آشنايى با مقام امام زمان عجّل اللَّه تعالى فرجه

يكى از راه هاى مهمّ افزايشِ معرفت و آشنايى با مقام رفيع حضرت بقيّة اللَّه الأعظم ارواحنا فداه ، شناخت و آشنايى با نقش وجود آن حضرت در جهانِ هستى و نظام عالم آفرينش مى باشد .
اگر ما بدانيم كه آن بزرگوار محور عالم مى باشند و بر اساس مقام خليفةاللّهى ، آن حضرت نه تنها جانشين خداوند در عالم ما ؛ بلكه در سراسر عالم هستى و همه كهكشان ها و سحابى ها و حتّى حاكم بر ملائكه اى كه حامل عرش الهى مى باشند ، هستند ؛
معرفت ما به شأن و مقام عظيم آن حضرت بيشتر مى شود و مهر و علاقه و دوستى و محبّت ما به آن بزرگوار افزايش مى يابد .
آن گاه متوجّه مى شويم كه چگونه تاكنون از امام عصر عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف غافل بوده و از توجّه به ساحت مقدّس آن حضرت كه امام حىّ و موجود مى باشند ، غفلت ورزيده ايم !
ائمّه اطهار عليهم السلام كه خلفاء الهى و جانشين خداوند در عالم خلقت و جهانِ هستى مى باشند ، در ميان كلمات و گفتار خود - براى نشان دادن عظمت مقام حضرت صاحب الأمر عجّل اللَّه تعالى فرجه و توجّه مردم به نام و ياد آن بزرگوار - تجليل هاى جالبى نموده اند .(3)
به عنوان نمونه حضرت امام باقر عليه السلام مى فرمايند :
يكون هذا الأمر في أصغرنا سنّاً ، وأجملنا ذكراً ، ويُورِثُه اللَّه علماً ، ولايَكِلُه إلى نفسه .(4)
اين امر (اصلاح جهان) توسّط كسى است كه در ميان ما ائمّه از نظر سنّ (در هنگام رسيدن به مقام امامت) از همه كوچكتر است و يادش از همه ما نيكوتر است و خداوند علم را به ارث به او مى دهد و او را به خود وانمى گذارد .
ياد همه ائمّه طاهرين عليهم السلام جميل و نيكو است ولى چرا ياد آن حضرت از ياد همه ائمّه اطهار عليهم السلام جميلتر و نيكوتر است ؟! زيرا همه كوشش ها و جانفشانى هايى كه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و ائمّه اطهار عليهم السلام نمودند ، به وسيله آن حضرت به نتيجه مى رسد و دستاورد همه شهامت ها و شهادت هاى اهل بيت عليهم السلام با دستان پرقدرت آن بزرگوار به دست مى آيد .