ویژه نامه ولادت فرخنده آقا اما رضا علیه السلام{ هشتمین خورشید }

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

او در میان بهشت رویید.

وقتی در آغوش آسمان به روی موسی بن جعفر

علیه‏السلام لبخند می‏پاشید،

طراوتش تمام آسمان را تازه می‏کرد.

تا پایش به زمین خشک رسید،

برکت، تمام زمین را در آغوش کشید.

هیچ کبوتری در بند نماند.

آب و نور از آسمان سرازیر شد

و زیر پاهای کوچکش، چشمه جان گرفت.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یا امام رضا

دوست دارم نگات کنم تو هم منو نگاه کنی

من تو را صدا کنم تو هم منو صدا کنی

قربون صفات برم از راه دوری اومدم

جای دوری نمیره اگه به من نگاه کنی

یا امام رضا
میشه کنج حرمت گوشه قلب من باشه

میشه قلب منو مثل گنبدت طلا کنی

تو غریبی و منم غریبم اما چی میشه

این دل غریبه را با خودت آشنا کنی

یا امام رضا

دلمو گره زدم به پنجرت دارم میرم

دوست دارم تا من می آم اون گره ها را وا کنی

دوست دارم که از حالا تا صبح محشر همیشه

من به تو رضا بگم تو هم منو رضا کنی

یا امام رضا

هوس زیارت جد تو مونده بر دلم

چی میشه اگه منو راهی کربلا کنی

یا علی موسی الرضا میشه به من نگاه کنی

اونقده رضا میگم تا دردمو دوا کنی

یا امام رضا

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

می‏آیی؛ با بهار

می‏آیی؛ با خنکای نسیم امید، از روضه رضوان وجودت.
می‏آیی؛ با سبد سبد ستاره که در آسمان نگاهت سوسو می‏زند.

می‏آیی؛ با ردای سیادت بر دوش، پرچم ولایت بر دست
و هشتمین خورشید هدایت که از افق نگاهت، طلوع کرده است.

می‏آیی ای مسافر غربت! ای غریب آشنا!
به یمین مقدمت زمین و آسمان هلهله می کنند

ذیقعده، تمام قاصدک‏های خوش خبرش را پرواز داده است.
یازده خورشید را به غروب سرخ نشانده،
یازده روز را صبورانه در شب به انتظار نشسته است.

طاق زیبایی را به هزاران ستاره، آذین بسته،
تا آسمان و زمین را در جشن ولادت خورشید، میهمان کند.

حضرت موسی بن جعفر علیه‏ السلام بر باغ بی‏ خزان خدا ایستاده است
تا میوه‏ های سعادت بچیند؛ تا با ظهور خورشید هشتم،
کهکشان امامت را به آغوش امین او بسپارد.

تا جاده‏ های پاکی را در طهارت و عصمت رضایش، امتداد دهد.
تا از نسل آبی آسمان، آسمانی‏ ترین هدیه را به زمین ببخشد.

مقدمت برجهان هستی مبارک باد ای هشتمین قبله عاشقان