اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)
ياس توحيد که نيلوفري از سيلي شد
اثرش بر گل رخسار علي پيدا بود
ريخت دشمن به سر همسر مولا، مولا
بازويش بسته و چشمش به سوي زهرا بود
شهادت مظلومانه فاطمه زهرای مرضیه تسليت باد
| ❤ |
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)
ياس توحيد که نيلوفري از سيلي شد
اثرش بر گل رخسار علي پيدا بود
ريخت دشمن به سر همسر مولا، مولا
بازويش بسته و چشمش به سوي زهرا بود
شهادت مظلومانه فاطمه زهرای مرضیه تسليت باد
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
ندارد کس خبر از این دل درد آشنای من
نمی باشد کسی غیر از اجل مشگل گشای من
یقین دارم که از من غیر خاکستر نمی ماند
که چون شمع سحر می سوزد از سر تا به پای من
در ایام جوانی آن چنان افتاده از پایم
که وقت راه رفتن می شود زینب عصای من
بیا خانه نشین! امشب کنار بسترم بنشین
تماشا دارد امشب هم نماز و هم دعای من
مپرسی از چه با یک دست بگرفتم قنوتم را
که خود آگاهی از حال من و از ماجرای من
اگر برخیزم از جا باز هم دور تو می گردم
طرفدار توام تا پای جان، ای مقتدای من!
شاعر:سید محسن حسینی
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)
روز ازل خریده مرا او برای خویش
اکنون اگرشدیم خریدار فاطمه
او یک تنه حریف تمام سپاه شد
جانم فدای آن همه پیکار فاطمه
شهادت مظلومانه فاطمه زهرای مرضیه تسليت باد
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
گل در میان آتش غمها نشست و بعد
گلبرگهای نازکش از هم گسست و بعد
یک تازیانه پیکر گل را هدف گرفت
شلاق،شد طناب شقایق پرست و بعد
شد طوق و دور گردن یک باغبان تنید
ظرف بلور غیرت مردی شکست و بعد
با داس تشنه بر شکم یاسمن زدند
طوری که غنچه از وسط ساقه جست و بعد
طوفان ضربه های لگد ناگهان زد و
راه نفس به یاس کمر بسته، بست و بعد
عمر بهارگونه آن گل تمام شد
بگرفت باغبان ثمرش روی دست و بعد
بردش که در میان زمین مخفی اش کند
اما به زیر هجمه غمها شکست و بعد
گفت ای عزیز گل کفنم، یاسمن بمان
بنگر مرا که در محنم، یاسمن بمان
شاعر:سید حمید برقعی
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)
بـه قـطره قـطره سرشکش دخیل می‌بندد
بر آن ضریح کبود و شکسته و بــی‌تاب
چــه مــی‌رسد بــه علی از مرور خاطره‌ها
که ناله‌های صبورش ندارد امشب تاب
شهادت مظلومانه ریحانه نبی ؛ حضرت فاطمه زهرای مرضیه(س) تسليت باد
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
ببين مـي تـوانـي بـمــاني ، بمان!
عزيزم! تـو خيلي جواني ، بمان!
تو هم مثل من نيمه جاني ، بمان!
زمينگير من!، آسماني! ، بمان!
اگر مي شود ، مي تواني ، بمان!
اگر راه دارد بماني ، بمان!
چه شد باعلي همسفر ماندنت؟!
چه شد ماجراي سپر ماندنت؟!
چه شد پاي حرف پدر ماندنت
پس از قصه ي پشت در ماندنت
ندارد علي همزباني ، بمان
پس از تو چه آبي چه ناني؟! ، بمان!
ببين مي تواني بماني ، بمان!
عزيزم تو خيلي جواني ، بمان
براي علي بي تو بد مي شود
بدون تو غم بي عدد مي شود
مرو که غرورم لگد مي شود
و اين سقف سنگ لحد مي شود
تو بايد غمم را بداني ، بمان!
اگر راه دارد بماني ، بمان!
چرا اشک را آبرو مي کني؟!
چرا چادرت را رفو مي کني؟!
چرا استخوان در گلو مي کني؟!
چرا مرگ را آرزو مي کني؟!
چه کم دارد اين زندگاني ، بمان!
اگر مي شود مي تواني ، بمان!
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)
زمان آخرین عمر زهراست
کنار او فغان وآه بر پاست
وصیت می کند بر شوهر خود
بمیرم چشم مولا همچو دریاست
شهادت مظلومانه ياس نبي تسليت باد
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
به بستر فاطمه افتاده و مولا پرستارش
ببین حال پرستار و مپرس احوال بیمارش
کسی از آشنایان هم به دیدارش نمی آید
بود چشمش به در تا کی اجل آید به دیدارش
علی از چشم زهرا چشم خود را بر نمی دارد
مجسم می کند عشق و فداکاری و ایثارش
کند اشک علی را پاک با دستی که بشکسته
نخواهد اشک مظلومی فرو ریزد به رخسارش
علی گه در بغل زانو گهی سر بر سر زانوست
تو گویی از جدایی می کند زهرا خبردارش
به زحمت وا کند چشم و به سختی می نهد بر هم
رمق رفته دگر از دیده تا صبح بیدارش
دوای درد خود تنها ز مرگ خویش می خواهد
که در فصل جوانی از جهان گردیده بیزارش
شاعر : حاج علی انسانی
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)
مرا به خانه زهرای مهربان ببرید
به خاک بوسی آن قبر بی نشان ببرید
اگر نشانی شهر مدینه را بلدید
کبوتر دل ما را به آشیان ببرید
شهادت مظلومانه فاطمه زهرای مرضیه تسليت باد
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
| ❤ |
نیـمـه شــب، تـابـــوت را بـرداشـتـنــد
بـــار غــــم بـر شــانـــه هـا بگذاشتنــد
هـفـت تــن، دنـبــال یـک پیکــر روان
وز پــی آن هـفــت تـن، هفـت آسمــان
ایــن طـرف، خیــل رُسُـــل دنبـــال او
آن طــرف، احمـــــد به استـقـبــــال او
ظــاهــرا تشیـیـع یـک پـیـکـــر ولــــی
بـاطـنــا تشـیـیـع زهــــرا و عـلـــــــــی
امشب ای مَه، مِهر وَرز و خوش بتاب
تـا بـبـیـنـد پـیـش پــایـــش آفــتـــــــــاب
ابـــرهــا گِـریـنــد بـر حـــال عــلــــــی
مــی رود در خــاک، آمـــال عــلــــــی
چـشـم، نــور از دسـت داده، پـا رمـــق
اشـک، بر مهتـاب رویش، چون شفـق
دل همه فریــاد و لــب، خاموش داشت
مــرده ای، تابــوت، روی دوش داشت
آهِ ســرد و بـغـض پـنـهـــان در گــلــــو
بـــود بــا آن عـــدّه، گـرم گفـت و گـــو
آه آه؛ ای همـرهـــان، آهــستـــه تـــــــر
مـی بـریـد اســـــرار را، سـربستــه تـر
ایــن تـــن آزرده، بـاشـــد جـــــان مــن
جــــــان فـدایـــش، او شـده قربـان مـن
همــــرهــان، ایـن لیـلـــة القدر من است
من هـلال از داغ و، این بــدر من است
اشــک مــن زیـن گــل، شــده گـلـفــام تر
هـسـتـی ام را مـی بـَریـــد، آرام تـــــــــر
وســعــتِ اشــکــم، به چشـم ابــر نیست
چــاره ای غیـر از نمـاز صبـــــر نیست
زیـن گـل من، بـاغ رضوان نَفحه داشت
مصحف من بود و هجـده صفحه داشت
مَرهـمـی خــــرج دل چــاکــــــم کـنـیـــد
هـمـرهــان، هـمــراهِ او خـــاکـــم کـنـیــد
علی انسانی
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
نقل قول
