ویژه نامه روز سی ام ماه مبارک رمضان ❀ بهار عارفان ❀

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قدر بشناسيد مستان آخرين پيمانه را
ساقي امشب مي کند تعطيل اين ميخانه را

گو به مهمانان که مهماني به پايانش رسيد
خورده يا ناخورده بايد ترک کرد اين خانه را

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دريغا که رمضان سپری شد !
اندوها که ماه خدا رخ پنهان کرد !

افسوسا که خورشيدِ نورافشانِ شهر رحمت خاموشی گرفت !
اما مگر بنده از بندگی خسته می‌شود؟

مگر درهای رحمت خدا هم هيچ‌گاه بسته می‌شود؟
مگر انسان رسَنِ خويش از درگاه حق می‌گسلد؟
مگر خدا هماره بر بندگانش بخشش نمی‌آورَد؟

رمضان هم که پايان يابد
ماه هم که پنهان شود
خورشيد هم که به خاموشی رود

خدا همان خداست، همان خدای رحيم بی‌انباز
و بنده همان بنده، با همان ناتوانی و دست نياز

رمضان اما، خوانی است گسترده
و سفره‌ای چيده

و فرشتگان همه در شدآمد و جوش و خروش
و صدای بال‌هاشان پيوسته در گوش

سفره را برچيده‌اند و زين پس
هر کس به قدر کوشش خويش خورَد
و هر آدمی به اندازه‌ی تلاش خويش روزی بَرد

بار معبودا !
امروز که واپسين روز ماه ما است
گستاخانه از تو خواهم که با سپاس، روزه‌هايم بپذيری

و مرا در صف خاصان خويش گيری
گويی آن‌سان روزه گرفته‌ام

که تو و رسولت را خوش آمده است
هر چند در اين ميانه، ناپسندهايی هم از من سر زده

بار الها !
اگر نهالی کاشته‌ام

و آن را به‌خوبی داشته‌ام
و از آن ميوه‌ها برداشته‌ام

شاخسارانش را به مدد ريشه‌های دَرهم تنيده‌اش استوار دار
و ميوه‌هايش را به برکت سبزی بيشه‌اش، برقرار

تو را به چه کس سوگند دهم
بهتر از پيام‌آورت که وی را ستوده‌ای؟

تو را به کدامين بندگانت سوگند دهم؟
برتر از محمد و تبار طاهرش؟

. . . اينک، در پايان ماهی که خود را در آن آزمودم
و در انتهای راهی که آن را منزل به منزل پيمودم

تو را سپاس گويم و بستايم
که تويی خدای همه عالم
و تويی که بر بندگانت مهر می‌ورزی

از آدم تا خاتم
و از او تا نقطه‌ی پايان عالم
... و الحَمد لله ربّ العالمين

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حس عجیبی داری

نمی توانی از پنجره و چراغ های شهری ک
ه 30 روز تمام هنگام سحر یکی یکی
روشن می شدند دل بکنی

به یاد روزی می افتی که خودت را
برای اولین سحر این ماه عزیز
آماده کرده بودی

با خودت عهد بسته بودی
امسال جور دیگری باشی

با خودت عهد بسته بودی امسال
از ثانیه ثانیه این 30 روز الهی بهره ببری

انگار همین دیروز بود
که بر خوان الهی دعوت شده بودی

و انگار همین دیروز بود که هلال ماه رمضان را
لحظاتی پیش از اولین افطارت دیده بودی

و براستی که ناگهان
چه زود دیر می شود

آری هر شروعی را پایانی خواهد بود
و هر سلامی را خداحافظی.

و این سخت ترین خدافظی ست
وقتی که دل هنوز در گرو محبت اوست

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دعای روز سی ام

یا كریم الصفح یا رب الجلیل
ای كه بهر ذات پاكت نی عدیل

كن نصیب من چنین ماه عزیز
وفق و همراهی بهر نیك و اصیل

حشر با خوبان بفرما قسمتم
گر چه می باشند در دنیا قلیل

خلطه و آمیزشم باشد مدام
با كسی كو هست ذوالفعل الجمیل

از بَدانم دور فرما ای خدا
مردم معیوب بی اصل علیل

حشر با اشرار را قسمت مكن
هیچگه یا رب بر این عبد ذلیل

منزلم ده در بهشت جاودان
جنت الفردوس و نزد جبرئیل

خوش به حال آن كه در دارالقرار
عاقبت منزل كند بی قال و قیل

گر به فضلت لطف سازی چون شود
فیض ها بسیار داری زین قبیل

حق وحدانیتت بدهم قسم
یا اله العالمین انت المقیل

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بهار، در پس سی امین روز




بهار کبریا، شاخه های بلوغش را بر پنجره شهود ما گسترانده
و عطرِ دل انگیز ملکوت را بر ما ارزانی داشته است.

بهار را دریابیم و این ابلاغ خجسته را در
پی سی امین روز مهمانی، پاس بداریم؛

چرا که همین است پیام روشن رمضان و همین است
رسالت افطارهایی که در پس سی روزه، بر جان ها حلول می کنند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دروازه‏ های سپهر وا می شوند و زمین،
در گلباران مهمانی بزرگ، به سرور و
شادمانی می‏‌نشیند و هلهله سر می دهد.

در نیمه راه برکت‏‌خیز رمضان،
رایحه شکوفه‏‌های یاس است
که کوچه‏‌های مدینه را آکنده می‌کند.

مالامال از بوی حسن علوی و
در شکوه بارانی اش آسمان دف می زند.

در دهه پایانی است که هر کس که بخواهد
می‌تواند سیل عظیم فرشتگان را در جوشن احساس کند
و بندگی و عبودیت مخلصانه علی را به تماشا بنشیند.

اینجاست که دعای مجیر را
برای رهایی از آتش دوزخ مسلمانان
با اخلاص سر می‌دهند
و پروردگارشان را عاجزانه صدا می‌زنند.

این روزهاست که خدا بندگانش را
برای مهمانی بزرگ فراخوانده است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

رمضان را باغ‌باغ پيمودم
و امروز به بوستان سی ام رسيدم

از هر باغ گلی چيدم
و از لابه‌لای هر گل‌بوته نغمه‌ای شنيدم

جانم صفا گرفت و مشامم طراوت
روحم تازگی يافت و کامم حلاوت

در اين پويش روحانی، اکنون به منزلی رسيده‌ام که
دروازه‌های بهشت پيشِ روی من است
و درآمدن بدان آرزوی من

بار خدايا !
شود آيا که امروز پنجره‌های مينوی بر من گشايی؟
و مرا به کاخ بلند آرزوی ديرينم رسانی؟

بار الها !
شود آيا که نسيمی از باغ بهشت نصيبم کنی؟
و مرا در کنار درگاهيانت بنشانی؟

بيست منزل پيموده‌ام
و هر روز از آتش سوزان دوزخ دور و دورتر شده‌ام
بيست منزل را پشت سر گذاشته‌ام

و هر روز از لهيب جَمَرات جهنم گريخته‌ام
اينک آرامشی يافته‌ام که پيش‌تر نمی‌انگاشتم
اکنون به اميدی رسيده‌ام که پيش‌تر نمی‌پنداشتم

شود آيا که امروز مرا به کرانه‌ای امن اندازی؟
و اين آتش، يک‌سره از من دور سازی؟

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
هلال عید به دور قدح اشارت کرد

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد

مقام اصلى ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد

بهاى باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسى برد کاین تجارت کرد

نماز در خم آن ابروان محرابى
کسى کند که به خون جگر طهارت کرد

فغان که نرگس جماش شیخ شهر امروز
نظر به دردکشان از سر حقارت کرد

به روى یار نظر کن ز دیده منت دار
که کار دیده نظر از سر بصارت کرد

حدیث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ
اگر چه صنعت بسیار در عبارت کرد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آخرِ ماه ... اول راهم ... خجالت می کشم
بازحال توبه می خواهم خجالت می کشم

روسیـاه و بینـوایم یا الـهی ألامـان
سربه راهم نَه..تـَهِ چاهم خجالت می کشم

دیگـری این مـاه را همـراه با الله بود
من فقـط همراه با آهـم خجالت می کشم

وقـت توبه ذکـر من شد یاالهی بالحسین
بیشتر شرمنده یِ شاهم خجالت می کشم

اوزمین خورده که من برخیزم ازروی زمین
نوکری بد ...بین درگاهم خجالت می کشم

تشنگی را درک کردم مثل سقایش ولی...
دور از شخـصیت ماهـم خجالت می کشم

در کنار علقمه افتاد و بعد از آن شدند
همسفر یارب که ها باهم!! خجالت می کشم

دست ناموس علی بسته شد وسیلی زدند
ندبه خوان باعصمةُ اللهم خجالت می کشم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

لطف کردی پر نمودی کاسه را

باده غیر از عشق نابت فانی است

لطف کردی که نمک گیرت شدم

لطف هایت روشن و پنهانی است

سجده از جنس خودت آورده ام

کن قبول انگار که طولانی است

آمدم با رمز یا زهرا مدد

ذکر یا زهرا یقین ، طوفانی است

چونکه دادم بر حسین یا رب قسم

بخشش من کار بس آسانی است

سجده دارم در کنارت یا حسین

جای مهرت روی این پیشانی است

قبل تکبیر نمازم ، السلام

اینچنین است هر نماز عرفانی است