@<--*-->@ اعتکاف دريچه اي به سوي ملکوت @<--*-->@

[خادمه زینب کبری(س)]

(در خلوت يار)معبود من! به مسجد، سجده گاه عاشقان و سر بر آستان نهادگان و خانه امن و آرامش تو آمده ام! مکاني که پروازها از آن سر گرفته و محل نزول فرشتگان و مجمع عاشقان و محفل کروبيان است. بدان اميد آمده ام که در کنار بوستان ومقربان قرار گيرم تا شايد گوشه چشمت بر من گنهکار افتد. صبحگاه سيزده رجب مساجد جامع بسياري از شهرهاي ايران اسلامي شاهدحضور عاشقان شيفته اي است که به قصد اقامتي سه روزه دراين مکان مقدس حضور مي يابند و به دور از دنيا و جلوه هاي دلفريب آن در سفري از خانه خويش به خانه دوست شرکت جسته و به راز و نياز با خداي بي نياز بنده نواز مي پردازند. “اعتکاف” سنت نيکوي ديرپايي است که از پيامبران به يادگار مانده و تا امروز ادامه يافته است. اين برنامه معنوي هر سال مشتقاان و طرفداران بيشتر مي يابد، عبادتي که در خلوت انسان با پروردگار مهربان شکل مي گيرد و دلهاي شيفتگان حضرتش را جلامي بخشد.

[خادمه زینب کبری(س)]

اعتکاف از عبادت های اسلامی و در واقع نوعی خلوت و درون گرایی برای ساختن انسان ها وجلوگیری از آفت «خدا فراموشی» و «خود فراموشی» است. معتکف در فضای روحانی مسجد و دوران اعتکاف فرصت می یابد با معبود خویش هر چه بیشتر انس بگیرد و پیوندش را با مبدأ هستی استوار سازد. همچنین زمینه مناسبی است تا انسان به کاوش درباره انکیزه ها و روحیات خود بپردازد، در راستای رفع نقصان و تکامل خویش کوشیده و تجلی آن را در رفتارهای اجتماعی منعکس نماید.


اعتکاف عملی عبادی و اخلاص شرط حتمی آن است علاوه بر مراعات اخلاص رعایت برخی نکات لازم است.
حضرت علی (ع) در این زمینه می فرمایند « معتکف باید در طول اعتکاف، مسجد را ترک نکند، پیوسته به ذکر خدا و تلاوت قرآن و نماز مشغول باشد. درباره مسائل دنیوی سخن نگوید. شعر نسراید ... فحش و سخنان زشت بر زبانش جاری نشود. جدال و خودنمایی نکند و هر اندازه بتواند از سخن گفتن لب فرو بندد بهتر است »‌(مستدرک الوسائل میرزا حسین نوری ج 7 ص 567) همچنین از امام محمد باقر (ع) روایت شده است که:‌« معتکف باید خرید و فروش و جدال و منازعه را ترک کند، از خشم ورزیدن بپرهیزد و از محل اعتکافش بیرون نرود » (جامع احادیث الشیعه سید حسین طباطبایی بروجردی ج 8 ص 519)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

چه خوش است با تو درجمع خلوت کردن

چه خوش است در خلوت تو دمي غنودن

دلم را به درياي مهربانيت مي سپارم

تا از هر کينه و رجز و بدي و کدورت دور کني

دلم را به اقيانوس بي کران لطف تو مي سپارم

تو سرشارش کني از عشق و عاطفه و مهر

خدايا ! دلم را ، روحم را ، افکارم را ،

به آسمان آبي عشق تو مي سپارم

تا عاشقم کني

[خادمه زینب کبری(س)]

به تن نما برادرم، خلعت اعتکاف را
رسان به کام خویشتن، لذت اعتکاف را
سه پنج روز زندگی، به راه و رسم زندگی
به پا نما برادرم، همت اعتکاف را
اگر که مُفت می خرند در این زمانه عمر را
بیا بخر برای خود، عزّت اعتکاف را
ز دود و داد در گذر، به حال خود نما نظر
گزین در این میانه تو، خلوت اعتکاف را
تشرّف است بی گمان، اجازه ای است در میان
اگر دهند دست من، قسمت اعتکاف را
احمد درویش گفتار

[خادمه زینب کبری(س)]

ديدار دوست نياز به مطامع دنيايي ندارد، آراستگي درون مي خواهد و يک دل وارسته، پس اگر دل در گرو يار داري آماده شو، تا با کاروان عشق راهي دياري شوي که همه چيز اوست و ديگر هيچ.
آنجا ديگر نه منيت معنا دارد و نه خودخواهي هر چه هست ذات لايزال اوست و سجده به درگاهش، شايد با راز و نيازهاي بي وقفه در مراسمي که اعتکافش نام نهاده اند، در مکاني که مقدس ترين جاي روي زمين است تو نيز در زمره مقربان درگاهش قرار گيري و دلت را به ريسمانش چنگ زني.
اعتکاف معجون تمامي عبادتها به شمار مي رود، برگرفته از عبادتهايي چون نماز، روزه، حج، جهاد و امر به معروف و نهي از منکر.
سه روز ماندن در مسجد آن هم در ماه رجب المرجب، انسان را از خواسته ها و تمايلات مادي و دنيايي دور نگاه مي دارد و روزه گرفتن آن به انسان شيريني تقرب به خداوند متعال را مي چشاند.
اعتکاف فصل زيباي بارش رحمت الهي، شستن آلودگي هاي روح و نوراني ساختن دل است. چونان، بالي است براي پريدن و رها شدن از هر آنچه انسان را در ورطه ماديات به بند کشيده است.
اعتکاف در حقيقت نقطه و حلقه اتصال عبد با معبود است. اعتکاف غبار ماديات از دل زدودن است، بهترين فرصت براي انس با خداست، چشيدن طعم واقعي بندگي است، مناسب ترين ميدان براي به زمين زدن وابستگي ها و در نهايت، خدايي شدن است.
اعتکاف بريدن از غير و پيوستن به دوست براي دوباره برگشتن به جامعه است، اعتکاف هجرتي دروني براي سير در دنياي باطن و مروري بر نفسانيات خويش است اعتکاف تمريني است سه روزه، با شب زنده داري و روزه داري و عبادت و راز و نيازهاي عاشقانه با معبود تا يک عمر در معبد نياز و سجده گاه راز و نياز ، معتکف حريم بندگي باشيم. عتکاف در اصل جهاد با نفس است تا روح انسان به جلاي معنوي صيقل خورد و تمام وجودش سرشار از عشق و ارادت به درگاه الهي شود.