برخوردارى از زندگى گوارا
در بعد خانوادگى اكتفا كردن به امكانات موجود، بسيارى از نگرانىها را از زندگى مشترك دور مىسازد. فعاليتهاى طاقتفرسا، نگرانى از كمبودها، اظهار نياز به ديگران و ... با قناعت از خانواده دور مىشود و زندگى گوارايى را به ارمغان مىآورد. در روايت زندگى با قناعت را گواراترين زندگى به شمار آوردهاند: از حضرت على (ع) نقل شده است: «القناعه اهنأ العيش؛ گواراترين زندگى قناعت است» (آمدى، ۱۴۱۳ هـ ق، 103) و در روايتى ديگر قناعت مصداق حيات طيبه دانسته شده است. «سئل على (ع) عن قوله تعالى فلنجينه حياه طيبه فقال: هى القناعه؛ (آمدى، ۱۴۱۳ هـ ق، 393) از امير مؤمنان درباره سخن خداوند متعال كه فرمود: ما به او حيات طيبه عطا مىكنيم، پرسيده شد، پس حضرت فرمودند، حيات طيبه، قناعت است».
مديريت زنان در بهبود وضع اقتصادى خانواده و بسنده كردن به امكانات موجود و سروسامان دادن به وضعيت اقتصادى خانواده، زمينه بروز هرگونه ناراحتى درباره معيشت را از همسر دور مىكند و محيطى آرام براى خانواده به همراه مىآورد. مقابل قناعت و ميانهروى و اعتدال اقتصادى ولخرجى و اسراف است كه هم ناسپاسى به نعمتهاى خداست، هم زمينهساز بروز فقر و تنگدستى و هم هدر دادن امكانات است. تجملگرايى بيش از آنکه راحتى بياورد، ناراحتى مىآفريند و بهجای آرامش، زندگىها را دستخوش آشفتگىها و زلزلههاى ويرانگر مىسازد.