6. در اين تجربيات، نتيجهي كارهاي انسان، چه خوب و چه بد مشاهده ميشود. اينكه خداوند در قرآن به پاداش دادن به ذرهاي كار خوب و ذرهاي كار بد مثال زده است، كاملا مشخص ميشود. آقاي زماني در قسمتي از خاطراتش ميگويد: در دوران كودكي
راهي مشهد بوديم. ماشين جوش آورد و در كنار روستايي متوقف شديم. راننده ظرف آبي را به من داده و گفت که برو و از آن
چشمهاي که در آن نزديکي بود آب بياور. من ظرف را آب کردم ولي براي من که بچه بودم حمل آن سنگين بود. در راه تصميم گرفتم کمي از آب ظرف را خالي کنم تا سبکتر شود. چشمم
به درختي افتاد که به تنهايي در زميني خشک روييده بود.راهم را دور کرده و آب را پاي درخت خالي کردم. در مرور زندگيم چنان
بهخاطر اين کارم مورد تشويق قرار گرفتم که باورکردني نبود! گويي تمام ارواح به خاطر اين عملم به من افتخار مي کردند! به من
نشان دادند که اين عمل من ارزش بسياري داشته زيرا خالصانه بوده.