رمز ظهور نور

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دعا گوى منتظر که از دعا براى ظهور مولاى مهربان خودت خسته نمى شوى وهمواره ودر همه حال براى او دعا مى نمايى! آنچه از نظر شريفت گذشت، قطره اى از درياى دعاهايى است که از پيشوايان معصومين عليهم السلام براى ظهور امام زمان عليه السلام بدست ما به امانت گذارده شده که با تأمّل در مضامين والاى آنها، به خواندن آنها مشغول شده وظهور مبارک مولايمان امام زمان عليه السلام را از خداى بخواهيم.
اى منتظران عزيز! بيايم تعارف را کنار گذاشته واين امر مقدّس را عملاً در زندگى پر فراز ونشيب دوران غيبت پياده نماييم ودر اين مهم پيشوايان معصوم عليهم السلام را الگو وسرمشق خودمان قرار داده واز آنها پيروى نموده وبراى ظهور امام زمان عليه السلام دعا نماييم، وبه زودى شاهد استجابت دعاى همه منتظران باشيم. ان شاء اللَّه.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دعا براى تحقق وعده الهى

بدون ترديد امر ظهور امام زمان عليه السلام يکى از وعده هاى تخلّف ناپذير الهى مى باشد، وعده اى که خداى مهربان آن را به همه انبيا واوصياى آنها داده است.
تحقّق چنين روزى که دنيا از آنِ بندگان صالح خداوند گردد، آرزوى ديرينه همه انسانهاى پاک فطرت بوده است.
رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم که اين افتخار نصيب اوشده که تحقّق اين وعده بدست فرزند باکفايت او حضرت مهدى عليه السلام انجام مى پذيرد، در اين زمينه مى فرمايند:
مَعاشِرَ الناس! أَبْشِروا بِالفَرَجِ، فَإنَّ وَعْدَ اللَّهِ لا يُخلف، وَقَضاؤه لا يُردّ وَهُوَ الحَکيمُ الخَبير، وَإنَّ فَتْحَ اللَّه قَريب؛.(24)
اى گروه مردمان! مژده باد بر شما فرج وظهور (مهدى عليه السلام)، که به راستى وعده خداوند تخلّف نمى يابد، وقضاى او باز نمى گردد، او حکيم وآگاه است وبه راستى فتح وگشايش خداوند نزديک است.
آرى! به راستى که فتح الهى نزديک است، چرا ما نزديک ندانيم؟ مگر در دعاى عهد نمى خوانيم:
إنَّهُم يرونه بعيداً ونراه قريباً؛.(25)
غافلان وبى خبران، آمدن چنين روزى را بعيد مى دانند ولى ما نزديک مى دانيم.
آيا اين بُعد ودور دانستن ناشى از وسوسه هاى شيطانى نيست؟
آيا يک انسان منتظر مى تواند ظهور مولاى مهربان خودش را دور بداند؟
هرگز، بياييم ما هم با توفيق الهى وبا دعا براى چنين روزى، آن را نزديک بدانيم.
چرا ما براى تحقّق اين آرمان الهى که نويد بخش جهانيان است، دعا نکنيم؟
چراى براى تقرّب به خدا در اين امر از ديگران سبقت نگيريم؟
کدام عمل مى تواند از چنين ارزشى برخوردار باشد که آرزوى همه پيامبران تحقق چنين روزى است؟
بياييم، شيفتگان مکتب اهل بيت عليهم السلام را در دعا براى ظهور امام زمان عليه السلام يارى نموده وباعث رهايى آنان از زير ستم ستمگران وکافران گرديم..

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دستور امام زمان به دعا براى تعجيل ظهور

مولاى ما امام زمان عليه السلام در يک سخن گُهربار، دوستان ومنتظران خويش را به اين امر دعوت نموده ودر واقع از آنان خواستار دعا گرديده است، آن حضرت در سخنى زيبا ومختصر مى فرمايند:
أَکْثِروا الدُعاء بِتَعْجيلِ الفَرَج، فَإنَّ ذلِکَ فَرَجکُمْ؛.(26)
براى تعجيل در فرج وظهور من بسيار دعا کنيد همانا اين کار براى خودتان گشايش خواهد بود.
اگر عاشق دلسوخته او، وشمع پروانه وجود او، پا از اين عالم مادّى وخاکى فراتر نهد، وچشم از آب وگِل اين جهان بر هم گذارد متوجّه اسرار اين کلام خواهد شد.
اين سخن، کلام وسخن مولايى است مهربان، که مهر بى کران ودرياى رأفت او، از سرچشمه رحمانيّت ورحيميّت پروردگارش نشأت گرفته.
او که از تحيّر وتزلزل بشريّت عموماً، ومظلوميّت شيعيان ومنتظرانش خصوصاً در غم واندوه بسر مى برد، ومنتظر فرج الهى است؛ با اين دل رنجور وغمگين، همگان را به دعا براى تعجيل در فرج وظهور خويش دعوت مى نمايد.
نکته ديگرى که در اين فرمان نهفته؛ کثرت وزيادى دعاست، واين امر ممکن نيست، مگر با تکرار وادامه آن.
يعنى کسى که بالاترين درجات انتظار را داراست، هرگز از چشم انتظارى خسته وملول نمى شود، هرگز آثار نااُميدى در دل او راه نمى يابد، چون او منتظر محبوب است، وهر لحظه که به ياد محبوب خود مى افتد آتش عشق وعلاقه وى، در دل او شعله مى کشد.
بنابراين، منتظر ظهور حضرت مهدى عليه السلام از دعا دست برنمى دارد، او به يک دعا اکتفا نمى کند، بلکه در همه لحظات زندگى خويش با ياد مولايش زندگى مى کند، وبراى ظهور او دعا مى کند. وهرگز از دعا خسته نمى شود.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

بديهى است که خداى مهربان آثار دعايش را در مواقعى به او نشان مى دهد، وبدين وسيله بيشتر در هجران مولايش مى سوزد، ودعا مى نمايد.
از طرفى، مولاى او نيز آثار استجابت دعايش را گاه گاهى به او نشان مى دهد. اينجاست که منتظران، هرگز دست از دعا برنمى دارند، وهمواره براى ظهور مولايشان دعا مى کنند.(27)
اکنون که خداى متعال توفيق داد ودر زندگى خود با مقدّس ترين امر يعنى دعا براى ظهور امام زمان عليه السلام آشنا شديم، بياييم کوتاهى خود را با دعاى بيشتر جبران نموده ورضايت خدا وامام زمانمان را بدست آوريم.

جبران کوتاهى هاى گذشته، با دعا براى امام زمان

به يقين ما مى دانيم که خدا، مهربان است، لطف بى پايانش شامل بندگان، واز اين همه لطف ومهربانى بوده که براى هدايت ما به سوى سعادت وکمال، پيامبران واوصيايى فرستاده است.
در آخر الزمان دوازده نور پاک ومطهّر را به عنوان جانشينان آخرين سفير الهى يعنى خاتم پيامبران حضرت محمّد مصطفى صلى الله عليه وآله وسلم قرار داده است، يازده نفر از آنها در شرايط سختى از زمان که در اثر کوتاهى وعدم شناخت بشريّت به وجود آمده بود، نورافشانى نموده اند.
اينک باقى مانده آنها در پشت پرده غيبت مى باشد وبشريّت از اين آب گواراى زندگى محروم است، وهم اکنون که حدود هزار واندى سال از غيبت او مى گذرد هنوز اذن ظهور از ناحيه خداى مهربان صادر نشده است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

چرا تأخير؟

يقيناً تأخير از ماست، زيرا که طبق فرمايش خود مولا، اين ما هستيم که يکدل نشديم، ودر راه او آنچنان که شايسته است، قدم برنداشتيم.
آخرين حجّت الهى، امام زمان حضرت مهدى عليه السلام در اين زمينه مى فرمايد:
وَلَوْ أَنَّ أَشْياعنا - وفّقهم اللَّه لِطاعَته - عَلى اجتماعٍ مِنَ القُلوب فى الوَفاء بِالعَهْد لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهم العمى بلِقائنا، ولتعجّلت لَهم السَعادَة بِمُشاهدتنا عَلى حَقّ المَعْرِفة، وَصدقها منهم بنا..(28)
اگر شيعيان ما - که خداوند بر اطاعتش موفقشان بدارد - با دلهاى متّحد ويکپارچه بر وفاى به عهد وپيمان اجتماع مى کردند، ملاقات ما از آنها به تأخير نمى افتاد، وسعادت ديدار ومشاهده با معرفت وراستى بر آنها به زودى حاصل مى شد...
آرى! کوتاهى، وعدم وفاى به عهد وپيمان الهى، موجب محروميّت جهان بشريّت از اين فيض بزرگ خدايى شد.
اينک اى منتظران عزيز! براى جبران اين تأخير چه بايد کرد؟ وچگونه با آن قافله سالار بشريّت ارتباط برقرار نمود؟
بهترين، جامع ترين وارزنده ترين عملى که بتوان به وسيله آن، با آن امام مهربان ارتباط برقرار کرد، ودل پر درد حضرتش را خشنود ساخت؛ دعا براى فرج وظهور امام زمان عليه السلام است، دعا که انجام آن با توفيق الهى، براى همگان سهل است وآسان.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

بياييم دعا، اين عمل با ارزش را وارد زندگى - به ظاهر زندگى - دوران غيبت نموده وخشنودى خداى مهربان وائمّه معصومين عليهم السلام را بدست آوريم، تا بدين وسيله بتوانيم کوتاهى که در اين مورد از بشريّت در طول قرنها سر زده است جبران کنيم.
بياييم در گذشته خود تأمّل کرده وبه جهت کوتاهى خود فرياد تأسف برآوريم ودر پى تلافى وجبران آن باشيم واز صميم دل بگوييم:
اى کاش اوّلين دعاى خود را، دعاى براى امام زمانمان قرار مى داديم!
کاش همچون پيشوايان معصوم عليهم السلام خودمان، غربت وتنهايى يگانه منجى انسانها را احساس مى کرديم وشب وروز براى نجات او دعا مى کرديم.
کاش زودتر به خود مى آمديم، وما هم همچون ياران با وفاى امامان هدايتگرمان، از جان ودل براى امام زمانمان دعا مى کرديم، وبدين وسيله، آمادگى خود را براى يارى از حضرتش اعلام مى نموديم!
وبالاخره، کاش موفق بوديم ودر مضامين عالى دعاهايى که براى حضرتش وارد شده، دقّت مى نموديم، وآنها را در زندگى دوران غيبت سرمشق خود قرار مى داديم، واين دوران تاريک اين همه طولانى نمى شد و...

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

اثبات وابراز محبت با دعا براى امام زمان

آفريدگار جهان، عالم هستى را با مهر ومحبّت آفريد، اين واژه همه واژه ها را تحت الشعاع قرار داد، ومى توان گفت که ساختار عالم هستى را خداى احديّت بر اين گل واژه استوار فرموده است.

بدون ترديد اين مهر ومحبّت است که به انسان جهت مى دهد واو را انسانى الهى يا انسانى شيطانى مى نمايد.
انسان با حبّ شديد به سوى خداى مهربان، سر به آستان بارى تعالى ساييده وبه محبّتى که به او دارد افزايش داده وبه او شدّت مى بخشد که قرآن مى فرمايد:
(وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبَّاً للَّهِ)؛.(29)
مؤمنان شديدترين محبّت ومهر را نسبت به خداى دارند.
وهمين انسان است که مهر ومحبّت شيطان ودشمنان خدا را در دل مى پروراند وبا اين مهر شيطانى از فرمان آفريدگار مهربانش تمرّد مى نمايد وره به سوى دوزخ وآتش مى برد.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آرى! سخن از مهر، اين واژه شگفت انگيز دل دريا مى طلبد که سعادت وشقاوت هر انسانى را همين واژه رقم مى زند.
آفريدگار مهربان در مورد مهرورزى به اهل بيت عليهم السلام چنين مى فرمايد:
(قُل لاَ أَسْأَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبَى)؛.(30)
(اى رسول ما!) بگو: من هيچ پاداشى از شما براى رسالت خودم درخواست نمى کنم جز دوستى ومهر ومحبّتِ به خاندانم.
راستى ما مسلمانان که در اثر رسالت پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم هدايت يافته ايم آيا چگونه مزد رسالتش را ادا کرده ايم؟
مگر نه اين است که تنها فرزند آن حضرت يعنى امام زمان عليه السلام همينک مدّت مديدى است که در پشت پرده غيبت به سر مى برد، ونظاره گر مظلومى مظلومان عالم، وستم ستمگران است، ولى دوران غيبت دستان يداللهى او را همچون جدّبزرگوارش على عليه السلام آن اوّل مظلوم عالم بسته وتا اذن الهى صادر نشود همچنان منتظر است؟!
آيا تاکنون چگونه محبّت خودمان را به مولاى مظلومان ابراز نموده ايم؟
بياييم با دعا براى ظهور آن حضرت، محبّت خودمان را نسبت به او به اثبات رسانيده وابراز نماييم.
بياييم با دعا براى آن حضرت بگوييم: اى فرزند زهراى اطهر! ما از جان ودل شما را دوست مى داريم وبه يارى نمودنِ تو عشق مى ورزيم چراکه براى تو دعا مى نماييم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

عاشقان امام حسين ودعا براى ظهور امام زمان

همه دوستداران وپيروان اهل بيت عليهم السلام محبّت وعنايت خاصّى به سالار شهيدان ابى عبد اللَّه الحسين عليه السلام دارند، واين عنايت را از آفريدگار حضرتش وامامان معصوم عليهم السلام ياد گرفته اند.
امام حسين عليه السلام، در اثر کوتاهى مردم بدست ستمگران از اُمّت به شهادت رسيد، پس از شهادتش پيروان خاندان عصمت وطهارت عليهم السلام به عزادارى آن حضرت مشغول شدند، آنان در طول تاريخ خويش اين عمل با ارزش را همگام با امام زمانشان تکرار کرده وکسب فيض نموده ومى نمايند، تا روزى که خداوند احديّت با تحقّق وعده خويش سينه مجروح امام حسين عليه السلام وياران باوفايش را شفا داده وانتقام آنها را بگيرد.
ابو حمزه ثمالى در يک حديث زيبايى از امام باقر عليه السلام مى پرسد:
چرا حضرت قائم عليه السلام، قائم ناميده شد؟

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

حضرت مى فرمايند:
لَمّا قُتِل جَدّى الحُسين عليه السلام ضَجَّت المَلائِکَة إلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ بِالبُکاءِ وَالنَحيب وَقالوا: إلَهنا وَسَيِّدَنا! أَتَغفلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتکَ وَابْن صَفْوتکَ وَخِيَرتکَ مِنْ خَلْقِکَ؟
فَأَوْحى اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ إِليهم: قَرّوا مَلائِکَتى، فَوَعِزّتى وَجَلالى لأنتقِمَنَّ مِنْهُمْ وَلَوْ بَعد حين.
ثُمَّ کَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وجَلّ عَن الأَئمَّة مِنْ وُلْدِ الحُسَين عليه السلام لِلمَلائِکَة، فَسَرّت المَلائِکَةِ بِذلِکَ، فَإذا أَحَدهُمْ قائِم يُصَلّى، فَقالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلّ: بِذلِک القائِمُ أَنْتقِمُ مِنْهُمْ.(31)
هنگامى که جدّم امام حسين عليه السلام کشته شد، فرشتگان به سوى خداى متعال ضجّه نمودند وبا گريه وزارى فرياد زدند، وگفتند: اى خداى ما! واى سيّد ما! آيا از کسى که برگزيده وفرزند برگزيده تو وبهترين فرد از مخلوقات تو را کشته غفلت مى نمايي؟!
خداى متعال به آنها وحى فرمود: اى فرشتگان من! آرام باشيد؛ قسم به عزّت وجلالم؛ البته از آنها انتقام خواهم گرفت گرچه پس از گذشت زمان باشد.
آنگاه امامان از فرزندان امام حسين عليه السلام را به فرشتگان نشان داده، وآنها از ديدن اين منظره مسرور شدند، نگاه کردند ديدند که يکى از آن بزرگواران ايستاده ونماز مى خواند.
خداوند متعال فرمود: با اين کسى که ايستاده است از آنها انتقام خواهم گرفت.
بنابراين، اى عزادار، وعاشق امام حسين عليه السلام که شب وروز از مصايب جانکاه آن حضرت وخاندانش مى سوزى وناله وفرياد مى زنى! خوشا به حالت، چراکه اين مقامى بس بزرگ در پيشگاه ائمّه معصومين عليهم السلام - بخصوص امام زمان عليه السلام - است.
ولى بدان که اين عزادارى هنگامى نتيجه خواهد داد که همگام با امام زمان عليه السلام بوده ودر همه حالات به ياد منتقم خون پاک امام حسين عليه السلام که خون خداست باشى.
عزادار امام حسين عليه السلام بايستى بيشتر براى ظهور فرزند مولاى خودش دعا کند، او در همه مراسمهايى که به خاطر مولايش برگزار مى کند بايد به فرزند غريبش امام زمان عليه السلام دعا کند.
اگر قدرى به زياراتى که در مورد امام حسين عليه السلام واعمال ايّام عاشوراى آن حضرت وارد شده با تأمّل بنگريم، خواهيم فهميد که مهمترين جهت اين عمل شريف، همانا دعا براى منتقم امام حسين عليه السلام است که آن هم امام زمان عليه السلام است.