فضيل بن يسار گويد از امام صادق عليه السلام از حب وبغض پرسيدم که آيا جزو ايمان است؟ فرمود: آيا ايمان، چيزى غير از حب وبغض است؟! سپس اين آيه را تلاوت فرمود که: ايمان را محبوب دلهاى شما قرار داد وبراى شما تزئين فرمود وکفر وفسوق وگناه را مکروه شما نمود. آنان هدايت شدگانند.(18)
وبالجمله، علم وبندگى ومحبت، هدف آفرينش ودين انسان قرار مى گيرد، که آئين عاشقان، عشق ومحبتشان است وراه وروش ايشان، وصال محبوبشان. نتيجه اينکه: هدف از خلقت انسان وساير موجودات عبادت است وعبادت صحيح از راه دين امکان پذير است ودين جز حب وبغض چيز ديگرى نيست. والبته، رهسپارى به اين هدف در دل همه موجودات وانسان نهفته است وآنها را به سوى آن راهنمايى مى کند.