ویژه نامه ولادت فرخنده امام جعفرصادق علیه السلام {طلوع فجر صادق}

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

ای چراغ دانشت گیتی فروز

تا قیامت پیشتاز علم روز

آفرینش را کتاب ناطقی

اهل بینش را امامِ صادقی

ولادت امام جعفر صادق علیه السلام مبارک

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

برگزيده اي از کلام نوراني امام :

«ان المسلم اذا جاء اخوه المسلم فقام معه
فى حاجته كان كالمجاهد فى سبيل الله عز و جل‏»

هر مسلمانى كه بهنگام مراجعه‏ى برادر مسلمانش،در انجام
خواسته‏ى او بكوشد چون كسى است كه در راه خدا جهاد نمايد.

مستدرك ج 2 ص 407

«قال الله عز و جل الخلق عيالى
فاحبهم الى الطفهم بهم و اسعيهم فى حوائجهم‏»

خدا فرموده است مردم مانند عائله‏ى منند،كسى نزد من
محبوبتر است كه به مردم بيشتر لطف دارد و در رفع نيازمنديهايشان كوشاتر است.

كافى ج 2 ص 199

«وجدت علم الناس كلها فى اربع:اولها ان تعرف ربك،و الثانى ان تعرف
ما صنع بك،و الثالث ان تعرف ما اراد منك،و الرابع ان تعرف ما يخرجك من دينك‏»

تمام دانشها و آگاهيهاى-سودمند-مردم را در چهار چيز يافتم:الف-آنكه
پروردگارت را بشناسى.ب-بدانى خدا با تو چه كرده و چه نعمتهايى
به تو داده است.ج-بدانى كه خداى تو چه مى‏خواهدو وظيفه ‏ى
تو چيست.د-بدانى كه چه چيزى ترا از دينت‏بيرون مى‏برد.

ارشاد مفيد ص 265

«اربعة من اخلاق الانبياء:البر و السخاء و الصبر على النائبة و القيام بحق المؤمن‏»

چهار خصلت از اخلاق پيامبران است:نيكى كردن-سخاوت-
صبر و مقاومت در برابر گرفتاريها-رعايت‏ حقوق مؤمنان.

تحف العقول ص 375

«المؤمن بين مخافتين:ذنب قد مضى لا يدرى ما يصنع الله فيه،و عمر قد
بقى لا يدرى ما يكتسب فيه من المهالك،فهو لا يصبح الا خائفا
و لا يمسى الا خائفا و لايصلحه الا الخوف‏»

مؤمن ميان دو ترس قرار دارد:گناه گذشته كه نمى‏داند خدا در باره‏ى
آن با او چه مى‏كند،و عمر باقيمانده كه نمى‏داند چه گناهانى از او
سر خواهد زد و در چه مهلكه‏هايى خواهد افتاد، بهمين جهت‏شب را
بروز نمى‏آورد مگر با ترس و روز را به شب نمى‏رساند
مگر با ترس،و چيزى جز همين خوف-از خدا-او را اصلاح نمى‏كند.

تحف العقول ص 377

لا يستكمل عبد حقيقة الايمان حتى تكون فيه خصال ثلاث:
الفقه في الدين و حسن التقدير في المعيشة و الصبر على الرزايا»

هيچ بنده‏يى به كمال حقيقت ايمان نمى‏رسد مگر آنكه اين سه خصلت در او باشد:
فهم و بصيرت در دين-اندازه ‏گيرى درست در معيشت-شكيبائى در گرفتاريها و مصيبت‏ها.

تحف العقول ص 324

«ثلاثة لا تعرف الا فى ثلث مواطن:لا يعرف الحليم الا
عند الغضب و لا الشجاع الا عند الحرب و لا اخ الا عند الحاجة‏»

سه نفر در سه جا شناخته مى‏شود:بردبار
به هنگام خشم،دلير به هنگام جنگ،برادر به هنگام نياز.

تحف العقول ص 316

«لا يستغنى اهل كل بلد عن ثلاثة يفزع اليه فى‏امر دنياهم و آخرتهم،
فان عدموا ذلك كانوا همجا:فقيه عالم ورع،و امير خير مطاع،و طبيب بصير ثقة‏»

اهل هر شهر از سه نفر كه در كار دنيا و آخرتشان به آنان پناه برند،بى نياز نيستند:
فقيه دانشمند پارسا-زمامدار خير خواه كه مردم مطيع او باشند-پزشك حاذق و مورد اطمينان.

تحف العقول ص 237

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آینه وشمعدون، گل و گلاب دون، هر ملکی داره می‌یاره

ساغر و جامی، شهد و شرابی، هر کدومش دستِ ستاره

نوشته رو برگِ گلِ شقایق

خوش آمدی خوش آمدی یا صادق

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ای مهر ازلی و نور لم‏یزلی،
آفتاب تابان مشرق اندیشه؛
مرد تمام فصل‏های انسانیت،

امام یکه‏تازان صدق و صداقت؛
جاری‏ترین تفکر ماندگار شیعه!

نور وجودت، به گردباد حوادث،
خاموشی گرفت؛ اما فروغ اندیشه‏ ات
در جان جهان ماناست.

خاموش کسی است که تو را برنمی‏تابد.
مرده باد دلی که خدا را در تو نمی‏یابد!

ای فرزانه‏ترین قامت افراشته دین خدا؛
سرچشمه ناب‏ترین نگاه شیعه!

در صبوری سینه ‏ات شکی نیست؛
تو از سلاله سینه سوختگان شریعت
شیرین خدایی و پاسدار ویژگی‏های
رفیع اسلام؛ بهشت گوارایت!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اندیشه‏ ها که مقابل هم قرار می‏گرفتند،
نفس‏ها در سینه حبس می‏شد؛

اما از ابتدا، دل‏ها به صدق گفتار تو روشن بود
و صادق آل محمد صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله‏ وسلم
پیروز همیشه مباحثه‏ ها می‏شد.

در حلقه دانشمندان، همیشه رأی تو
جلوه می‏کرد و بر جرگه عشاق، نور تو می‏تابید.

حاشا اگر گمان کنم که
لحظه ‏ای نام تو فراموش بشود!

تابش خورشید پیشانی‏ات،
کلام صادقانه و نیکویت و روش روشن‏ بینانه‏ ات،
همیشه مایه مباهات اندیشه مسلمین خواهد بود.

آقای من!
از پس سال‏ها دوری،
دلم را به مهر ولایی‏ات روشن کن.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قدومش گلباران!

هفده ربیع، بهاری ترین فصل اهل زمین است.

در نیلوفرانه قدوم ختم رسل، برای روشنی دیدگان
جد عزیزش، نور در دیدگان منتظر آینه هاپراکنده اند؛

نور عالم گیر صادق آل احمد را!
مولای عطوفی آمده است که در تاریکی شبانه کوچه های
مدینه، به رسم علی علیه السلام ، انبان نان فقیران
بنی ساعده را بر دوش می گرفت.

زبانش از ذکر خدا لبریز بود و بیش تر روزهایش به روزه سپری شد.
پینه دستانش، آشنای دیرینه بستان های مدینه بود.

آری! صادق آل محمد صلی الله علیه و آله ؛ آمده است؛
صابر راه حق و رئیس مذهب عشق، آمده است.

قدومش گلباران!