تنها بهار

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

شادماني همگاني

يفرح بخروجه اهل السماوات و سكانها. [73] .به قيام او، اهل آسمان ها و ساكنين آن ها شادماني كردند.امام صادق (ع):يفرح به اهل السماء و اهل الارض و الطير في الهواء و الحيتان في البحر. [74] .اهل آسمان و زمين به وسيلهِ ظهور او خوشحال مي شوند، پرندگان هوا و ماهيان دريا نيز با ظهور او شادي مي كنند.فعند ذلك تفرح الطيور في اوكارها و الحيتان في بحارها و تفيضُ العيون و تنبت الارضُ ضعفَ اُكُلها. [75] .در آن هنگام پرندگان در آشيانه هاي خود شادمان مي شوند و ماهيان در قعر درياها شادماني مي كنند و چشمه ها سرازير مي شوند و زمين چندين برابر محصول خود، مي روياند.امام حسن عسكري (ع) به امام زمان (عجل اللّه فرجه الشريف) فرمود:يود الطفل في المهد لواستطاع اليك نهوضا و نواشطُ الوحشُ لو وجد نحوك مجازاً تهتز بك اطرافُ الدنيا بهجه و تهتز بك اعطاف العِزِّ نُضرهً. [76] .كودكي كه در گهواره آرميده، آرزو مي كند كه بتواند به سوي تو بشتابد وحشيان صحرا آرزو مي كنند كه بتوانند به سوي تو راهي يابند. اقطار و اكناف جهان سبز و خرم مي شود، چهرهِ دنيا خندان و قله هاي شرف و عظمت از تو شاداب و خرامان مي گردد.
بهار، خير و بركت، طراوت و... همه و همه زمينه محبت را فراهم مي آورد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اشاره
نهم: بهار، خير و بركت، طراوت و... همه و همه زمينهِ محبت را فراهم مي آورد، نفرت ها از بين مي روند، گويي الفت و مهرباني و صميميت ارمغاني جدا ناشدني از بهار است.
زدودن نفرت ها و كينه توزي ها
و تذهب الشحناء من قلوب العباد و يذهب الشر و يبقي الخير. [77] .كينه ها از دل مردم بيرون رود و شرّ از جهان رخت بربندد و تنها خير باقي بماند.
الفت
الفت، يكي از نعمت هايي است كه قرآن بر آن تأ كيد فراوان دارد:و اعتصموا بحبل اللّه جميعاً و لا تفرقوا و اذكروا نعمت اللّه عليكم اذ كنتم اعداءً فالّف بين قلوبكم فاصبحتم بنعمته اخوانا و كنتم علي شفا حفره من النار فانقذكم منها... [78] .همگي به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمتِ (بزرگ) خدا را برخود، به ياد آريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد و او ميان دل هاي شما الفت ايجاد كرد و به بركت نعمت او، برادر شديد و شما بر لب حفره اي از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد....ذريهِ پيامبر (ص)، چون رسول خدا (ص) كه بهار يتيمان (ربيع الايتام) [79] و بهار خير (ربيع الخير) [80] بود، مظهر رحمت الهي اند. مهدي فاطمه (عجل اللّه فرجه الشريف) كه رحمت واسعهِ الهي [81] است كمال رحمت، الفت و مهرباني را هديه مي آورد:بنا يؤ لف اللّه بين قلوبكم بعد عداوه الفتنه كما الف بين قلوبهم بعد عداوه الشرك و بنا يصبحون بعد عداوه الفتنه اخوانا كما اصبحوا بعد عداوه الشرك اخوانا في دينهم. [82] .خداوند به دست ما در ميان آن ها الفت و صميميت ايجاد مي كند؛ چنان كه پس از كينه توزي هاي شرك به دست ما در ميانشان صفا و صميميّت ايجاد نمود. بعد از عداوت روزگار فتنه، به وسيلهِ ما برادري خود را باز يابند، چنان كه بعد از عداوت شرك، به دست ما برادر ايماني گشتند.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

صميميت

اذا قام القائم جاءت المزامله و ياتي الرجل الي كيس اخيه فيأ خذ حاجته لا يمنعه. [83] .هنگامي كه قائم قيام كند، دوستي واقعي و صميميت حقيقي پياده مي شود. هر نيازمندي دست مي برد و از صندوق برادر
ايماني خويش، به مقدار نياز برمي دارد و صاحب صندوق هم او را منع نمي كند.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

برترين بهار، محبوب ترين يار
اشاره

شاد از وي شو مشو از غير وي او بهار است و دگرها ماه دي [84] .بهار، اگر سرسبزي و نشاط طبيعت را به همراه خويش به ارمغان مي آورد، امام، سرسبزي، طراوت و زندگي را به روح جان ها مي بخشد. انسان را فراتر از طبيعت مي سازد و او را از خاكدان طبيعت مي رهاند و به اوج مي رساند اين جاست كه او از هر بهاري، بهارتر و از هر چيزي مهربان تر است.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

دلسوز و مهربان

امام صادق (ع):المهدي سمح بالمال شديد علي العمال رحيم بالمساكين. [85] .مهدي بخشنده ايست كه مال را به وفور مي بخشد، بر مسِو لين كشوري سخت مي گيرد و بر بي نوايان بسيار رئوف و مهربان است.
پناه مردمان
«اوسعكم كهفا؛ او از همه آغوش پناهش برايتان گشاده تر است.» [86] .«مفزع العباد؛ پناهگاه بندگان است.» [87] .
رفيقي صميمي، پدري مهربان، از مادر مهربان تر
الامام الانيس الرفيق و الوالد الشفيق و الاخ الشقيق و الام البره بالولد الصغير. [88] .امام انيسي رفيق، پدري شفيق و برادري همزاد است، همانند مادري نكوكار نسبت به فرزند خردسال است.
اين بهار، دوست داشتني ترين بهار است
«المهدي محبوب في الخلائق؛ مهدي در ميان همه مخلوقات، محبوب است». [89] .
محبوب آسمانيان و زمينيان
يحبه ساكن الارض و ساكن السماء؛ ساكنان زمين و آسمان به او عشق مي ورزند. [90] .بي زبان گويند سرو و سبزه زار شكر آب و شكر عدل نوبهار [91] .
عشق وصف ناشدني امت
ياوي الي المهدي امته كما تاوي النحل الي يعسوبها. [92] .امت اسلامي به مهدي (عج اللّه فرجه الشريف) مهر مي ورزند و به سويش پناه مي برند. آن چنان كه زنبوران عسل به سوي ملكهِ خود پناه مي برند.عاشقان، چنان او را دوست دارند كه چون حضرت سخن مي گويند، آن قدر گريه مي كنند كه نمي فهمند حضرت چه مي گويد:يدخل المهدي الي الكوفه و... فيدخل حتي ياتي المنبر و يخطُبُ فلا يدري الناس ما قال من البكاء. [93] .... مهدي داخل كوفه مي شود.... برفراز منبر قرار مي گيرد و خطبه آغاز مي كند (آن قدر مردم اشك شوق مي ريزند كه) از شدت گريه نمي فهمند كه او چه مي گويد؟!تلك عشره كامله؛ [94] .آن سفر كرده كه صد قافله دل همره اوست هر كجا هست خدايا به سلامت دارش [95] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

پاورقي
[1] كافي، ج 1، ص 198؛ تحف العقول، 439.
[2] مثنوي معنوي، دفتر دوم، 246.
[3] كمال الدين، 2، 67، باب 58؛ غيبت نعماني، ص 238، باب 13.
[4] ينابيع الموده، ج 3، ص 136؛ روزگار رهايي، 601.
[5] بحار الانوار، 53، ص 85 باب 29.
[6] منتخب الاثر، ص 472.
[7] ينابيع الموده، ج 3، ص 78 و 132.
[8] خصال / 2 / 626.
[9] مستدرك علي الصحيحين؛ ج 4، ص 557، كتاب الفتن و الملاحم؛ منتخب الاثر، ص 591. [
[10] احتجاج، 2، 290.
[11] غيبت طوسي، ص 188.
[12] بشاره الاسلام، ص 71؛ روزگار رهايي، ص 639.
[13] غيبت نعماني، باب 13، ص 230.
[14] غيبت نعماني، باب 13، 234.
[15] روم / 41.
[16] ديوان امام خميني (ره)، ص 103.
[17] دعاي ندبه، مفاتيح الجنان، ترجمه الهي قمشه اي.
[18] همان.
[19] اعلام الوري، فصل ثاني، 434؛ كمال الدين ج 2، باب 35، 372.
[20] بشاره الاسلام، 297؛ روزگار
رهايي، ص 524.
[21] بشاره الاسلام، ص 71؛ روزگار رهايي، ص 639.
[22] الملاحم و الفتن، 66؛ روزگار رهايي، 603.
[23] ينابيع الموده، ص 92؛ روزگار رهايي، ص 500.
[24] بحار الانوار، 51، 47؛ الزام الناصب، ص 25 و 237.
[25] حج / 41.
[26] غيبت طوسي، 187.
[27] همان.
[28] ينابيع المودّه، 3، 78.
[29] الملاحم و الفتن، 66؛ روزگار رهايي، 603.
[30] ارشاد/2/384.
[31] ينابيع الموده، 3، 78؛ روزگار رهايي، 602.
[32] علل الشرايع، 1، 161 باب 129.
[33] خرائج، 3، 1165.
[34] كشف الغمه، ج 2، 470.
[35] الزام الناصب، ص 11.
[36] اختصاص مفيد، ص 217.
[37] غيبت طوسي، 180.
[38] ينابيع الموده، ج 3، ص 86؛ روزگار رهايي، 601.
[39] غيبت نعماني، باب 13، 338.
[40] امالي طوسي، باب 18، 512.
[41] روضه الواعظين، 2، 485.
[42] كشف الغمه، 2، 470.
[43] الملاحم و الفتن، ص 137؛ روزگار رهايي 598.
[44] غيبت، نعماني، باب 13، 237.
[45] كشف الغمه، ج 3، 262؛ روزگار رهايي، 596.
[46] ارشاد، 2، 384.
[47] مسند احمد، ج 2، 530؛ روزگار رهايي، 597.
[48] كشف الغمه، ج 3، 261؛ روزگار رهايي 597.
[49] الصواعق المحرقه، 164؛ روزگار رهايي، ص 642.
[50] حديد: 17.
[51] الزام الناصب، ص 244؛ روزگار رهايي ص 636.
[52] الامام المهدي ص 57، روزگار رهايي ص 636.
[53] غيبت نعماني، 232.
[54] مثنوي مولوي / دفتر اول / 92.
[55] غيبت نعماني، 233.
[56] الزام الناصب، ص 128؛ روزگار رهايي، 106.
[57] اصول كافي، ج 1، ص 412؛ روزگار رهايي، ص 109.
[58] بشاره الاسلام، 297؛ روزگار رهايي، 514.
[59] شرح نهج البلاغه / 1/ 113.
[60] مثنوي، دفتر اول، 93.
[61] بشاره الاسلام، 254؛ روزگار رهايي، 622.
[62] اعلام الوري، 435؛ روزگار رهايي، 462.
[63] ديوان امام، 125.
[64] بشاره الاسلام، 243؛ روزگار رهايي 421.
[65] الزام الناصب، 185؛ روزگار رهايي، 421.
[66] الزام الناصب، 228؛
روزگار رهايي، 475.
[67] ينابيع الموده، 3، 160، روزگار رهايي 78.
[68] بشاره الاسلام، 254؛ روزگار رهايي 622.
[69] نعماني 152/.
[70] المهدي 221؛ روزگار رهايي 526.
[71] روزگار رهايي، 526 نقل از منتخب الاثر 439.
[72] غيبت نعماني، 323.
[73] نعماني / 223.
[74] المهدي، 221؛ روزگار رهايي 526.
[75] ينابيع الموده، ج 3، 136؛ روزگار رهايي، 601.
[76] وفات العسكري 49؛ روزگار رهايي، 531.
[77] بشاره الاسلام، 249؛ روزگار رهايي 640.
[78] آل عمران، 103.
[79] بحار الانوار، ج 8، ص32.
[80] بحار الانوار، ج 15، ص 392.
[81] زيارت آل يس (رحمه الواسعه).
[82] البيان، 86؛ روزگار رهايي 594.
[83] اختصاص مفيد، 24؛ روزگار رهايي، 631.
[84] مثنوي، مولوي، دفتر سوم، 365.
[85] الملاحم و الفتن 137، روزگار رهايي 598.
[86] غيبت، نعماني، 212.
[87] تحف العقول، ص 516؛ كافي، ج 1، ص 198.
[88] تحف العقول، ص 516؛ كافي، ج 1، ص 198.
[89] بشاره الاسلام، ص 185، روزگار رهايي، ص 640.
[90] بشاره الاسلام، صص 28 و 280؛ روزگار رهايي، ص601.
[91] مثنوي مولوي، دفتر ششم، ص 1123.
[92] الحاوي للفتاوي، ج 2، ص 153؛ روزگار رهايي 599.
[93] كشف الغمه، ج 3، ص 324؛ روزگار رهايي 499.
[94] بقره / 196.
[95] حافظ.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

پـــــــــــــــــــــایـ ـــــــــــــــــــــان