صوت زیبا
صوت زيباي امام باقر (ع)
از حضرت امام صادق (ع) روايت شده است: «اما باقر (ع) ، خوش صوت ترين قاري قرآن بود. شب هنگام، زماني که برمي خاست و به قرائت قرآن، مشغول مي گرديد، صوت خود را بلند مي کرد. در آن هنگام که سقّاها، براي آوردن آب، از کنار او مي گذشتند و همچنين، زماني که عابران از آن جا عبور مي کردند، به خاطر صوت خوش آن حضرت، مي ايستادند و به قرائت قرآن او، گوش فرامي دادند. (1)
چه کسي خوش صوت تر است؟
شخصي علاقمند بود که بداند چه صوتي بهترين صوت قرآني است، به محضر پيامبر اکرم (ص) رسيد و سؤال کرد: چه کسي از بهترين صوت قرآني برخوردار است؟ پيامبر جواب داد: کسي که وقتي به قرائتش گوش فرا دهي، بنگري که از خدا مي ترسد. (2)
نتيجه: خوبي و زيبايي صوت قاري بر دو گونه است: زيبايي ظاهري که موجب شادي خاطر شنونده مي گردد و نيکويي باطني که سبب ترس خواننده ي قرآن، از خدا مي شود. برخي از قاريان، از هر دو برخوردارند، اما برخي، تنها از نيکويي باطني و گروهي، تنها از زيبايي ظاهري آن بهره مندند. سزاوار است که قاريان خوش صوت، به منظور کمال صوت، زيبايي باطني را هم، بر آن بيفزايند.
صوت زيباي امام سجاد (ع)
وقتي، اما سجاد (ع)، قرآن را قرائت مي کردند، آن گونه آيات قرآن را با صداي خوش و جالب مي خواندند که رهگذران را جذب خود مي کردند و صداي قرآن خواندن ايشان، چنان تأثيري، بر آنها مي گذاشت که گاهي، از شدت آن، بيهوش مي شدند. (3)
امام صادق (ع) فرمود: «امام سجاد (ع) ، بهترين قاري قرآن زمان خود بود و صداي خود را بلند مي کرد، تا اينکه، اهل منزل صداي زيباي او را مي شنيدند» . (4)
حکايتي از گلستان سعدي
ناخوش آوازي، به بانگ بلند، آواز همي خواند، صاحبدلي بر او بگذشت و گفت: تو را مشاهره چند است؟
گفت: هيچ. گفت: پس، چرا زحمت خود همي دهي؟
گفت: از بهر خدا مي خوانم. گفت: از بهر خدا، مخوان!
گر تو قرآن به اين نمط خواني
ببري رونق مسلماني
نقل قول
