"سلمان فارسی" صحابی بزرگوار پیامبر اسلام

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

روزبه معروف به سلمان فارسی از اهالی منطقه‏ی جِی در اصفهان بود که در ابتدا آیین زرتشتی و آتش‏پرستی داشت. وی بر اثر برخورد با دین مسیح به آن گرایش پیدا کرد

و در راه عزیمت برای یافتن کیش برتر، راهی شام و سپس حجاز گردید. او را در این زمان به عنوان برده‏ای خرید و فروش کردند و سال‏ها قبل از هجرت پیامبر اکرم(ص)، در مدینه به کارگری برای یک یهودی مشغول بود.

سالیان اولیه‏ی حضور پیامبر در مدینه نیز با این ایام همراه بود و او توفیق حضور در جنگ‏های پیامبر(ص) را نیافت. سلمان فارسی سرانجام به دین اسلام مشرف شد و

پس از آن که پیامبر(ص) او را سلمان نام نهاد از نزدیک‏ترین یاران رسول خدا گردید. سلمان فارسی از صحابه‏ی بسیار نزدیک پیامبر بزرگ اسلام(ص) و دارای علم ظاهر و باطن و بسیار فاضل و پرهیزکار بوده است.

از کثرت تَقرُّبی که نسبت به آن حضرت و خانواده‏ی عصمت و طهارت داشته، پیامبر(ص) درباره‏ی او فرموده است: "السَّلمانُ مِنّا اهل البیت" سلمان از ما اهل‏بیت است.

طرح حفر خندق در جنگ احزاب از جانب این صحابی بزرگ پیامبر اکرم(ص) بود.

پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) در زمان خلیفه‏ی دوم به حکومت مداین برگزیده شد و تا پایان عمر به مدت 19 سال در این منصب بود.

مرقد شریف این صحابی بزرگ پیامبر اسلام در مدائن، در پنج فرسخی بغداد، نزدیک طاق کسری قرار دارد.