ویژه نامه سالروز ورود حضرت فاطمه معصومه (س) به شهر قم * لاله سرخ قم*

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

چون نامش، پاکیزه سیرت است


بگو که شهر را آذین کنند؛ اکنون که عالمه ای از نسل مطهر
رسول خدا صلی الله علیه و آله بر شهر ما فرود می آید.

بگو که دسته دسته فرشتگان خوش الحان الهی،
سرود قدسی سر دهند که بانوی مطهری می آید که افتخار
این سلاله پاک است و محبوب دل های نکته بین شان.

معصومه علیهاالسلام می آید او که چون نامش،
با گناه و عصیان بیگانه است و او که در دامن امامت پرورش یافته است.

غیر از نور امامت وجودش را اثری در نوردیده
و چشم را به انوار الهی اش روشن نکرده است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خیال می کردم تنها من به هوای تو
این همه راه آمده ام در این برهوت.
انگار شهر خالی شده از مردم.

هر که را می بینی، شاخه سبزی،
گلی به نشانه طراوت قدومت به دست گرفته
و خودش را در جاده تماشای تو انداخته است.

مردمی که سال ها از مصاحبت خورشید محروم مانده اند،
حالا برای زیارت آفتاب شما لحظه شماری می کنند.

این پیرمرد را نمی دانم چه کسی خبر کرده
که این چنین جاده، زیر پای لغزانش تسلیم راه شده.

این کودکان پا برهنه و شاد و حتی زنانی که
کَس دیگر را هم در وجودشان به پیشواز شما آورده اند
را نمی دانم چه کسی خبر کرد.

هر چه هست، این مردم به راز بودن شما
و پدرانتان واقف تر از دیگرانند.

انگار آنها بهتر دلیل وجود شما را درک کرده اند
که این چنین جای خالیِ تان در طول مسیر
کهنه تاریخ، آزارشان می داد!

و حالا که به شما رسیده اند، نمی دانند چگونه
این شوق و شورِ دیدار را به پایتان بریزند.

بی خود نبود در طول سفر، یاد شهر ما،
میهمان لحظه های شما شده بود و سراغش را می گرفتید؛

حتماً از تپش این همه قلب در احساسات
این سرزمین خبر داشته اید.

به هر حال، این زمین جان گرفته از عطر نَفس تان،
اگر چه هنوز فرسنگ ها میان حضور شما با او فاصله نشسته است،

امّا همین خیال که شما را زیارت خواهد کرد،
او را بهشتی تر می کند؛

زمینی که قرار است سال ها مادر گام های
دوستداران شما باشد، زمین قم.