رمز ظهور نور

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

اينک عنان قلم را کنترل کرده وبا جان ودل رو به افرادى مى نماييم که از اوّلين نعمت الهى برخوردارند وتا حدودى با امام زمانشان آشنا هستند که با توجّه کامل بتوانند پرده هاى غفلت وبى خبرى را هرچه بيشتر کنار زده وبراى رسيدن به کمال انسانى گوى سبقت را از همه انسانها بربايند، وجهان را با ظهور امام زمانشان به مدينه فاضله تبديل نمايند.
اينان هر لحظه با دعاى بيشتر از خدا بخواهند شناختشان نسبت به امام زمانشان زيادتر گردد، وآنگاه که با وجود چنين امام زمان مهربانى آشناتر شدند، براى ظهور او دعا کنند.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دعا براى امام زمان

... تو هستى مايى، بى تو جهانِ هستى معنى ندارد.
تو معناى جمال وکمال الهى هستى، همه غمهاى جهان با يک لبخند دلنشين تو تبديل به شادى مى گردد.
آن روز است که جهانيان با لبخند تو، لبخند خواهند زد..
کجايي؟
خدايا! آيا در زير اين آسمان کبود ودر اين کره خاکى کسى مظلومتر از امام زمان عليه السلام پيدا مى شود؟
کسى که به خاطر او جهان هستى را آفريدى اينک با ترس وانتظار قدم در ميان هستى مى گذارد.
کسى که همه اجدادش را در اين کره خاکى به شهادت رساندند ودلش را با غم واندوه پرنمودند.
آرى! او مظلوم ترين فرد عالم است، وبراى مظلومى ورهايى او بايد دعا کرد.
اگر عزيزى از ما مظلوم شده وگرفتار شود چه مى کنيم؟ ما براى رهايى او چگونه دعا مى نماييم؟
مگر نه اين است که با حالت اضطرار دعا مى کنيم؟
مگر نه اين است که براى رهايى او به اين وآن سفارش دعا مى کنيم؟
مگر نه اين است که به همه اسباب ووسايل متوسّل مى شويم وتا او را رها نکنيم دست از دعا برنمى داريم؟
آيا چه کسى از امام زمان عليه السلام براى ما عزيزتر است؟
آيا او عزيزترين فرد ومحبوبترين شخص در نزد ما نيست؟
پس چرا براى آن حضرت چنين دعا نمى کنيم؟
چرا تعلّل مى ورزيم واين دست وآن دست مى نماييم؟
بياييم براى مظلوم ترين فرد جهان دعا کنيم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

بياييم با دعا براى او که دستان او را دوران غيبت - همچون اوّل مظلوم عالم جدّ بزرگوارش على عليه السلام که دستانش را بستند - بسته؛ باز نماييم واو را براى رهايى بشريّت از هر نوع ظلم وستم ورسيدن به هر نوع کمال وسعادت، يارى نماييم!
اگر بدانيم تا حال چه قدر از آن حضرت در غفلت بوديم، ديگر در دعاى براى آن حضرت تعلل نمى ورزيم.
آرى! او خود مظلوميّت خود را اعلان مى نمايد وبه دوستانش مى فهماند تا دعايش نمايند.
يکى از عاشقان جمال دلربايش گويد:
به حرم باصفاى سيّد الشهداء عليه السلام - کسى که مولايمان منتقم خون اوست - مشرّف شده ومشغول زيارت بودم.
بالاى سر حرم مطهر، دعاى زائر مستجاب است، قدم به آن مکان مقدّس گذاشتم تا از خداوند بخواهم که مرا به محضر مبارک مولايم حضرت مهدى عليه السلام مشرّف گرداند وديدگانم را به جمال بى مثالش روشن نمايد.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در آن مکان ملکوتى مشغول زيارت بودم که ناگاه خورشيد جهان تاب جمالش ظاهر شد، من در آن لحظه حضرتش را نشناخته ولى بى اختيار دلم به سوى او رفت، وشديداً مجذوب آن بزرگوار شدم، سلام وعرض ادب کردم، آنگاه پرسيدم: آقا! شما کيستيد؟
در پاسخ فرمودند: من مظلوم ترين فرد عالم هستم.
باز متوجّه نشدم وبا خود گفتم: شايد يکى از علماى بزرگ نجف است که به جهت عدم گرايش مردم به او، خود را مظلوم ترين فرد عالم مى داند، ولى چنين نبود، تا چنين فکرى از ذهنم خطور کرد، متوجّه شدم ديگر آن بزرگوار در کنارم نيست.
اينجا بود که با دعايى که در آن مکان مقدّس کرده بودم وبا شناخت قلبى که از ايشان داشتم فهميدم که او مولاى من بود، چراکه مظلوم ترين فرد عالم کسى جز امام زمان عليه السلام نيست ونعمت حضورش را به اين زودى از دست دادم.(11)
آيا جز اين است که آن حضرت به عاشقان خود درس مى آموزند که به ياد او باشند، به فکر مظلوميّت آن حضرت بوده وبرايش دعا کنند؟!

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

نا اميد نباشيم

انسان در طول زندگى خود با موانع، مشکلات وناکاميهايى همراه است، ولى فرد موفّق هيچ موقع نا اُميد نمى شود، او براى رسيدن به هدف خود از هيچ تلاش وتکاپو کوتاهى نمى کند.
او براى رسيدن به هدف خود شب وروز نمى شناسد، خستگى نمى فهمد، بى قرار است تا به هدفش نايل گردد.
بياييم با اين جنبش وتکاپو براى محبوب خدا وآخرين ذخيره الهى امام زمان عليه السلام دعا کنيم.
بياييم با دعاى براى او، همه خيرات ونيکيها را براى جهانيان به ارمغان بياوريم.
بياييم ريشه فرسوده درخت يأس ونا اُميدى را در ژرفاى دلمان خشکانده ودرخت اُميد را بارور نموده وبراى امام زمانمان دعا کنيم.
دعا کنيم واز دعا کردن خسته وملول نگرديم که - ان شاء اللَّه - خداوند مهربان با همين دعاها به وعده تخلّف ناپذير خود عمل خواهد نمود وجهان را با جمال بى مثال حجّت اش منوّر خواهد فرمود.
مگر نه اين است که اصرار در دعا خوب است ويکى از محسّنات دعا همان اصرار وپافشارى است.
حضرت موسى عليه السلام مى فرمايد: در يک مناجاتى که با خداى خود داشتم صداى پروردگارم را شنيدم که مى فرمود:
يا مُوسى! قُلْ لِبَنى إسْرائيل.. وَأَلَحّوا فى الدُّعاء تَشْملکُمْ الرَحْمَة بِالإجابَة وَتَهْنِئکُمْ العافِيَة؛(12)
اى موسى! به بنى اسرائيل بگو... در دعا اصرار وپافشارى نماييد تا به سبب اجابت دعا، رحمت ومهر شما را فراگيرد وعافيت وسلامتى گوارايتان گردد.
چرا در دعاهايى که براى اُمور دنيوى حتّى جزئيّات زندگى مى نماييم، اين همه اصرار وپافشارى مى کنيم وهرگز خسته نمى شويم؛ ولى در دعا براى آن وجود مهربان - که با آمدنش بساط همه غمها وناملايمات برچيده مى شود - خسته مى شويم وزود دست از دعا برمى داريم واين امر را به مشيّت خداى مهربان موکول مى نماييم؟!

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آيا در اين خستگى ودر اين يأس ونا اُميدى صداى پاى شياطين جنّى وانسى شنيده نمى شود؟!
آيا آنها نمى خواهند انسان را از اين عبادت عظمى بازدارند؟

آيا آنان در پى اهداف شوم خود نيستند؟!
آرى! يأس ونااُميدى از شيطان است واين گروه کفّاراند که همواره از رحمت الهى مأيوسند.
مگر نه اين است که حضرت يعقوب عليه السلام فرزندانش را براى جستجوى حجّت خدا، يوسف گمگشته کنعان فرستاد وبا خطاب:
(يَا بَنِى اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلاَ تَيْأَسُوا مِن رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ)؛(13)
پسرانم! برويد واز يوسف وبرادرش جستجو کنيد؛ واز رحمت خدا مأيوس نشويد که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأيوس مى شوند؛
آنان را براى پيدا کردن پيامبرِ حق، رهنمون شد؟!
بياييم ما نيز از تاريخ الهام گرفته وبه جستجوى يوسف گمشده زهراى اطهر عليها السلام بپردازيم وبا تلاش، تکاپو ودعا جهان را براى هميشه با نور جمالش روشن سازيم.
مگر ما از بنى اسرائيل کمتر هستيم، آنان چندين سال براى حجّت خدا، پيامبرِ حق، حضرت موسى عليه السلام دعا کردند ومأيوس نشدند تا خدا دعايشان را مستجاب فرمود.
امام صادق عليه السلام در ضمن حديثى مى فرمايند:
وقتى عذاب وسختى بر بنى اسرائيل طولانى شد، چهل روز به درگاه خدا گريه وناله کردند، خداوند به موسى وهارون عليهما السلام وحى فرمود که آنها را از دست فرعون نجات دهد، واين در حالى بود که از چهار صد سال، صد وهفتاد سال باقى مانده بود، واز آن صرف نظر کرد.
آنگاه امام صادق عليه السلام مى افزايد:
شما نيز اگر چنين تضرّع وزارى کنيد، خداوند فرج ما را مقدّر مى نمايد، واگر چنين نکنيد، اين امر به آخرين حدّ خود خواهد رسيد.(14)
آرى! دعا کنيم واصرار وپافشارى بنماييم وتا خداى متعال حاجت ما را روا ننموده دست از طلب برنداريم که اين گونه دعا خود باعث رسيدن به کمالات وفضايل انسانى است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در سخنى زيبا از مولايمان امام باقر عليه السلام مى خوانيم که حضرتش فرمودند:
لا يَلحُّ عَبدٌ مُؤمِن عَلَى اللَّهِ فى حاجَتهِ إلّا قَضاها لَهُ؛(15)
بنده مؤمنى در حاجت ونياز خود به سوى خدا اصرار وپافشارى نمى ورزد جز آن که خداى تعالى حاجتش را روا مى نمايد.
دعا کنيم، اصرار نماييم ودل حضرات معصومين عليهم السلام را که عمرى را با غم واندوه ومظلوميّت در حکومت جبّاران بسر بردند وبا مظلوميّت به شهادت رسيدند، شاد نماييم.
با دعاى براى امام زمان عليه السلام به غصّه هاى دل رسول خدا، فرق شکافته على مرتضى، پهلوى شکسته فاطمه زهرا، جگر پاره پاره حسن مجتبى وجراحات فزون از حدّ سيّد الشهداء ودلهاى سوخته ائمّه هدى عليهم السلام مرهم بگذاريم ودل غمگين آنها را شاد نماييم.
اى منتظر ظهور امام زمان عليه السلام! واى دعاگوى فرزند امير مؤمنان! اينک برخيز ومولايت را از جان ودل دعا کن وبدان که خداى مهربان دعايت را مستجاب مى نمايد، وهرگز مأيوس نباش که دعاى تو را اثرى است وآمين گوى دعاى تو همه انبيا واوصيا وکائنات هستند که:

برخيز دعا کن که دعا را اثرى هست اين قدر مگو ناله زتأثير فتاده زن حلقه به دربار فلک رفعت مهدى يک نامه برى آمده از کشور خضراء نوميد مباشيد زدرگاه الهى

تأثير به آه دل خونين جگرى هست آخر به خدا يک نفس با اثرى هست چون پادشهان را به گدايان نظرى هست گويد خبر تازه يک نو سفرى هست تأثير در اذکار ودعاى سحرى هست

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

الهام از مکتب پيشوايان معصوم

خوشبختانه عدّه اى از مردم تا حدودى مى خواهند امامان معصوم عليهم السلام را در زندگى دنيوى واخروى خودشان الگو قرار دهند واعمال ورفتارشان را از آن بزرگواران بياموزند.
بديهى است که اين همان فرمان الهى است که ما را به اين الگوپذيرى فرمان داده است که:
(لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِى رَسُوْلِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ)؛.(16)
به طور قطع براى شما در زندگى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم سرمشق نيکويى است.
ما مى دانيم که امامان معصوم عليهم السلام با خداى خود اُنس عجيبى داشتند وبا دعا با حق تعالى بيشترين ساعات زندگى خود را پر مى کردند، وهمواره در عشق به محبوب ومعبود خود بسر مى بردند.

آنان به جهت اختناق دوران خود، که از هدايت مردم وکشف اسرار الهى به صورت علنى دستشان بسته بود، به همين جهت با دعا ومناجات پرده از اسرار الهى وحقايق معنوى برمى داشتند ومردم را رهنمون مى شدند.
اگر مى خواهيد اين مطلب را خوب بفهميد، سرى به کتابهاى دعا واين آثار ارزشمندى که مهرورزان وعاشقان اهل بيت عليهم السلام در اختيار ما قرار داده اند، گذرى نماييد تا متوجّه شويد که در اين اوراق گران سنگ چه مسايل مهم اعتقادى ومعارف والاى انسان ساز وشناخت ومعرفت نهفته وبه صورت دعا ومناجات بيان شده است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در هر صورت، ما دوست داريم از مکتب اهل بيت عليهم السلام الگو بگيريم؛ ولى متأسّفانه اين الگوپذيرى همواره در اُمور جزئى ودنيوى بوده ودر مطالب مهم وحياتى از آنان به عنوان الگو، پيروى ننموده ايم.
توجّه به مضامين دعاها ودعاهايى که حضرات معصومين عليهم السلام براى دوران غيبت بيان فرموده اند ما را با اين مطلب بيشتر آشنا مى سازد.
بياييم به اين امر مهم اهميّت دهيم، ودر اين امر مهم ائمّه معصومين عليهم السلام وياران باوفاى آنها را الگو قرار دهيم، ودر اين برهه حساس با الهام از دعاهاى آن بزرگواران براى امام زمانمان دعا کنيم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

اگر کتابهاى دعايى را که در مورد حضرت مهدى عليه السلام تحت عنوان صحيفه مهديّه نگارش يافته مورد مطالعه قرار دهيم متوجّه خواهيم شد که مسأله ظهور وفرج آن حضرت ودعاى براى امام زمان عليه السلام چه قدر اهميّت دارد که اين اندازه مورد اهتمام آن بزرگواران بوده است.(17)