زخمه های قلم{2}۩`✾` ۩ دل نوشته ها , از عاشورا تا اربعین ۩`✾` ۩

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دوباره روضه ی تلخ اسارت زینب
مرور متنِ كتاب شرافت زینب

وجود معجری از نور؛ پرده درپرده
دلیل محكم حكم قداست زینب

مسیر دین خدا را نشان مان داده
چراغ روشنِ برج هدایت زینب

رموز جمله ی «من را دعا نما خواهر»
نهفته در ثمراتِ عبادت زینب

نماز سینه زنان رو به كعبه ی گودال
غروب روز دهم با امامت زینب

برای قتل حسینش دیه به او دادند
كلوخ ها شده سهمِ غرامت زینب

سكوت محض جَرَس های لشگر دشمن
نشانِ معجزه ای از رسالت زینب

به پیشِ كعب نی و سنگ؛ راست قامت بود
رقیه درس گرفت از صلابت زینب

لغات خطبه ی زینب، لغات قرآن بود
ملائكه همه ماتِ بلاغت زینب

نهیب حیدری اش كاخ ظلم را لرزاند
یزید شوكه شده از شهامت زینب

صدای قاری قرآن به روی نی نگذاشت
نگاه ها برود سمتِ ساحت زینب




۩~*~۩ کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود{شرح دوران اسارت آل الله -ویژه نامه دهه دوم وسوم محرم}۩~*~۩

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

در ماتمی بی انتها با چند کودک...
تنها رها کردی مرا با چند کودک

یک خیمه ماند و یک بغل دلواپسی و
من ماندم و این ماجرا با چند کودک

هی چهره ات را در سرم تکرار کردم
هی گریه کردم بی صدا با چند کودک

وقتی صدای داد و بوی دود آمد
دیدی چه کرد آن شعله ها با چند کودک؟!

تا پرده ی خیمه به یکسو رفت دیدم
خورشید روی نیزه را با چند کودک

می خواستم پنهان کنم اما رقیه
زل زد به سرهای جدا با چند کودک

یکباره سمت خیمه هامان حمله کردند
من مانده بودم زیر پا با چند کودک

سیلی زدند و معجر از سرها کشیدند
با من قبول اما چرا با چند کودک...؟

وقتی سرت با من تنت از من جدا بود
راهی شدم از کربلا با چند کودک

ای کاش می دیدی که در کوفه چه کردند
مردم میان کوچه ها با چند کودک

در راه هم گویی هزاران حرف دارند
با صورت خونی بابا چند کودک

لب تشنه ی خواهر فقط لب تر کن امروز
باید بیایم تا کجا با چند کودک؟!...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خرج تو میکنم دلتنگی هایم را ،
به امید دیدار کربلای تو ...
من دلم نازک است و زود می گیرد...

اما ایمانم اگر به چیزی بند کند ،
دیگر هیچ حرفی نمی تواند آن را سست کند ؛

ایمان دارم وقتی دلم عجیب برای تو تنگ می شود ...
وقتی عجیب دل هوای دیدارت دارد ...

وقتی عجیب جاذبه ی قلبم به سوی توست ...
آن لحظه نوشته می شود به پایم ثواب زیارتت!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مانده بر دوش زمین ، رنج مسیر سفرت
آسمان هم شده با گریه ی خود نوحه گرت

سفر کوفه و دروازه ی ساعات و حلب..
چه سفرها... چه سفرها که نکرده ست سرت!

مجلس شام و تنور و طبق و تشت طلا..
چند تابوت ..که افتاده به آنها گذرت؟

کوهی از درد :سراسیمه دوان است پی ات
رودی از ناله سرازیر شده پشت سرت

راه افتاده به تشییع سرت، شهر به شهر
پابه پای تو نسیمی که شده همسفرت

می روی...بر دل گلهای جهان خواهد ماند
داغ هفتاد و دو پروانه ی بی بال و پرت

آه دریا ! چه گذشته ست به روزت که چنین
مانده بر دوش زمین رنج مسیر سفرت؟

مریم سقلاطونی

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

حسین ضعیفی که باید برای او گریست، نبود
آموزگار بزرگ شهادت اکنون برخاسته است

تا به همه آن‌ها که جهاد را تنها در توانستن مى‌‏فهمند
و به همه آن‌ها که پیروزى بر خصم را تنها در غلبه

بیاموزد که شهادت نه یک باختن، که یک انتخاب است
انتخابى که در آن، مجاهد با قربانى کردن خویش

در آستانه معبد آزادى و محراب عشق پیروز مى‌‏شود
و حسین «وارث آدم» که به بنى ‏آدم زیستن داد

و «وارث پیامبران بزرگ» که به انسان چگونه باید زیستن را آموخت

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

این روزها پر از تب مولا کجایی‌ام

اما هنوز کوفه‌ای از بی وفایی‌ام

ای زخمی از دوروئی من! دوست دارمت

در گیر و دار تیرگی و روشنایی‌ام

گم کرده ام مسیر تو را در غبار شهر

اما اسیر توست دل روستایی‌ام

گفتند کربلای زمینی… نیامدم

حالا که راه بسته شده من هوایی‌ام

این بار چندم است که تا مرز آمدم

آه از شکسته بالی و بی دست و پایی‌ام…

پلکم که گرم می‌شود از خواب می‌پرم

با سرفه های همسفر شیمیایی‌ام

آورده‌ام بضاعت مزجاه قوم را

انگشتر “عزیز”م و تسبیح دایی‌ام

آورده‌ام پناه به شش گوشه ی غمت

برگشته‌ام به اصلیت نینوایی‌ام

دستت همیشه روی سر ما پیاده‌ هاست

این اربعین به لطف خدا کربلایی‌ام

شعر از سرم پرید… دلم پیش موکب است

این بار چندم است که یخ کرد چایی‌ام

[راحیل السادات* تورا من چشم در راهم*]

سلیمانا از این خرمن
فقط یک خوشه میخواهم

ز گوشه گوشه دنیا
فقط شش گوشه میخواهم

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

می دونم کثیف شـدم غرق گناهم
دروغه اگه بگم که رو بــه راهم

یکی تو دلم می گه رویات سرابه
زیارت توی حرم فقـــط یه خوابه

نذار بسوزم تو غمها آقا جونه رقیه
بذار که بیام به کرببــــلا جونه رقیه

همه من رو نوکر شما می دونن
ولی ریخته پیشتون آبــــروی من

به خودم می گم که تقدیرم همینه
همیشه پیش شما سرم پائیــــــنه

نذار آبروم بریزه اقا جونم
بذار بمیرم تو کربلات اقا جونم

[مهراوه* باران اشک *]

سلام میدهم از بام خانه سمت حرم

چه میشود که بیایم منم قدم به قدم؟

یک اربـعین طلبیدن برای تو سهل است

حرم نرفته بمیرم برای من سخت است