عهد قرآن و نهج البلاغه روزچهارشنبه 1 فروردین ماه 1403،
صفحه 523 سوره مبارکه ذاریات آیات 52تا60 و سوره مبارکه طور آیات 1تا14
کَذٰلِکَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (52)
این گونه است که هیچ پیامبری قبل از اینها بسوی قومی فرستاده نشد مگر اینکه گفتند: «او ساحر است یا دیوانه!»
أَ تَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (53)
آیا یکدیگر را به آن سفارش میکردند (که همه چنین تهمتی بزنند)؟! نه، بلکه آنها قومی طغیانگرند.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (54)
حال که چنین است از آنها روی بگردان که هرگز در خور ملامت نخواهی بود؛
وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (55)
و پیوسته تذکّر ده، زیرا تذکّر مؤمنان را سود میبخشد.
وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ (56)
من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)!
مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ مَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (57)
هرگز از آنها روزی نمیخواهم، و نمیخواهم مرا اطعام کنند!
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58)
خداوند روزیدهنده و صاحب قوّت و قدرت است!
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلاَ يَسْتَعْجِلُونِ (59)
و برای کسانی که ستم کردند، سهم بزرگی از عذاب است همانند سهم یارانشان (از اقوام ستمگر پیشین)؛ بنابر این عجله نکنند!
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ کَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (60)
پس وای بر کسانی که کافر شدند از روزی که به آنها وعده داده میشود!
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ (0)
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
وَ الطُّورِ (1)
سوگند به کوه طور،
وَ کِتَابٍ مَسْطُورٍ (2)
و کتابی که نوشته شده،
فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ (3)
در صفحهای گسترده،
وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ (4)
و سوگند به «بیت المعمور»،
وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ (5)
و سقف برافراشته،
وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ (6)
و دریای مملوّ و برافروخته،
إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ لَوَاقِعٌ (7)
که عذاب پروردگارت واقع میشود،
مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ (8)
و چیزی از آن مانع نخواهد بود!
يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْراً (9)
(این عذاب الهی) در آن روزی است که آسمان به شدّت به حرکت درمیآید،
وَ تَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْراً (10)
و کوهها از جا کنده و متحرّک میشوند!
فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِينَ (11)
وای در آن روز بر تکذیبکنندگان،
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12)
همانها که در سخنان باطل به بازی مشغولند!
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعّاً (13)
در آن روز که آنها را بزور به سوی آتش دوزخ میرانند!
هٰذِهِ النَّارُ الَّتِي کُنْتُمْ بِهَا تُکَذِّبُونَ (14)
(به آنها میگویند:) این همان آتشی است که آن را انکار میکردید.