گسترش عدالت
همان گونه كه مى دانيم عصر شكوهمند ظهور ، عصرى است سرشار از عدل و عدالت . و همان گونه كه از گفتار خاندان وحى عليهم السلام نقل كرديم اثرى از ظلم و ستم باقى نمى ماند و كمبودها ، كاستى ها و همه گونه فقر و نياز كه از سوى ستمگران بر مردمان جهان تحميل شده است ، نه تنها برطرف مى شود بلكه جبران مى گردد
.
در سراسر جهان ، پرچم عدالت به اهتزاز درمى آيد و همه مظلومان عالم از زير يوغ زورگويان نجات مى يابند. حكومت عدلِ حضرت بقيّة اللَّه الأعظم ارواحنا فداه سايه رحمتِ عدالت را بر سر تمامى مردم در سراسرِ گيتى مى گستراند .
نه تنها در دستگاه حكومت و نه تنها در بازار و خيابان و تجارتخانه ها بلكه در اندرون خانه ها و در هر گوشه اى از آن ها ، عدل و عدالت وجود دارد و نشانى از ظلم و زورگويى وجود نخواهد داشت .
عدالت همانند يك انرژى پرتوان همه جا حتّى در گوشه خانه ها گسترده مى شود كه تنها عصر ظهور و زمان حكومت حضرت مهدى عجّل اللَّه تعالى فرجه كه داراى عدلِ فراگير است از آن برخوردار مى باشد . و همان گونه كه سرما و گرما در تمام اطراف خانه و زواياى آن داخل مى شود ، عدل و عدالت آن حضرت نيز با يك قدرت عظيم ناشناخته ، همه مكان ها را فرا مى گيرد .
حضرت امام صادق عليه السلام در اين باره مى فرمايند :
... أما واللَّه ليدخلنّ عليهم عدله جوف بيوتهم كما يدخل الحرُّ والقرُّ . (15)
حتماً و قطعاً عدالت آن حضرت در ميان خانه هاى آنان وارد مى شود ، همان گونه كه گرما و سرما وارد مى شود .
حال ممكن است اين پرسش در نظر آيد كه چگونه ممكن است عدالت همچون انرژى و حرارت كه اتاقى را فرا مى گيرد در سطح جهان جاى گيرد و زور و ستم از صفحه گيتى رخت بربندد ؟ اگر مردمان عصر تكامل همچون مردمان عصر ما باشند ! آيا ممكن است عدالت بر همه جا حاكم شود و زور و تزوير زورگويان ، ديگران را
به زنجير نكشد ؟!
در پاسخ بايد گفت : تا وقتى كه جامعه بشريّت به فطرت سالم و اوّلى خود باز نگشته و عقل و انديشه او به تكامل نرسيده باشد ، ممكن نيست انسان ها به يكديگر ظلم نكنند و عدالت را در سراسر جهان، جايگزين زور و ستم نمايند!
به اين جهت ، حضرت بقيّة اللَّه الأعظم ارواحنا فداه براى استقرار بخشيدن حكومت عدلِ جهانى يك تحوّل اساسى در وجود همه انسان ها به وجود مى آورند كه با ايجاد آن ، جامعه بشريّت به تكامل راه يافته و با تمامى وجود از زور و زورگويى متنفّر شده و به سوى عدل و عدالت روى مى آورد .
اين تحوّل اساسى در صورتى تحقّق مى پذيرد كه در ساختمان وجود انسان ها تكامل ايجاد شود تا آن ها بر اثر پديدار شدن تكامل و به راه افتادن انديشه ها و ديگر قدرت هاى روحى و عقلى ، نفسِ امّاره آن ها دگرگون شده و با رها شدن از هواى نفس و خواسته هاى نفسانى ، بر تكامل خود بيفزايند .
نقل قول
