پیامک ها و اشعار تبریک ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

------

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مدینه امشب ز صفا پر شده
از می جام مصطفی پر شده

حال و هوای شهر مستان خوش است
وقت وصال یار عاشق کش است

موسم مشتاقی و مستی شده
باز شب باده پرستی شده

ساقی آسمانیان می دهد
به عاشقان جرعه پیاپی دهد

مستی میخانه ز حد گذشته
کار ز امداد و مدد گذشته

مگر عنایتی که ساقی کند
مدد از آن جرعه باقی کند

جام الستی اش لبالب کند
بر لب خود یاد ز زینب کند

زینب اگر نبود مستی نبود
عشق نبود و کل هستی نبود

نه اختران و ماه و آسمانی
نه کوکب و نه شمس و کهکشانی

بوده خدا و غیر او دگر هیچ
نبوده جز او ز کسی خبر هیچ

به رمز لولاک بگوید خدا
که خلقتی نبوده بی مصطفی

گفته نبی که من خود از حسینم
گرچه خودم باعث عالمینم

بدون زینبش حسینی نبود
چو جلوه در کرب و بلا می نمود

مرا چنین عقیده و مذهب است
هر دو جهان یکسره از زینب است

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زینب الکبری (س)

مثل غزل مثل سپیده مثل آبی
آیینه ای صبحی تو جان آفتابی

پاکی صبوری مهربانی باصفایی
تو یک پرستاری تو یک مفهوم نابی

روز پرستار بر سپید پوشان دل پاک مبارک . .

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دیده بگشوده به دنیا زینب کبری
تهنیت گو بر علی و مادرش زهرا

ای نور عین کوثر زهرا
جان حسین زینب کبری
خوش آمدی ای گل زهرا

نرگس شور و شعف زد غنچه در عالم
هر چه گویش در مقامش اندک است و کم

بر پیکر عالمین جان است
این دختر شیر یزدان است
خوش آمدی ای گل زهرا

بر جمال دلبر خود دیده بگشوده
او که از روز ازل مست حسین بوده

یار ولی نور وجه الله
دخت علی یار ثارالله
خوش آمدی ای گل زهرا

خانه ی زهرای اطهر گشته گلباران
از قدوم دخترش ، آن عصمت یزدان

آن بانوی فرد و بی همتا
نور دل عترت طاها
خوش آمدی ای گل زهرا

ما ازین بانو به درد خود دوا خواهیم
دسته جمعی یک سفر کرببلا خواهیم

عشق حسین ، آبروی ما
کرببلا ، آرزوی ما
خوش آمدی ای گل زهرا

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زینب الکبری (س)

بهشت اهل ولا شد مدینه با زینب
پُر از سرور و صفا شد مدینه با زینب

اگر دوباره بود گلشنی تماشائی
چو گل شکفته و واشد مدینه با زینب


*میلاد حضرت زینب سلام الله علیها مبارک باد*

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

• 
  
  اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زینب الکبری (س)
  
  درودهای خدا بر تو پرستار
  که هستی ناجی و دلسوز بیمار
  
  ادامه می دهی راه کسی را
  که هست الگوی صبر و عشق و ایثار
  
  ولادت حضرت زینب کبری و روز پرستار بر شما مبارکباد
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خدای من! صدف بحر نـور، گوهر زاد
ادب کنید که دخت رسول، دختر زاد

چه دختری که ز مردان دهر، بهتر زاد
بـرای حیــدر کـرار، بـاز، حیــدر زاد

به جلوۀ حسنینش خجسته خواهر زاد
یقیـن کنیـد کـه ام‌الحسین دیگر زاد

سلام باد بر این خواهر و به خواهری‌اش
خـدای داده مقــام حسیــن‌ پروری‌ اش

محمدنـد و علـی هر دو محـو دیدارش
نشان بوسـۀ زهــرا بــه مـاه رخسارش

هــزار مریــم و هاجـر شـده گرفتارش
شـرف گرفتـه شرافت بـه ظل دیوارش

عفـاف و عصمت و ایثار، جنس بازارش
فقط به روی حسین است و چشم بیدارش

برات عفو خدا ریخته است در قدمش
یقیـن کنیـد بود قلب فاطمه حرمش

چـه دختـری که جلال پیامبـر دارد
ز خردسالی خـود صـولت پـدر دارد

فرشته‌ای‌ ست ولی صورت بشـر دارد
نه! بلکه طینتی از حور، خوب‌تر دارد

بـه سیـدالشهـدا الفتــی دگـر دارد
از آن جمال، محال است چشم بردارد

فقط نه محو جمالش نبی شده امشب
حسینِ فاطمـه هم زینبی شده امشب

حجـاب فاطمه از چادرش نمودار است
ز کودکی به علی مثل مادرش یار است

مقـــام ام‌ابیهـــایی‌اش ســزاوار است
چو ذوالفقار، زبانش به خطبه کرار است

حسین از وی و وی از حسین، سرشار است
نمــاز نافلـه‌اش را خـدا خریـدار است

زهی نمـاز شب آن حقیقت زهرا
که سیدالشهدا گفت التماس دعا

جمال اوست به چشم علی تماشایی
خطابه‌‌هاش همـه حیدری و زهرایی

نکــرده شـوی بــود مادر شکیبایی
گرفتـه سایـه‌اش از آفتــاب زیبایی

نهـاده چهـر بـه خاک درش توانایی
نخوانـده درس، معلـم بـود به دانایی

ز خردسـالی پرواز کرده تا حیدر
به ذوالفقار زبانش نوشته یاحیدر

در آسمــان علـی اختــری چنین باید
ز کوثـــر نبــوی کوثــری چنین باید

کنـار خـون خـدا خواهـری چنین باید
به حلم و صبر و رضا مادری چنین باید

به بانـوان جهـان رهبـری چنین باید
به حق که فاطمه، دختری چنین باید

نه صبر رفت ز دستش؛ به صبر فرمان داد
کنـار مقتـل خون بـر امام خود جان داد

تو کیستی که علی‌گونه رهبری کردی؟
به صبـر و همت و ایثار، مادری کردی

سلام بر تو که خون را پیمبری کردی
تو بـا خطابـه‌‌ات اعجاز حیدری کردی

تو بـا امــام شهیــدان برابـری کردی
تو مثـل فاطمـه اسـلام‌پروری کردی

حسین، فلک نجات است و ناخداش تویی
علــی زبـان خـدا باشـد و صداش تویی

سلام بر تـو که تـو هم فرشتـه هم بشری
سلام بر تو که هم تیغ خشم و هم سپری

سلام بر تو که در صبـر، مادر و پدری
سلام بر تو که بر هفت شهر نور، دری

سلام بر تو که در بحر معرفت گهـری
سلام بر تو کـه تیـغ زبـان دادگــری

سلام بر تو که آیینۀ حسینی تو
شـرار سوختۀ سینۀ حسینی تو

تو مثـل مادر خـود بی‌نهایتی زینب
تو کـل کرب‌و‌بـلا را حـکایتی زینب

تو چون حسین، چراغ هدایتی زینب
تو در صحیفـۀ ایثــار، آیتـی زینب

تو بحــر موج‌فــزای عنـایتی زینب
تو فوق مـدح و ثنـا و روایتی زینب

مصائب تـو بـه چشمت قلیـل بود قلیل
سر بریده به چشمت جمیل بود جمیل

صدای توست صـدای خـدای ذوالمنت
سلام گـرم همـه انبیا بـه جـان و تنت

زبان تـو تبـر و خطبه‌هــای بت‌شکنت
روان و روح بزرگ علـی‌ست در بـدنت

یزیــد، لاشـۀ مـردار گشت با سخنت
حسین بوسه زد از زیر چوب بر دهنت

هماره تا که بود آب و خاک و آتش و باد
نثار خاک رهت اشک چشم «میثم» باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زینب الکبری (س)

دختری داشت در آغوش محبت زهرا
که سراپا همه آیینه‌ی زیبایی بود

دختری داشت سراپای همانند علی
زینبی داشت که ذاتش همه زهرایی بود

میلاد زینب کبری(س) الگوی حیا و عفت مبارک باد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آن شب كه گل از دامن مهتاب مى ریخت
شبنم به پاى نخل باور آب مى ریخت

آن شب كه غم آهنگ شادى ساز مى كرد
قفل اسارت را به گرمى باز مى كرد

آن شب كه ساقى بوسه بر پیمانه مى زد
گیسوى شب را بهر مستان شانه مى زد

آن شب كه بهر باغ دل غم لاله مى كاشت
در نیستان نینوانى ناله مى كاشت

آن شب شفق دیوان فتح نور مى خواند
بهر فلق شعر شب عاشور مى خواند

شهر مدینه طالب دیدار حق بود
چشم انتظار مطلع الفجر فلق بود

فطرس فراز آسمان ها بال مى زد
فریاد آزادى و استقلال مى زد

كاى اهل عالم در دیار شور و شادى
زد خیمه روز پنجم ماه جمادى

دیوان خلقت را خدا زیب و فرى داد
ساقى كوثر را ز كوثر كوثرى داد

شیر خدا را داد خالق ماده شیرى
قامت قیامت دختر روشن ضمیرى

جبریل بر ختم رسل پیغام مى داد
پیغام از پیروزى اسلام مى داد

مى گفت یا احمد شكوه باور آمد
بهر حسینت سینه چاك سنگر آمد

بر خلق عالم نعمتى عظمى ست دختر
سوم گل و گل واژه زهراست دختر

دختر مگو چون همتى مردانه دارد
از آیه "قالوا بلا" پیمانه دارد

دختر مگو كه دختران را رهبر آمد
بى پرده گویم صبر را پیغمبر آمد

بر روى ما تا مهر رخشان در گشاید
در بردبارى مثل او مادر نزآید

از صبر او دین خدا پاینده گردد
هر مرده اى ز انفاس گرمش زنده گردد

ثابت قدم مانند او گیتى ندیده
زیرا خدا او را حسینى آفریده

در روز عاشورا كه روز آزمون است
او فارغ التحصیل آن دارالفنون است

قنداقه اش را تا كه پیغمبر گرفتى
صد بوسه از رخسارۀ او برگرفتى

در دست پیغمبر ز دیده اشك مى ریخت
كز اشك او از چهره او رشك مى ریخت

در دست باب تاج دارش گریه مى كرد
گویى كه از هجر نگارش گریه مى كرد

با گریه اش صلح حسن را زنده كرد او
چون غنچه بر روى حسینش خنده كرد او

یعنى تو را جان برادر خواهر آمد
خواهر نه تنها یاور و همسنگر آمد

شاعر: جواد محمد زمانی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زینب الکبری (س)

امشب علی ولیمه به خلق جهان دهد
امشب زمین فروغ به هفت آسمان دهد

امشب خدا تجلّی خود را نشان دهد
با خطّ نور، بر همه خطّ امان دهد


میلاد زینب کبری(س) الگوی حیا و عفت مبارک باد.