انس با مسجد
مساجد، کانون های مقدسی اند که به انسان آرامش روانی می دهند، خدا را به یاد می آورند، محلّ عبادت و نماز و نیایش اند و در روایات، از مسجد به عنوانِ «خانة خدا در زمین»، «محبوب ترین قسمت شهرها»، «خانة پارسیان» و... یاد شده است.
رفت و آمد به مسجد، مایة خیر و برکت در زندگی است. ورود به مسجد و حضور در مساجد، آداب و احکام خاصّی دارد که در کتاب های فقهی آمده و همه، نشان دهندة جایگاه والای معنوی آن و نقش تربیتی و سازندة این عبادتگاه است. خود ما هم این تأثیر را در زندگی مسجدیان می بینیم.
امیرمؤمنان علیه السلام فرمود:
هرکس که به مساجد رفت وآمد داشته باشد، به یکی از این امور هشت گانه دست می یابد:
1. یافتن برادر ایمانی که در مسیر خدا از او بهره می گیرد؛2. دانشی تازه ؛ 3. فهم و درک آیه ای از آیات قرآن؛ 4. شنیدن سخنی هدایتگر و راهنما؛ 5. رحمتی از پروردگار که مورد انتظار است؛ 6. شنیدن سخنی که او را از گمراهی و هلاکت
ص:35
باز می دارد؛ 7. ترک گناه به سبب خدا ترسی؛ 8. ترک گناه به سبب حیا از برادران دینی.(1)
رفتن به مسجد، علاوه بر انجام عبادت و نماز، هم زیارتِ خانة خداست، هم شرکت در نماز جماعت است، هم حضور در مجالس دینی و شنیدن موعظه و سخنرانی، هم باخبر شدن از وضع و حال برادران مسلمان، هم تعاون و وحدت و همبستگی، و هم تعظیم شعائر دینی است و برکات اجتماعی و فواید سیاسی و اجتماعی دیگری هم دارد.
در طول تاریخ، همیشه مساجد، کانون تجمّع ها و نماد همبستگی دینی و خاستگاه حرکت های اجتماعی و مبارزات مردمی و مرکز علم آموزی و تلاش های فرهنگی بوده است. امروز هم اگر مسجد، آن طور که شایسته است مدیریت شود و هیئت امنا و خادم و مؤذّن و امام جماعت و... برنامة خوب داشته باشند، یکی از پایگاه های مهم اجتماعی و فرهنگی برای نشر حقایق و مقابله با مفاسد و خنثی کردن توطئه های تفرقه انگیز است.
قیام حضرت مهدی علیه السلام نیز از مسجدالحرام و از کنار کعبة مقدّس خواهد بود و ندای «یا اهلَ العالَم» آن حضرت از کنار خانة خدا به گوش جهانیان خواهد رسید.
مساجد باید آباد باشد. آبادی مسجد هم تنها به ساختمان باشکوه و فرش های زیبا و گنبد و گلدسته و تجهیزاتِ آن نیست، بلکه به حضور پرشور مردم و اجتماعات اثرگذار و نقش آفرینی در جهت دهی دینی و اخلاقی مردم است.
ص:36
________________________________________
1- من لا یحضره الفقیه، ج1، ص237.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
المَساجِدُ سُوقٌ مِنْ اَسْواقِ الآخِرةِ، قِراها المغفِرَةُ و تُحفَتُها الجَنّةُ؛(1)
مساجد، بازاری از بازارهای آخرت است، پذیرایی آن آمرزش و هدیة آن بهشت است.
مسجدی بودن، مایة افتخار و شرافت یک مسلمان است. چه محرومند آنان که از مسجد بیگانه اند و فرصت حضور در این مکان مقدس را نمی یابند. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
هرگاه کسی را دیدید که اهل مسجد است، به ایمان او گواهی دهید، زیرا خداوند می فرماید: تنها آنان که به خداوند ایمان دارند، مساجد را آباد می کنند.(2)
و این اشاره به آیة 18 سورة توبه است که می فرماید:
((إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ))؛
تنها کسانی مساجد خدا را آباد می کنند که به خدا و روز قیامت ایمان دارند.
و از این حدیث، این نکته هم فهمیده می شود که آبادی واقعی یک مسجد به حضور مؤمنان در مساجد و عبادت خداوند در آن است و در روایات هم آمده که مساجد غریب که کسی به آن ها مراجعه نمی کند، روز قیامت از دست مردم شکایت می کنند.
هم خودمان اهل مسجد باشیم، هم فرزندان خود را مسجدی بار بیاوریم،
ص:37
________________________________________
1- امالی، شیخ طوسی، ص145.
2- مستدرک الوسائل، ج3، ص362.
تا مورد عنایت خدای متعال قرار بگیریم.
ص:38