اشعار و پیامک های تسلیت شهادت مظلومانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)

منم زینب که بی دلدار مانده ست
به قلبم خون به چشمم خار مانده ست

نگاهم خیره می ماند همیشه
به آن خونی که بر دیوار مانده ست.

شهادت مظلومانه دخت نبوت تسليت باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

هم برای من به انصار و مهاجر رو زدی
هم صبوری کردی و در خانه ام سوسو زدی

چند ماهی درد پهلو را تحمل کرده‌ای
خواستی برخیزی از جا تکیه بر زانو زدی

رو به بهبودی ست حالت یا برای دلخوشی
بسترت را جمع کردی خانه را جارو زدی

اینقدر زحمت به خود دادی برای مرتضی
کودکان را با چه حالی شانه بر گیسو زدی

یک کلام از درد خود با من نگفتی هیچ وقت
مخفی از چشمان حیدر دست بر پهلو زدی

گر چه این همسایه‌ها از پشت خنجر میزنند
با دعایت زخم آن‌ها را سحر دارو زدی

از تمام غصه‌ها این غم علی را میکشد
تو برای من به انصار و مهاجر رو زدی

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

شمـع وجود فاطمـه سوسو گرفتـه است
شب با سکوت بغض علی خو گرفته است


آتـش گـرفت جـان علی با شرار آه
وقتی که از ولی خدا رو گرفته است

در دست ناتوان خودش بعد ماجرا
این بار چندم است كه جارو گرفته است


قلب تمام ارض و سماوات و عرش و فرش
یک جـا بـرای غـربـت بـانو گـرفته است


حـتی وجـود میخ و در و تـازیـانـه ها
عطر و مشام از گل شب بو گرفته است

بـا ازدحـام مـوج مخـالف بیـا ببین
کشتی عمر فاطمه پهلو گرفته است

مردی که بدر و خیبر و خندق حماسه ساخت
سـر در بغــل گـرفتــه و زانــو گـرفـته است

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نیـمـه شــب، تـابـــوت را بـرداشـتـنــد
بـــار غــــم بـر شــانـــه هـا بگذاشتنــد

هـفـت تــن، دنـبــال یـک پیکــر روان
وز پــی آن هـفــت تـن، هفـت آسمــان

ایــن طـرف، خیــل رُسُـــل دنبـــال او
آن طــرف، احمـــــد به استـقـبــــال او

ظــاهــرا تشیـیـع یـک پـیـکـــر ولــــی
بـاطـنــا تشـیـیـع زهــــرا و عـلـــــــــی

امشب ای مَه، مِهر وَرز و خوش بتاب
تـا بـبـیـنـد پـیـش پــایـــش آفــتـــــــــاب

ابـــرهــا گِـریـنــد بـر حـــال عــلــــــی
مــی رود در خــاک، آمـــال عــلــــــی

چـشـم، نــور از دسـت داده، پـا رمـــق
اشـک، بر مهتـاب رویش، چون شفـق

دل همه فریــاد و لــب، خاموش داشت
مــرده ای، تابــوت، روی دوش داشت

آهِ ســرد و بـغـض پـنـهـــان در گــلــــو
بـــود بــا آن عـــدّه، گـرم گفـت و گـــو

آه آه؛ ای همـرهـــان، آهــستـــه تـــــــر
مـی بـریـد اســـــرار را، سـربستــه تـر

ایــن تـــن آزرده، بـاشـــد جـــــان مــن
جــــــان فـدایـــش، او شـده قربـان مـن

همــــرهــان، ایـن لیـلـــة القدر من است
من هـلال از داغ و، این بــدر من است

اشــک مــن زیـن گــل، شــده گـلـفــام تر
هـسـتـی ام را مـی بـَریـــد، آرام تـــــــــر

وســعــتِ اشــکــم، به چشـم ابــر نیست
چــاره ای غیـر از نمـاز صبـــــر نیست

زیـن گـل من، بـاغ رضوان نَفحه داشت
مصحف من بود و هجـده صفحه داشت

مَرهـمـی خــــرج دل چــاکــــــم کـنـیـــد
هـمـرهــان، هـمــراهِ او خـــاکـــم کـنـیــد

علی انسانی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)


ياس توحيد که نيلوفري از سيلي شد
اثرش بر گل رخسار علي پيدا بود

ريخت دشمن به سر همسر مولا، مولا
بازويش بسته و چشمش به سوي زهرا بود

شهادت مظلومانه فاطمه زهرای مرضیه تسليت باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بر زانوی تنهایی ام دارم سرت را
با گریه می بینم غروب آخرت را


من التماس لحظه ای درد هستم
آیا نگاهی می کنی دور و برت را؟


دست مرا بستند و پشتم را شکستند
می بینی آیا حال و روز حیدرت را؟


حالا که روی پای من از حال رفتی
فهمیده ام اوضاع و احوال سرت را!


پروانه حرف عشق را هرگز نمی زد
می دید اگر یک مشت از خاکسترت را


افتاده ام پشت درِ قفل نگاهت
واکن دوباره چشمهای نوبرت را


بر زانوی تنهایی خود سر گذارم
وقتی ندارم بر سر زانو سرت را

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

​

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الزهرا(س)


ياس توحيد که نيلوفري از سيلي شد
اثرش بر گل رخسار علي پيدا بود

ريخت دشمن به سر همسر مولا، مولا
بازويش بسته و چشمش به سوي زهرا بود

شهادت مظلومانه فاطمه زهرای مرضیه تسليت باد