قرآن و سنّت، كيمياى گم شده انسان
به بركت پيروى از اهل بيت(عليهم السلام) ، همه ما تا حدى راه سعادت را از شقاوت تشخيص مىدهيم. برخى معارفى كه در نظر ما كوچك و كم ارزش به حساب مىآيد، براى كسانى كه از اين معارف بى بهرهاند مانند گوهر گران بهايى است كه بايد مدتها زحمت بكشند تا به آن دست بيابند. به بركت اهل بيت(عليهم السلام) ، اين گوهرها به راحتى به دست ما رسيده است. متأسفانه به همين دليل، گاهى در زندگى به آنها چندان اهميت نمىدهيم و آنها را خوب به كار نمىگيريم؛ تصور مىكنيم براى رسيدن به سعادت، بايد به دنبال چيزى گشت كه نه در كتابى باشد و نه كسى درباره آن بحثى كرده باشد، در حالى كه چنين نيست و اين تصور اشتباه است. آنچه براى سعادت ما اهميت داشته، در كتاب و سنّت آمده و مسايلى كه در اين زمينه مهم تر بوده بيش تر بر آن تأكيد گرديده و واضح تر بيان شده است؛ زيرا خدا خود مىخواهد كه بندگان را به قرب خويش برساند. بنابراين نبايد آنها را كم اهميت تلقى كنيم و به دنبال دستورها و مسايلى عجيب و غريب باشيم.