ویژه نامه ولادت فرخنده امام محمد باقر علیه السلام{خورشید امامت} }

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نخل طوبی چه معطر ثمری آورده
بحر مواج ولایت گهری آورده

شمسه چرخ هدایت قمری آورده
فاطمه دخت حسن نک پسری آورده

یاور آل محمد به جهان جلوه نمود
بیه یکی جلوه دل از عالم و آدم بربود

یک جهان لطف و صفا حضرت باقر دارد
شجر طیبه ای میوه طاهر دارد

پیرو مکتب او دولت وافر دارد
هر که شد ذاکر او خلعت فاخر دارد

مقدمش باد مبارک به شُبیر و شَبر
این محمد بود نور دو چشم حیدر

یثرب امشب بخدا جلوه دو چندان دارد
چون در او جلوه گری حجت یزدان دارد

پسری سید سجاد به دامان دارد
مهر تابان به بغل ماه درخشان دارد

آفتابی ز سرا پرده ی طاها بدمید
که کند کسب ضیاء از رخ ماهش خورشید

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آسمان مدینه، امروز غرق در بال های پرندین فرشتگان است.
آسمان انباشته از عطر زمین و زمین آکنده از عطر آسمان است.

عطری که عرش و فرش را فرا گرفته است،
از تبسم شیرین کودکی می تراود که فرشتگان
برای بوییدنش از هم پیشی می گیرند!

تهنیت باد حضور حجت پنجم خداوند در زمین؛
پنجمین شاخ معرفت طوبا، شکافنده اسرار ماسوا!

می آید؛ نور چشم آسمان و زمین!
می آید؛ یگانه دانش و دین؛ آن که پیامبر
خاتم صلی الله علیه و آله سلامش گفت و عظمت علمش را ستود!

می آید؛ آنکه خواهد شکافت ناشناخته های علم الهی را!
فلسفه های شرق و غرب، مقابلش زانوی ادب
بر زمین خواهند زد و حکمت و عرفان از
حضورش، کسب معرفت خواهند کرد.

با عیار حدیثش، تمامی روایات، محک خواهند خورد
و منطق کلامش تمامی منطق ها را متوجه عظمت خویش خواهد کرد.

وارث علوم الهی است؛ وارث متانت پیامبر صلی الله علیه و آله
وارث شجاعت مولا علیه السلام ، وارث نجابت زهرا علیهاالسلام
وارث سخاوت حسن علیه السلام ، وارث صداقت حسین علیه السلام
وارث عبادت سجاد علیه السلام !

می آید تا چلچراغ علوم علوی علیه السلام را در تاریکنای
تیره روزگار اموی روشن کند.
ـ می آید تا گم کردگان راه را رستگاری فانوس هدایت باشد.

مولا جان!اینک این مهر توست که دل های لحظه نورد
ما را به زیارت بقیع کشانده است.

درود خداوند بر تو باد؛ لحظه ای که به دنیا آمدی، لحظاتی که
زندگی کردی و لحظه ای که شهادت، راهی آسمان هایت کرد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نخل طوبی چه معطر ثمری آورده
بحر مواج ولایت گهری آورده

شمسه چرخ هدایت قمری آورده
فاطمه دخت حسن نک پسری آورده

یاور آل محمد به جهان جلوه نمود
بیه یکی جلوه دل از عالم و آدم بربود

یک جهان لطف و صفا حضرت باقر دارد
شجر طیبه ای میوه طاهر دارد

پیرو مکتب او دولت وافر دارد
هر که شد ذاکر او خلعت فاخر دارد

مقدمش باد مبارک به شُبیر و شَبر
این محمد بود نور دو چشم حیدر

یثرب امشب بخدا جلوه دو چندان دارد
چون در او جلوه گری حجت یزدان دارد

پسری سید سجاد به دامان دارد
مهر تابان به بغل ماه درخشان دارد

آفتابی ز سرا پرده ی طاها بدمید
که کند کسب ضیاء از رخ ماهش خورشید

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امام روشنایی

امام باقر(ع) فرمود:
«جوان سخاوت مند فاسد، نزد خداوند عزوجل از
پیرمرد عابد بخیل محبوب تر است»

چه زیباست معنای سخاوت در نگاه زلال شما؛ نگاهی که باران، طراوتِ
خود را از آن می گیرد و دریا به داشتن این ویژگی مباهات می کند.

ای آشنای دیار روشنایی ها، جوان سخاوت مند آن کسی است
که سبد سبد بخشش و کرامت را در طبق اخلاص به مخلوقات خداوند
ارزانی بدارد و در بی کرانه هستی به آنها مهربانی کند.

و چه زشت است بُخل ورزیدن بر موجودات و تار تنیدن در دایره خودخواهی ها.
پیرمرد عابدِ بخیل چگونه می تواند عبد باشد، وقتی شرط بندگی،
بخشش گوهرهای درونی، به نام و نیت حضرت معبود است.

پس عابد بودن او جز اسم و رسمی ناپایدار، چیزی نیست و جوان بخشنده
چگونه می تواند فاسد باشد، درحالی که همه هستی اش
در اختیار حضرت حق است،

ای کاش بخشش همه هستی ام، در راه حضرت دوست باشد
و آن زمان است که می توان عبد بود و عاشق، و
خضوع کرد در پیشگاه ذات الهی.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سخاوت گنجینه های باقری




امروز دامن دانش، پر از گل های شوق می شود.
صدای گام هایی نوید بخش می آید.

واژه ها در تب و تابند تا لحظه ای که عطرشان جهان
را مدهوش کند برسد.امروز کسی بدون قلم نباشد!
قلم ها را بیاورید تا رنگ جاودانگی بگیرند.

مستعدّان دیار دانایی بیایند و گوهرهای پرفروغ بینایی ببرند!
امروز در خیابان هایِ دانش، خنده پر می زند.

امروز نوری اگر هست، به واسطه نور احادیث نابی
خواهد بود که بعدها بر کتاب ها پرتو می افکند.

امروز، روز شادمانی سلسله قلم است.
به اعتبار امروز است اگر نوشته ای در کسی اثر می گذارد.

روز حکومت قلمدان هاست و روز حکومت علم، بر دل های
پژوهندگانی که از روزگار غفلت و تاریکی می آیند.

ساعات امروز، روبه روی بوته های رویایی یاد، ماندگار است
و از سخاوت گنجینه های باقری، تمام لحظات بهره می برند.

تو نیز بی توشه نمان!


محمدکاظم بدرالدین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خجسته میلاد پنجمین سرو بوستان امامت و ولایت
سکان دار کشتی هدایت ، شکافنده علم و دریای حکمت
حضرت امام محمد باقر علیه السلام
بر شیفتگان خاندان عصمت و طهارت
علیهم السلام مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سخاوت گنجینه های باقری

امروز دامن دانش، پر از گل های شوق می شود.صدای گام هایی نوید بخش می آید.
واژه ها در تب و تابند تا لحظه ای که عطرشان جهان را مدهوش کند برسد.

امروز کسی بدون قلم نباشد! قلم ها را بیاورید تا رنگ جاودانگی بگیرند.
مستعدّان دیار دانایی بیایند و گوهرهای پرفروغ بینایی ببرند!

امروز در خیابان هایِ دانش، خنده پر می زند.
امروز نوری اگر هست، به واسطه نور احادیث نابی خواهد بود
که بعدها بر کتاب ها پرتو می افکند.

امروز، روز شادمانی سلسله قلم است.
به اعتبار امروز است اگر نوشته ای در کسی اثر می گذارد.

روز حکومت قلمدان هاست و روز حکومت علم،
بر دل های پژوهندگانی که از روزگار غفلت و تاریکی می آیند.

ساعات امروز، روبه روی بوته های رویایی یاد، ماندگار است
و از سخاوت گنجینه های باقری، تمام لحظات بهره می برند.
تو نیز بی توشه نمان!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اقیانوس بی کران










طلوع کرده ای از مدینه، شهری که شمیم معطّر نبوّت در کوچه هایش جاری ست.

با آمدنت، بهار را به میهمانی خانه دل ها آورده ای.
شکوه حضورت، مدینه را به حیرت واداشته است.
چه شباهتی: سیمایت محمدی، خلق و خویت احمدی!

نوید شکوفا شدنت را در بوستان امامت
جدّت محمد مصطفی صلی الله علیه و آلهبه جابر داده بود.
با آمدنت، گل های علم و درایت، بر سرزمین جهل و جهالت شکوفا شد.

تو باقری و شکافنده علم ها.
ستاره های علم لدنّی در آسمان اندیشه ات می درخشند.

علم تو اقیانوس بی کرنه ای ست که در عمقش
غوّاصان خرد و دانایی به جستجوی حقیقت اند.

«یا باقر العلوم»!
علم تو دریای سخاوتی ست که تشنگان معرفت از آن می نوشند و سیراب می شوند.

ای تو از تبار زلالی و پاکی!
ای بزرگ مرد افلاکی!
ای پنجمین چراغ همیشه روشن کوچه های امامت!

کرامت سبز دستانت، نسیم دلنواز سائلانی ست که
رنگ آبی کرامتت را به تماشا نشسته اند.

«یا باقر العلوم»!
تو با کلام آسمانی ات، معنویت را چون کبوتری در وسعت روح آدمیان
به پرواز درآوردی تا از ناسوت، به ملکوت اوج بگیرند و به وصال برسند.

ای پنجمین گل شکوفا شده در بوستان امامت!
هرگاه نام تو را می برم، زلالی لحظه های خویش را بیشتر احساس می کنم.

خوش آمدی!


حمید باقریان

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

گنجینه اسرار محمد
به دست هایی درود که سبزی نوزادی ات را در آغوش گرفت!

به لب هایی درود که اذان مقدس امامت را در گوش هایت خواند!
به چشم هایی درود که با نگاه ظلمت براندازش، ریشه های نور را در سیمای تو کاشت!
به قدم هایی درود که برداشته شد تا تو را به ولایت عشق منصوب کند!

بایسته تر از تو نبود در زمان و شایسته تر از تو نبود در زمین.
انگشت هایت، بوی سخاوت می دهد.

«گنجینه اسرار محمد صلی الله علیه و آله » و «ذوالفقار علی علیه السلام »
را در پنجمین خوان حقیقت به تو سپرده اند.

بقچه های غذای کوفه را در نیم شب های مدینه به دوش گرفته ای؛
کلون های تشنه، با عطر دست هایت سیراب می شوند و دریچه
های فقیر از دیدارت سیر می شوند!

حضورت، در منازعه ها پرچم صلح است و منطق صواب
هیچ گاه از کلام تو دور نخواهد شد.

تو، آمده ای در بلاتکلیفی دوران، روشنی راه باشی.


میثم امانی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

باغ های امامت و عدالت، در حاشیه نام بلند تو شکوفه می کنند.
در سایه امن امامت جهانی تو، همه پیله های دوستی، پروانه شدند.

تو، بیرق امامت را بر بالای بام همه دل ها افراشتی.
به واسطه لبخند مهربانی های تو، اولین پنجره ها را به سوی آفتاب باز کردند

در سایه سار امامت تو سنگ ها سکوت خود را شکستند و
بغض های هزار ساله ترک برداشتند و باران های تند
و مهربان تو بر تشنه کامی ما باریدند.

تو عادل ترین عاشق بودی که در روزگار
قحطی آغوش، پناه دلتنگی های دنیا شدی.

چقدر دلتنگ لب گشودن توییم!
کاش دوباره پروانه های کلامت پر بگیرند!
هنوز پروانه های کلامت در هوای عاشقی ما بال می زنند.

به حرفی که می زدی، ایمان داشتی و عمل می کردی؛
چراکه می فرمودی: «آنکه بر خدا توکل کند، مغلوب نشود و
آن که به خدا توسل جوید، شکست نخورد».

با آمدنت، روزهایمان رنگ و بوی مهربانی گرفت و ابرهای
دلتنگی ازبالای سر روزهایمان رخت بربستند.
تو که آمدی، عشق در گلدان هایمان شکوفه داد.

با آمدنت، پنجره هایمان به سمت آفتاب چرخیدند
و خورشید، در آستانه شب هایمان نشست.