در همين راستا، برخى تصور مىكنند كسانى كه ثروتهاى كلانى به هم زده اند، آسايش بيش ترى در زندگى دارند، اما وقتى از نزديك زندگى آنها را مشاهده مىكنيم، مىبينيم گرفتارى آنها به مراتب بيش تر از ديگران است.
چه بسا آسايش يك كشاورز در دهكدهاى دورافتاده كه با زحمت بسيار كار مىكند از كسانى كه در كاخهاى كذايى زندگى مىكنند بيش تر باشد. هر چند ممكن است اين كشاورز از انواع لذتهايى كه كاخ نشينان مىبرند بى بهره باشد، اما در عوض از ناملايمات زندگى آنان در امان است.
البته اين سخن به معناى اين نيست كه هر جا نعمتى است، لزوماً در كنارش مصيبتى هم وجود دارد، اما اين مطلب واقعيت دارد كه زندگى انسان توأم با خوشى و ناخوشى است.