نماز عشق

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

ابوالفضل دربانيان

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

در نماز خم ابروى تو در ياد آمد
حالتى رفت كه محراب به فرياد آمد


على رضا غضنفرى

نماز، تجلى عبوديت مخلوق نسبت به خالق و رشته اتصال عبد با معبود است . آن چه كه موجب تقرب انسان به خدا مى شود و انسان خاكى را به اوج قله انسانيت مى رساند نماز است .
در طول تاريخ هدف تمام انبيا و اولياى خدا عروج انسان به عالم الوهيت و چنگ زدن به دامن نماز اين حبل المتين الهى بوده است . از جمله سرور و سالار شهيدان حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام كه با به نمايش ‍ گذاردن زيباترين جلوه بندگى به وسيله نماز در سخت ترين شرايط جنگ در ظهر عاشورا، كمال بندگى را به اوج خود رسانيد، اما من مى خواهم نمونه هاى ديگرى از نماز را ترسيم كنم ، نماز كسانى كه در راه عبوديت ، ره صد ساله را يك شبه پيمودند و تمام پيچ و خم هاى زندگى مادى را درنورديدند و از همه علايق و دلبستگى ها رسته و به دوست پيوستند؛ نماز رزمندگان غيور هشت سال دفاع مقدس و شهيدان گران قدر ميهن اسلامى مان را، آنانى كه در مسير عشق به معبود، يكه تاز ميدان هاى نبرد بودند.
آن چيزى كه در جبهه هاى ما بيش از هر چيز ديگر باعث پيروزى سپاه اسلام بر كفر مى شد، عبادت خالصانه رزمندگان و شهيدان ما بود كه اين عبادت در مرتبه اعلى در نماز تجلى مى يافت . نمازى كه از هر گونه شرك و ريا و خودنمايى به دور بود و جز رضايت خالق و رضوان خداوند چيز ديگرى در آن ديده نمى شود.
بدون شك اين نماز و عبادت عاشقانه سربازان پاك باخته امام خمينى بود كه آن پيروزى هاى بزرگ و دشمن برانداز را در پى داشت ؛ وگرنه دشمن در مقابل ما مجهز به تمام سلاح هاى پيشرفته بود:
قبل از عمليات پيروز مندانه محرم در منطقه اى به نام آلفاآلفا مستقر بوديم . يكى دو ماه به آغاز عمليات مانده بود. بچه ها در اين مدت خود را از هر جهت براى مقابله با دشمن آماده مى كردند. آمادگى جسمى و رزمى از يك طرف و از طرف ديگر آمادگى هاى روحى و معنوى كه مهم تر بود. هر روز ساعتى قبل از مغرب همه به صورت دسته هاى سينه زنى به طرف نماز خانه مى رفتند. نماز جماعت چه با شكوه انجام مى گرفت . شب ها چه قدر زيبا بود.بعد از صرف شام ، دعاى توسل و در شب جمعه دعاى كميل ، ارتباط با خدا را نزديك تر مى كرد و در آن هنگام كه چراغ ها خاموش مى شد، صداى ناله و زمزمه مردان خدا بلند مى شد. اين ها زمينه ساز و آماده كننده قلب ها و استوار كننده گام ها براى شب عمليات بود.
و اما صبح ها، قبل از اذان صداى دلنواز صوت قرآن همچون صداى مادرى مهربان فرزندان اسلام را از خواب بيدار مى كرد و بعد از اذان صداى آرام بخش امام امت ، خمينى كبير، گوش هاى پيروان را نوازش مى داد و آن ها را به سوى نماز جماعت فرا مى خواند و ندا مى داد كه :
مسجد سنگر است ، سنگرها را پر كنيد. نماز بالاترين فريادهاست .
چه خوش است با صوت دلرباى قرآن از خواب برخاستن و زمزمه شب زنده داران را شنيدن . هنگامى كه خواب بر همگان مستولى مى شود و سكوت شب همه جا را فرا مى گيرد، عده اى از خود رسته و به دوست پيوسته را مى بينى كه بيدارند و در نماز شب ، دل به خدا بسته اند، آن ها خواب را بر خود حرام كرده و سر به درگاه عبوديت مى سايند و با صداى العفو سكوت شب را مى شكنند.
يك شب براى رزم شبانه بيرون رفته بوديم ، مقدار زيادى راه رفتيم ، به طورى كه بدن هايمان خسته بود و در پاهايمان درد داشتيم . ساعت 5/3 شب به پايگاه رسيديم . با اين حال روح معنويت به قدرى زياد بود كه عده اى پس از نيم ساعت استراحت حدود ساعت 4 براى نماز شب برخاستند. آرى اين چنين معنويتى در شب حمله پيروزى آور بود.
چه لحظات با شكوهى بود، آن گاه كه عاشقان در آغوش يكديگر گريه شوق سر مى دادند و التماس دعا و شفاعت داشتند. اين از ويژكى هاى خاص ‍ جبهه بود و جبهه را با جاى ديگر نمى شود مقايسه كرد.جبهه ، تمام لحظاتش شكوهمند بود.
در ميان گردان چهره هايى مى درخشيدند. نورانيت اين عزيزان فضا را نورانى كرده بود. اثر سجده در پيشانى هايشان پيدا بود. سيما هم فى وجوهم من اثر السجود للّه .
بعد از نماز در سجده شكر اشك ها از ديده ها روان بود و صداى زمزمه عاشقان لقاى دوست در پهندشت جبهه پيكار طنين انداز بود.
نماز تمام شده بود همه رفته بودند. سفره غذا پهن شده بود. اما هنوز عده اى سر به سجده مى ساييدند. چشم ها از فرط گريه به گودى نشسته و به سرخى گراييده بود. اما اين حالت را از ديگران مخفى مى كردند تا مبادا در عبادت معبود خللى پيش آيد. مبادا از اخلاص عمل كاسته شود. آرى اين بود عبادت خالصانه رزمندگان اسلام .
و نتيجه چنين عبادت و نمازى در شب عمليات و صبح آن معلوم مى شد و خداوند پاداش آن را شهادت در راه خودش قرار داده و پيروزى مسلمين را به ارمغان مى آورد. و اين چنين بر سر سفره پر فيض خداوند مهمان مى شوند.
شهيد ابراهيم حقيقت ، شهيد حسين رنجبر، شهيد احمد عامرى ، شهيد عبدالرحيم عامرى ، شهيد مزجى ، مكبر و مؤ ذن گردان كربلا از شاهرود، از جمله عزيزانى بودند كه در نمازشان خم ابروى يار مى ديدند و وجه الله در نظرشان بود و عاقبت هم عند ربهم يزقون شدند.
خدايا جرعه اى از ساغر عشقت به ما نيز بنوشان .

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

آوازى در سحر

كاظم مقدس


يكى از شهدا به نام شهيد محمد لطفى داراى يك ويژگى بسيار جالب بود. او يكى دو ساعت مانده به اذان صبح برمى خاست . يك پارچه مى انداخت روى دوشش و شبيه چوپانان مى شد. او شروع مى كرد به خواندن چند بيت شعر و كم كم همه از خواب بيدار مى شدند و جهت نماز شب آماده مى شدند:
شب خيز كه عاشقان به شب راز كنند
گرد در باب دوست پرواز كنند
هر جا كه درى بود به شب در بندند
الا كه در دوست رابه شب باز كنند
آن كس كه تو را شناخت جان را چه كند
فرزند و عيال و خانمان را چه كند
ديوانه كنى هر دو جهانش بخشى
ديوانه تو هر دو جهان را چه كند
بعد از مدتى حسينيه پر از انسان هاى عاشق مى شد و مى ديدى كه آنها مشغول نماز شب و عبادت مى شدند. البته اين اقدام شهيد لطفى اعتراض ‍ هيچ كس را در بر نداشت بلكه همه خوشحال هم مى شدند و خدا را شكر مى كردند كه در كنار چنين انسان هاى مخلصى زندگى مى كنند.

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

نماز بر روى برانكارد
عبدالله رضايى فرد
ايام عمليات قدس 3 بود كه در اورژانس فاطمه زهرا (س ) برادرى را آوردند كه هر دو دست او قطع شده بود.
وقتى او را براى اتاق عمل آماده مى كردند، ايشان را بر روى برانكارد گذاشتند تا به اتاق عمل ببرند. مسؤ ول تعاون آمد تا از اين رزمنده سؤ الاتى بپرسد. ولى چشمانش را بسته بود و جواب نمى داد و راحت خوابيده بود. همگى فكر كرديم شايد شهيد شده باشد. به دنبال آن بوديم كه مقدمات كار را جهت تست ضربان قلب و احتمالا انتقال وى به سردخانه آماده كنيم . ناگهان ديديم كه چشمانش را باز كرد و با يك متانت خاص گفت : برادر! ببخشيد كه جواب شما را ندادم ، چون فكر مى كردم اگر به اتاق عمل بروم شايد وقت زيادى طول بكشد و نمازم قضا مى شود. آن موقع كه شما سؤ ال كرديد مشغول خواندن نماز بودم .

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

نماز حاجت
حجت الاسلام و المسلمين ابوالقاسم اقباليان
در سال 1362 در عمليات خيبر در يك محاصره شديد و خطرناك قرار گرفتيم . هر كدام از رفقا دلواپس بودند و نگران .خلاصه با پيشنهاد يكى از برادران ما سه نفرى به نماز حاجت ايستاديم و نماز خوانديم . بعد از اين نماز بود كه كارها تا حد زيادى بر ما آسان شد و موفق شديم از آن وضعيت نجات پيدا كنيم .

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

نماز در سرما و برف
حجت الاسلام و المسلمين ابوالقاسم اقباليان
در عمليات بيت المقدس 6 در منطقه ماووت عراق سرماى بسيار سختى حاكم بود. شبى در حال حركت به سمت خط مقدم هنگام نماز صبح فرا رسيد. در آن شرايط سخت و در زير آتش دشمن به نماز مشغول شديم و عجب نماز با صفا و بى ريايى بود سرما. طاقت فرسا بود و آب نبود و حتى براى يافتن خاك جهت تيمم مشكل داشتيم . ولى باز هم نماز فراموش ‍ نشد.

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

آموزش به سبك حسنين
حسين عرب
در يكى از مناطق عملياتى بوديم كه روزى دو پيرمرد به ما ملحق شدند. اين دو پيرمرد از مناطق بسيار محروم آمده بودند و با برخى از مسائل شرعى آشنا نبودند و عادت كرده بودند طبق عرف روستاى خودشان عبادت را انجام بدهند. روزى ديديم كه خودشان دو نفرى در حال خواندن نماز جماعت هستند؛ ولى علاوه بر غلط بودن حمد و سوره ، حتى ترتيب ركوع و سجود را نيز رعايت نمى كردند و گاهى ماءموم ، از امام پيش ‍ مى افتاد.حتى به ما مى گفتند كه شما چرا به جماعت ما نمى پيونديد.ما در صدد آموزش احكام به آن ها بر آمديم ، ولى نه به طور مستقيم ، بلكه به سبك آموزش امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام به آن پير مردها. به يكى از دوستان گفتيم شما هنگام نماز برو جلو و ما مثل كسانى كه هيچ مساءله شرعى و فقهى نمى دانند، از شما سؤ ال مى كنيم و شما جواب بدهيد.
وقتى اين كار را انجام داديم و دو پير مرد متوجه شدند اغلب كارهاى عبادى آن ها اشتباه است ، دو دستى زدند توى سر خودشان .آن دو پير مرد با كمال تواضع و فروتنى گفتند شما بايستيد جلو تا ما اقتدا كنيم . واز آن روز به بعد در پى يادگيرى مسائل برآمدند و كم كم بسيارى از احكام را فرا گرفتند.
بعدا فهميديم نه تنها خودشان در اين مسائل خبره شده اند. بلكه در حال آموزش به اهالى روستاى خود نيز هستند.

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

عاشق وارسته
حسين عرب
رفتار او الهى شده بود. با زمينيان انسش را بريده بود. چهره خدايى اش بر همگان آشكار بود.او پيش از همه به نماز اهميت مى داد. وقتى صداى اذان بلند مى شد رنگش برافروخته مى شد و به چيزى جز انس با محبوب نمى انديشيد. از دوستان شنيدم كه در يكى از شب ها بر او غسل واجب مى شود و اين در حالى بود كه آب در منطقه يخ بسته بود و امكان غسل كردن وجود نداشته است ، ولى او يخ را مى شكند و خود را پس از غسل با آب يخ ، براى نماز عارفانه آماده مى سازد. تنور عشق او با آب هاى يخ بسته نيز خاموش شدنى نبود.
اين شهيد وارسته و عاشق برادر رزمنده حاج قربان كورشى از لشكر انصارالحسين بود.
روح بزرگ اين شهيد عاشق در حصار تن امكان ماندن نداشت .

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

مكان مخصوص عبادت
عباس عرب
يك روحانى در گروهان ما بود. او هميشه تاءكيد داشت در يك نقطه خاص عبادت كند و به همين دليل گوشه اى را انتخاب كرده بود و در آن جا نماز مى خواند و قرآن تلاوت مى كرد.
يكى از دوستان مى گفت يك شب به او گفتم كه چرا شما هميشه همين جا نماز مى خوانيد و در همين مكان مى مانيد. ناگهان ديدم او قرآن را با احترام بست و با تبسمى مليح پاسخ مرا داد.من چند قدمى از او دور شدم و بعد از چند لحظه خمپاره اى دقيقا در آن محل خورده و او در محل نيايش و تلاوت قرآن خود به شهادت رسيد.
شايد او مى دانسته كه اين مكان محل عروج اوست كه آن قدر مقيد به عبادت در همين محل بود. روحش شاد.

[مهاجر* یا معزاولیاء*]

نماز بايد با حال باشد
عباس عرب
در عمليات خيبر در محور طاييه بوديم .
عمليات شروع شده بود. يك شب بعد از حمله در داخل سنگر كه سقف خيلى كوتاهى داشت و رزمندگان بايستى نشسته نماز مى خواندند، يكى از رزمندگان به نام شهيد حسين نانكلى گفت :
بچه ها من مى روم بيرون سنگر نماز بخوانم ، اين جا در اين سنگر كوتاه نماز به من حال نمى دهد و نمى چسبد.
رفت بيرون چفيه خود را باز كرد و مشغول نماز شد. در حين نمازش چند گلوله خمپاره در نزديكى هاى سنگر اصابت كرد ولى او تكان نخورد و نمازش را به پايان رساند. او هيچ آسيبى نديد و تازه بعد از نماز فهميديم متوجه خمپاره هم نشده است .