جلوه هاى پنهانى امام عصر عليه السلام

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آنچه لازم است اشاره کنیم آن است که ما باید بیشتر در زمینه شناخت حضرت مهدی (علیه السلام) وهمچنین موضوع ولایت وامامت ائمه معصومین (علیهم السلام) فکر واندیشه خودمان را به کار گیریم وبا تجزیه وتحلیل عمیق تری در راستای شناخت پیشوایان معصوم (علیهم السلام) گام برداریم.
اینجاست که باید در فکر واندیشه عمیق تری فرو رویم وبدانیم که بعد از رحلت پیامبر گرامی اسلام چه رویداد بزرگی اتفاق افتاده بود که خلفا وجانشینان به حق پیامبر اسلام، یعنی حضرت علی (علیه السلام) وفرزندان معصوم آن بزرگوار، در طول دویست وشصت سال نتوانستند آن چنان که می بایست حرف دلشان را بزنند وحقیقت امر را برای شیعیان وارادتمندان خود بیان فرمایند تا جایی که بیان بسیاری از حقایق را به بعد از ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) موکول فرمودند چنانکه در فرمایش امام صادق (علیه السلام) به عبداللّه بن فضل هاشمی گذشت.
جواب این پرسش با مراجعه به تاریخ صدر اسلام به خوبی روشن می شود ومعلوم می گردد که عامل تمام گرفتاری هایی که بعد از رحلت پیامبر اسلام برای مسلمانان پیش آمد، همان غصب خلافت است که به سبب آن زعامت ورهبری جامعه اسلام از صاحبان ووارثان اصلی آن سلب گردید.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

۲ - همگونی غیبت حضرت مهدی (علیه السلام)
با غیبت انبیای گذشته
در مورد همگونی غیبت حضرت مهدی (علیه السلام) با غیبت انبیا (علیهم السلام)، علل وحکمت هایی در روایات بیان شده است که با توجه به آن، قسمتی از اسرار غیبت روشن می شود. به چند روایت در این زمینه، اشاره می کنیم.
۱ - سدیر صیرفی می گوید: با مفضّل وابو بصیر وابان بن تغلب خدمت امام صادق (علیه السلام) شرفیاب شدیم. آن حضرت بر روی خاک نشسته بود ولباسی خیبری بر تن داشت وهمچون مادری فرزند مرده، گریه می کرد وحزن واندوه، سراسر وجود حضرت را فرا گرفته بود ودر حالی که اشک هایش جاری شده بود می فرمود:
«سیدی غیبتک نَفَتْ رُقادی، وضیقت علی مهادی، وابتزّت منّی راحة فؤادی، سیدی غیبتک أوصلت مصابی بفجایع الأبد».
«ای آقای من! غیبت تو خواب را از دیدگان من سلب نموده وزندگانی را بر من تنگ کرده وآرامش قلبم را از من گرفته است. ای آقای من! غیبت تو، مصائب واندوه مرا برای همیشه درد آور نموده است».
آن قدر حضرت صادق (علیه السلام) درباره طولانی شدن غیبت حضرت مهدی (علیه السلام) سخن گفت که عقل از سر ما پرید وقلبمان شکست. به آن حضرت عرض کردیم: ای فرزند بهترین انسان ها! چرا این قدر گریان واندوهناک هستید؟
حضرت صادق (علیه السلام) در حالی که نفسی عمیق وسوزناک کشید، فرمود:
«امروز صبح به کتاب «جفر» نگاه کردم ودر کیفیت تولد وغیبت طولانی قائم (علیه السلام) وگرفتاری مؤمنان وتردیدهایی که به واسطه طولانی شدن غیبت در آنان پیدا می شود واکثر آن ها از دینشان بر می گردند، تأمّل کردم; رقّت، قلبم را فرا گرفت وغم واندوه بر من چیره گشت».

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

از حضرت صادق (علیه السلام) تقاضا کردیم که ما را مورد عنایت وتفضّل قرار داده ودر جریان مسایل مربوط به غیبت آن حضرت قرار دهد.
حضرت صادق (علیه السلام) در پاسخ فرمود:
«خداوند متعال در قائم ما، سه سنّت از سه پیامبر قرار داده است; تولّد آن حضرت را مانند تولد حضرت موسی (علیه السلام) وغیبت او را مانند غیبت حضرت عیسی (علیه السلام) وطول عمر آن جناب را مانند طول عمر حضرت نوح مقرّر فرموده است. سپس عمر بنده صالح خدا، خضر (علیه السلام)، را دلیل بر طول عمر حضرت مهدی (علیه السلام) قرار داده است».
از حضرت صادق (علیه السلام) توضیح خواستیم. حضرت فرمودند:
«در مورد تولّد موسی (علیه السلام)، چون فرعون دریافته بود که زوال ملک وسلطنت وی به دست موسی خواهد بود، دستور داد که کاهنان در حضورش جمع شده واو را از نَسَب موسی (علیه السلام) باخبر نمایند. آنان نیز خواسته فرعون را بر آوردند وگفتند موسی از بنی اسرائیل است. لذا فرعون دستور داد تا شکم زنان حامله را دریدند وبیش از هزار مولود از بنی اسرائیل را کشتند; ولی به موسی (علیه السلام) که در حفظ وحمایت خداوند متعال به سر می برد، دست نیافتند».
آنگاه امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«همچنین بنی امیه وبنی عبّاس، چون با خبر شدند که زوال وپایان سلطنت آن ها وسایر ملوک وجبابره آنان بر دست قائم اهل بیت (علیهم السلام) خواهد بود، به عداوت ودشمنی با اهل بیت (علیهم السلام) برخاسته وقتل وکشتار اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) را شروع کردند تا شاید بتوانند به کشتن حضرت مهدی (علیه السلام) دست یابند; لکن خداوند مانع شد که ستمگران از آن حضرت با خبر شوند، تا نور - امامت - را به پایان برساند; گر چه مشرکین کراهت داشته باشند».
وامّا در مورد غیبت حضرت عیسی (علیه السلام) یهود ونصارا گفتند که عیسی کشته شد. لکن خداوند آنان را تکذیب نمود وفرمود: «(وَما قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوُه وَلکن شُبِّهَ لَهُمْ)(۲۶); نه او را کشتند ونه بر دار آویختند ولکن امر بر آنها مشتبه گردید». همین طور است غیبت قائم (علیه السلام). زیرا امّت به واسطه طولانی شدنش آن را انکار می کنند».

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

امّا راجع به طولانی شدن عمر نوح (علیه السلام)، امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«وقتی نوح (علیه السلام) برای قوم خود درخواست عذاب نمود، خداوند جبرئیل را با هفت هسته خرما فرستاد واو را مأمور به کاشتن آنها نمود وبرای وی پیغام فرستاد که من بندگانم را هلاک نمی کنم مگر بعد از اتمام حجت بر آنان وتو صبر وتحمّل را پیشه کن وآنان را به سوی من دعوت کن که ثواب وپاداش تو را عطا خواهم کرد. این آزمایش الهی به قدری طولانی شد که عده بسیاری از دین خدا برگشتند، تا جایی که فقط هفتاد ودو نفر از امت حضرت نوح بر دین آن حضرت ثابت ماندند.
بدین وسیله آزمایش الهی تحقّق یافت وکسانی که در معرض انحراف ونفاق بودند، از مؤمنان حقیقی جدا شدند. آن گاه خداوند به نوح (علیه السلام) دستور ساختن کشتی را داد وفرمود:
«(وَاصْنَعِ الْفُلْک بِأَعْینِنَا وَوَحْینَا)(۲۷); ای نوح! کشتی را در حضور ما وبه فرمان ما بساز».
آن گاه امام صادق (علیه السلام) فرمودند: برنامه غیبت قائم (علیه السلام) نیز چنین است. زیرا به قدری طولانی می شود که برای بسیاری از شیعیانی که دارای نفاق هستند، ارتداد حاصل می شود ومؤمنان خالص از دیگران جدا می گردند.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

امّا طولانی شدن عمر بنده صالح خدا، خضر (علیه السلام)، نه به نبوّت وامامت اوست; بلکه چون خداوند عمری طولانی برای حضرت مهدی (علیه السلام) مقدّر نمود ومی دانست که طولانی شدن غیبت آن حضرت، موجب انکار می شود، عمر خضر را طولانی گردانید تا بدین وسیله، بر طولانی شدن عمر حضرت مهدی (علیه السلام) استدلال شود وحجت خدا بر منکران آن حضرت تمام گردد»(۲۸).
در این روایت، امام صادق (علیه السلام) بعضی از علل وحکمت هایی را که موجب غیبت شده است، بیان فرمودند که با توجه به آن، بعضی از اسرار غیبت برای ما روشن می گردد.
۲ - سعید بن جبیر می گوید: از سیدالعابدین علی بن الحسین (علیهما السلام) شنیدم که می فرمود:
در قائم ما سنّت هایی از انبیا است; سنّتی از آدم وسنّتی از نوح وسنّتی از ابراهیم وسنّتی از موسی وسنّتی از عیسی وسنّتی از ایوب وسنّتی از حضرت محمد (صلی الله علیه وآله وسلم). امّا سنّتی که از آدم ونوح در آن حضرت است، طول عمر است. سنّتی که از ابراهیم است، مخفی بودن ولادت وکناره گیری از مردم است. سنّتی که از موسی است، ترس وغیبت است. سنّتی که از عیسی در اوست، اختلاف مردم درباره او است. سنّتی که از ایوب است، رسیدن فَرَج بعد از گرفتاری است وسنّتی که از محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) است، قیام وخروج به شمشیر است»(۲۹).

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

نتیجه
با توجه به تشابه وهمگونی علل واسباب غیبت امام زمان (علیه السلام) با علل واسباب غیبت بعضی از پیامبران خدا، چنین نتیجه می گیریم که همان طوری که با روی کار آمدن ستمگران در امم گذشته، اسباب غیبت واختفای عدّه ای از پیامبران خدا فراهم شد، برای حضرت مهدی (علیه السلام) نیز در امّت اسلام، اسباب غیبت مهیا گردیده است چنانکه این معنی را مرحوم صدوق از امام صادق (علیه السلام) چنین نقل می کند:
«حضرت نوح (علیه السلام) هنگام فرا رسیدن مرگش شیعیان خود را فرا خواند وبه آنان فرمود که بدانید که بعد از من با غیبتی روبرو می گردید که طواغیت وستمگران در آن ظاهر می شوند; لکن خداوند متعال، سرانجام شما را به واسطه فرزندم هود که از هر جهت به من شباهت دارد، نجات می دهد ودشمنان شما را در هنگام ظهورش هلاک می کند.
لذا پیروان نوح (علیه السلام) پیوسته در انتظار مقدم حضرت هود (علیه السلام) به سر می بردند ومنتظر ظهورش بودند»(۳۰).

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آری! در امّت اسلام بعد از آن که مسلمانان سفارشات اکید پیامبر را در مورد خلافت وامامت علی (علیه السلام) وفرزندان معصوم آن حضرت نادیده گرفتند، منافقان ظاهر شدند وقدرت اسلام را که مرهون زحمات صادقانه پیامبر اکرم واز خود گذشتگی های حضرت علی (علیه السلام) بود، در دست گرفتند واز همان آغاز کار، به جای قدردانی از پیامبر اکرم وامیر المؤمنین (علیهما السلام) بنای اذیت وآزار اهل بیت (علیهم السلام) را گذاشتند. در نتیجه در اندک زمانی مقدمات شهادت دخت گرامی پیامبر، حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)، وخانه نشینی حضرت علی (علیه السلام) فراهم گردید وخطّ انحراف از اسلام که توسّط طواغیت وستمگران به وجود آمده بود ادامه یافت وخلفا وجانشینان راستین پیامبر اسلام، یکی پس از دیگری به دست اشقیا به شهادت رسیدند وسرانجام با شهادت یازدهمین پیشوای معصوم پس از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) مسئله غیبت حضرت مهدی (علیه السلام) رخ داد ودنیای اسلام وبشریت، از دیدار جمال آشکار آخرین وصی پیامبر محروم گشت.
در پایان این بحث، جملاتی از کلام امیر المؤمنین (علیه السلام) را که با موضوع بحث ما نیز مناسب است می آوریم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آن حضرت در پیشگویی ای درباره حضرت مهدی (علیه السلام) می فرماید:
«... یا قوم، هذا إبّان ورود کلّ موعود، ودنوٍّ من طلعة ما لا تعرفون، ألا وإنّ من أدرکها منّا یسری فیها بسراج منیر، ویحذو فیها علی مثال الصالحین لیحُلِّ فیها ربقاً ویعتق فیها رقّاً، ویصدع شعباً ویشعب صدعاً، فی سُترة عن الناس، لا یبصر القائف أثره ولو تابع نظره...»(۳۱).
«ای مردم! اکنون هنگام فرا رسیدن فتنه هایی است که به شما وعده داده شد ونزدیک است برخورد شما با رویدادهایی که حقیقت آن برای شما مبهم وناشناخته است. بدانید که هر کس از ما اهل بیت (مهدی موعود منتظر (علیه السلام)) آن روزگار را درک کند، با مشعل فروزان هدایت حرکت می کند وبه سیره وروش پاکان ونیکان (پیامبر وامامان معصوم (علیهم السلام)) رفتار می نماید، تا این که در آن گیر ودارها گره ها را بگشاید وبردگانِ در بند واسیر را از بردگی واسارت نجات بخشد وجمعیت باطل را متلاشی نماید وحق طلبان را با هم جمع نماید.
این رهبر (مدّت های طولانی) درخفا وپنهانی از مردم به سر می برد وهر چند کوشش کنند تا اثری از او بیابند، ردّ پایش نیابند.
در این هنگام گروهی از مؤمنان برای در هم کوبیدن فتنه ها آماده می شوند همچون آماده شدن شمشیر که در دست آهنگر صیقل زده شده. آنها کسانی هستند که چشمانشان به نور قرآن جلا گیرد وموج تفسیر قرآن در گوش دلشان طنین انداز شود ودر شامگاهان وصبحگاهان جانشان از چشمه حکمت ومعارف الهی سیراب گردد».
همان گونه که ملاحظه نمودید، حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) جریاناتی را که در صدر اسلام واقع شده است، مقدمه فتنه های آینده وغیبت دردناک حضرت مهدی (علیه السلام) معرفی نموده اند; آن گاه با بشارت فرا رسیدن روزگاری پر شکوه، دل های غم زده را شاد وامیدوار فرموده اند.
«اللهم اجعلنی من أنصاره وأعوانه وأتباعه وشیعته، وأرنی فی آل محمّد (علیهم السلام) ما یأملون، وفی عدوّهم مایحذرون، إله الحقّ آمین یا ذاالجلال والإکرام یا أرحم الراحمین»(۳۲).

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

بررسی علل واسباب غیبت

۱ - واقع شدن سنّت های پیامبران درباره حضرت مهدی (علیه السلام)
یکی از علل واسباب غیبت امام زمان (علیه السلام) که در روایات معصومین (علیهم السلام) آمده، این است که موضوع غیبت در اسلام چیز جدید وبی سابقه ای نیست، بلکه در امم پیشین نیز به صورت یک سنّت الهی جریان داشته است. از طرفی خدای متعال با ارسال پیامبران برای هدایت مردم، حجّت را بر همگان تمام کرده، وراه هر گونه عذر وبهانه جویی را بر افراد لجوج وبهانه گیر بسته است.
از طرف دیگر پیامبران خدا (علیهم السلام) تمام تلاش وکوشش خویش را برای هدایت وارشاد مردم به کار برده ودر این راه مصایب ومشکلات فراوانی را متحمّل می شدند وبدون کم ترین توقّع وچشم داشتی، مردم را به سوی خدا دعوت می کردند. متأسفانه مردم بر اثر جهل ونادانی بنای مخالفت با پیامبران خدا را می گذاشتند وآن چنان عرصه را بر آنان تنگ می کردند که در مواردی چاره ای جز اختفا وغیبت نداشتند. به همین جهت برای مدّتی از نظر مردم پنهان می شدند.
در این زمینه روایات زیادی از حضرات ائمه معصومین (علیهم السلام) نقل شده است که به عنوان نمونه به ذکر دو حدیث بسنده می کنیم.
«سُدَیر از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که حضرت فرمود:
برای قائم ما غیبتی است طولانی.
عَرض کردم: چرا یا بن رسول اللّه؟
حضرت فرمود:
به جهت این که خدا خواسته است که سنّت وروش پیامبران گذشته را در مورد غیبت هایشان درباره آن حضرت نیز جاری کند; ای سدیر! به ناچار غیبت آن جناب واقع خواهد شد. زیرا خداوند متعال فرموده است: (لَتَرْکبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَق)(۲۲) سنّت گذشتگان درباره شما نیز جاری خواهد گشت»(۲۳).

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

«عبد اللّه بن فضل هاشمی از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که حضرت فرمود:
ناگزیر برای صاحب الامر غیبتی خواهد بود، به طوری که صاحب هر عقیده باطلی در مورد آن حضرت دچار شک وتردید می شود.
عبد اللّه گفت: جانم به فدایت! چرا؟
حضرت فرمود:
ما اجازه نداریم علّت آن را برای شما بیان کنیم.
عبد اللّه بار دیگر عرض کرد: حکمت غیبت آن حضرت چیست؟
حضرت فرمود:
حکمت غیبت آن حضرت، همان حکمت غیبت پیامبران وحجج پیشین خداوند است وتا بعد از ظهور آن حضرت علّت آن کشف نمی شود; همان گونه که علّت سوراخ کردن کشتی وکشتن غلام وبپا نمودن دیوار توسّط خضر (علیه السلام) تا هنگام جدا شدن موسی (علیه السلام) از خضر برای آن حضرت روشن نشده بود»(۲۴).
ازاین دو روایت که از امام صادق (علیه السلام) نقل شد، چند نکته استفاده می شود:
۱ - اصل وقوع غیبت حضرت مهدی (علیه السلام)، وبه طول انجامیدن آن از هر دو روایت استفاده می شود. زیرا روایت اول در طولانی شدن غیبت صراحت دارد، ودر روایت دوم نیز به طولانی شدن غیبت اشاره شده است; به جهت این که حضرت فرمود:
«غیبت آن حضرت به گونه ای خواهد بود که موجب شک وتردید برای بعضی از افراد می شود»
وچنین غیبتی طبعاً ملازم با طولانی بودن آن است.
۲ - این که موضوع غیبت امام زمان (علیه السلام) چیز جدید وبی سابقه ای نیست; بلکه در پیامبران وحجج پیشین خدا نیز، وجود داشته است وهمان علل واسباب وحکمت هایی که موجب غیبت آنها شده، غیبت آن بزرگوار را نیز موجب گردیده است.
۳ - از روایت دوم استفاده می شود که خداوند به ائمه معصومین (علیهم السلام) نیز اجازه نداده است که تمام علل واسبابی را که موجب غیبت حضرت مهدی (علیه السلام) شده، برای شیعیان بیان فرمایند وکشف آن ها را به بعد از ظهور آن حضرت موکول فرموده اند.