ویژه نامه روز دهم ماه مبارک رمضان ❀ یک جرعه عاشقی ❀

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مرا درياب يا سَتَّار َالعُيُوب
تا پهن دشت پيکرم که فرسوده

از علف هاي هرز کوته بيني و کج نگري شده را
با حضور سبز و روحاني ات بياميزم!

قنوتم را ببين که نيازم را به نمايش مي گذارد
در آسمان آبي عظمت تو
و از برهوت کلمات نجاتم ده
که هيچ واژه اي گوياي احساساتم نيست!

يا ربَّ النُور العَظيم ...
در ماه آفتاب آفريني مرا با نورخويش تجلي ده؛
در نور مهمان کن؛ با نور بياميز؛

با نور متولد کن و با نور بميران...
يا نُورَ الْمُسْتَوْحِشينَ فِي الظُلَم...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خدايا !
دريايی موج‌خيز مرا فرا گرفته
پيکر رنجورم را اين سو و آن سو می‌برد
ابرهايی سياه بر سَرم سايه افکنده
هراسِ گم شدن، تار و پود سويدای خسته‌ام را از هم می‌درد
تنها يک نقطه‌ی اميد برای منِ درمانده به جا مانده
که با نويدی جان‌فزا مرا به خويش خوانده است
و آن آهنگ دلنوازی است که از آستان تو برمی‌خيزد
و روح و روان مرا برمی‌انگيزد

جان‌آفرينا !
مرا آن‌سان گردان که به رشته‌ی سُتوار عنايات تو چنگ زنم
و به ذات جاودانه‌ی تو تکيه کنم

هر که به ريسمان صدگره تو بَرآويخت
گناهانش يک‌يک بريخت
و هر که آهنگ تو کرد
ارمغانی از رهايی با خود آورد

الها !
کاميابی من در رستگاری نزد تو است
مرا بی‌بهره مگردان
و رهايی من در پرهيز و دوری از غير تو است
مرا آلوده مگردان

خدايا !
دَه روز است که کام از طعام فرو بسته‌ام
و از شهد و شيرينی گسسته‌ام
دَه روز است که به لطف و کرم تو، گناه و ناپسند را فروهشته‌ام
و اگر تو بپذيری، در صف پرستندگانت نشسته‌ام
امروز اميد آن دارم که در اين بزم‌گاهِ خويش مرا نزديک‌تر بنشانی
و لذت قرب آستانت را نيز به من بچشانی

ای که همه‌ی پويندگان، راه تو را می‌پويند
و همه‌ی دردمندانِ خواهنده، نزديکی به درگاه تو را می‌جويند
بر من نيز نيکی و پاکی تمام کن
و آتش سوزان دوزخ را بر پيکر رنجورم حرام

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آمده ام پاک شوم

«اِلهی جُودُکَ بَسَطَ اَمَلِی».

وعده های شیرین تو، مرا گستاخانه و بی پروا به این
درگاه، وصل کرده است؛ دست هایم را خالی برنگردان.

آمده ام در پرتو رمضان، تمام اجابت نشده های قدیم را
برایم مستجاب کنی. آمده ام که بار دیگر بر من منت بگذاری.

آمده ام که به رغم این همه گناه، باز روبه رویت بنشینم
و تو دست های مهرت را بر سرم بکشی و آن گاه، پاکدامن و بخشوده
به سوی سرنوشت بازگردم؛ این وعده ازل تا ابد توست.


«مُنَّ عَلَیَّ بِفَکاکِ رَقَبَتِی مِنَ النّارِ...»

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دعای روز دهم


یا اله الخلق ای حیّ مجید
یا عظیم الخیر ذوالبطش الشدید

این چنین فرما كه با قلب و زبان
در توكل چون جبل باشم سدید

هم بپوشم چشم از خلق زمان
ننگرم جز بر تو ای ربّ حمید

كارها را بر تو سازم وا گذار
چون كه هستی صاحب الفعل الرشید

می ندانم كس موثر در وجود
جز تو ای دانا به احوال عبید

در عداد رستگارانم شمار
در زمان برزخ و یوم الوعید

گر چه جزو فائزین باشم خوشم
این تلطف نیست از مولا بعید

هم نشانی در بساط اهل قرب
در صف خوبان كنی ما را پدید

در مكان اهل عزت جا دهی
عند اهل القرب فی قصر مشید

حق احسان تو بر عالم تمام
ای كه هستی مقصد شخص سعید

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

روز دهم: سعادت

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا قرار بده مرا در این روز از متوکلان بدرگاهت

ومقرر کن در آن از کامروایان حضرتت

ومقرر فرما در آن از مقربان درگاهت

به احسانت اى نهایت همت جویندگان.

تعریف سعادت

امام صادق علیه السلام:

«سعادت وسیله خیری است که سعادتمند به کمک آن
به رستگاری رهنمون می‏شود.» (1)

سعادتمند کیست؟

1 - مخلص:

علی علیه السلام: «السعید من اخلص الطاعة;
سعادتمند کسی است که طاعتش را برای خداوند خالص گرداند» (2)

2 - پیروان علی علیه السلام:

رسول خدا صلی الله علیه و آله: «یا علی! سعادتمند کامل و حقیقی کسی است
که بعد از من، از تو اطاعت کند و پس از من ولایت تو را بپذیرد.» (3)

3 - اهل محاسبه:

علی علیه السلام: «من حاسب نفسه سعد; کسی که به
محاسبه نفس بپردازد، سعادتمند می‏شود.» (4)

4 - همنشین علما:

علی علیه السلام: «جالس العلماء تسعد; با دانشمندان
همنشین باش تا سعادتمند شوی» (5)

5 - فرزند صالح داشتن:

رسول خدا صلی الله علیه و آله: «من سعادة الرجل الولد الصالح ؛
فرزند صالح از سعادت انسان است» (6)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یا اله الخلق ای حیّ مجید
یا عظیم الخیر ذوالبطش الشدید

این چنین فرما كه با قلب و زبان
در توكل چون جبل باشم سدید

هم بپوشم چشم از خلق زمان
ننگرم جز بر تو ای ربّ حمید

كارها را بر تو سازم وا گذار
چون كه هستی صاحب الفعل الرشید

می ندانم كس موثر در وجود
جز تو ای دانا به احوال عبید

در عداد رستگارانم شمار
در زمان برزخ و یوم الوعید

گر چه جزو فائزین باشم خوشم
این تلطف نیست از مولا بعید

هم نشانی در بساط اهل قرب
در صف خوبان كنی ما را پدید

در مكان اهل عزت جا دهی
عند اهل القرب فی قصر مشید

حق احسان تو بر عالم تمام
ای كه هستی مقصد شخص سعید

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آمد شهر صیام، سنجق سلطان رسید
دست‏ بدار از طعام مایده جان رسید

جان ز قطعیت ‏برست، دست طبیعت ‏ببست
قلب ضلالت ‏شکست لشکر ایمان رسید

لشکر «والعادیات‏» دست ‏به یغما نهاد
ز آتش «و الموریات‏» نفس به افغان رسید

البقره راست ‏بود موسی عمران نمود
مرده از و زنده شد چونک به قربان رسید

روزه چون قربان ماست زندگی جان ماست
تن همه قربان کنیم جان چون به مهمان رسید

صبر چو ابریست ‏خوش، حکمت ‏بارد ازو
زانک چنین ماه صبر بود که قرآن رسید

نفس چون محتاج شد روح به معراج شد
چون در زندان شکست جان بر جانان رسید

پرده ظلمت درید، دل به فلک بر پرید
چون ز ملک بود دل باز بدیشان رسید

زود از این چاه تن دست‏ بزن در رسن
بر سر چاه آب گو: یوسف کنعان رسید

عیسی چو از خر برست گشت دعایش قبول
دست‏بشو کز فلک، مایده و خوان رسید

دست و دهان را بشو، نه بخور و نی بگو
آن سخن و لقمه جو، کان به خموشان رسید

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ماه خدا

رسول الله‏ مكرم اسلام صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏آله:

شعبان، ماه من است و ماه رمضان، ماه خداست .
شعبانِ پاك ‏كننده و رمضانِ پوشاننده
(جبران كننده) گناهان است

ونيز فرمود :
رمضان، ماه خداست. اين ماه، بهار فقيران است .

حضرت عليّ عليه‏ السلام :
رمضان، ماه خداست؛ شعبان، ماه پيامبر خداست
و رجب، ماه من است.

پيامبر اكرم صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏آله در توصيف ماه رمضان فرمود:
آن، ماهى است كه در آن به ميهمانى خدا دعوت شده‏ ايد

و در آن، از اهل كرامت خدا قرار داده شده ‏ايد.
نفَس‏هايتان در آن، تسبيح است؛
خوابتان در آن، عبادت است؛

عمل(خيرِ) شما در آن، پذيرفته است؛
و دعاى شما در آن، مستجاب است.