ویژه نامه میلاد با سعادت امام هادی علیه السلام { دهمین خورشید امامت}

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اتفاقی روشن در خانه جواد الائمه علیه ‏السلام


درست مثل ستاره در یک شب مهتابی!
چه درخشش زلالی!

زلال می‏آید و شفاف می‏رود. رد می‏شود؛
مثل گذر باد بهار در گیسوان شاخه ‏ها!

ولی این نسیم آسمانی قصد توقف دارد؛
توقفی در لایه ‏های باور زمین.

این عزیزترین و گرانبهاترین هدیه خدا
به جواد الائمه علیه‏السلام است.

فرشتگان از عالم بالا، به خاک ‏بوسی قدوم نوزادی می آیند
که بی‏کرانگی ‏اش در اتصال به خانواده عصمت آشکار است.

فوج فوج ملائکه؛ دسته دسته گل؛ باران باران، طراوت؛...
اما مردم چه می‏دانند چه اتفاقی در خانه
جواد الائمه علیه‏السلام در حال وقوع است؟!

مردم همین قدر می‏بینند و می‏دانند
که امشب کودکی از آل علی علیه ‏السلام
به جهان پا می‏گذارد.

همین قدر می‏فهمند که پدر در گوشش اذان و اقامه خوانده است.
همین اندازه درک می‏کنند که نامش علی علیه‏ السلام است و لقبش هادی.

اما چه کسی شعف آسمانیان را لمس می‏کند؟
چه کسی اشتیاقی را که در سینه امام نهم
علیه‏ السلام موج می‏زند، درک می‏کند؟!

چه کسی می‏فهمد که خدا بر زمین منّت نهاده و ارزشمندترین
هدیه‏ های عالم امکان را به خاک ارزانی داشته است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ولادت دهمیـن گلبرگ آسمـانی، آیینه ‏ی عصمت
هادی امّت، اسوه‏ ی مجد وشرافت،نیای انسانیت
نای پـرخـروش ولایت ، نـاخـدای کشتـی هـدایـت
ستاره‏ ی راهنمای بشریت، گلبرگ درخت رحمت
گنجینه‏ ی ارزشمند کـرامت ، قله‏ ی بلنـد فضیلت
برگزیده‏ ی خداوند سرمد،دهمین لاله گلزارامامت
حضـرت امام هــادی علیـه ‏الســلام بـرشیفتـگان
و شیعیان حضرتش وپیروان ولایت خجسته باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

از فرش تا عرش، امتدادِ فرشته است و نور... .
...و مدینه، چشم به راهِ طلوعِ دهمین خورشید، لحظه‏ ها را می‏شمارد.

امشب، دلِ شب، چلچراغی درخشان در آسمانِ مدینه است.
امشب، حرم آسمان، چراغانی ‏ست.

ستاره ‏ها، فانوس ‏هایی روشن در دستِ فرشتگان، و ماه،
روشن‏ترین آیینه بر طاقچه آسمان است امشب.

امشب، فرشتگان بر خانه خورشید نُهُم،
سبد سبد گلِ بهشتی می‏پاشند.
امشب، نوزادِ مبارکی به دنیا می‏آید
تا خورشیدِ هدایتِ انسان به ملکوت شود.

او می‏آید تا پرچمدار علم مکتب جعفری باشد.
او می‏آید تا با نورِ دانش، ظُلمت «متوکل عباسی» را بشکافد.

او می‏آید تا خون خدا را در شریان جهان مرده جاری کند.
او می‏آید تا آسمان را چون کوله ‏باری سبز بر دوش گیرد
و رسالت هزاران ساله دین را به مقصد برساند.

خورشید دهم، می‏آید تا پدر خورشید یازدهم و نیای گل نرگس باشد.
امشب، مدینه در باغی از عطر گُل محمدی جاری‏ست.

شانه‏ های شهر، خیس باران گُل و ستاره است.
از هفت آسمان، صدای دَف می‏بارد.
و آوای تهنیت فرشتگان در ملکوت شب شنیدنی ‏ست.

روزبه فروتن پی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

«اتفاقی روشن در خانه جواد الائمه علیه‏السلام»



درست مثل ستاره در یک شب مهتابی!
چه درخشش زلالی!

زلال می‏ آید و شفاف می‏رود. رد می‏شود؛
مثل گذر باد بهار در گیسوان شاخه ‏ها!

ولی این نسیم آسمانی قصد توقف دارد؛
توقفی در لایه‏های باور زمین.

این عزیزترین و گرانبهاترین هدیه خدا به جواد الائمه علیه‏السلام است.

فرشتگان از عالم بالا، به خاک‏بوسی قدوم نوزادی می آیند
که بی‏کرانگی ‏اش در اتصال به خانواده عصمت آشکار است.

فوج فوج ملائکه؛ دسته دسته گل؛ باران باران، طراوت؛...
اما مردم چه می‏دانند چه اتفاقی در خانه
جواد الائمه علیه‏السلام در حال وقوع است؟!

مردم همین قدر می‏بینند و می‏دانند که امشب کودکی از آل علی علیه‏السلام
به جهان پا می‏گذارد. همین قدر می‏فهمند که پدر در گوشش اذان و اقامه خوانده است.

همین اندازه درک می‏کنند که نامش علی علیه‏السلام است و لقبش هادی.
اما چه کسی شعف آسمانیان را لمس می‏کند؟
چه کسی اشتیاقی را که در سینه امام نهم علیه‏السلام موج می‏زند، درک می‏کند؟!

چه کسی می‏فهمد که خدا بر زمین منّت نهاده و ارزشمندترین هدیه‏ های
عالم امکان را به خاک ارزانی داشته است.

شادمان، اما دلواپس شب صبح می‏شود؛
در حالی که موازنه هستی دگرگون شده است، در
حالی که تعدیل جهان تغییر کرده است.

چگونه تغییر نکند، وقتی امامی به عرصه زمین پا گذاشته است؟
چه‏ طور ثابت بماند، وقتی میزان حلول کبریا در زمین دو چندان شده است.

پدر لبخند می‏زند؛ امّا در پس این تبسّم روشن، عالمی از دلواپسی
و اندوه نهفته است. صدای خاموش پدر در تار و پود زمان رسوخ کرده است.

می‏پرسد از آفرینش که آیا مردم دنیا، قدردان این موهبت قدسی خواهند بود؟
آیا خلیفه ‏های وقت، مجال انتشار فضیلت‏هایش را در اهل زمین خواهند داد؟
آیا مردم، مجال بهره‏ گیری از وجود لایزالش را دارا خواهند بود؟!







نجمه زارع

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جاذبه معنوی امام علی‏ النقی علیه ‏السلام

محمد بن حسن علوی می‏گوید من و پدرم
بر درِ سرای متوکل، خلیفه عباسی، ایستاده بودیم.

من در آن هنگام کودکی بودم و در آن سرا جماعت بسیاری
حضور داشتند در این هنگام حضرت امام هادی علیه‏السلام وارد شد.

تمام حضار به احترام حضرت پیاده شدند
تا آن که امام وارد شدند.

بعضی از آن جماعت جاهل صفت به بعضی دیگر گفتند
ما چرا برای این جوان پیاده شویم. نه شرافتش از ما بیشتر است و نه سنّش.
به خدا سوگند که برای او پیاده نخواهیم شد.

ابوهاشم رو به جمعیت کرد و گفت به خدا سوگند که
با دیدن هیبت و وقار سرشارش ناخود آگاه پیاده خواهید شد.

و حضرت امام هادی علیه‏السلام تشریف آوردند
و جماعت چون نظرشان به جمال حضرت افتاد،

همگی به احترام او پیاده شدند و از تاثیر معنوی امام
بر خود و جلال و جذبه ایشان تعجّب کردند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پرستوها برگشته اند و ابرهای حجاز، بارش آغاز کرده اند
در دهمین جشن شکوفایی زمین.

امروز، سکه دولت به نام تو می زنند که زبانت، زبان «علی بن ابی طالب»
استو امتداد رسالت آسمانی ات، به خطبه های غدیر ختم می شود.

تو از پشت سال ها رنج و خفقان آمده ای؛
از پشت سال ها سکوت و تهدید، از پشت سال های بی پناهی شیعیان.

صدای سم اسب های کربلا، در رنج نامه های زندگی ات هست
و حنجره ات گواهی می دهد به زخم های هجرت.

شانه هایت، پر از پشته های عدالت است که باید ببخشی
و در دست هایت نامه های رسالت است که باید بخوانی.

تو را پیشاپیش صبح فرستاده اند تا چشم های خواب آلود
را بیدار کنی و بشارت دهی به دولت عشق.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دانش امام هادی علیه‏ السلام

حضرت هادی علیه‏السلام فرزند دریای دانش و معرفت
و میوه درخت امامت و ولایت،

و همچون پدران خویش از فضل و دانش سرشار بهره‏مند بود
آن حضرت هفت سال و اندی تحت تربیت الهی و
معنویِ پدر زندگی کرد و بعد از وفات پدر

از درخشان‏ترین و برجسته ‏ترین
چهره‏های علمی اسلام بود و مشکلات فقهی
و علمی جهان اسلام را با دانش و بینش خود حل و فصل می‏فرمود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امروز، وقتى آفتاب جمال تو طلوع كند،
خورشيدِ زيارت جامعه كبيره از افقِ جانت سر خواهد زد.
هادى، نامى است كه عصاره معناى توست.

اى امام اسرار پنهان عشق!
وقتى در جاده عشق قدم مى ‏گذارى،
سرنوشتت را پل‏ هاى پشت سر معلوم خواهند كرد
كه تو، بقيه نور معصوم امامتى.

اى امام هدايت!
اى امام هدايت و روشنى!
ميلاد تو، جاده‏ها را بى‏ طاقت مى ‏كند تا با همه رگ‏هايشان
، نبض قدم‏هاى تو را انتظار بكشند.

تو سر مى ‏رسى،
تا قلب‏ها در سايه‏ سار بلند نام تو آرام گيرند.

اگر چه شهر، در پيله تاريك خود فرو رفته بود،
اما شوق آمدن تو،
كوچه‏ هاى بنى ‏هاشم را به تپش واداشت
تا در مژده ديدار صبر مجسم،
به ادامه ريسمان نجات چنگ بزنند.

گرچه يوسفِ جمالِ تو را در اسارتگاه ‏ها پنهان كنند،
وعده «اِنَّ اللّه تُعِّزُ مَنْ تشاء و تُذِّل مَنْ تشاء»،
سرود زندگى تو خواهد بود، اى نور هدايت.

طراوت امامت !اى قتيل عشق!
آن هنگام كه پا به جهان گذاشتى،
گل‏ها دسته‏ جمعى سپيدى را از روحت آموختند
و سرخى را از پايانت و زردى را از رخسار شب‏ زنده ‏دارت.

امروز، آسمان،
شعر تازه‏اى سروده است:
اى پنجره ‏هاى بسته!
با ياد ذريه زهرا روزه را باز كنيد
تا آسمان، زمين را لمس كند.

هرچند مى‏ خواهند
طراوت‏ بارانى امامتش را پنهان كنند؛
ولى اين اقيانوس را سدّ سنگ‏ريزه ‏هاى كفر،
مسدود نخواهد كرد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امام شناسی در زیارت جامعه كبیره

" درود بر شما ای خاندان نبوت و جایگاه رسالت

و مركزآمد و شد فرشتگان و محل فرود وحی و مكان رحمت

و گنجوران دانش و غایت خویشتنداری و حلم

و بنیانهای كرم و رهبران امتها و صاحبان نعمتها

و ریشه های نیكان و ستونهای گزیدگان و تربیت كنندگان بندگان

و اركان كشورها و دروازه های ایمان و امینان خدای رحمان

و تبار پیامبران و گزیده رسولان و عترتی منتخب پروردگار جهانیان،

و رحمت و بركات خدا بر شما باد!

درود بر پیشوایان هدایت و چراغهای (روشن) در ظلمت

و پرچمهای پرهیزگاری و صاحبان عقل و خرد و پناه مردمان

و وارثان پیامبران و نمونه های برتر و دعوت نكو

و حجتهای خداوند بر مردم دنیا و آخرت

و اولی و رحمت و بركات خدا بر شما باد!

درود بر جایگاههای معرفت خدا و خانه های بركت خدا

و معدنهای حكمت خدا و پاسداران سرّ خدا و حاملان كتاب خدا

و جانشینان پیامبران خدا و فرزندان رسول خدا(ص)

و رحمت و بركات خدا بر شما باد!

درود بر دعوت كنندگان به خدا و راهنمایان به خشنودیهای خدا

و پایداران در فرمان خدا و كاملان در محبت خدا

و مخلصان در توحید خدا و یاوران امر و نهی خدا

و بندگان گرامی كه در گفتار بر خدا پیشی نگرفتند

و به فرمان او كار می رانند و رحمت و بركات خدا بر شما باد"!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

انگشتانه ای از بحر بیکران معرفت کلام امام


قالَ الامام الهادی علیه السلام :

الْحَسَدُ ماحِقُ الْحَسَناتِ ، وَ الزَّهْوُ جالِبُ الْمَقْتِ ، وَالْعُجْبُ صــارِفٌ عَنْ طَلَبِ

الْعِلْمِ داع إلَى الْغَمْطِ وَرالْجَهْلِ ، وَالبُخْلُ أذَمُّ الاْخْلاقِ ، وَالطَّمَعُ سَجيَّةٌ سَيِّئَةٌ.

امام هادی علیه السلام فرموده اند :

حسد موجب نابودى ارزش و ثواب حسنات مى گردد.

تكبّر و خودخواهى جذب كننده دشمنى و عداوت افراد مى باشد.

عُجب و خودبينى مانع تحصيل علم خواهد بود و در نتيجه شخص را در پَستى و نادانى نگه مى دارد.

بخيل بودن بدترين اخلاق است; و نيز طَمَع داشتن خصلتى ناپسند و زشت مى باشد.

بحارالأنوار: ج 69، ص 199، ح 27