تنها بهار

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

تنعم امتي في زمانه نعيماً لم ينعموا مثله قط البر منهم و الفاجر، يرسل السماء عليهم مدراراً و لاتحبس الارض شيئاً من نباتها و المال كدوس ياتيه الرجل فيسأ له فيحثوله. [41] .در دولت او مردم آن چنان در رفاه و آسايش به سر مي برند كه هرگز نظير آن ديده نشده، مال به قدري فراوان مي شود كه هر كس نزد او بيايد، درخواست كند، اموال فراواني زير پايش مي ريزد.يفيض المال فيضاً؛ و يحثو المال حثواً و لايَعدُّهُ عَدّا. [42] .اموال را چنان سيل مي ريزد، ثروت را كلان كلان مي بخشد و آن را نمي شمارد.امام صادق (ع):المهدي سمح بالمال، شديد علي العمال رحيم بالمساكين. [43] .مهدي، بخشنده ايست كه مال را به وفور مي بخشد، بر مسئو لين كشوري بسيار سخت مي گيرد و بر بي نوايان بسيار رئوف و مهربانست.فيعطي شيئاً لم يعطه احد كان قبله. [44] .آن گاه آن چنان عطاياي كلان به آن ها مي دهد كه هرگز در تاريخ بشري سابقه نداشته است.«يكون عطاياه هنيئاً؛عطايايش گوارا مي باشد». [45] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

بي نيازي
اين بي نيازي، گاه در اثر غناي مالي است و رفع فقر و از اين مهم تر، روح بي نيازي است كه در اثر رشد عقلي، رخ مي نمايد:فحينئذٍ تظهر الارض كنوزها و تبدي بركاتها فلا يجد الرجل منكم يومئذٍ موضعاً لصدقته و لالبره لشمول الغني جميع المؤ منين. [46] .در آن هنگام، زمين گنجينه هاي خود را براي او آشكار مي سازد و بركت هايش را بيرون مي فرستد، ديگر انسان براي صدقه و بخشش محلّي پيدا نمي كند؛ زيرا بي نيازي همهِ مومنان را زير پَر مي گيرد.رسول اسلام (ص):يفيض فيهم المال حتي يَهمّ الرجل بماله من يقبَلُهُ حتي يتصدق فيقول الذي يعرضه عليه لا ارب لي به. [47] .ثروت را در ميان آن ها به فراواني مي بخشد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

كسي كه درصدد صدقه دادن باشد، اموالي را برمي دارد و به مردم عرضه مي كند. به هر كس عرضه كند مي گويد: من نيازي ندارم.يَق¬سِم المال صحاحاً و يملاُ قلوب اُمّه محمد غني و يسعهم عدلُهُ. [48] .مال را علي السويه تقسيم مي كند و دل هاي امت محمدي (ص) را بابي نيازي پر مي كند و عدالتش همهِ آن ها را فرا مي گيرد.امام صادق (ع):يامرُ منادياً فيقول: من كان له في المال حاجه فليقم. فما يقوم من الناس الارجل واحد فيقول: انا فيقول القائم: ائتِ السادن فقل له: ان المهدي يامرك ان تعطيني مالا فيقول السادن: اُحثُ و يحثو له في ثوبه حثوا حتي اذا جعله في حجره و ابرزه ندم و قال: كنتُ اَج¬شَعَ اُمّهِ محمدٍ نفساً او عجز عَنّي ما وسعهم ثم يَرُدُّ المال الي الخازن فلا يُقبَل منه و يقول المهدي: انا لاناخذ شيئاً اعطيناه. [49] .به منادي دستور مي دهد كه در ميان مردم اعلام كند كه هر كس نيازي به مال دنيا دارد برخيزد. از ميان همهِ مردم فقط يك نفر برمي خيزد و مي گويد: من. حضرت قائم (ع) به او مي فرمايد: برو پيش كليددار و بگو: مهدي (عج) به تو دستور مي دهد كه مالي به من بدهي. كليددار مي گويد: جامه ات را بياور. جامه اش را پهن مي كند و وسط آن را پر مي كند. هنگامي كه آن را بر دوش گيرد پشيمان مي شود كه چرا در ميان امت محمدي (ص) من از همه آزمندتر باشم؟ چرا آن عفّت نفس عمومي را من دارا نباشم؟! آن گاه مال را به كليددار مي دهد و پذيرفته نمي شود و حضرت مهدي (عج) مي فرمايد: ما آن چه عطا كرديم هرگز
باز پس نمي گيريم.
باران هاي حياتبخش بهاري، زمين مرده را پس از مدت ها خواب و مرگ حيات مي بخشد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اشاره
هفتم: باران هاي حياتبخش بهاري، زمين مرده را پس از مدت ها خواب و مرگ حيات مي بخشد. استعدادها شكوفا مي شود. بذر خشك مرده كه باور نمي شد، چيزي را در درون داشته باشد. شكوفا شده، گياه زيبايي مي گردد. زمين خشك و نفوذناپذير با بارش پياپي باران، رام گشته و آن چه در درون دارد، به وزش باد بهاري مي سپارد. بذرهايي كه سالم به خاك سر سپرده اند، رجعتي دوباره مي يابند و به روي بهار لبخند مي زنند و در سرسبزي طبيعت، به ياري اش بر مي خيزند، بهار زيباي پيامبر (ص) نيز چنين مي كند.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

ويژگي بهار، حيات بخشيدن است

مهدي برترين حيات بخشي است كه آرزوي تمام انبياء و اوصياء را به هدف اجابت مي رساند:امام صادق (ع) در تفسير آيهِ شريفه (اعلموا ان اللّه يحيي الارض بعد موتها ) [50] ؛ «بدانيد كه خداوند زمين را پس از مرگش زنده مي سازد». فرمود: «كُفر ا هلها فيحيها اللّه بالقائم؛ پس از مرگ زمين به وسيلهِ كافر شدن مردمان، خداوند آن را به وسيلهِ قائم (عج) زنده مي كند.» [51] .امام باقر (ع) درتفسير همين آيه فرمود:يحييها بالقائم (ع) فيعدل فيها، فيحيي الارض بعد موتها بالظلم. [52] .خداوند آن را به وسيلهِ قائم (ع) زنده مي كند. پس عدالت را در آن به اجرا درميآورد و زمين را زنده مي سازد. پس از آن كه به وسيلهِ ستم مرده باشد.جعلهم حياه للانام و مصابيح للظلام. [53] .خداوند آنان را مايه حيات مردم، و مشعل هاي هدايت در گمراهي ها قرار داد.اين دم ابدال باشد ز آن بهار در دل و جان رويد از وي سبزه زار [54] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

حيات، راه، فرايض و سنن الهي

امام، قلب ها را زنده مي سازد، دين و سنت پيامبر كه به خمودي گراييده را زنده مي سازد:«احيي به مناهج سبيله و فرائضه و حدوده؛ خداوند به وسيلهِ او راه هاي هدايت و فرايض و حدود خويش را زنده مي سازد». [55] .«احيي بهم دينه و اتم بهم نوره؛ به وسيله آنان دين خود را زنده كرد و نور خود را به اتمام رسانيد». [56] .«... يمحو كل ضلاله و يحيي كل سنه؛ [خداوند به وسيلهِ او] گمراهي ها را از بين مي برد و سنّت ها را زنده مي سازد». [57] .«يُعزّ اللّه به الاسلام بعد ذله و يحيه بعد موته؛خداوند به وسيلهِ او اسلام را پس از ذلّت به عزت مي رساند و پس
از افسردنش زنده مي سازد.» [58] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

حضرت، استعدادها را شكوفا مي كند

عقل هاي به خواب رفته را بيداري مي بخشد، زمين ها را حيات و زمينه ها و استعدادها را شكوفا مي گرداند؛ مگر نه اين است كه تمام انبيا و اوصيا آمده اند تا گنج هاي عقول را استخراج نمايند.«و يثيروا لهم دفائن العقول؛ تا بر ايشان گنج هاي انديشه و عقل را استخراج نموده، نمايان سازند.» [59] .آن خزان نزد خدا نفس و هواست عقل و جان عين بهار است و بقاست [60] .فجمع به عقولهم و كملت به احلامهم ثم مد اللّه في ابصارهم و اسماعهم. [61] .خردهاي آنان را گرد آورد، رشدهاي آنان را كامل گرداند و خداوند بر وسعت بينايي و شنوايي آنان مي افزايد.اذا هز رايته اضاء لها ما بين المشرق و المغرب و وضع اللّه يده علي روِوس العباد. [62] .چون پرچم او به اهتزاز درآيد، ميان مشرق و مغرب با نور آن روشن مي شود و خداوند دستش را بر سربندگان مي گذارد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

شادماني، مسرت و شادماني دستاورد ديگر بهار است
اشاره
هشتم: شادماني، مسرت و شادماني دستاورد ديگر بهار است.بهار دل ها، مهدي زهرا، نيز غم و اندوه را مي زدايد و شادي و نشاط را نه تنها به انسان كه به پرندگان و آبزيان و همه و همه هديه مي دهد.آن روز مردگان نيز خرسند مي گردند و به هم مژده ظهور مي دهند:وقت پژمردگي و غمزدگي آخر شد روز آويختن از دامن يار آمد بازمردگي ها و فروريختگي ها بشدند زندگي ها به دو صد نقش و نگار آمد باز [63] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

زدودن رنج ها و غم ها و بيماري ها

انسان را از هر نوع بيماري جسمي، روحي نجات مي يابد:من ادرك قائم اهل بيتي من ذي عاهه بري و من ذي ضعف قوي. [64] .هر كس كه قائم اهلبيت مرا درك كند. اگر بيمار باشد، بهبودي مي يابد و اگر ناتوان باشد، نيرومند مي شود.و نزول كل عاهه عن معتقدي الحقِ من شيعه المهدي. [65] .هر بيماري كه از معتقدين به حق از شيعيان مهدي (ع) باشد، بهبودي مي يابد.يشفي اللّه قلوب اهل الاسلام. [66] .خداوند به دست او دل هاي مسلمين را تسكين مي بخشد.آخر رجل منهم انجي به من الهلكه و اهدي به من الضلاله و ابري به من العمي و اشفي به المريض و لاطهرن الارض باخرهم من اعدائي. [67] .[خداوند به پيامبر فرمود] آخرين آن ها مردي است كه به دست او از هلاكت نجات مي بخشم و به وسيلهِ او از گمراهي هدايت مي نمايم و به دست او كور را بينا و بيمار را شفا مي دهم و زمين را به وسيلهِ او از دشمنانم پاك مي سازم.اذا قام قائمنا وضع يده علي روِ وس العباد فجمع به عقولهم و كملت به احلامهم ثم مد اللّه في ابصارهم و اسماعهم [68] .هنگامي كه قائم ما قيام
كند، دست شريفش را بر سر بندگان گذارد و خردهاي آنان را گرد آورد، رشدهاي آنان را كامل گرداند و خداوند بر وسعت بينايي و شنوايي آنان مي افزايد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

شادماني
شادماني زندگان، مسلمانان و مؤ منان
«اذا ادركت ذلك الزمان قرت عينك؛ چون آن روز را درك كني، چشمانت روشن مي شود». [69] .امام صادق (ع):المهدي اذا خرج يفرج به جميع المسلمين خاصتهم و عامتهم. [70] .مهدي كه قيام نمايد، همهِ مسلمانان از خواص و عوام به وسيلهِ آن، خوشحال مي شوند.امام كاظم (ع):يفرج بخروجه المومنون و اهل السماوات و لايبقي كافر و لامشرك الا كره خروجه. [71] .مؤمنان و اهل آسمان ها با ظهور او خوشحال و شاداب مي شوند، ولي هيچ كافر و يا مشركي نمي ماند جز اين كه ظهور او را ناخوش دارد.
شادماني مسلمانان و مؤ منان درگذشته
لا يبقي مؤ من الا دخلت عليه تلك الفرحه في قبره و ذلك حيث يتزاورون في قبورهم و يتباشرون بقيام القائم. [72] .مؤ مني نيست جز آن كه، اين شادماني در قبر او نيز وارد آيد، هنگامي كه در قبرها به ديدار هم مي روند و قيام قائم را به هم بشارت مي دهند.