكند و آن این است كه: خداوند عمل نیك را ده برابر پاداش مىدهد و عمل زشت و گناهان را جز به مثل، کیفر نمی دهد و اینکه در پایان می فرماید به کسی ظلم نمی شود معنایش این است که از پاداش عملی نمىكاهد و كیفر گناهی را بیشتر از آنچه باید نمىدهد.(6)
در ارتباط با این آیه شریفه سخنی گهربار؛ اما تکان دهنده از امام سجاد علیه السلام نقل شده است که حضرت مرتب می فرمود: «وَیْلٌ لِمَنْ غَلَبَتْ آحَادُهُ أَعْشَارَهُ»(7)؛ وای بر کسی که جمع کیفرهای تک تک او از ده تا ده تا ثوابی که به او می دهند بیشتر شود.
امتیازات اجتماعی برای آزمون و امتحان است
وَ هُوَ الَّذِى جَعَلَكُمْ خَلَئفَ الْأَرْضِ وَ رَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَتٍ لِّیَبْلُوَكُمْ فىِ مَا ءَاتَئكم (165- انعام)
اوست كسى كه شما را در زمین، جانشینان [نسلهاى گذشته] قرار داد و بعضى از شما را نسبت به بعضی دیگر از جهت مادی و معنوی چند پله بالاتر برد تا شما را به آنچه عنایت فرموده، امتحان كند.
بی شک اختلافات طبقاتی که زاییده استعمار و استثمار و اشكال مختلف بردگى و ظلمهاى آشكار و پنهان است را نمی توان به حساب دستگاه آفرینش گذارد و دلیلى هم ندارد كه از وجود اینگونه اختلافات بىجهت دفاع كنیم. در عین حال نمىتوان انكار كرد كه هر قدر اصول عدالت در جامعه انسانى نیز رعایت شود باز همه انسانها از نظر استعداد و هوش و فكر و انواع ذوقها و سلیقهها و حتى از نظر ساختمان جسمانى یكسان نخواهند بود. نکته اینجاست که قرآن مىگوید این تفاوتها وسیله آزمایش شما است با آن برتریهایی که خدا به شما داده است؛ نه دستمایه ای برای فخرفروشی و تحقیر دیگران.(8)
هدف شیطان بی آبرو کردن بشر است
فَوَسْوَسَ لهَُمَا الشَّیْطَنُ لِیُبْدِىَ لهَُمَا مَا وُرِىَ عَنهُْمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا (20- اعراف)
«وسوسه» یعنی دعوت كردن به کاری با صدایی آهسته و آرام؛ «موارات» هم یعنی پوشاندن چیزی با قرار دادن آن در پس پرده؛ «سوآت» هم جمع «سوأة» به معناى عضوى است كه آدمى از برهنه كردن و اظهار آن شرم دارد.(9)
بر اساس این آیه تمام تلاش شیطان در مصاف با آدم و حوا علیهماالسلام برای این بود که آنها را خلع لباس کرده و بی آبرو کند. این نکته ایست مهم برای تمام بشر که شیطان و سپاهش هر چه می کنند و ترفندی به کار می بندد از وسوسه های عملی و القاء شبهات علمی همه و همه برای این است که حیثیت اجتماعی او را لکه دار کنند و او را در دنیا و آخرت بی آبرو کنند.(10)
در آداب دعا «نعره زدن» نیست
ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَ خُفْیَةً إِنَّهُ لَا یحُِبُّ الْمُعْتَدِینَ(55- اعراف)
«تضرع» به معناى اظهار ضعف و ذلت است. «خفیة» هم به معناى پنهانى و پوشیده داشتن است.(11) این آیه که بیانگر ادب دعاست دستور می دهد که دعا با حالت تضرع و به دور از سر و صدا و فریاد باشد.(12) در پایان آیه هم به شکل کنایه، کسانی را که این ادب را رعایت نکنند «المعتدین؛ تجاورزگران از حدود» خوانده که مراد از حد در اینجا حد و ادب دعاست.
در هر کاری که هستید، برای مردم کم نگذارید
وَ لَا تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْیَاءَهُمْ (85- اعراف)
معنای این فراز این است که «از حقوق مردم چیزى كم نگذارید». هر چند این فراز در بین احکام خرید و فروش و دقت در ترازو و پیمانه است؛ اما پیام آن منحصر در تجارت نشده و تمام روابط اجتماعی و حتی بین الملل را زیر گستره خود می گیرد.(13) بنا بر دستور این آیه هر کس در هر پست و مقام و وظیفه و شغلی که قرار دارد حق ندارد ذره ای از ادای حقوق افرادی که با او طرف حساب هستند بکاهد و در عمل کم بگذارد. استادی که دانشجو دارد؛ کارمندی که ارباب رجوع دارد؛ مغازه داری که مشتری دارد؛ مدیری که کارمند دارد؛ همه و همه باید نسبت به دیگرانی که حقی بر عهده ما دارند نهایت دقت را به خرج دهیم تا مبادا ذره ای از حق آنها شود.
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
شرح دعای روز هشتم توسط آیت الله مجتهدی
چگونه بدانيم خدا از ما راضي است؟
مرحوم آيتالله مجتهدي تهراني در شرح دعاي روز دوم ماه مبارك رمضان با تاكيد بر اينكه در اين دعا از خداوند ميخواهيم؛ در ماه رمضان كاري كند كه به رضايت و خشنودي او نزديك بشويم، ميگويد: در روايت وارد شده، اگر ميخواهي بداني خدا از تو راضي است، ببين كه تو از خدا راضي هستي يا نه ؟!
بعضيها از خدا راضي نيستند و به درگاه الهي گله ميكنند كه خدايا چرا همه دارا هستند و من چيزي ندارم، يا چرا همه سالمند و من مريضم؟
نبايد اين طور حالتي داشت، بلكه بايد در هر حالتي كه هستي از خدا راضي باشي.
آيتالله مجتهدي تهراني در مورد ملاك رضايت خدا با اشاره به صفحه 186 جلد سوم تفسير 'روض الجنان و روح الجنان' گفت: يكي از اوليا الهي 30 سال مريض بود، از ايشان سوال كردند آيا دوست نداري خوب شوي و از اين مساله بيماري ناراحت نيستي؟ ايشان اصلا ابراز ناراحتي نكرده بود، چون رضايت خدا را ملاك قرار داده بود و نميخواست خلاف خواست خدا بخواهد.
پس اگر ميخواهي بداني خدا از تو راضي است يا نه، به دلت مراجعه كن! ببين در زندگي از خدا راضي هستي؟
اگر راضي هستي؛ بدان كه خدا هم از تو راضي است و اگر در گوشه دلت از خدا ناراضي هستي. متوجه باش كه خدا هم از تو ناراضي است.
خداوند از سه گروه تعجب ميكند
آيتالله مجتهدي تهراني با تاكيد بر اينكه در روايات اسلامي آمده است كه خداوند از سه گروه تعجب ميكند، در بيان اين سه گروه گفت:
1ـ كسي كه نماز ميخواند و ميداند مقابل چه خدايي ايستاده است، ولي در نماز حضور قلب ندارد و حواسش به نماز نيست.
2ـ كسي كه عمري است روزي خدا را ميخورد و غصه روزي فردا را دارد.
3ـ كسي كه ميخندد در حالي كه نميداند خدا از او راضي هست يا نه!
وي در توضيح افعال اين سه دسته گفت: در مورد دسته اول، استادي داشتيم كه معتقد بود؛ ما بايد از نماز خواندن خود نيز استغفار كنيم. آنچنان كه در گلستان سعدي ميخوانيم: 'عاصيان از گناه توبه كنند / عارفان ار عبادت استغفار'
اين استاد اخلاق در بيان حالات گروه دوم به خواندن يك بيت شعر اكتفا كرد: 'غم روزي مخور بر هم مزن اوراق دفتر را / كه قبل از طفل ايزد پر كند پستان مادر را.'
به نيت امام زمان (عج) يا پدر و مادر يا اموات، يكبار قرآن را ختم كنيد
مرحوم آيتالله مجتهدي تهراني در ادامه شرح دعاي روز دوم ماه مبارك رمضان، در تبيين عبارت 'وَجَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ سَخَطِكَ وَ نَقِمَاتِكَ' گفت: خدايا يك كاري كن كه از غضب تو اجتناب كنم؛ و كاري نكنم كه در ماه رمضان از من ناراضي باشي.'وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِقِرَاءَةِ آياتِكَ بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين' يعني؛ خدايا مرا موفق به خواندن قرآن كن.
در قديم رسم بود كه در ماه مبارك رمضان چند ختم قرآن ميكردند، ولي طلبهها چون درس دارند، حداقل يك ختم قرآن به نيت امام زمان (عج) داشته باشند، يا به نيت پدر و مادر و امواتتان حداقل يك بار قرآن را ختم كنند.
كسي كه در ماه رمضان موفق به يك ختم قرآن نميشود، دچار خسارت بزرگي ميشود، ماه رمضان ماه قرآن است و بايد قرآن خواند؛ اگر كسي مي خواهد زنگار دلش پاك بشود، بايد موقع سحر قرآن بخواند.
اين استاد اخلاق، پاك كردن زنگار دل را از چند طريق امكانپذير دانسته و گفت: با توجه به روايت 'همانا اين دلها زنگار ميگيرد، همانطوري كه آهن زنگار ميگيرد و همانا جلاي دلها، بهخواندن قرآن است' از رسول خدا (ص) كه در 'ارشاد القلوب' آمده است، بنابراين بايد در سحرها قرآن خواند.
وي يكي ديگر از عوامل از بينبردن زنگار دل را 'استغفار' دانست و به حديثي از پيامبر (ص) اشاره كرد كه ميفرمايد:'پنج چيز دل را صفا دهد و سختي قلب را برطرف ميكند: همنشيني علما، دست به سر يتيم كشيدن، نيمهشب استغفار كردن،كم خوابيدن در شب و روزهداري.'
مرحوم آيتالله مجتهدي تهراني در پايان گفت: خدايا در روز دوم ماه رمضان ما را موفق كن كه آيات تو را بخوانيم. اي خدايي كه از همه رحمكنندهها رحمتت بيشتر است!
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
کتاب رمضان، دستاورد نقرهای روح انسان است.
در پرتو تلاش و مجاهدتهای نفس، سپیدهباران میشویم
از سحرهای «ابوحمزه» از شبهای «افتتاح».
رمضان، یعنی دریایی در کنار ما،
تا دلهای غبارآلود را در آن شستوشو دهیم.
رمضان، یعنی باغستانی از عطرهای خدا.
با حلول رمضان، شیرینی سحرهای مناجات، رنگ میگیرد
و محبت و قرب، در دلهای خشکیده بشر جوانه میزند.
باید برای دقیقههای سبز این ماه، نوروزیترین تبریکها را فرستاد.
در سرزمین اردیبهشتی رمضان، هر چه هست،
خرمی و نشاط است؛ اگر حکمتها را دریابیم.
اگر بهرههای معنوی امساک را بدانیم،
چشمهای ما تا رمضان دیگر، زیبا میبینند
و دهانهای ما، کلمات خشک دنیا را به کار نمیبرند.
رمضان یعنی گشوده شدن دربهای رو به قرآن،
تشنگی برای دریافت حقایق آسمانی.
گمنامترین لذتها در متن این کشف عرفانی جا دارند.
رمضان که میآید، دلها چون بلبلانِ مست،
شیفته گلزار انس میشوند.
رمضان که میآید، خلوتکده های آبی شب،
دریاترین غزلها را میسرایند.
دستها بوی خوش مفاتیح میدهند و تسبیح.
آسمان، چقدر بر این یاسهای نیایش غبطه میخورد.
رمضان، فرصتی است تا دل با گل صمیمی تر باشد.
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
کتاب رمضان، دستاورد نقرهای روح انسان است.
در پرتو تلاش و مجاهدتهای نفس، سپیدهباران میشویم
از سحرهای «ابوحمزه» از شبهای «افتتاح».
رمضان، یعنی دریایی در کنار ما،
تا دلهای غبارآلود را در آن شستوشو دهیم.
رمضان، یعنی باغستانی از عطرهای خدا.
با حلول رمضان، شیرینی سحرهای مناجات، رنگ میگیرد
و محبت و قرب، در دلهای خشکیده بشر جوانه میزند.
باید برای دقیقههای سبز این ماه، نوروزیترین تبریکها را فرستاد.
در سرزمین اردیبهشتی رمضان، هر چه هست،
خرمی و نشاط است؛ اگر حکمتها را دریابیم.
اگر بهرههای معنوی امساک را بدانیم،
چشمهای ما تا رمضان دیگر، زیبا میبینند
و دهانهای ما، کلمات خشک دنیا را به کار نمیبرند.
رمضان یعنی گشوده شدن دربهای رو به قرآن،
تشنگی برای دریافت حقایق آسمانی.
گمنامترین لذتها در متن این کشف عرفانی جا دارند.
رمضان که می آید، دلها چون بلبلانِ مست،
شیفته گلزار انس میشوند.
رمضان که میآید، خلوتکده های آبی شب،
دریاترین غزلها را میسرایند.
دستها بوی خوش مفاتیح میدهند و تسبیح.
آسمان، چقدر بر این یاسهای نیایش غبطه میخورد.
رمضان، فرصتی است تا دل با گل صمیمی تر باشد.
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
مصطفی*شیعه ال طاها* (10-04-2022)
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)