صفحه 4 از 4 نخستنخست 1234
نمایش نتایج: از شماره 31 تا 34 , از مجموع 34

موضوع: تار و پود عاشقی : چگونگى تعامل همسران با یكديگر، خانواده ها، خويشاوندان و دوستان

  1. Top | #31

    عنوان کاربر
    عضو خودماني
    تاریخ عضویت
    October 2020
    شماره عضویت
    13875
    نوشته
    1,707
    صلوات
    1228
    دلنوشته
    4
    صلی الله علیک یا سید الشهدا
    تشکر
    401
    مورد تشکر
    605 در 154
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    روش های عمومیِ کسب استقلال
    1. تقدم در مشورت گیری

    تقدّم جویی در مشورت، یکی از راه های حفظ استقلال و به حداقل رساندن دخالت خانواده هاست. استقلال به این معنا نیست که نگذاریم دیگران نظر بدهند. «هر فرد هنگام ازدواج، با یک شبکۀ جدید فامیلی که مهم ترین آن ها خانوادۀ همسر است، ارتباط برقرار می کند. در این شبکۀ ارتباطی، با پایبندی به تفاهم و حُسن ظن و اعتماد، می توان بستر مناسبی برای رسیدن به پیوندهای ارتباطی مطلوب به وجود آورد. دراین میان، به کارگیری اصل مشورت باعث به وجودآمدن جمعی صمیمی و متعادل می شود.»
    (1)
    اگر عروسی زیرک باشد و زودتر از آنکه مادرشوهرش اظهارنظر کند، از او بپرسد که برای فلان مهمانی، کدام لباس برازنده تر یا کدام غذا مناسب تر است، هم نظر او را جلب کرده است و هم محبّتش را. ازطرفی، چون خودش در نظرخواهی پیش قدم شده است، از اظهارنظر مادرشوهرش نیز ناراحت نمی شود و علاوه برآن، می تواند دراین بین، نظر خود را هم بگوید
    ص: 34

    1- نک: جواد محدثی، راه زندگی: الفبای سعادت خانواده، ص41.
    و با هم فکری و استفاده از تجربۀ او به نتیجه برسد.
    امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرموده اند: «برترین کسانی که با آنان مشورت می کنی، صاحبان تجربه ها هستند.»
    (1)

    امضاء



  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #32

    عنوان کاربر
    عضو خودماني
    تاریخ عضویت
    October 2020
    شماره عضویت
    13875
    نوشته
    1,707
    صلوات
    1228
    دلنوشته
    4
    صلی الله علیک یا سید الشهدا
    تشکر
    401
    مورد تشکر
    605 در 154
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    همچنین بهره مندی از اندیشه و تجربه و مشورت بزرگان، برکت است؛ چنان که در کلام رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است: «برکت و خیر [همراه] با بزرگانِ شماست.»
    (2)
    اگر در مشورت خواستن پیش دستی کنید، ابتکار عمل را خود به دست می گیرید و از موضع انفعال خارج می شوید. آن هایی که بجا و در زمانی که لازم است، مشورت می کنند و بعد، خودشان تصمیم می گیرند، در مقایسه با دیگران استقلال بیشتری دارند.
    درحقیقت، درصورت مشورت با خانوادۀ همسر، اعلام می کنید که نظر آن ها برایتان مهم است؛ اما تصمیم نهایی برعهدۀ شخص شماست. وقتی شما به پدر همسرتان می گویید که علاوه بر او با پدر و برادرتان نیز مشورت کرده اید، نامحسوس او را به این باور می رسانید که شما رایزنی می کنید تا به بهترین تصمیم برسید؛ اما ممکن است نظر او بهترین نظر نباشد؛ درنتیجه شما ملزم به عمل کردن به نظر او نیستید. چنین رویکردی، ضمن ایجاد فرصت استفاده از فکر دیگران، بازدارندۀ دخالت های آن ها و درعینِ حال، عامل حفظ استقلال فرد است.

    امضاء


  4. Top | #33

    عنوان کاربر
    عضو خودماني
    تاریخ عضویت
    October 2020
    شماره عضویت
    13875
    نوشته
    1,707
    صلوات
    1228
    دلنوشته
    4
    صلی الله علیک یا سید الشهدا
    تشکر
    401
    مورد تشکر
    605 در 154
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    2. مواجهۀ مناسب با اظهارِنظرهای دیگران

    حالا اگر کسی پیش قدم شد و قبل ازنظرخواهیِ ما نظری داد چه؟ در مواجهه با این اتفاق نباید لجاجت کنیم و جبهه بگیریم؛ بلکه باید با
    ص: 35

    1- على بن محمد ليثى واسطى، عيون الحكم و المواعظ، ص123.
    2- حسین نوری طبرسی (محدث نوری)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج8، ص394.
    ظرفیت بسیار و آرامش، نقدها و نظرها را بشنویم. شنیدن نظر دیگران ظرافت هایی دارد. اگر پدر یا مادر شما نکته ای را گوشزد کردند، بهتر است چنین جمله ای را بیان کنید: «نکتۀ مهمی را گفتید. چشم. با همسرم صحبت می کنم تا ببینیم باید چه کار کنیم. ان شاءالله سعی می کنیم اجرا کنیم.» توجه کنید که با پاسخی مشابه آنچه در بالا بیان شد، هم به آن ها احترام گذاشته اید و هم به نحوی شایسته تفهیم کرده اید این شما و همسرتان هستید که باید تصمیم نهایی را بگیرید.
    درحقیقت ظرافت های گفتاری و رفتاری، همان لحن دل نشین کلام و آرامش شما در مواجهه با نظر دیگران است که استقلال شما را تأمین می کند؛ در غیر این صورت، ممکن است مجبور شوید در جبرانِ رفتار بدی که داشته اید، برای به دست آوردن دل شخص مقابل، دست از خواستۀ خود بکشید و نتیجۀ عکس به دست آورید؛؛ بنابراین سعی کنید از مجادله کردن بپرهیزید. انسان های مستقل اهلِ مجادله نیستند. البته باید به این نکتۀ پراهمیت توجه داشته باشید که پدر و مادرِ خود و همسرتان در دوران و وضعیتی متفاوت رشد کرده و تربیت شده اند و این تفاوت، در نوع تفکر و توقعات آن ها اثر می گذارد و نظر آن ها می تواند مکمل نظر شما باشد؛ بنابراین سخنانشان را با دل و جان بشنوید و در جای خود، تحسینشان کنید؛ آنگاه اگر از نظر شما مساعد بود، بپذیرید و اگر هم نبود، جدل نکنید و به نرمی از آن عبور کنید.
    در کلام پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) : «باتقوا ترین مردم کسی است که کشمکش را رها کند؛ اگرچه حق با او باشد.»
    (1)
    همچنین امیرالمؤمنین
    ص: 36

    1- محمدبن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، امالی الصدوق، ص21.
    علی (علیه السلام) در تعبیری دیگر فرموده اند: «کسی که با بستگانش متواضع و نرم خو و بامحبت باشد، دوستی شان را برای خویش همیشگی خواهد ساخت [و حتی اگر آنان از راه راست منحرف شده باشند، امکان به راه آوردنشان وجود خواهد داشت].»
    (1)


    امضاء


  5. Top | #34

    عنوان کاربر
    عضو خودماني
    تاریخ عضویت
    October 2020
    شماره عضویت
    13875
    نوشته
    1,707
    صلوات
    1228
    دلنوشته
    4
    صلی الله علیک یا سید الشهدا
    تشکر
    401
    مورد تشکر
    605 در 154
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    علی (علیه السلام) در تعبیری دیگر فرموده اند: «کسی که با بستگانش متواضع و نرم خو و بامحبت باشد، دوستی شان را برای خویش همیشگی خواهد ساخت [و حتی اگر آنان از راه راست منحرف شده باشند، امکان به راه آوردنشان وجود خواهد داشت
    ].»(1)
    چگونگی کسب استقلال در خانواده های مختلف
    نوع ارتباطی که خانواده با شما برقرار می کند، می تواند زمینه ساز استقلال باشد یا برعکس زمینۀ دست یابی به استقلال را محدود کند. اگر زن و شوهر بتوانند نقش های نادرستی را که ممکن است خانواده های آنان به خود بگیرند، شناسایی و از آن ها پرهیز کنند و از سوی دیگر، جنبه های مثبت و امتیازهای بزرگی را که حضور خانوادۀ طرفین می تواند داشته باشد، بشناسند و تقویت کنند، ارتباطات آن دو با خانواده هایشان به مطلوب ترین شکل ممکن می رسد. پدر و مادر در هر وضعی که باشند، وقتی می توانند «محورِ وحدت» در بین اعضای خانواده باشند که شأن آنان توسط فرزندان شناخته شده و مطابق آن شأن و جایگاه، محترم بوده و از آن ها اطاعت شده و در برابرشان متواضع باشند.ارتباط
    خانواده ها با دختر و پسر و عروس و دامادشان ممکن است چهار گونۀ متفاوت باشد: ارتباط مداخله گر، ارتباط رهاکننده، ارتباط حمایتیِ وابسته پرور و ارتباط حمایتیِ استقلال بخش. قطعاً هرکدام از این رویکردها، واکنشی متناسب با خود را می طلبد تا بتوان با تنش های کمتری به استقلال رسید.
    ص: 37

    1- علی بن ابی طالب (علیه السلام) ، نهج البلاغه، خطبۀ 23.
    چگونگی مواجهه با مداخله گر ی های والدین
    گونۀ اول، «ارتباط مداخله گر» است؛ یعنی همان دخالت های نابجایی که نهایتاً به اختلاف های خانوادگی و مراجعات فراوان به مشاوران و احیاناً طلاق می انجامد. چنانچه والدین در تصمیم گیری های فرزندشان بیش ازحد دخالت کنند، او باید به صورتی مؤدّبانه و زیرکانه، آنان را متوجه رفتار درست کند و در غیر این صورت، مجاز به حرف شنوی از پدر و مادر نیست؛ همچنین مجاز به تقابل هم نیست؛ یعنی باید بدون تقابل، سعی کند زمینۀ ورود آن ها را به حیطه های مدّنظر ایجاد نکند یا به صورتی زیرکانه موضوع بحث را عوض کند.
    بهتر است نقش پدر و مادر را به نقش مشورت دهنده تبدیل کنید. برای این کار، باید بدون جبهه گیری به آن ها نشان دهید که مطالب و دغدغه هایشان را به خوبی درک کرده و در تصمیمتان مدّنظر قرار خواهید داد. در این صورت، استقلال خود را حفظ کرده و خیلی مؤدّبانه آن را به دیگران فهمانده اید. دقت کنید که اگر به کل خواسته های آن ها بی توجهی کنید، این روش دیگر جواب نخواهد داد؛ بنابراین سعی کنید بخشی از حرف های آنان را که آسیب جدی به برنامه هایتان نمی زند، در عمل اجرا کنید. این را هم بدانید که پدر و مادرها تجربۀ بیشتری دارند و ایراد عمدۀ جوانان این است که از این تجربه ها استفاده نمی کنند و می خواهند همه چیز را خودشان تجربه کنند؛ غافل از اینکه خیلی از این تجربه ها گران به دست می آید و چه بسا ضربه ای جبران نشدنی در زندگی ایجاد می کند. حواستان باشد: وقتی مشورت مفید آن ها را مدّنظر قرار نمی دهید و شکست می خورید، از آن به بعد،
    ص: 38
    فردی
    خام و یک دنده شناخته خواهید شد و دیگران به خود حق می دهند که در زندگی شما دخالت کنند.
    چگونگی مواجهه با والدین رهاکننده
    گونۀ دوم رفتار خانواده ها، ارتباط «رهاکننده» است که در آن، والدین فرزندشان را رها کرده و در قبال مسائل او بی تفاوت اند و درقبال آن ها مسئولیتی احساس نمی کنند. در این وضعیت، توصیه می شود به جای اینکه با خانواده درگیر شوید، از زمینۀ پیش آمده برای استقلال بیشتر استفاده کنید و مواظب باشید با اشتباهات خود، این فرصت را از دست ندهید.
    خیلی از اوقات والدین به این دلیل فرزندانشان را رها کرده اند که ازدواج آن ها را به صلاحشان نمی دانسته اند و به نظرشان، پایان خوشی ندارد. حال، اگر شما شخصاً به این انتخاب رسیده اید، باید مسئولیت کامل انتخاب خود را بپذیرید و با گذشت و همدلیِ مضاعف، به حفظزندگی تان
    بپردازید: زندگی ای که از حمایت اطرافیان محروم است. به شرط پختگی، زودتر استقلال خواهد یافت و اگر خامی کنید، به سختی حفظ می شود.
    در این موقعیت، باید بسیار بادقت به این نکات عمل کنید:
    * سعی کنید در زندگی خود با مشورت دیگران تصمیمات پخته بگیرید و زمینۀ سرزنش را در اختیار خانواده ها قرار ندهید.
    * وقتی نتوانستید اختلاف بین خود و همسرتان را حل کنید، از والدینتان انتظار کمک نداشته باشید؛ درعوض، حتماً از مشاوران امین و پخته استفاده کنید تا بتوانید در اولین فرصت، مشکل پیش آمده را حل کنید.
    ص: 39
    * در این مواقع، هردو نفر باید بیش ازپیش از همدیگر پشتیبانی کرده و زندگی تان را محکم حفظ کنید؛ برای این منظور، اشکالات یکدیگر را بپذیرید و برای حفظ و زندگی ای که انتخاب کرده اید و حمایت از آن، بیش از دیگران از خطاهای یکدیگر گذشت کنید.
    * چیزهایی را که در زندگی نیاز دارید، به آن ها اعلام نکنید تا به شخصیتتان آسیبی وارد نشود و محبت بینتان خدشه دار نشود.
    * ارتباط عاطفی و رفت وآمدهای معمولتان را با خانواده ها و اقوام حفظ کنید تا از آن ها جدا نشوید. قطعِ رابطه و قطع رحم به هیچ وجه به نفع شما نیست و عوارض بدی دارد.
    * در این وضعیت، درگیرشدن با والدین در هر موضوعی که باشد، به هیچ وجه به صلاح شما نیست و هرگونه درگیری، فاصلۀ شما را از خانواده تان زیاد می کند.
    چگونگی مواجهه با والدین وابسته پرور
    اشاره
    گونۀ سومِ مواجهۀ پدر و مادرها، رفتار «حمایتیِ وابسته پرور» است که در آن، والدین برخلاف گونۀ قبلی، از فرزندان خود به طور کامل حمایت می کنند. این والدین سختی هایی را که زندگی برای فرزندشان به وجود می آورد، به جان می خرند و صرفاً شیرینی های زندگی را در اختیارش قرار می دهند. این کار، گاهی از روی دلسوزی است و گاهی به این دلیل که فرزندشان را آمادۀ مواجهه با سختی ها نمی بینند. این فرزندان، برخلاف فرزندان گروه قبلی، کمترین زمینه را برای حفظ استقلال در اختیار دارند.
    ص: 40
    فرزندان
    این گروه، دچار آسیب های جدی در فرایند اجتماعی شدن
    (1) هستند؛ به طوری که توقعات زیادی از دیگران دارند و زیرِبار مسئولیت های خودشان نمی روند. اگر شما یکی از این افراد باشید و احیاناً قبول کنید که به تغییر نیاز دارید، باید این الگوهای فکری و رفتاری را که در ادامه می آید، پیگیری کنید:
    1. پذیرش سختی ها
    باید این واقعیت را بپذیرید که زندگی سختی های زیادی داشته و والدین شما نگذاشته اند آن ها را تجربه کنید. قطعاً دیر یا زود با سختی های بیشتر و البته پیچیده تری روبه رو خواهید شد که خانواده ممکن است نتواند در آن موقعیت ها به شما کمک کند؛ بنابراین لازم است از الان خود را آمادۀ پذیرش این سختی ها کنید. علاوه براین، توجه داشته باشید که استقلال و پیشرفت و تجربۀ انسان در دلِ همین سختی ها به دست می آید و لذت های زندگی نیز در پسِ این سختی ها به مراتب شیرین تر خواهد شد.
    شما باید «مواجهۀ مستقیم اجتماعی» را تجربه کنید و از والدینتان بخواهید در سختی ها کمی از حمایتتان دست بکشند تا بتوانید خودتان مشکلات را تجربه کنید. در این مواقع، تلاش کنید راه حلی برای مشکلتان بیابید و آن را به نحوی شایسته حل کنید.
    ص: 41

    1- به شکل گیری خصوصیات و رفتار فرد تحت تأثیر آموزش هایی که محیط اجتماعی فراهم می کند، «Socialization» گویند.
    2. پرهیز از دریافت حمایت های والدین
    به هر بهانۀ ممکن، از حمایت والدینتان دور شوید؛ مثلاً اگر می خواهند خرید مایحتاج خانۀ شما را برعهده بگیرند، مودّبانه به آن ها بگویید: «برای من زشت است پدر و مادرم نیاز خانه ام را تأمین کنند.» اگر گفتند: «ما آنچه لازم بوده است، خریده ایم. بیا خودت ببر که جلوی همسرت زشت نباشد»، بااحترام بگویید که منظورتان این است که برای شخص شما زشت است؛ چون شما مرد شده اید. اگر مادرتان می خواهد هرچند روز یک بار، برای تمیز کاری و رسیدگی به کارهای خانۀ شما، پیشتان بیاید، قبل از آمدنش همه چیز را مرتب کنید و بگویید: «لطفاً دست به چیزی نزنید تا خودم مرتبشان کنم. من دیگر خودم یک زن هستم، مثل شما.»



    امضاء


صفحه 4 از 4 نخستنخست 1234

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. چه كنیم كه فرزندانمان یكدیگر را دوست داشته باشند؟
    توسط نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)* در انجمن كودك و نوجوان
    پاسخ: 8
    آخرين نوشته: 18-05-2014, 09:18
  2. ایا قبل از این كه ما افریده بشیم باز هم زندگی میكردیم؟
    توسط ملکوت* گامی تارهایی * در انجمن مقالات قرآني
    پاسخ: 3
    آخرين نوشته: 21-03-2011, 17:41
  3. ✿✿✿احترام به افكار و مقدسات یكدیگر✿✿✿
    توسط شكوه انتظار در انجمن اخلاق
    پاسخ: 4
    آخرين نوشته: 06-02-2011, 19:39
  4. فرمایشات امام خمینی درباره تسخیرلانه جاسوسى امریكا
    توسط نرگس منتظر در انجمن انقلاب اسلامي
    پاسخ: 4
    آخرين نوشته: 02-02-2011, 17:45
  5. پاسخ: 1
    آخرين نوشته: 06-11-2010, 00:54

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi